«Ναι» στο ευρωομόλογο λέει Γερμανός «σοφός»

NAFTEMPORIKI.GR Τρίτη, 28 Δεκεμβρίου 2010 14:28
Τελευταία Ενημέρωση : 28/12/2010 18:16

Υπέρ της έκδοσης ευρωομολόγου τάχθηκε ο Γερμανός οικονομολόγος και εκ των «πέντε σοφών» της γερμανικής οικονομίας Πέτερ Μπόφινγκερ, ο οποίος το βλέπει ως τρόπο ανταμοιβής για χώρες, όπως η Ελλάδα, που καταβάλλουν προσπάθειες να απαλλαγούν από το χρέος τους. Παράλλληλα, χαρακτήρισε το ελληνικό πρόγραμμα λιτότητας περισσότερο αυστηρό από όσο αντέχει η χώρα.

Πιο αναλυτικά, μιλώντας σε γερμανικό ραδιοφωνικό σταθμό, ο κ. Μπόφινγκερ, ερωτηθείς αν το πρόγραμμα λιτότητας που εφαρμόζει η κυβέρνηση θα πνίξει τελικά τη χώρα και τους Έλληνες, απάντησε: «Βρίσκω τη στρατηγική της Ελλάδας πολύ φιλόδοξη για να το εκφράσω με θετικό τρόπο. Το πρόγραμμα είναι περισσότερο αυστηρό από όσο αντέχει η χώρα και με αποτελέσματα πολύ μακροπρόθεσμα. Ακόμη κι αν όλα έχουν τελικά καλή έκβαση, τα επόμενα δύο χρόνια η ανεργία θα ανέβει αισθητά, όπως και το χρέος, γιατί με αυτό το σχέδιο πρέπει να περιοριστούν καταρχήν τα επιπλέον χρέη, αλλά το ύψος του χρέους, δηλαδή το χρέος σε σχέση με το ρυθμό ανάπτυξης θα ανέβει αισθητά. Και με όλα αυτά οι Έλληνες θα αναρωτηθούν σε ένα - δύο χρόνια, αν άξιζε τον κόπο η θυσία, και εφόσον το χρέος και η ανεργία αναβαίνουν, αν είναι σκόπιμη η παραμονή στη ζώνη του ευρώ. Νομίζω ότι θα πρέπει να γίνουν σκέψεις και να βρεθούν λύσεις για να ξεπεράσει η Ελλάδα αυτήν την δύσκολη φάση».

Σε ό,τι αφορά τα ευρω-ομόλογα, τα χαρακτήρισε μια καλή λύση, που θα αποδέσμευε την ευρωζώνη από τις πιέσεις των χρηματαγορών: «Με την έκδοση ευρω-ομολόγων θα γινόταν σαφές ότι οι χώρες τις Ευρώπης δεν αντιμετωπίζουν δυσκολίες πληρωμών, ότι δεν τίθενται υπό καθεστώς πιέσεων από ενδεχομένως εξαιρετικά υψηλά επιτόκια δανεισμού. Το ερώτημα είναι τί κοστίζει όλο αυτό. Ο υπολογισμός των 17 δις ευρώ που έκανε η γερμανική κυβέρνηση είναι πρόχειρος και βασίζεται στο ότι σε ορισμένες χώρες τα ασφάλιστρα κινδύνου είναι υψηλά. Με το ευρω-ομόλογο θα γινόταν σχεδόν αδύνατη η στάση πληρωμών για μια χώρα, γι' αυτό και τα επιτόκια θα ήταν και πιο χαμηλά από το μέσον όρο. Νομίζω, λοιπόν, πως ακόμη κι αν δεν είναι και τόσο δημοφιλή στη Γερμανία, τα ευρω-ομόλογα αποτελούν τη μοναδική δυνατότητα να κρατηθεί σταθερή η ζώνη του ευρώ τα επόμενα δύο χρόνια και παράλληλα θα ήταν μια ανταμοιβή προς τις χώρες που πραγματικά καταβάλουν προσπάθειες, όπως η Ελλάδα, η Ιρλανδία, η Ισπανία ή η Πορτογαλία, να τους δοθεί η πρόσβαση σε ένα τρόπο δανεισμού με χαμηλά επιτόκια».

Πηγή: Deutsche Welle

«Ναι» στο ευρωομόλογο από Deutsche Bank

NAFTEMPORIKI.GR Τρίτη, 28 Δεκεμβρίου 2010 14:28
Τελευταία Ενημέρωση : 28/12/2010 18:16

Συνέχιση της κρίσης χρέους στην ευρωζώνη και το 2011 προβλέπει ο οικονομολόγος της Deutsche Bank Τόμας Μάγερ, ενώ τάσσεται υπέρ της έκδοσης ευρωομολόγου.

«Η ευρωκρίση θα συνεχιστεί τουλάχιστον το πρώτο τετράμηνο. Ελπίζω ότι στο μεταξύ οι πολιτικοί θα λάβουν αποφάσεις για να ξεκαθαρίσει το τοπίο και επομένως να ηρεμήσουν και οι αγορές», τονίζει σε συνέντευξή του στη ηλεκτρονική έκδοση της Frankfurter Allgemeine Zeitung.

Ο γερμανός οικονομολόγος δηλώνει ότι «δεν θα παραξενευόταν, εάν προσεχώς προσχωρούσε και η Πορτογαλία στον μηχανισμό στήριξης» και τονίζει: «Πρέπει να αποσαφηνιστεί πώς θα συμμετέχουν οι επενδυτές σε περιπτώσεις κρίσης στο μηχανισμό στήριξης υπερχρεωμένων χωρών. Πρέπει επίσης να αποσαφηνιστεί πώς θα είναι ο σχεδιαζόμενος μηχανισμός σταθεροποίησης του ευρώ μετά το 2013. Μέχρι τώρα και στα δύο αυτά σημεία υπάρχουν πολλές ασάφειες».

Όσον αφορά στα ευρωομόλογα, επισημαίνει ότι η πρόταση υπάρχει από την άνοιξη και εκτιμά ότι «τώρα δεν θα έπρεπε πια να συζητείται, αλλά να δρομολογείται». «Τον Ιανουάριο θα αυξηθούν οι πιέσεις των αγορών, διότι πρέπει επιτέλους να είναι σαφέστατη η πορεία του ευρώ», σημειώνει ο Μάγερ.

Πηγή: Πηγή: Deutsche Welle

Ανάλυση: Πιέσεις και στο εταιρικό χρέος

Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ Πέμπτη, 30 Δεκεμβρίου 2010

Τα στοιχεία καταδεικνύουν ότι οι επιχειρήσεις στην Ευρώπη αρχίζουν και πληρώνουν το «τίμημα» για την κρίση κρατικού χρέους που έχει πλήξει ορισμένες χώρες-μέλη της Ευρωζώνης, όπως Ελλάδα και Ιρλανδία. Και αυτό συμβαίνει σε μια εποχή που οι προοπτικές ανάπτυξης έχουν βελτιωθεί για την αμερικανική οικονομία.

Οι ανησυχίες των επενδυτών για την ευρωπαϊκή κρίση χρέους αρχίζουν και έχουν αντίκτυπο και στον εταιρικό κλάδο, καθώς το κόστος δανεισμού των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων έχει ξεπεράσει το αντίστοιχο κόστος των αμερικανικών εταιρειών, όπως επισημαίνεται σε δημοσίευμα των «FT».

Το χρέος που έχει εκδοθεί από επιχειρήσεις της Ευρώπης είχε συνήθως χαμηλότερο επιτόκιο έναντι των εταιρικών ομολόγων στις ΗΠΑ. Από τα τέλη Νοεμβρίου όμως, οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις έχουν αρχίσει να καταβάλλουν υψηλότερο premium, σύμφωνα με τους σχετικούς δείκτες εταιρικού χρέους της Bank of America Merrill Lynch

Τα στοιχεία καταδεικνύουν ότι οι επιχειρήσεις στην Ευρώπη αρχίζουν και πληρώνουν το «τίμημα» για την κρίση κρατικού χρέους που έχει πλήξει ορισμένες χώρες-μέλη της Ευρωζώνης, όπως Ελλάδα και Ιρλανδία. Και αυτό συμβαίνει σε μια εποχή που οι προοπτικές ανάπτυξης έχουν βελτιωθεί για την αμερικανική οικονομία.

«Κατά την άποψή μας, η ευρωπαϊκή αγορά εταιρικού χρέους θα συνεχίσει να δέχεται πιέσεις έναντι της αμερικανικής τους επόμενους μήνες. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι περιφερειακές χώρες της Ευρωζώνης παραμένουν και τη νέα χρονιά», επισημαίνει χαρακτηριστικά ο Τεό Λαζάρτε, στρατηγικός αναλυτής στην BofA Merrill Lynch.

Στις 21 Δεκεμβρίου, οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις κατέβαλλαν μέσο premium 1,89 ποσοστιαίες μονάδες έναντι των κρατικών ομολόγων αναφοράς, ενώ το αντίστοιχο premium για τις αμερικανικές επιχειρήσεις κυμαίνεται στις 1,69 ποσοστιαίες μονάδες. Η διαφορά 20 μονάδων βάσης είναι η μεγαλύτερη στην ιστορία, καθώς οι εταιρείες της Ευρώπης κατέβαλαν χαμηλότερα premiums, λόγω διαφορών στη διάρθρωση του χρέους.

Οι διαφορές είναι ακόμη μεγαλύτερες στα ασφάλιστρα πιστωτικού κινδύνου (credit-default-swaps), τα οποία χρησιμοποιούνται από τους επενδυτές για προστασία απέναντι στον κίνδυνο χρεοκοπίας μιας εταιρείας. Στις αρχές Σεπτεμβρίου, οι δείκτες αμερικανικών και ευρωπαϊκών CDS κυμαίνονταν σε ανάλογα επίπεδα, από τότε όμως έχουν αποκλίνει σημαντικά.

Τρίμηνο δοκιμασίας για την κυβέρνηση

Μεταρρυθμίσεις: Αναμένονται «δύσκολες» αποφάσεις και ανατροπές

Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ Παρασκευή, 31 Δεκεμβρίου 2010
Τελευταία Ενημέρωση : 31/12/2010 16:53

Σε μέγκενη θα βρεθεί η οικονομία τις πρώτες 100 ημέρες του 2011, αφού θα πρέπει να ολοκληρωθούν επώδυνες αλλαγές στο δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα για τις οποίες πιέζει η τρόικα και, παράλληλα, να αντιμετωπιστούν οι πιέσεις από του τρεις μεγάλους οίκους αξιολόγησης οι οποίοι έχουν ήδη προειδοποιήσει με νέες υποβαθμίσεις.

Γ. Παπακωνσταντίνου, υπουργός Οικονομικών: «Ενισχύοντας την ανταγωνιστικότητα και αξιοποιώντας πόρους δημιουργείται βιώσιμο μοντέλο ανάπτυξης».

Το πρόγραμμα του κυβερνητικού έργου, το οποίο εν πολλοίς αποτελεί την ολοκλήρωση των αλλαγών οι οποίες έχουν ήδη ξεκινήσει από το τέλος του 2010, αναμένεται να ξεκινήσει ένα νέο γύρο κινητοποιήσεων από τις πρώτες μέρες του νέου χρόνου.

Πρώτο στην ατζέντα είναι το θέμα των κλειστών επαγγελμάτων με δικηγόρους, συμβολαιογράφους, ορκωτούς λογιστές, μηχανισμούς και αρχιτέκτονες, αλλά και φαρμακοποιούς να απειλούν με κινητοποιήσεις. Η κυβέρνηση έχει εξαγγείλει διάλογο ο οποίος όμως δεν θα έχει εκ των πραγμάτων μεγάλη διάρκεια αφού στις 17 του μήνα αναμένεται το νομοσχέδιο να κατατεθεί στη Βουλή.

Επίσης είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν θα υπάρξει χρόνος για διάλογο και για τις 150 άλλες κατηγορίες επαγγελμάτων οι οποίες απελευθερώνονται μέσω της εφαρμογής της κοινοτικής οδηγίας 123/2006 για την απελευθέρωση των υπηρεσιών εντός Ε.Ε. Θέματα, όπως το δικαίωμα διάθεσης βενζίνης και σε σούπερ μάρκετ ή της αναγνώρισης των πτυχίων κολεγίων συνδεδεμένων με πανεπιστήμια εντός της Ε.Ε., είναι δύσκολο να περάσουν χωρίς αντιδράσεις.

Το δεύτερο μεγάλο θέμα είναι το φορολογικό νομοσχέδιο που θα κάνει ποδαρικό στο 2011. Το νομοσχέδιο προβλέπει την κατάργηση έως και 100 μικρών και μεσαίων περιφερειακών ΔΟΥ και την αλλαγή του τρόπου λειτουργίας του φοροεισπρακτικού μηχανισμού. Παράλληλα, θα περιλαμβάνει μια σειρά μέτρων για την πάταξη της φοροδιαφυγής και την τιμωρία των επίορκων εφοριακών.

Το νομοσχέδιο συνάντησε από τη σύλληψή του την αντίδραση των εφοριακών και έχει μείνει στη... σκιά αφού τα φώτα έχουν πέσει στα «κλειστά» επαγγέλματα. Πάντως, ο προγραμματισμός θέλει να κατατίθεται και αυτό στις 17 Ιανουαρίου στη Βουλή, μαζί, βέβαια, με το αμιγώς φορολογικό του μέρος .

Σε αυτό περιλαμβάνεται η μείωση της φορολογίας των μη διανεμόμενων κερδών από το 24% στο 20%, η αύξηση του συντελεστή ΦΠΑ σε μια σειρά προϊόντων καθημερινής κατανάλωσης, από το 11% στο 13%, και η απόσυρση των αυτοκινήτων ηλικίας άνω των 12 ετών με φορολογικά κίνητρα.

Εκτός από τη θεσμοθέτηση μεταρρυθμίσεων, για τις οποίες πιέζουν και η Ε.Ε. αλλά και τοΔΝΤ η κυβέρνηση θα δοκιμαστεί και στο πεδίου της εξυγίανσης των ΔΕΚΟ όπου το νομοσχέδιο που πέρασε στα μέσα Δεκεμβρίου με τη διαδικασία του κατεπείγοντος από τη Βουλή θα πρέπει να γίνει πράξη.

Να υλοποιηθούν, δηλαδή, οι περικοπές σε μισθούς και επιδόματα και να γίνουν οι περίφημες μετατάξεις υπαλλήλων σε κλίμακα που δεν έχει επαναληφθεί στο ελληνικό Δημόσιο. Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι τα σωματεία εργαζομένων σε όλες τις μεγάλες συγκοινωνιακές ΔΕΚΟ ελέγχονται από το κυβερνών κόμμα, πράγμα που είναι ενδεχόμενο να δημιουργήσει έντονες εσωκομματικές αντιδράσεις.

Παράλληλα με τις προβληματικές, περικοπές έχουν δρομολογηθεί και στις κερδοφόρες ΔΕΚΟ (εισηγμένες και μη) σημείο στο οποίο η κυβέρνηση είναι πολύ πιθανό να συναντήσει αντιδράσεις.

Επόμενο μεγάλο στοίχημα θα είναι η υλοποίηση του δημοσιονομικού στόχου για περικοπή 500 εκατ. ευρώ από την εφαρμογή του σχεδίου «Καλλικράτης». Το σχέδιο στηρίζεται στη βάση της λειτουργίας των νέων περιφερειών χωρίς πρόσθετους πόρους και παράλληλα εκτεταμένη αναδιάρθρωση του προσωπικού των ΟΤΑ του «Καποδίστριας», τόσο σε διοικητικές θέσεις όσο και σε θέσεις δημοτικών επιχειρήσεων. Τόσο το χρονοδιάγραμμα όσο και η μεθοδολογία για την επίτευξη της εξοικονόμησης των 500 εκατ. μένει ακόμη αδιευκρίνιστο.

Ένα ακόμη καυτό θέμα που θα απασχολήσει από την αρχή του χρόνου θα είναι οι περικοπές στο χώρο της υγείας οι οποίες, σύμφωνα με όσα έχουν μπει στο αναθεωρημένο μνημόνιο, θα πρέπει να μειωθούν ως το 2013 περίπου κατά 2,5% του ΑΕΠ δηλαδή 5,5 δισ. ευρώ. Η πρώτη δόση το 2011 περιλαμβάνει περικοπές οι οποίες θα φτάσουν συνολικά τα 2,4 δισ. ευρώ από περίθαλψη και φαρμακευτική δαπάνη.

Ακανθώδη θέματα στην προσπάθεια αυτή θα είναι η συγχώνευση των νοσοκομείων και των κέντρων υγείας αλλά και το γεγονός ότι ήδη από την τελευταία ρύθμιση των χρεών καταγράφονται νέα χρέη των δημόσιων νοσηλευτικών ιδρυμάτων προς ιδιώτες προμηθευτές ύψους 400 εκατ. ευρώ.

Τα νέα μέτρα

Εκτός όμως από τα προβλήματα τα οποία αναμένεται να προκύψουν από τα μέτρα τα οποία έχουν ήδη δρομολογηθεί, η κυβέρνηση από τις πρώτες μέρες θα πρέπει να επεξεργάζεται και την εξειδίκευση των μέτρων δημοσιονομικής πολιτικής για την περίοδο 2012 - 2014, ύψους 12,7 δισ. ευρώ.

Την πρόγευση για νέα μέτρα έδωσε στην έκθεση του με την οποία συνόδευσε την έγκριση της τρίτης δόσης του δανείου το ΔΝΤ. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται νέα αύξηση του ΦΠΑ σε είδη ευρείας κατανάλωσης, αναθεώρηση του συνόλου της πολιτικής κοινωνικών επιδομάτων, νέες περικοπές στις ΔΕΚΟ, αλλά και στις δαπάνες υγείας και περίθαλψης.

Παράλληλα οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι οποίοι μετρούν απώλειες που φτάνουν ως και το 25% από τις περικοπές που έγιναν το 2010, θα πρέπει να αναμένουν και νέα μείωση των εισοδημάτων τους. Το νέο μισθολόγιο, η διαπραγμάτευση του οποίου θα ξεκινήσει τον Ιανουάριο, προβλέπει κυρίως το «γκρέμισμα» των υψηλών επιδομάτων συγκεκριμένων υπουργείων και την εξίσωση -προς τα κάτω- για όλους.

Παράλληλα, η ΑΔΕΔΥ θα πρέπει να συζητήσει και για αναδιάρθρωση του οργανογράμματος κάθε δημόσιου φορέα η οποία φυσικά υποκρύπτει μείωση του προσωπικού και στο κεντρικό δημόσιο τομές.

Ολα αυτά με στόχο να εγκριθεί και η τέταρτη δόση του δανείου, ύψους 15 δισ., κατά την αξιολόγηση που θα κάνει η τρόικα από τα τέλη Φεβρουαρίου μέχρι και τις αρχές Μαρτίου.

Πιέσεις από τις αγορές και τους οίκους αξιολόγησης

Νέα πίεση αναμένεται να δεχθούν τα ελληνικά ομόλογα από τους τρεις μεγάλους οίκους αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας οι οποίοι έχουν προειδοποιήσει για νέες υποβαθμίσεις από το Δεκέμβριο.

Η Fitch θα επιφέρει ένα ακόμη χτύπημα στην ήδη σοβαρά κλονισμένη αξιοπιστία της Ελλάδας απέναντι στις αγορές θέτοντας την ελληνική οικονομία σε αρνητική αξιολόγηση, προειδοποιώντας μάλιστα και για νέα υποβάθμιση από την βαθμίδα ΒΒΒ- το επόμενο διάστημα.

Τελευταία προειδοποίηση είχαμε στις 21 Δεκεμβρίου από την Fitch, όταν ο ξένος οίκος αμφισβητούσε έντονα τη δυνατότητα της Ελλάδα θα υλοποιήσει με επιτυχία τα μέτρα που έχει υιοθετήσει μέσα από το μνημόνιο το οποίο έχει υπογράψει με την Ε.Ε., το ΔΝΤ και την ΕΚΤ. Στη σύντομη αναφορά της, η Fitch προανήγγειλε μια αιτιολογημένη γνώμη της για την πορεία και τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας περί τα μέσα του Ιανουαρίου.

«Όλα αυτά τη στιγμή που η Ελλάδα δεν είχε ξεπεράσει ακόμη τις συνέπειες από ανάλογη θέση που είχαν διατυπώσει οι εκπρόσωποι του άλλου μεγάλο οίκου αξιολόγησης, της Moody's, την περασμένη Πέμπτη, ο οποίος απειλούσε επίσης με υποβάθμιση μέσα στον Ιανουάριο, αναπτύσσοντας ανάλογη επιχειρηματολογία. Συγκεκριμένα αμφισβητούσε τη δυνατότητα της Ελλάδας να εξυπηρετήσει το δημόσιο χρέος της λόγω της κακής πορείας των εσόδων και της συνέχισης του αποκλεισμού της οικονομίας από τις αγορές.

Το χορό των επικείμενων υποβαθμίσεων είχε ανοίξει από τις 7 του μήνα η Standard & Poors η οποία είχε και αυτή προειδοποιήσει για περαιτέρω υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της ελληνικής οικονομίας, με βασικό επιχείρημα ότι δεν θα καταφέρει να φέρει εις πέρας το οικονομικό πρόγραμμα που έχει συμφωνήσει με την Ε.Ε., το ΔΝΤ και την ΕΚΤ.

«Κλειδί» για τις εξελίξεις στο πεδίο αυτό θα αποτελέσουν οι διαπραγματεύσεις σε επίπεδο κορυφής που θα γίνουν για τους όρους της επιμήκυνσης της αποπληρωμής του χρέους των 110 δισ. ευρώ. Ο κ. Ολι Ρεν, όταν βρέθηκε στην Αθήνα στις αρχές του μήνα, τόνισε ότι η επιμήκυνση δεν θα εμπεριέχει νέα μέτρα. Δεν διευκρίνισε όμως αν θα αφορά το σύνολο του ποσού ή τις δόσεις που αναμένει η Ελλάδα από το δάνειο από τον Απρίλιο και μετά.

Αλλαγές

Η δημοσιονομική προσαρμογή και σταθερότητα θα εξαρτηθούν όχι μόνο από τα άμεσα δημοσιονομικά μέτρα, αλλά κυρίως από τις μεγάλες διαρθρωτικές αλλαγές στη δημοσιονομική διαχείριση, φορολόγηση και στη φορολογική διοίκηση, στο κράτος και στην οικονομία.

ΤΑΣΟΣ ΔΑΣΟΠΟΥΛΟΣ - tdas@naftemporiki.gr

Οι κυριότεροι πολιτικοί κίνδυνοι για το 2011

Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ Παρασκευή, 31 Δεκεμβρίου 2010 Παρά τα χαμόγελα της φωτογραφίας μεταξύ των προέδρων των ΗΠΑ και της Κίνας η «ταραγμένη σχέση» μεταξύ των δύο χωρών επηρεάζει σύμφωνα με το Reuters πολλά άλλα παγκόσμια ζητήματα.

Η αντιπαλότητα Κίνας-ΗΠΑ, οι γερασμένοι ηγέτες, η πιθανότητα μιας ισραηλινής επίθεσης στο Ιράν και οι πολιτικές επιπτώσεις της κρίσης της ευρωζώνης το 2010, αποτελούν τους κυριότερους πολιτικούς κινδύνους, σε παγκόσμιο επίπεδο, το 2011.

Ειδικότερα, σύμφωνα με το πρακτορείο Reuters, η ταραγμένη σχέση ανάμεσα στις δύο μεγαλύτερες οικονομικές δυνάμεις, τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Κίνα, οι οποίες όπως αναφέρει ο Economist έχουν εισέλθει σε μια εποχή «στρατηγικής δυσπιστίας», επηρεάζει πολλά άλλα ζητήματα.

Αναταράξεις αναμένονται επίσης σε χώρες με ηλικιωμένους ηγέτες και χωρίς ορατό σχέδιο διαδοχής. Για παράδειγμα, ο πρόεδρος της Αιγύπτου Χόσνι Μουμπάρακ είναι 82 ετών και έχει προβλήματα υγείας. Ο γιος του περιμένει στον προθάλαμο, αλλά δεν υπάρχει καμιά βεβαιότητα πως θα διαδεχτεί τον πατέρα του.

Επίσης, η γεροντοκρατία της Σαουδικής Αραβίας θα τεθεί σε δοκιμασία σε περίπτωση θανάτου του βασιλιά Αμπντάλα. Ενδεχόμενη ανάληψη της εξουσίας από τον συντηρητικό υπουργό Εσωτερικών πρίγκιπα Ναγιέφ δημιουργεί ανησυχίες για τις επιπτώσεις που εκτιμάται ότι θα έχει στην εξωτερική και πετρελαϊκή πολιτική.

Ανησυχία προκαλούν ακόμη οι φήμες ότι ο θρησκευτικός ηγέτης Αγιατολάχ Αλί Χαμεϊνί στο Ιράν πάσχει από καρκίνο στο τελευταίο στάδιο, καθώς ο θάνατός του μπορεί να πυροδοτήσει εσωτερικές διαμάχες. Αλλά και στην Ταϊλάνδη, ο γιος του σημερινού βασιλιά που είναι 83 ετών, δεν φαίνεται να έχει την ίδια αποδοχή με τον πατέρα του.

Πόσες πιθανότητες υπάρχουν, αναρωτιέται το Reuters, για μια στρατιωτική επίθεση του Ισραήλ κατά των πυρηνικών εγκαταστάσεων του Ιράν, με στόχο την επιβράδυνση των προσπαθειών της Τεχεράνης να αποκτήσει τη δυνατότητα ατομικής βόμβας; Ουδείς γνωρίζει και οι πιθανότητες κυμαίνονται μεταξύ... 0 και 100%! Καθώς εκτιμάται, όμως, ότι οι οικονομικές συνέπειες μιας τέτοιας ενέργειας θα ήταν τεράστιες, είναι ένας κίνδυνος που δεν μπορεί να αγνοηθεί. Αντίθετα, σε ό, τι αφορά τη Μέση Ανατολή, δεν προβλέπεται επιστροφή σε μια βίαιη Ιντιφάντα λόγω του αδιεξόδου στο οποίο βρίσκονται οι συνομιλίες για το Παλαιστινιακό.

Τέλος, η επιτυχής πολιτική διαχείριση των δυτικών οικονομιών αποτελεί πάντα μια πρόκληση, λαμβάνοντας υπόψη την άνιση ανάπτυξη, τα υψηλά επίπεδα χρέους και το σλόγκαν της λιτότητας. Οι πολιτικοί γνωρίζουν ότι είναι δύσκολο να κάνουν το σωστό, παρόλα αυτά όμως εξακολουθούν να εκλέγονται. Αναμένονται αμφιταλαντεύσεις εξαιτίας των διαμαρτυριών και τακτικές κινήσεις για τις μεταρρυθμίσεις που είναι αναγκαίες αλλά έχουν πολιτικό κόστος.

Η βρετανική κυβέρνηση συνασπισμού έχει χρόνο για παιχνίδι. Οι πολιτικοί στην Ιρλανδία, όμως, δεν είναι τόσο τυχεροί, καθώς ούτε οι αναμενόμενοι νικητές των επόμενων εκλογών δεν θα είναι σε θέση να απαλύνουν την οδύνη του προϋπολογισμού.

Οι Ιταλοί θα έχουν μάλλον πρόωρες εκλογές, εν μέσω βαθιά ριζωμένων οικονομικών προβλημάτων, ενώ η Ισπανία, όπου οι εκλογές είναι προγραμματισμένες για τον Μάιο του 2012, θα προβεί σε νέες περικοπές και σε εργασιακές μεταρρυθμίσεις.

Το συμπέρασμα, σύμφωνα με το Reuters, είναι ότι μολονότι η απειλή μιας μεγάλης χρεοκοπίας έχει απομακρυνθεί, αυτό οφείλεται αποκλειστικά στην πολιτική βούληση των μεγαλύτερων χωρών της ευρωζώνης, και πιο συγκεκριμένα της Γερμανίας, γεγονός που δημιουργεί πολιτική αβεβαιότητα. Η πρόβλεψη του Reuters, πάντως, είναι πως θα υπάρξουν στην Ευρώπη κοινωνικές διαμαρτυρίες κατά της λιτότητας, αλλά ότι η βία θα ελεγχθεί, οι κυβερνήσεις δεν θα πέσουν και οι δημοσιονομικές μεταρρυθμίσεις θα συνεχιστούν.

Στην κορυφή επέστρεψε ο ελληνόκτητος στόλος το 2010

Επέστρεψε στην κορυφή της παγκόσμιας ναυτιλίας ο ελληνόκτητος στόλος το 2010 σύμφωνα με τα στοιχεία που περιλαμβάνονται στην ετήσια έκδοση «Review of Maritime Transport 2010» της Unctad, η οποία δημοσιοποιήθηκε πρόσφατα.

Εφθασε τα 3.150 πλοία με δεύτερη την Ιαπωνία

Επέστρεψε στην κορυφή της παγκόσμιας ναυτιλίας ο ελληνόκτητος στόλος το 2010 σύμφωνα με τα στοιχεία που περιλαμβάνονται στην ετήσια έκδοση «Review of Maritime Transport 2010» της Unctad, η οποία δημοσιοποιήθηκε πρόσφατα.

Στις αρχές του 2010 ο ελληνικών συμφερόντων εμπορικός στόλος (πλοία 1.000 gt και άνω) αποτελούνταν από 3.150 πλοία συνολικής μεταφορικής ικανότητας 186.095.162 dwt έναντι 3.064 πλοίων συνολικής μεταφορικής ικανότητας 169.426.690 dwt στις αρχές του 2009. Το μερίδιο του ελληνικού στόλου ως σύνολο του παγκοσμίου έφθασε με όρους dwt το 15,96%, ενώ το 2009 ήταν 15,33%.

Δεύτερη δύναμη με όρους dwt παραμένει η Ιαπωνία η οποία το 2009 είχε υπερκεράσει για λίγο την Ελλάδα ενώ στην τρίτη θέση αναρριχήθηκε η Κίνα, ξεπερνώντας την Γερμανία που βρέθηκε στην τέταρτη θέση. Ο ιαπωνικός στόλος αποτελείται από 3 751 πλοία συνολικής μεταφορικής ικανότητας 183 319 680 dwt και μερίδιο 15,73% ενώ ο στόλος κινεζικών συμφερόντων αποτελείται από 3.633 συνολικής μεταφορικής ικανότητας 104 452 389 dwt. Το μερίδιο της Κίνας αυξήθηκε στο 8.96% έναντι 8,40% το 2009.

Αξίζει να σημειωθεί ότι και οι τρεις χώρες αύξησαν το μερίδιο της στην παγκόσμια ναυτιλία το 2010 (ως ημερομηνία σύγκρισης ορίζεται η 1η Ιανουαρίου κάθε έτους) σε σύγκριση με το 2009 με τη χώρα μας βέβαια να εμφανίζει τη μεγαλύτερη αύξηση.

Η επικράτηση των Ελλήνων έγινε σε μία δύσκολη χρονιά για την παγκόσμια ναυτιλία στη διάρκεια της οποίας το παγκόσμιο δια θαλάσσης εμπόριο μειώθηκε κατά 4,5% σε επίπεδα χαμηλότερα αυτών του 2007.

Oπως η εκτιμά η Unctad το 2009 το θαλάσσιο εμπόριο ανήλθε στους 7,84 δις. τόνους. Στην έκθεση σημειώνεται ωστόσο ότι το 2010 σημειώθηκε ανάκαμψη η οποία όμως ακόμη εξαρτάται από τις εύθραυστες συνθήκες που επικρατούν στη διεθνή οικονομία. Ο κλάδος της ναυτιλίας και θαλασσίων μεταφορών θα χρειαστεί πιθανόν κάποιο χρόνο για να επιστρέψει στα προ του 2009 επίπεδα. Σημειώνεται ότι το 2008 είχε παρατηρηθεί το peak σε ό,τι αφορά την πορεία του θαλάσσιου εμπορίου.

Στον τομέα του ξηρού φορτίου υπήρξε το 2009 μία αύξηση κατά 1,4% με σημαντικές διαφορές ανά προϊόν. Π.χ. στον βωξίτη και την αλουμίνα η πτώση ήταν 23,2%. Επίσης διαφορές παρουσιάζονται ανά περιοχή. Το εμπόριο σιδηρομεταλλεύματος αυξήθηκε κατά 7,8% την ίδια στιγμή που εισαγωγές από Κίνα αυξάνονταν κατά 38,9% ενώ στην Δυτική Ευρώπη μειώνονταν κατά 38,2% και στην Ιαπωνία κατά 24,8%.

Νέα πλοία

Σε ό,τι αφορά την προσφορά νέων πλοίων το 2010 σημειώθηκε νέα αύξηση του παγκόσμιου στόλου κατά 84 εκατ. dwt και έφθασε τους 1.276 εκατ. dwt (πλοία 100 gt και άνω). Η αύξηση αυτή σημειώθηκε λόγω του νέο ρεκόρ που σημειώθηκε στη ναυπήγηση νέων πλοίων (117 εκατ. dwt) ενώ σημειώθηκε και ρεκόρ στις διαλύσεις (33 εκατ. dwt).

Ωστόσο ο συνδυασμός της πτώσης της ζήτησης σε φορτία και της υπερπροσφοράς χωρητικότητας κράτησε τους ναύλους σε χαμηλά επίπεδα.

ΛΑΜΠΡΟΣ ΚΑΡΑΓEΩΡΓΟΣ - lkar@naftemporiki.gr

AB-McCain-Revive: Ανακυκλώνουν το χρησιμοποιημένο λάδι

Η McCain, σε συνεργασία με την ΑΒ και τη Revive, συμμετέχουν στη προσπάθεια ανακύκλωσης χρησιμοποιημένου μαγειρικού λαδιού. Σε ειδικά μπουκάλια που προσφέρει η McCain, μπορείτε να τοποθετείτε στις ειδικές δεξαμενές εναπόθεσης λαδιού της Revive που βρίσκονται έξω από τα καταστήματα ΑΒ.

Σκοπός της προσπάθειας αυτής είναι τα χρησιμοποιημένα μαγειρικά λάδια, αντί ν’ακολουθήσουν τη διαδικασία των απορριμμάτων, με σημαντικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις, να συλλέγονται και να μετατρέπονται σε βιοκαύσιμα και βιολιπαντικά φιλικά προς το περιβάλλον.

Παράλληλα, για κάθε λίτρο χρησιμοποιημένου μαγειρικού λαδιού από τα νοικοκυριά, αποδίδονται 3 λεπτά του ευρώ στην Περιβαλλοντική Οργάνωση WWF Ελλάς. Με τον τρόπο αυτό, μεγιστοποιείται η συνεισφορά όλων μας στην αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών προβλημάτων και της κλιματικής αλλαγής.

Η ενέργεια πραγματοποιήθηκε την περίοδο Οκτώβριου - Νοέμβριου σε συνολικά 13 καταστήματα ΑΒ στο νομό Αττικής ενώ προβλέπεται η επανάληψη της ενέργειας και στην επαρχία στις αρχές του 2011.

Οι πρώτες ενέργειες στα καταστήματα της Αττικής, όπως τονίζει σε ανακοίνωσή της η Mc Cain, στέφθηκαν με επιτυχία αφού η ανταπόκριση του κόσμου ήταν θετική, τόσο στην ιδέα της ανακύκλωσης του χρησιμοποιημένου μαγειρικού λαδιού, όσο και στην σύμπραξη 3 σημαντικών εταιρειών για το κοινό καλό.
Κέρδος online 30/12/2010 10:13

Παιχνίδια εξουσίας στο Μαξίμου

Μοντέλο Λευκού Οίκου υιοθετείται από το νέο έτος στο γραφείο του Πρωθυπουργού με επιτελάρχη, επτά τομείς ευθύνης, αλλά και ανταγωνισμούς μεταξύ των συνεργατών του κ. Παπανδρέου

ΒΑΣΙΛΗΣ ΧΙΩΤΗΣ | Παρασκευή 31 Δεκεμβρίου 2010

Από την πρώτη ημέρα που ο κ. Γ. Παπανδρέου εγκαταστάθηκε στο Μέγαρο Μαξίμου εξέφρασε την επιθυμία να οργανώσει το γραφείο του κατά τα πρότυπα του Λευκού Οίκου.

Η προετοιμασία του νέου μοντέλου του πρωθυπουργικού γραφείου μπορεί να καθυστέρησε κάπως, αλλά από τη νέα χρονιά είναι έτοιμο να τεθεί σε εφαρμογή αναδιατάσσοντας και τους συσχετισμούς εξουσίας μεταξύ των συνεργατών του.

Τυπικά το νέο μοντέλο διοίκησης του Μεγάρου Μαξίμου δείχνει λειτουργικό και ευέλικτο. Στην πραγματικότητα είναι ένα μοντέλο στο οποίο εμπλέκονται πολύ περισσότερα πρόσωπα που είναι δύσκολο να κατορθώσουν να συμβιώσουν αρμονικά και να μάθουν να λειτουργούν με ομαδικό πνεύμα.

Γιατί, όπως παρατηρούν έμπειροι υπουργοί και παλαιά στελέχη του ΠαΣοΚ, το νέο οργανόγραμμα πυροδοτεί αντιπαραθέσεις και ανταγωνισμούς στην αυλή του Μεγάρου Μαξίμου και παιχνίδια εξουσίας με απρόβλεπτες ακόμη συνέπειες.

Ηδη έχουν αρχίσει να εκφράζονται τα πρώτα παράπονα και οι πρώτες επιφυλάξεις για τα πρόσωπα που θα τεθούν επικεφαλής των επτά τομέων, ενώ εκφράζονται αμφιβολίες αν το νέο σχήμα διοίκησης θα μπορέσει να συνεργαστεί αρμονικά με το επικοινωνιακό επιτελείο που έχει συγκροτήσει στο υπουργείο Εσωτερικών ο κ. Ι. Ραγκούσης ή με το μοντέλο διοίκησης που «τρέχει» παράλληλα ο υπουργός Επικρατείας κ. Χ. Παμπούκης από τα γραφεία του υπουργείου Εξωτερικών.

Κεντρικό ρόλο στη λειτουργία της κυβέρνησης, με υπερεξουσίες στον συντονισμό των υπουργών αλλά και της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠαΣοΚ, αναλαμβάνει η κυρίαΡεγγίνα Βάρτζελη, η οποία χρίζεται γενική γραμματέας του πρωθυπουργικού γραφείου.

Θεωρείται το πρόσωπο που μπορεί να λειάνει ευκολότερα από οποιονδήποτε άλλον τις αντιθέσεις και τις τριβές που προκαλούνται από τα πολλά κέντρα εξουσίας που έχει δημιουργήσει γύρω του ο Πρωθυπουργός αλλά και από τα πρόσωπα που τον περιβάλλουν χωρίς να συμπίπτουν πάντοτε οι απόψεις τους. Για παράδειγμα, ο επικεφαλής του Τομέα Σχεδιασμού Πολιτικής κ. Κ. Θέος δεν εκφράζει πάντοτε τις ίδιες απόψεις με τον κ. Ν. Αθανασάκη, διευθυντή του γραφείου του προέδρου του ΠαΣοΚ που ουσιαστικά ασκεί καθήκοντα διευθυντή του Πολιτικού Γραφείου του Πρωθυπουργού.

Αντιστοίχως, διευθυντής του Οικονομικού Γραφείου του Πρωθυπουργού παραμένει ο κ.Ηρακλής Πολεμαρχάκης, ο οποίος όμως συχνά διαφοροποιείται από χειρισμούς του υπουργού Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου και δεν φαίνεται να συμφωνεί πάντα με τις απόψεις του πρώην αντιπροέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και συμβούλου πλέον του Πρωθυπουργού κ. Λουκά Παπαδήμου .

Το βασικότερο πρόβλημα του νέου οργανογράμματος του Μεγάρου Μαξίμου είναι ότι δεν φαίνεται να επιλύονται τα ζητήματα συναρμοδιοτήτων και επικαλύψεων μεταξύ των στελεχών του που είχαν παρατηρηθεί στο παρελθόν εκπέμποντας μια εικόνα σύγχυσης και έλλειψης συντονισμού.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η επικοινωνιακή πολιτική, για την οποία σημαίνοντα λόγο έχουν πλέον τρία διαφορετικά κέντρα στο γραφείο του Πρωθυπουργού. Τυπικώς η επικοινωνιακή πολιτική χαράσσεται πλέον από το επιτελείο του υπουργού Εσωτερικών κ. Ι. Ραγκούση, στο οποίο συμμετέχουν η κυρία Ρεγγίνα Βάρτζελη και υπουργοί με γνώση του αντικειμένου όπως οι κκ. Π. Γερουλάνος , Δ. Δρούτσας και Γ. Παπακωνσταντίνου. Επικοινωνιακές συμβουλές όμως εξακολουθεί να δίνει στον Πρωθυπουργό και ο υπουργός Επικρατείας κ. Χ. Παμπούκης, ο διευθυντής του πρωθυπουργικού γραφείου κ. Ν. Αθανασάκης αλλά και ο επικεφαλής για τον σχεδιασμό κ. Κ. Θέος, ο οποίος επιμελείται και τις δημόσιες δηλώσεις του Πρωθυπουργού, μαζί με τον κ. Ν. Ζιώγα και τους «λογογράφους» του κ. Γ. Παπανδρέου που στεγάζονται στο Μέγαρο Σταθάτου. Ταυτόχρονα την υλοποίηση της επικοινωνιακής στρατηγικής έχουν ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κ. Γ. Πεταλωτής και ο υπεύθυνος του Γραφείου Τύπου κ. Γ. Ελενόπουλος, οι οποίοι όμως δεν συμμετέχουν σε όλες τις κρίσιμες συσκέψεις όπου λαμβάνονται οι αποφάσεις, με αποτέλεσμα να εμφανίζονται ορισμένες φορές πλημμελώς ενημερωμένοι. Αντίστοιχα προβλήματα παρατηρούνται και με την οργάνωση του νομοθετικού έργου της κυβέρνησης καθώς τη νομοτεχνική επεξεργασία των διατάξεων που κατατίθενται στη Βουλή έχουν από κοινού ο κ. Χ. Παμπούκης με τον γενικό γραμματέα του Υπουργικού Συμβουλίου κ. Σ. Λύτρα, την κυρία Ρεγγίνα Βάρτζελη, ενώ συχνά ζητείται η συνδρομή των κκ. Ευ. Βενιζέλου και Α. Λοβέρδου, καθώς και των εμπειρογνωμόνων του υπουργείου Εσωτερικών.

Ο κύκλος των δυσαρεστημένων υπουργών

Κορυφαία κυβερνητικά στελέχη αλλά και συνεργάτες του Πρωθυπουργού που έχουν γνώση του νέου οργανογράμματος του Μεγάρου Μαξίμου αναγνωρίζουν από τη μία ότι το νέο μοντέλο είναι εντυπωσιακό και δημιουργεί προσδοκίες καλύτερης απόδοσης, αλλά από την άλλη εκφράζουν την ανησυχία τους ότι είναι πιθανό να προκαλέσει τρομακτικές εντάσεις στο εσωτερικό της κυβέρνησης.

«Ο Πρωθυπουργός στην πραγματικότητα δημιουργεί μια σκιώδη Κυβερνητική Επιτροπή που θα λειτουργεί με πρόσωπα που δεν έχουν θεσμικό ρόλο και επίσημο αξίωμα. Είναι αναπόφευκτο τα μέλη της να συγκρουστούν κάποια στιγμή με υπουργούς» παρατηρούν επιτελείς του κ. Γ.Παπανδρέου, σημειώνοντας χαρακτηριστικά ότι είναι δύσκολο να συμβιώσει το τμήμα σχεδιασμού της οικονομικής πολιτικής με τον κ. Γ.Παπακωνσταντίνου, ή το τμήμα σχεδιασμού πολιτικής με έμπειρους υπουργούς, όπως είναι οι Ευ. Βενιζέλος , Αννα Διαμαντοπούλου, Α.Λοβέρδος , Κ. Σκανδαλίδης, Χρ. Παπουτσής κ.ά.

Ταυτόχρονα τα ίδια στελέχη παρατηρούν ότι οι επικεφαλής των τομέων που θα προτείνουν δράσεις και πολιτικές στον Πρωθυπουργό δεν έχουν συνήθως εικόνα του πολιτικού κόστους και των επιπτώσεων που προκαλούνται, αλλά ούτε και την ευθύνη που έχουν οι υπουργοί να υπερασπιστούν τις επιλογές τους στη Βουλή ή στα μέσα ενημέρωσης. «Θα είναι έναόργανο που θα λειτουργεί εκ του ασφαλούς, ενώ οι υπουργοί θα καλούνται στη συνέχεια να βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά» σημειώνουν. Από το 2004 ως σήμερα το προσωπικό που απασχολείται στο πρωθυπουργικό γραφείο διαρκώς αυξάνεται με την αιτιολογία ότι έχουν αυξηθεί και οι ανάγκες λειτουργίας του. Από τα λιτά σχήματα που λειτουργούσαν επί πρωθυπουργίας Ανδρέα Παπανδρέου και Κ. Μητσοτάκη, το Μέγαρο Μαξίμου αύξησε για πρώτη φορά θεαματικά το προσωπικό του επί Κώστα Σημίτη απασχολώντας συνολικά 80 άτομα (συμβούλους, επικεφαλής τμημάτων και διοικητικό προσωπικό). Οι προβλεπόμενες θέσεις μετακλητών υπαλλήλων αυξήθηκαν από 80 σε 105 επί κυβέρνησηςΚώστα Καραμανλή, ενώ στις αρχές του έτους η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου αύξησε τις θέσεις αυτές σε 125, εκ των οποίων οι 53 κατέχουν αξίωμα ειδικού συμβούλου. Τους επόμενους μήνες ο αριθμός των υπαλλήλων αυτών θα αυξηθεί ακόμη περισσότερο, αφού, όπως έχει ήδη ανακοινωθεί από το πρωθυπουργικό γραφείο, «η προβλεπόμενη στελέχωσητων υπηρεσιών του Γραφείου του Πρωθυπουργού στην Ελλάδα είναι ποσοτικά κατά πολύ υποδεέστερη από αυτήν που ισχύει σε άλλες χώρεςμε παρόμοιο μέγεθος και επίπεδοανάπτυξης».

Ταυτόχρονα ο Πρωθυπουργός έχει ήδη συστήσει μια επιτροπή από ξένους εμπειρογνώμονες που προσφέρουν αμισθί τις συμβουλές τους, αλλά, όπως είναι σαφές, δημιουργείται ένα πλέγμα αλληλοσυγκρουόμενων εισηγήσεων για ορισμένα θέματα που μερικές φορές αντί να επιταχύνει τις αποφάσεις οδηγεί το πρωθυπουργικό γραφείο σε απραξία. Στο μεταξύ μόνο τον Δεκέμβριο πραγματοποιήθηκαν στο Μέγαρο Μαξίμου τέσσερις νέοι διορισμοί και ακολουθούν και άλλοι τον Ιανουάριο.

«Ο Λιβάνης του Γιώργου»

Η κυρία Ρεγγίνα Βάρτζελη είναι πρόσωπο της απολύτου εμπιστοσύνης του Πρωθυπουργού, ενώ διαθέτει το ειδικό βάρος για να επιβληθεί σε υπουργούς με επίσης σημαντικό ειδικό βάρος

Η κυρία Ρεγγίνα Βάρτζελη συμπληρώνει εφέτος 29 χρόνια στο πλευρό του κ. Γ. Παπανδρέου. Συνεργάστηκαν για πρώτη φορά επισήμως το 1985, όταν ο κ. Παπανδρέου ορκίστηκε υφυπουργός Νέας Γενιάς, και από τότε τον ακολουθεί παντού αναλαμβάνοντας συνήθως ρόλους «γεφυροποιού» όπου υπάρχουν προβλήματα συνεργασίας και κατανόησης μεταξύ των συνεργατών του. Πολλοί την αποκαλούν «ο Λιβάνης του Γιώργου», αλλά η ίδια επισημαίνει ότι απεχθάνεται τα παρασκήνια και ότι προτιμά τους «καθαρούς λογαριασμούς». Είναι παντρεμένη με τον οδοντίατρο κ.Ν.Βάρτζελη, ιδρυτικό μέλος του ΠαΣοΚ, ο οποίος όμως αποφεύγει τις επαφές με τον κομματικό μηχανισμό. Ωσπου να εγκατασταθεί στο Μέγαρο Μαξίμου ήταν διευθύντρια της Κοινοβουλευτικής Οῶάδας του ΠαΣοΚ, αξίωμα που κατείχε ο κ.Αντ. Λιβάνης όταν αρχηγός του κόμματος ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου . Αποφεύγει τις δεξιώσεις και τις κοσμικές εκδηλώσεις και μέχρι πρότινος κυκλοφορούσε με ταξί επειδή η ίδια δεν οδηγεί. Μετά κόπων και βασάνων δέχθηκε εσχάτως να χρησιμοποιήσει υπηρεσιακό αυτοκίνητο.

Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΩΝ ΕΠΙΤΕΛΕΙΩΝ
Από τον Χάρη Παμπούκη στη Ρεγγίνα Βάρτζελη

Η επιδίωξη του κ. Χ. Παμπούκη να προσελκύσει γρήγορες και εντυπωσιακές επενδύσεις όπλισε με επιχειρήματα τους εσωκομματικούς αντιπάλους του που πολύ γρήγορα τον οδήγησαν στην περιθωριοποίηση

Οταν τον Σεπτέμβριο του 2009 ο κ. Γ. Παπανδρέουεγκαταστάθηκε στο Μέγαρο Μαξίμου, παρέλαβε ένα... χάος. Οπως δήλωσε ο ίδιος, δεν υπήρχαν ούτε υπολογιστές στα γραφεία, παρά μόνο ξηλωμένα καλώδια, ενώ η κυβέρνηση έπρεπε να αρχίσει να λειτουργεί από την πρώτη στιγμή με μηδενική περίοδο χάριτος και με πρόσωπα που τα περισσότερα είχαν μηδενική εμπειρία στη διοίκηση. Η νέα κυβέρνηση αρχικώς λειτουργούσε όπως λειτουργούσε η επικοινωνιακή ομάδα στην αντιπολίτευση, με τους κκ. Ι. Ραγκούση και Γ. Παπακωνσταντίνου να έχουν την ευθύνη της επικοινωνίας και τον κ. Χ. Παμπούκη να αναλαμβάνει τον συντονισμό των κυβερνητικών στελεχών. Προτού περάσουν έξι μήνες, και ενώ η χώρα προσέφευγε στον μηχανισμό στήριξης της ΕΕ και του ΔΝΤ, αποδείχθηκε ότι το μοντέλο διοίκησης του πρωθυπουργικού γραφείου είχε σοβαρές αδυναμίες. Ο κ. Παμπούκης άνοιξε γρήγορα πολλά μέτωπα με υπουργούς, ενώ η επιδίωξή του να προσελκύσει γρήγορες και εντυπωσιακές επενδύσεις όπλισε με επιχειρήματα τους εσωκομματικούς αντιπάλους του που πολύ γρήγορα τον οδήγησαν στην περιθωριοποίηση. Από τον περασμένο Αύγουστο ο συντονισμός της κυβέρνησης πέρασε στην ευθύνη του κ. Ραγκούση, ο οποίος όμως είχε ταυτόχρονα την ευθύνη του επικοινωνιακού σχεδιασμού και έπρεπε να επιβλέπει και την εύρυθμη λειτουργία της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, καθώς χωρίς αυτήν δεν μπορεί να προχωρήσει το νομοθετικό έργο.

Διαπιστώθηκε λοιπόν εκ των πραγμάτων ότι θα έπρεπε να υπάρξει και άλλο ένα πρόσωπο που θα επιφορτιζόταν με καθήκοντα εποπτείας του κυβερνητικού έργου και της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, και σύντομα συμφωνήθηκε ότι αυτό δεν μπορούσε να είναι άλλο από την κυρία Ρεγγίνα Βάρτζελη. Η κυρία Βάρτζελη είναι πρόσωπο της απολύτου εμπιστοσύνης του Πρωθυπουργού, διατηρεί άριστες σχέσεις με τον κ. Ραγκούση και τον κ. Παμπούκη, ενώ διαθέτει το ειδικό βάρος για να επιβληθεί σε υπουργούς με επίσης σημαντικό ειδικό βάρος, όπως είναι για παράδειγμα ο κ. Ευ. Βενιζέλος ή ο κ. Δ. Ρέππας.

Ταυτόχρονα διατηρεί έναν ασφαλή δίαυλο με τους επιτελείς της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και τον κ. Φ. Πετσάλνικο, ενώ διαθέτει την εμπειρία και την κρίση ώστε «να βλέπει γρήγορα τις αστοχίες και να τις προλαμβάνει προτού εκδηλωθούν καιδημοσίως», όπως δηλώνει για αυτήν συχνά ο κ. Παπανδρέου.

ΒΙΛΦΡΙΝΤ ΜΑΡΤΕΝΣ Ξεχάστε την επιστροφή στη δραχμή

Ο κ. Βίλφριντ Μαρτένς με τον κ. Αντ. Σαμαρά (φωτογραφία αριστερά) σε εκδήλωση του Ινστιτούτου Δημοκρατίας «Κωνσταντίνος Καραμανλής». Ο πρόεδρος του ΕΛΚ καλεί τους νέους Ελληνες να μη στρέψουν την πλάτη τους στην ΕΕ, τονίζει ότι η Ευρώπη και η Ελλάδα είναι αδιαχώριστες και υπενθυμίζει ότι εφέτος συμπληρώνονται 30 χρόνια από την ένταξη της Ελλάδας στην τότε ΕΟΚ την 1.1.1981 (στη φωτογραφία επάνω ο Κωνσταντίνος Καραμανλής υπογράφει τη συμφωνία ένταξης στις 28 Μαΐου 1979)

Ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος μιλάει για την κρίση, την Ελλάδα και το μέλλον του ευρώ

ΠΑΥΛΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ | Παρασκευή 31 Δεκεμβρίου 2010

ΒΕΤΕΡΑΝΟΣ της ευρωπαϊκής πολιτικής, από την ολιγομελή κάστα των ηγετών της Κεντρικής Ευρώπηςπου εργάστηκαν για δεκαετίες για την οικοδόμηση της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ο βέλγος πρώην πρωθυπουργός (την περίοδο 1979-1990) είναι επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος(ΕΛΚ) τα τελευταία είκοσι χρόνια και κατά
την περίοδο αυτή το ΕΛΚ εξελίχθηκε από μια μάλλον ασήμαντη ομάδαστο μεγαλύτερο κόμμα του Ευρωκοινοβουλίου. Ο κ. Βίλφριντ Μαρτένς
επισκέφθηκε την Αθήνα την Δευτέρα 20 Δεκεμβρίου, αναγορεύθηκε επίτιμος διδάκτορας του Τμήματος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Παντείου Πανεπιστημίου, παρουσίασε το βιβλίο του με τίτλο «Εurope:Ι struggle,Ι overcome» («Ευρώπη:Αγωνίζομαι, Υπερνικώ») και μίλησε
σε εκδήλωση του Ινστιτούτου Δημοκρατίας «Κωνσταντίνος Καραμανλής». Στην αποκλειστική συνέντευξη που παραχώρησε προς «Το Βήμα της Κυριακής» ο κ. Μαρτένς εκφράζει τον θαυμασμό του για την Ελλάδα, ασκεί παράλληλα κριτικήστην ελληνική κυβέρνησηκαι πιστεύει ότι η Ευρώπη έχει τη θέληση, τα εργαλεία, αλλά και τον χρόνο για να προχωρήσει σε πρωτοβουλίες υπέρβασης της κρίσης.

- Στην ομιλία σας στο Ινστιτούτο Δημοκρατίας «Κωνσταντίνος Καραμανλής» αναφέρατε ότι θυμάστε με νοσταλγία την εποχή του Ζακ Ντελόρ, του Φρανσουά Μιτεράν και του Χέλμουτ Κολ. Πιστεύετε ότι μια από τις αιτίες της κρίσης είναι το έλλειμμα ηγεσίας στην Ευρώπη, αφού δεν υπάρχουν σήμερα ηγετικές μορφές αντίστοιχου βεληνεκούς;

«Πιστεύω ότι η τρέχουσα οικονομική και χρηματοοικονομική κρίση στην Ευρώπη και στην ευρωζώνη έχει, με έναν παράδοξο τρόπο, ενεργοποιήσει τα ηγετικά αντανακλαστικά πολλών επικεφαλής κρατών και κυβερνήσεων. Τους τελευταίους μήνες βλέπουμε μια πρωτοφανή πολιτική δέσμευση και θέληση για τη θωράκιση της ευρωζώνης και για την εύρεση εργαλείων που θα προστατεύσουν το κοινό νόμισμα στο μέλλον».

- Στην ομιλία σας στην Αθήνα προειδοποιήσατε πως ό,τι κερδίζεται από μια γενιά μπορεί να χαθεί από την επόμενη...

«Πράγματι...».

- Αποκλείετε το ενδεχόμενο ορισμένα κράτη- μέλη να επιστρέψουν στα εθνικά τους νομίσματα, να τυπώσουν νέο χρήμα, να προχωρήσουν σε υποτιμήσεις, να μεθοδεύσουν γενναία αναδιάρθρωση του εθνικού χρέους τους και έτσι να«αναθερμάνουν» την οικονομία και να αντιμετωπίσουν την ανεργία;

«Αποκλείεται! Θα ήθελα να τονίσω πολύ ξεκάθαρα και χωρίς κανέναν δισταγμό ότι η ευρωζώνη και το ευρώ είναι εδώ για να μείνουν. Βρισκόμαστε πολύ μετά από το σημείο της μη επιστροφής στα εθνικά νομίσματα».

- Είναι απίθανο όμως το πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό κόστος της διατήρησης του ευρώ να αποδειχθεί πολύ μεγαλύτερο από το κόστος τηςεπιστροφής στα εθνικά νομίσματα;

«Σας είπα ότι δεν πρόκειται να συμβεί αυτό. Πράγματι, αντιμετωπίζουμε προκλήσεις με την Ελλάδα και την Ιρλανδία, αλλά μαθαίνουμε από αυτές τις εμπειρίες και λαμβάνουμε τις απαραίτητες αποφάσεις. Θα εγκαθιδρύσουμε έναν μόνιμο μηχανισμό σταθεροποίησης για το ευρώ ο οποίος θα ξεκινήσει να λειτουργεί μετά τα μέσα του 2013 και θα εφαρμόσουμε αυτό που ονομάζεται “οικονομική διακυβέρνηση” που θα συμβάλλει στη σύγκλιση των οικονομικών πολιτικών στην ευρωζώνη. Επίσης θα ήθελα να επισημάνω ότι η ευρωζώνη δεν έχει χάσει καθόλου την αίγλη της».

- Γιατί το λέτε αυτό;

«Γιατί, για παράδειγμα η Εσθονία είναι το νεότερο μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης που εντάσσεται στην ευρωζώνη. Περισσότερα κράτη-μέλη θα ακολουθήσουν. Οπως η ΕΕ, έτσι και η ευρωζώνη θα προχωρήσει μπροστά».

- Υπάρχει χρόνος για να προχωρήσει μπροστά; Για παράδειγμα, εσείς υποστηρίζετε την ιδέα της «πολιτικής Ευρώπης», αλλά ακόμη και η Συνθήκη της Λισαβόναςχρειάστηκε οκτώ χρόνια για να ψηφιστεί και να ενεργοποιηθεί. Πόσα χρόνια θα χρειαστεί η «πολιτική Ευρώπη»; «Η Συνθήκη της Λισαβόνας χρειάστηκε πολύ χρόνο για να ενεργοποιηθεί, αλλά άξιζε την αναμονή. Η Συνθήκη αντιπροσωπεύει πολλές βελτιώσεις στον τρόπο λήψης αποφάσεων, στον τρόπο διαμόρφωσης πολιτικών, όπως π.χ. στην εξωτερική πολιτική, στη νομοθετική διαδικασία με τον αναβαθμισμένο ρόλο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου».

- Ναι, αλλά το πρόβλημα είναι ότι η Ευρώπη χρειάστηκε οκτώ χρόνια για τη Λισαβόνα, όταν οι αγορές μπορούν να προκαλέσουν κατακλυσμό μέσα σε οκτώ ημέρες. Εχει η Ευρώπη την πολυτέλεια του χρόνου για να συζητεί επ΄ άπειρον;

«Για την οικονομική διακυβέρνηση δεν συζητούμε επ΄ άπειρον. Προχωρούμε σε αποφάσεις. Νέα νομοθεσία βρίσκεται στο στάδιο της προετοιμασίας και πιστεύω ότι τα βασικά στοιχεία θα είναι έτοιμα ως τον Ιούνιο του 2011. Η Ευρώπη προχωρεί με ταχύτητα. Πρόκειται για μια εξελισσόμενη πολιτική διαδικασία στην οποία ο χρόνος είναι με το μέρος μας».

«Το μέλλον της Ελλάδας είναι στα χέρια σας»
- Στην ομιλία σας στην Αθήνα δώσατε συγχαρητήρια στον κ. Αντώνη Σαμαράγιατί κατόρθωσε να πετύχει σημαντική ανάκαμψη για τη Νέα Δημοκρατία μέσασε έναν χρόνο από τις εθνικές εκλογές του 2009.

«Πράγματι, αξίζουν συγχαρητήρια!». - Ωστόσο η ανάκαμψη της ΝΔ οφείλεται σε σημαντικό βαθμό στο γεγονός ότι ο κ. Σαμαράς αντιτάχθηκε στο μνημόνιο που υπέγραψε η Ελλάδα με την ΕΕ, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ. Θεωρείτε ότι έπραξε σωστά για τη χώρα;

«Συμφωνώ με τη θέση του Αντώνη Σαμαρά ότι οι πολιτικές του Γιώργου Παπανδρέου και της κυβέρνησής του, οι οποίες είναι χτισμένες γύρω από το μνημόνιο, είναι ελαττωματικές γιατί πρώτα και κύρια δεν δημιουργούν οικονομική ανάπτυξη. Για να υπερβεί την κρίση η Ελλάδα χρειάζεται ανάπτυξη, ωστόσο βλέπουμε ότι η οικονομία συρρικνώνεται».

- Στο νέο βιβλίο σας «Εurope: Ι struggle, Ι overcome» εκφράζετε τον θαυμασμόσας για την Ελλάδα, αναφέρετε μάλιστα ότι το όραμα του Ρήγα Βελεστινλή γιαμια βαλκανική ομοσπονδία ήταν προάγγελος της Ενωμένης Ευρώπης. Τι έχετενα πείτε στη νέα γενιά Ελλήνων που καλείται να αντιμετωπίσει αυτή την ιστορική κρίση;

«Εχω να πω ότι η Ελλάδα και η πολιτισμική κληρονομιά της είναι η κύρια βάση της σύγχρονης Ευρώπης. Εχει εμπνεύσει και θα συνεχίσει να εμπνέει την Ευρώπη σε πολλά επίπεδα. Σε λίγες ημέρες η Ελλάδα θα γιορτάσει την 30ή επέτειο της ένταξής της στην Ευρωπαϊκή Ενωση, την οποία οφείλει στο όραμα και στην ηγετική φυσιογνωμία του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Με αυτή την ευκαιρία λοιπόν θα ήθελα να πω στη νέα γενιά των Ελλήνων ότι η Ευρώπη και η Ελλάδα είναι αδιαχώριστες. Προτρέπω τους νέους Ελληνες να μη γυρίσουν την πλάτη τους στην Ευρώπη. Το μέλλον της Ελλάδας και της Ευρώπης είναι στα χέρια σας».

Ερευνα της Κάπα Research για «Το Βήμα»- Τι προσδοκούν οι Ελληνες για το μέλλον και τι πιστεύουν για τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης

Διατηρεί σημαντικό προβάδισμα ο Παπανδρέου, συντριπτικές ευθύνες σε Καραμανλή

ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΡΑΚΟΥΣΗΣ | Παρασκευή 31 Δεκεμβρίου 2010

Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ κρίση και οι πολλές αβεβαιότητες που μεταφέρει φαίνεται να επιδρούν καθοριστικάστην ελληνική κοινωνία μεταβάλλοντας ιδέες και συμπεριφορές, καθώς οι σταθερέςκάμπτονται, οι απειλές πολλαπλασιάζονται και η ζωή των ανθρώπων μεταβάλλεται.
Οπως προκύπτει από τη μεγάλη πρωτοχρονιάτικη έρευνα της Κάπα Research για «Το Βήμα της Κυριακής», στο κλείσιμο του 2010 και στην αυγή του
2011 ο ελληνικός λαός κυριαρχείται από αισθήματα φόβου, ανασφάλειας, αμφισβήτησης, οργής αλλά και μεγάλης σύγχυσης για το τι πρέπει να γίνει. Από τα ευρήματα της έρευνας φαίνεται ως τώρα να επικρατούν τα αισθήματα του φόβου και της ανασφάλειας έναντι εκείνων της οργής και της συγκρουσιακής αμφισβήτησης, τα οποία όμως δεν είναι αμελητέα. Σχεδόν οι μισοί δηλώνουν πρόθυμοι να απεργήσουν και να διαδηλώσουν και ένα σημαντικό ποσοστό των ερωτωμένων πάνω από 30% υπερασπίζεται τις καταλήψεις δημόσιων
κτιρίων και εργοστασίων, πάνω από 20% επικροτεί το κλείσιμο των δρόμων και την παρεμπόδιση της κυκλοφορίας, ενώ ένα 14% αναγνωρίζει τη βία ως μέσο έκφρασης και διεκδίκησης και ένα 10% ανέχεται ακόμη και την πρόκλησηζημιών σε κτίρια και καταστήματα.
Ωστόσο απέναντι στις σκληρές επιλογές στέκεται μια πλειονότητα υπομονετική. Η ανάμνηση των καλών ημερών παραμένει ισχυρή και διατηρεί, άγνωστο για πόσο, την ανοχή της κοινωνίας σε υψηλά επίπεδα.

Σύμφωνα με τα συμπεράσματα της Κάπα Research, ουσιαστικά ο κόσμος φοβάται μη χάσει αυτά που έχει και στην πλειονότητά του αυτοσυγκρατείται, αναστέλλει τις πολλές αντιδράσεις, αμφισβητεί και ίσως οικτίρει την πολιτική αλλά δίνει ακόμη ευκαιρίες στην κυβέρνηση και στις συστημικές δυνάμεις ελπίζοντας ενδόμυχα σε διάσωση και σωτηρία της οικονομίας. Είναι ενδεικτικό το γεγονός πως, παρ΄ ότι επτά στους δέκα πιστεύουν ότι η κατάσταση θα χειροτερεύσει και πάνω από τους μισούς περιμένουν ότι το 2011 θα είναι χειρότερο από το 2010, εν τούτοις ελπίζουν ότι τελικώς θα τα καταφέρουμε και δεν θα χρεοκοπήσουμε.

Θα μπορούσε να πει κανείς ότι επικρατεί διχασμός στην ελληνική κοινωνία, ότι οι πολίτες παλεύουν εσωτερικά με την ανασφάλεια, τον φόβο και την κρυφή ελπίδα της διάσωσης. Στην πλειονότητά τους ελέγχουν το θυμικό και τις αντιδράσεις τους, παρ΄ ότι βράζει το αίμα τους και θεωρούν το πολιτικό σύστημα κατώτερο ίσως των περιστάσεων. Οπως προκύπτει από την έρευνα, οι Ελληνες φοβούνται περισσότερο απ΄ όλα μια ενδεχόμενη ανεξέλεγκτη κοινωνική έκρηξη, αισθάνονται μεγαλύτερη απειλή από μια επαπειλούμενη διασάλευση της κοινωνικής ειρήνης παρά από οτιδήποτε άλλο. Δεν είναι τυχαίο ότι κι αυτός ακόμη ο αξιακός κώδικας μεταβλήθηκε με την κρίση. «Πρώτα η υγεία και η οικογένεια» λένε πια οι Ελληνες, μετά η ασφάλεια και τελευταίο το χρήμα, το οποίο έτσι κι αλλιώς δεν έχουν.

Ωστόσο, η ανησυχία για την επαπειλούμενη χρεοκοπία είναι μεγάλη, οι πολίτες τρομάζουν στην ιδέα ότι μπορεί να χάσουν τη δουλειά τους και ορισμένοι σκέπτονται ακόμη και τη λύση της μετανάστευσης. Ανησυχούν λιγότερο για την εκτροπή των δημοκρατικών θεσμών και για την κατάρρευση του πολιτικού συστήματος, συζητούν μεταξύ τους πιο πολύ για την πιθανότητα να κλείσουν οι επιχειρήσεις και να μειωθούν δραστικά οι αποδοχές τους και λιγότερο για το ενδεχόμενο να αποπεμφθεί η Ελλάδα από την ευρωζώνη. Το ευρώ, παρά τα όσα δια

δίδονται και φημολογούνται περί δραχμής, είναι υψηλά στη συνείδηση των πολιτών. Ποσοστό υψηλότερο του 60% προτιμά το ευρώ και αντίστοιχο ποσοστό δεν συζητεί την έξοδο της χώρας από την ευρωζώνη. Προφανώς αισθάνονται ασφάλεια και προσβλέπουν στην Ευρώπη, παρ΄ όλες τις γκρίνιες και τις αμφισβητήσεις. Είναι αυτό κυρίως αποτέλεσμα της μειωμένης εθνικής αυτοπεποίθησης και του γεγονότος ότι νιώθουν πλέον να απομακρύνεται το όνειρο της σύγκλισης και η ιδέα ότι γίναμε και εμείς Ευρωπαίοι.

Πάντως οι πολίτες αποδίδουν τις περισσότερες ευθύνες για την ελληνική κρίση στην κυβέρνηση Καραμανλή, στους κερδοσκόπους των διεθνών αγορών, στις ελληνικές τράπεζες, στη Γερμανία, στην παγκοσμιοποίηση, στην Ευρώπη, στο ευρώ αλλά και στην κυβέρνηση Παπανδρέου, την οποία βεβαίως δεν αθωώνουν.

Εμπιστεύονται περισσότερο τον πνευματικό κόσμο, τον στρατό, τους επιχειρηματίες, τις μη κυβερνητικές οργανώσεις και λιγότερο την κυβέρνηση, την Αστυνομία, τη Δικαιοσύνη, το εκπαιδευτικό σύστημα, τη Βουλή, την Εκκλησία, τη δημόσια διοίκηση και σχεδόν καθόλου τα κόμματα, τα συνδικάτα και τα ΜΜΕ.

Δείχνουν επίσης να τελούν σε καθεστώς σύγχυσης ως προς τον ρόλο, την παρουσία και την εμπλοκή της τρόικας στις ελληνικές οικονομικές και πολιτικές υποθέσεις. Προκύπτει από τις απαντήσεις των πολιτών η μετατόπιση ισχύος, αναγνωρίζεται η τρόικα ως ξεχωριστός εξωγενής παράγων και σε ορισμένες περιπτώσεις σχεδόν αντισταθμίζει ή και υποκαθιστά στη συνείδηση των πολιτών κομμάτια της χαμένης εξουσίας από την κυρίαρχη πολιτική τάξη. Είναι ενδεικτικό το γεγονός ότι ένα ποσοστό κοντά στο 40%, δηλαδή τέσσερις στους δέκα, αντιμετωπίζει θετικά τον οικονομικό έλεγχο της τρόικας, παρ΄ ότι το 50% πιστεύει πως η επιτήρηση επιφυλάσσει εκπλήξεις και επιτείνει την αβεβαιότητα στα νοικοκυριά. Γενικώς τείνει να δημιουργηθεί η εντύπωση στην κοινωνία ότι τρόικα και κυβέρνηση συγκροτούν ένα ιδιότυπο διευθυντήριο και ότι η εξουσία ασκείται συνδυασμένα. Εχει μάλιστα εξαιρετικό ενδιαφέρον το γεγονός ότι οι πολίτες διαχωρίζουν ρόλους, άλλα περιμένουν από την τρόικα και άλλα από την κυβέρνηση. Εμπιστεύονται περισσότερο την τρόικα σε ζητήματα μεταρρυθμίσεων και διαρθρωτικών αλλαγών, για παράδειγμα αναμένουν από τους ξένους σε ποσοστό 70% να συμβάλουν στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, όπως και προσβλέπουν στην τρόικα για τον εκσυγχρονισμό του κράτους, την ενίσχυση του επιχειρηματικού κλίματος και την εξασφάλιση της οικονομικής σταθερότητας και ανάπτυξης. Και από την κυβέρνηση περιμένουν και ελπίζουν να ρυθμίσει τις κοινωνικές ανάγκες, να ενισχύσει τις ασθενέστερες τάξεις και ομάδες, να φροντίσει τις εργασιακές σχέσεις και τις συντάξεις.

Μπροστά το ΠαΣοΚ, ρεκόρ το λευκό - άκυρο

Η κακή οικονομική κατάσταση προφανώς επιδρά και μεταβάλλει σημαντικά τις διαθέσεις της κοινής γνώμης απέναντι στα κόμματα και στην πολιτική. Οι περισσότεροι πολιτικοί έχουν φθαρεί στον μέγιστο βαθμό και ίσως ο μόνος που διασώζεται είναι ο πρωθυπουργός κ. Γ. Παπανδρέου, στον οποίο οι Ελληνες αναγνωρίζουν ότι προσπαθεί, κοπιάζει και γενικώς παλεύει για τη διάσωση της χώρας. Παραμένει καταλληλότερος πρωθυπουργός με 38,2% έναντι 25,1% του Αντώνη Σαμαρά, δίνει όμως δρόμο στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης καθώς αναγνωρίζει κάποια πλεονεκτήματα στη διακηρυγμένη από τη Ρηγίλλης οικονομική πολιτική. Ουσιαστικά διατηρεί τον κ. Σαμαρά στο πολιτικό παιχνίδι και αν τα πράγματα εξελιχθούν ομαλά μπορεί κάποια στιγμή να τον αποδεχθεί ως διεκδικητή της εξουσίας. Φαίνεται αυτή η διάθεση και στην πρόθεση ψήφου, αν και εκεί φαίνεται ότι η φθορά των κομμάτων είναι πρωτοφανής, σε επίπεδα μοναδικά.

Στο ερώτημα αν γίνονταν εκλογές την επόμενη Κυριακή εσείς ποιο κόμμα θα ψηφίζατε τα αποτελέσματα είναι αποκαρδιωτικά, τέτοια δεν έχουν εμφανισθεί σε δημοσκόπηση από τη Μεταπολίτευση και δώθε. Το ΠαΣοΚ, ζώντας τη δυσκολότερη φάση από ιδρύσεώς του, σε μη προεκλογικό χρόνο, σε καιρό πλημμυρίδας μέτρων, δείχνει να φθείρεται ταχύτατα, έχει χάσει σχεδόν ολόκληρο το πλεονέκτημα του 2009 και το ποσοστό του περιορίζεται στο 22,2%. Η Νέα Δημοκρατία επίσης δεν κερδίζει, είναι κολλημένη στο 20,2%, μπορεί να υποστηρίζει ότι κλείνει την ψαλίδα αλλά για την ώρα βυθίζεται μαζί με την κυβέρνηση. Το ΚΚΕ εμφανίζεται ενισχυμένο σε επίπεδα υψηλά 8,7%, που του επιτρέπει να ελπίζει σε εντονότερη παρουσία στο μέλλον, ο ΛΑΟΣ έχει μείνει στο 4%, ο ΣΥΡΙΖΑ στο 3,3%, η Δημοκρατική Συμμαχία της κυρίας Μπακογιάννη φαίνεται ότι δεν συγκινεί και μένει κάτω από το 3%, όπως και η Δημοκρατική Αριστερά και οι Οικολόγοι κάτω από 2,5%.

Το εύρημα που εκπλήσσει και φανερώνει τη μετατόπιση, την αμφισβήτηση και την άρνηση συνολικά του πολιτικού συστήματος είναι το λευκό και άκυρο, που έχει φθάσει το 21,2%. Πρόκειται ίσως για το πιο σκληρό μήνυμα της έρευνας για το πολιτικό σύστημα. Το ποσοστό είναι μεγάλο και, αν προστεθούν και οι αναποφάσιστοι, ξεπερνά το 30%. Πράγμα που σημαίνει ότι επί της ουσίας στην παρούσα φάση και συγκυρία δεν μπορούν να γίνουν ασφαλείς προβλέψεις για την εκλογική δύναμη των κομμάτων. Οταν το ένα τρίτο των ερωτωμένων σε μια έρευνα δηλώνει λευκό- άκυρο και αναποφάσιστο, όλα γίνονται αβέβαια και κάθε πρόβλεψη παρακινδυνευμένη.

Η ταυτότητα της έρευνας
Επωνυμία εταιρείας: ΚΑΠΑ RΕSΕΑRCΗ ΑΕ. Αρ. μητρώου:

5 Επωνυμία- όνομα εντολέα: «Το Βήμα» Σκοπός δημοσκόπησης: Ερευνα κοινής γνώμης σχετικά με τις πολιτικές εξελίξεις Ιδιαίτερα χαρακτηριστικά δείγματος:Αντιπροσωπευτικό, άνδρες και γυναίκες, 18 ετών και άνω, βάσει της απογραφής του 2001 της ΕΣΥΕ Μέγεθος δείγματος/ γεωγραφική κάλυψη:

1.047 άτομα, πανελλαδικά, με αναλογική κατανομή στις 13 περιφέρειες της χώραςΧρονικό διάστημα συλλογής στοιχείων:

21-24 Δεκεμβρίου 2010 Μέθοδος δειγματοληψίας: Πολυσταδιακή δειγματοληψία με χρήση quota ως προς τη γεωγραφική κατανομή του πληθυσμού, το φύλο και την ηλικία. Τα αποτελέσματα είναι σταθμισμένα με την ψήφο του 2009 Μέθοδος συλλογής στοιχείων: Η συλλογή των στοιχείων έγινε με τη μέθοδο των τηλεφωνικών συνεντεύξεων και βάσει ηλεκτρονικού ερωτηματολογίου Τυπικό στατιστικό σφάλμα: Μέγιστο σφάλμα 3,03% με διάστημα εμπιστοσύνης 95%

Η Κάπα Research είναι μέλος της ΕSΟΜΑR και του ΣΕΔΕΑ και τηρεί τους κώδικες δεοντολογίας για τη διεξαγωγή και δημοσιοποίηση ερευνών κοινής γνώμης

Το μέτωπο της οικονομίας Η ωρολογιακή βόμβα του 2011

ΠΑΥΛΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ | Παρασκευή 31 Δεκεμβρίου 2010

Ο κ. Γ. Παπανδρέου και ο κ. Γ. Παπακωνσταντίνου εκτιμούν ότι η διαχείριση της «ωρολογιακήςβόμβας» του χρέους των κρατών-μελών της ευρωζώνης από τη γερμανίδα καγκελάριο κυρία Ανγκελα Μέρκελ, τον γάλλο πρόεδρο κ.
Νικολά Σαρκοζί και τον επικεφαλής της ΕΚΤ κ. Ζαν-Κλοντ Τρισέ θα επηρεάσει καθοριστικά την πορεία της ελληνικής οικονομίας μέσα στο2011. Αν οι ευρωπαίοι ηγέτες τολμήσουν «ιστορικές αποφάσεις»εντός του Ιανουαρίου, τότε θα επέλθει ραγδαία πτώση των spreads, που
μεταξύ άλλων θα συμβάλει στην επιστροφή των ελληνικών τραπεζών στις αγορές χρήματος. Αντίθετα, αν οι ηγέτες της ευρωζώνης παραμείνουνεγκλωβισμένοι στην πολιτική των «μισών λύσεων», τότε οι αγορές θα συνεχίσουν να αμφισβητούν το ευρώ, ενώ στην Ελλάδα θα αυξάνεται η ανεργία, θα μειώνονται τα εισοδήματα και θα κλονίζεται η εμπιστοσύνη στην αποτελεσματικότητα της εφαρμοζόμενης πολιτικής. Σε αυτή την περίπτωση το πρόγραμμα σταθεροποίησης μπορεί να αποκλίνει των στόχων και η τρόικα με προεξάρχοντα τον κ. Ολι Ρεν
θα ζητεί νέα μέτρα για την εκταμίευση των επόμενων
δόσεων. Ορισμένοι υπουργοί και αρκετοί βουλευτές εκτιμούν ότι αυτό το σενάριο δεν μπορεί να αποκλειστεί. Υπάρχει όμως και το
«καταστροφικό σενάριο», σύμφωνα με το οποίο η αδιαλλαξία της κυρίας Ανγκελα Μέρκελ δεν θα επιτρέψει στην Ευρώπη να απενεργοποιήσει εγκαίρως την «ωρολογιακή βόμβα» του κρατικού χρέους, με αποτέλεσμα να επιτεθούν οιαγορές στην ευρωζώνη και να προκληθεί σε πολλές χώρες και στην Ελλάδα κοινωνική αναταραχή, πολιτική αποσταθεροποίηση και πλήρης αδυναμία των τραπεζών να χρηματοδοτήσουν την οικονομία.

«Το αν θα δούμε ή όχι φως μέσα στο 2011 δεν εξαρτάται μόνο από εμάς» λέει προς «Το Βήμα της Κυριακής» ο κ. Γ. Παπακωνσταντίνου . «Το φως που περιμένουμε θα έλθει απέξω». Ο υπουργός Οικονομικών εξηγεί ότι η ανάκαμψη της οικονομίας από τον«πυθμένα» που αναμένεται να αγγίξει το Πάσχα εξαρτάται από την επιστροφή των ελληνικών τραπεζών στις αγορές προκειμένου να εξευρεθούν τα κεφάλαια για τη χρηματοδότηση των ιδιωτών και των επιχειρήσεων.

1. Αποκατάσταση της εμπιστοσύνης
Στις συσκέψεις στο Μέγαρο Μαξίμου υπό τον κ. Γ. Παπανδρέου με τη συμμετοχή του κ. Παπακωνσταντίνου και κορυφαίων υπουργών επικρατεί η εκτίμηση ότι η ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας εξαρτάται κυρίως από την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των αγορών στη συνοχή της ευρωζώνης. Η εμπιστοσύνη των αγορών στην ευρωζώνη εξαρτάται με τη σειρά της από τη θεσμοθέτηση του ευρωομολόγου, την αύξηση των κεφαλαίων του Μηχανισμού Σταθεροποίησης, τη γενναιότερη παρέμβαση της ΕΚΤ στις αγορές ομολόγων και την αποσαφήνιση των όρων λειτουργίας του νέου Μηχανισμού.

Αναφερόμενος στο «εσωτερικό μέτωπο» ο κ. Παπακωνσταντίνου εκτιμά ότι η επιμήκυνση της αποπληρωμής των 110 δισ. ευρώ θα αποφασιστεί σύντομα και ότι το «στοίχημα των εσόδων» θα αποδειχθεί ευκολότερο γιατί αφενός η ύφεση προβλέπεται μικρότερη εκείνης του 2010, αφετέρου οι μηχανισμοί συλλογής φόρων περνούν αθόρυβα στον 21ο αιώνα. Ασφαλώς το πρώτο τρίμηνο του 2011 περιλαμβάνει τις Συμπληγάδες των «κλειστών επαγγελμάτων» και των ΔΕΚΟ, ενώ τον Μάρτιο, σύμφωνα με το μνημόνιο, η κυβέρνηση οφείλει να δημοσιοποιήσει το σχέδιό της για τη μείωση του ελλείμματος από τα 17 δισ. ευρώ στο τέλος του 2011 στα 6 δισ. ευρώ στο τέλος του 2014. Προηγουμένως θα έχει καλέσει τα κόμματα της αντιπολίτευσης να παρουσιάσουν τις δικές τους προτάσεις για το ίδιο θέμα.

Οσον αφορά την «επανεκκίνηση της οικονομίας» ο υπουργός Περιφερειακής Ανάπτυξης κ.Μ. Χρυσοχοΐδης θεωρεί βασική προϋπόθεση τον προβλεπόμενο διπλασιασμό της απορρόφησης του ΕΣΠΑ (που αναμένεται να αγγίξει τα 5 δισ. ευρώ το 2011) και την έγκριση εντός του Μαρτίου των πρώτων επενδυτικών σχεδίων ύψους 1 δισ. ευρώ από τον νέο Αναπτυξιακό Νόμο. Η άμεση στήριξη των επενδύσεων με την αρωγή της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων θεωρείται απαραίτητη από τον επικεφαλής του ΙΟΒΕ καθηγητή κ.Ι. Στουρνάρα, ενώ ο καθηγητής Διεθνούς Χρηματοοικονομικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ κ. Αιμίλιος Αυγουλέας εκτιμά ότι η Ευρώπη θα λάβει τις ιστορικές αποφάσεις που συμφέρουν και την Ελλάδα και τονίζει ότι «μόλις η κρίση γίνει συστημική, θα έλθει η συστημική απάντηση».

2. Η παγίδα της ύφεσης
Η «συστημική απάντηση» δεν είναι βέβαιον ότι θα έλθει, αλλά ακόμη και αν έλθει, η χρηματοδότηση ιδιωτών και επιχειρήσεων δύσκολα θα επιστρέψει στα επίπεδα του 2009. Οι τράπεζες στηρίζονται πλήρως από τον κ. ΖανΚλοντ Τρισέ και οι καταθέσεις κινδυνεύουν σήμερα λιγότερο από ποτέ, ωστόσο το μέγιστο που μπορεί να εξασφαλιστεί από την επιστροφή τους στις αγορές είναι ο δανεισμός κεφαλαίων για τη μερική αποπληρωμή των δανείων ύψους σχεδόν 100 δισ. ευρώ που έχουν ήδη αντλήσει από την ΕΚΤ. Κορυφαίοι υπουργοί, όπως ο κ. Χ. Παμπούκης και η κυρία Λούκα Κατσέλη, στις κατ΄ ιδίαν συζητήσεις τους εκφράζουν τον προβληματισμό τους για τη δυνατότητα σύντομης επιστροφής στην ανάπτυξη, ενώ η κυρία Βάσω Παπανδρέου ανησυχεί για την παγίδευση της οικονομίας στον φαύλο κύκλο της ύφεσης.

Σύμφωνα με έγκυρες τραπεζικές πηγές, η πιθανότητα αναδιάρθρωσης του δημοσίου χρέους (με μείωση της αξίας των ομολόγων, π.χ., κατά 30%), όσο χαμηλή και αν είναι, δεν παύει να εκθέτει τις ελληνικές τράπεζες στον κίνδυνο απώλειας περίπου 20 δισ. ευρώ. Παράλληλα, τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια ανέρχονται ήδη σε 30 δισ. ευρώ (χωρίς να υπολογίζονται οι επιμηκύνσεις αποπληρωμής πολλών «υγιέστερων» δανείων και οι σοβαρές ζημιές από τις επενδύσεις στη Βαλκανική). Τέλος, η εκροή καταθέσεων (προς την... Ελβετία ή απλώς στην κάλυψη τρεχουσών αναγκών) έχει ξεπεράσει τα 25 δισ. ευρώ. Κοντολογίς οι τράπεζες χρωστούν 100 δισ. ευρώ στην ΕΚΤ, μετρούν κινδύνους, ζημιές και εκροές ύψους περίπου 75 δισ. ευρώ με ανοδική δυναμική και έχουν στηριχθεί από το κράτος με συνολικά 53 δισ. ευρώ (28 από την προηγούμενη κυβέρνηση και 25 από τη σημερινή).

Ως εκ τούτου η επιστροφή τους στις αγορές ίσως δεν εξασφαλίσει ρευστότητα στην οικονομία, αν δεν συνδυαστεί με νέα προγράμματα στήριξης από το κράτος και την ΕΚΤ, τα οποία προς το παρόν ουδείς στην Αθήνα και στη Φραγκφούρτη συζητεί.

3. Φοβούνται επίθεση κερδοσκόπων
Πολιτικοί και οικονομικοί παράγοντες δεν φοβούνται τόσο το ενδεχόμενο λήψης νέων μέτρων. Εκείνο που φοβούνται είναι το εξής: Αν αποδειχθεί ότι η πολιτική θέληση για τη θωράκιση της ευρωζώνης δεν είναι ανεξάντλητη, τότε οι αγορές θα επιτεθούν με σφοδρότητα στα κρατικά ομόλογα εξασφαλίζοντας μεγάλες συγκινήσεις για τους πολίτες και τους ηγέτες της ζώνης του ευρώ. Αν μια τέτοια επίθεση δεν αντιμετωπιστεί μέσα σε... λίγες ώρες, τότε η ελληνική κρίση μπορεί να οξυνθεί ραγδαία και δεν είναι απίθανο να μετασχηματιστεί σε τραπεζική κρίση με άμεση ένταξη μιας ή περισσότερων τραπεζών στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας υπό τον κ. Π. Θωμόπουλο. Στις «παράπλευρες απώλειες» μπορεί να προστεθούν εν μια νυκτί μεγάλες επιχειρήσεις, διαμορφώνοντας«συνθήκες σοκ» στην οικονομία με σοβαρότατες πολιτικές προεκτάσεις.