ΒΑΣΙΚΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΩΝ ΑΤΟΜΩΝ
«ΠΕΙΡΑΤΙΚΟ ΛΑΣΙΘΙΟΥ»
Λασίθι, 17-10-2010
Η σημερινή κοινωνία θα μπορούσε να χαρακτηριστεί από αρκετούς ως η κοινωνία της απογοήτευσης.Βασικό συναίσθημα το οποίο δοκιμάζουν οι Έλληνες πολίτες της τωρινής πολιτικής περιόδου, της περιόδου του βραχνά του μνημονίου. Με τον όρο ελπίδα να αποτελεί, ουσιαστικά, άγνωστη λέξη στο σημερινό ελληνικό λεξιλόγιο, η κατάσταση φαντάζει περισσότερο δυσμενής από ποτέ.
Αυτή, λοιπόν, η διαφαινόμενη κατάπτωση (οικονομική, αλλά πολύ περισσότερο αξιακή) είναι που κατάφερε να συσπειρώσει τα προοδευτικά μέλη της κίνησής μας. Μας έκανε, δηλαδή, να προβληματιστούμε βαθιά και να εστιάζουμε στις ρίζες του εκάστοτε προβλήματος.
Επομένως εντοπίσαμε οχτώ βασικούς θεματικούς άξονες που χρήζουν άμεσης διορθωτικής παρέμβασης προκειμένου να επέλθει εκ νέου η εύρυθμη λειτουργία στο κράτος. Οι προτεινόμενες θέσεις δεν αποτελούν τίποτα περισσότερο από ουσιαστικές προτάσεις, ρηξικέλευθου χαρακτήρα, που στοχεύουν είτε στην πληρέστερη αξιοποίηση των υπαρχόντων υποδομών, είτε στην καθιέρωση καινούριων.
Παρακάτω παραθέτουμε σε αδρές γραμμές τις βασικές μας προτάσεις και θέσεις:
· Το ζήτημα του ανταγωνισμού ως βασικού όρου-άμεσα συσχετιζόμενου με την οικονομία-προωθούμενου από την ξένη τεχνοκρατική ελίτ, είναι που έχει επιφέρει δυσβάστακτα αποτελέσματα για τη χώρα μας. Σημαντικότερα από αυτά πρέπει να θεωρούνται η κοινωνική ανισότητα, αλλά και η φθορά του δημοκρατικού χαρακτήρα της ζωής μας.
Η λύση θα μπορούσε να εξευρεθεί στο όραμα για την ύπαρξη βιομηχανίας στη χώρα μας, αλλά πολύ περισσότερο στα μέσα γι αυτήν την επίτευξη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα-πρόταση θα μπορούσε να αποτελέσει η καθιέρωση ενός ευνοϊκού συστήματος φορολόγησης σε αρχικό επίπεδο, που θα συνιστούσε την αφορμή για μια σχετική δρομολόγηση της κατάστασης.
· Το ζήτημα της αδιαφάνειας και πολύ περισσότερο της διαφθοράς αποτελεί ένα βασικό άξονα που απλώνεται σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, καθιστώντας τους τόσο δυσλειτουργικούς, όσο και ζημιογόνους. Ουσιαστικότερη, όμως, επίπτωση μάλλον θα πρέπει να θεωρείται η οικονομική χειραγώγηση της δημοκρατίας μας.
Απαράβατη αρχή μας είναι η πάταξη της διαφθοράς και η επικράτηση ενός συστήματος πλήρης διαφάνειας. Ενός συστήματος στο οποίο με την ουσιαστική αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών όλοι θα λογοδοτούν για τα επαγγελματικά τους.
· Υψηλό βαθμό ευαισθητοποίησης προτίθεται να επιδείξει το «ΠΕΙΡΑΤΙΚΟ» αναφορικά με τα προβλήματα που αφορούν το περιβάλλον. Με βάση την εικόνα που εμφανίζεται στο παρόν η κατάσταση που βιώνουμε χαρακτηρίζεται ως τραγική, με βασικό της απότοκο την ηθική κατάπτωση η οποία φαίνεται να έχει κυριαρχήσει στη συνείδηση του μέσου Έλληνα.
Κύριος στόχος μας οι ακτιβιστικές ενέργειες προστασίας του περιβάλλοντος ούτως ώστε να αφυπνιστούν οι πολίτες (αρχικά του νομού μας). Επιδιώκουμε την αλλαγή νοοτροπίας και κατ’ επέκταση τη δημιουργία περιβαλλοντικής συνείδησης σε κάθε πολίτη.
Αρχή μας αποτελεί η πεποίθηση πως η διάσωση του περιβάλλοντος συνίσταται στη δημιουργία ενός πλάνου που αφορά όλους μας. Ενός πλάνου φιλόδοξου, αλλά και εφαρμόσιμου.
Ακολουθούν τρεις τομείς που αφορούν τον άνθρωπο ως προσωπικότητα:
· Σε όλα τα κράτη του κόσμου υπάρχουν άτομα που όχι απλώς βρίσκονται στο όριο της ανέχειας, αλλά βιώνουν σε υψηλό βαθμό τον όρο πείνα. Δεν έχουν, δηλαδή, τη δυνατότητα να εξασφαλίσουν την τροφή τους και κατά συνέπεια πεθαίνουν. Το φαινόμενο αυτό εστιάζεται κυρίως στις λεγόμενες χώρες τις τρίτου κόσμου, όχι όμως αποκλειστικά σε αυτές. Το τελευταίο αυτό στοιχείο είναι που μας ωθεί να εμπλακούμε ενεργά.
Αρχή μας είναι πως είναι απαράδεκτο κάποιος να βρίσκεται στην προαναφερθείσα κατάσταση.
Απλές κινήσεις εθελοντικού και ανθρωπιστικού χαρακτήρα μπορούν να λάβουν χώρα από την πλευρά μας, αναδεικνύοντας το χαρακτήρα πρόνοιας που τόσο έχει εκλείψει στη χώρα μας.
· Ο επόμενος άξονας σχετίζεται με ένα πρόβλημα που φαντάζει σύγχρονο των καιρών μας, έχει όμως τις απαρχές του βαθιά πίσω στο παρελθόν. Αναφερόμαστε στο ζήτημα της διαχείρισης των μεταναστών στο κράτος μας. Θέμα πολύπλοκο, με ποικίλες ανθρωπιστικές, κοινωνικές και οικονομικές προεκτάσεις.
Κυρίαρχος θεματικός άξονας αυτού του θέματος αποτελεί η ενταξιακή πολιτική που εφαρμόζει ένα κράτος. Σε ό, τι αφορά την αντίστοιχη ελληνική πολιτική πολλά έχουν ειπωθεί και μάλιστα το εν λόγω ζήτημα αποτελεί βασικό πάτημα για την εξάπλωση μιας ακροδεξιάς ρητορίας, που εντέλει επιφέρει την επικράτηση της βίας.
Το «ΠΕΙΡΑΤΙΚΟ» δεν πρόκειται να αναλωθεί στα τετριμμένα.
Στηρίζουμε έμπρακτα την ένταξη αυτών των ατόμων προτείνοντας την ίδρυση υποστηρικτικών θεσμικών οργάνων, δημόσιου χαρακτήρα. Οργάνων που θα στεγάζονται στα κατά τόπους Κ.Ε.Π., ως αρμόδια παραρτήματα που θα προσφέρουν άμεσα την επίσημη στήριξη του κράτους. Εύκολα, απλά και απαλλαγμένα από τη μάστιγα της γραφειοκρατίας.
Πάνω απ’ όλα οφείλουμε να ταχθούμε αρχικά υπέρ της εισόδου των μεταναστών στη χώρα μας, της οποίας όμως θα έπεται μια βασική διαδικασία αξιολόγησης που θα του παρέχει περαιτέρω δικαιώματα.
Η αξιολόγηση αυτή θα περιλαμβάνει κυρίως κοινωνικά κριτήρια ένταξης, τα οποία πρέπει να εφαρμοστούν και στα ήδη ενταγμένα άτομα.
Κανένας άνθρωπος δεν πρέπει να θεωρείται εκ προοιμίου λαθραίος.
· Ο επόμενος τομέας είναι αυτός της παιδείας. Πολύπαθος ανά τα χρόνια, αποτελεί το μόνιμο βραχνά κάθε κυβέρνησης. Με τα μόνιμα παράπονα των πολιτών για την αθλιότητα του συστήματος εκπαίδευσης της χώρας να αποτελούν, ίσως, το κύριο παράπονό τους, ήρθε επιτέλους η ώρα για μια εκ βαθέων αναδιάρθρωση του συστήματος. Ήρθε η ώρα για μια τομή στα καθεστώτα πράγματα.
Ήδη το ΥΠΔΜΘ έχει εξαγγείλει τη μεγαλύτερη, κατά τα φαινόμενα, μεταρρυθμιστική προσπάθεια της ύστερης ελληνικής πολιτικής ιστορίας σε αυτόν τον τομέα.
Ακόμα, όμως, και σ’ αυτό το σχέδιο μεταρρύθμισης το «ΠΕΙΡΑΤΙΚΟ» έχει αντιμετωπίσει μελανά σημεία που χρειάζονται επιτακτικά τροποποιητικές παρεμβάσεις. Μιλάμε, δηλαδή, για προτάσεις παρεμβατικού χαρακτήρα εν όψει του διευρυμένου διαλόγου που ξεκίνησε το ΥΠΔΜΘ.
Βασική και απαράβατη αρχή συνιστά η υψηλή αύξηση της χρηματοδότησης σε όποιον τομέα σχετίζεται με την εκπαίδευση.
Οφείλει, λοιπόν, κανείς να ενσκήψει με προσοχή σε κάθε βαθμίδα του εκπαιδευτικού μας συστήματος ξεχωριστά, ούτως ώστε να συνειδητοποιήσει το παρακάτω:
Οι βαθμίδες του συστήματος είναι επάλληλες και γι αυτό το λόγο οι αλλαγές πρέπει να γίνουν «από κάτω προς τα πάνω». Το αντίστροφο εγκυμονεί κινδύνους για τη μη κάλυψη βασικών κενών που θα προκύπτουν.
Αναλυτικότερα:
Το πρόγραμμα για νέο σχολείο, με διαθεματικά αναλυτικά προγράμματα και κυρίαρχο στοιχείο αυτό της αξιοποίησης των νέων τεχνολογιών συναρπάζει με το πρώτο άκουσμα. Η πραγματικότητα, όμως, διαφέρει. Βασική προϋπόθεση είναι η επιμόρφωση των εκπαιδευτικών προκειμένου να χειριστούν όλη αυτή την έκρηξη της νέας τεχνολογίας. Μια επιμόρφωση που με τον τρόπο που έχει σχεδιαστεί από το υπουργείο, είναι πλέον κοινός τόπος στους εκπαιδευτικούς κύκλους πως, δε θα τελεσφορήσει.
Αντ’ αυτής προτείνουμε τη σταδιακή επιμόρφωση, προσαρμοσμένη στις περίπου γνωστές κατηγορίες (π.χ. αναλόγως την ηλικία) επιμορφούμενων που προκύπτουν.
Δεδομένες διεκδικήσεις πρέπει πλέον να θεωρούνται η βελτίωση των κτιριακών υποδομών και ο εμπλουτισμός των σχολείων με σύγχρονα οπτικοακουστικά και ψηφιακά υποστηρικτικά υλικά (τη στιγμή που μιλάμε για «ψηφιακό σχολείο»). Ενώ το κομμάτι των γνώσεων και των ουσιαστικών δεξιοτήτων οφείλει να αποτελεί βασικό κριτήριο για τις προσλήψεις των εκπαιδευτικών, ο αριθμός των οποίων επιβάλλεται να αυξηθεί άμεσα.
Σχετικά με την πρωτοβάθμια θεωρούμε επιβεβλημένη την αύξηση του αριθμού των δημόσιων νηπιαγωγείων, αλλά και απαράδεκτη την εφαρμογή του «Καλλικράτη» στα δημοτικά σχολεία. Επιπλέον η βοήθεια του σχολικού ψυχολόγου και των τμημάτων ένταξης θεωρείται εξόχως σημαντική, άρα και η ύπαρξη τους υποχρεωτική, τουλάχιστον σε αυτή τη βαθμίδα.
Αναφορικά με τη δευτεροβάθμια το κύριο προς επίλυση ζήτημα είναι αυτό της λεγόμενης παραπαιδείας. Αξίωσή μας είναι οι μαθητές που φοιτούν σε αυτή τη βαθμίδα να βρίσκουν νόημα στα σχολεία τους (κάτι που δεν ισχύει στο παρόν) και πάνω απ’ όλα βρίσκουν χρόνο για τον εαυτό τους. Επίσης με το πέρας της υποχρεωτικής περιόδου εκπαίδευσης ο απόφοιτος να αποτελεί ένα ικανό άτομο να ανταπεξέλθει στις επιταγές της ελληνικής κοινωνίας.
Τα παραπάνω μπορούν να επιτευχθούν μέσω της εστίασης της εκπαιδευτικής διαδικασίας σε αυτό που ονομάζουμε «ανάγκες και επιθυμίες των μαθητών για ένα βιώσιμο παρόν και μέλλον». Μόνο, δηλαδή, εάν καταλάβουμε τι πραγματικά ενδιαφέρει ένα νέο της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας. Φυσικά σε αυτή την προσπάθεια κύριο λόγο θα έχουν οι μαθητές, που με ενεργή συμμετοχή σε ένα γόνιμο διάλογο θα συνδιαμορφώσουν (σε λογικά πάντα πλαίσια) το σύστημα που ονειρεύονται.
Επιπλέον η ουσιαστική πολιτική εκπαίδευση θα αναβάθμιζε ουσιαστικά το σύστημα. Με τον όρο εννοούμε τον προσανατολισμό της τελευταίας και προς τα δικαιώματα, αλλά και τις υποχρεώσεις των νέων στη σύγχρονη, όμως, κοινωνία.
Τέλος αυτό που πιστεύουμε πως θα τερματίσει τη σχολική πλήξη σε συνδυασμό με τα παραπάνω είναι και η καθιέρωση του «λυκείου δραστηριοτήτων», προσαρμοσμένων στις εκάστοτε συνθήκες.
Καταληκτήριο τμήμα του συστήματος εκπαίδευσης δεν μπορεί παρά να είναι η τριτοβάθμια. Πρόκειται ενδεχομένως για το μεγαλύτερο αγκάθι όλων των κυβερνήσεων που ασχολήθηκαν με τα θέματα παιδείας. Ακριβώς, όμως, επειδή είναι άρρηκτα συνδεδεμένη αυτή η βαθμίδα με τις προηγούμενες οι όποιες μεταρρυθμίσεις μπορούν να τελεσφορήσουν μόνο εάν προηγουμένως επέλθει η αλλαγή στις προηγούμενες (βαθμίδες).
Συγκεκριμένα, κορυφή κάθε διεκδίκησης οφείλει να είναι η ουσιαστική αύξηση της χρηματοδότησης, ούτως ώστε πολλές αλλαγές να γίνουν με γνώμονα όχι το οικονομικό συμφέρον, αλλά την ποιοτική αναβάθμιση των τριτοβάθμιων ιδρυμάτων. Τα υπόλοιπα τότε ζητήματα (υποδομών και εξοπλισμού) έπονται και εφαρμόζονται λογικά.
Το προς διαβούλευση σύστημα (αποδέσμευσης της δευτεροβάθμιας από την είσοδο στην τριτοβάθμια) που προωθεί η κυβέρνηση κρίνεται θετικό και προοδευτικό, εάν προβούμε σε μια μικρή συγκριτική μελέτη αντίστοιχων συστημάτων του εξωτερικού. Παρουσιάζει, όμως, κενά ουσιώδη που τα μέλη του «ΠΕΙΡΑΤΙΚΟΥ» εντόπισαν και προτείνουν τα ακόλουθα, ως βασικούς άξονες άμεσης εστίασης:
i. Δημιουργία προϋποθέσεων από την πλευρά των τριτοβάθμιων ιδρυμάτων για την ομαλή εισαγωγή,αξιοποίηση και αξιολόγηση των φοιτητών του λεγόμενου προπαρασκευαστικού έτους σπουδών.
i. Δημιουργία προϋποθέσεων από την πλευρά των τριτοβάθμιων ιδρυμάτων για την ομαλή εισαγωγή,αξιοποίηση και αξιολόγηση των φοιτητών του λεγόμενου προπαρασκευαστικού έτους σπουδών.
ii. Οι φοιτητές να δηλώνουν σχολές κι όχι παν/μια. Καθιστά περισσότερο στοχοθετημένη την όλη τους προσπάθεια
iii. Ενδεχόμενη αποτυχία τους να μη σημαίνει, σε κάθε περίπτωση, αποκλεισμός από την τριτοβάθμια, αλλά αναλόγως με τη βαθμολογία τους να εισάγονται σε ανάλογες ή (αν δεν υπάρχουν) παρεμφερείς σχολές άλλων τριτοβάθμιων ιδρυμάτων.
iv. Το παραπάνω σημαίνει ιεράρχηση των παν/μιων (προεκτείνοντας το ισχύον σύστημα μορίων). Προσοχή: Η ιεράρχηση να μη συνεπάγεται ανισομερή χρηματοδότηση. Ακριβώς όπως ισχύει τώρα.
v. Άμεση αξιολόγηση όλων των σχολών, προκειμένου να εμφανιστούν οι ελλείψεις, τα πλεονεκτήματα, αλλά και μειονεκτήματα.
vi. Ενδυνάμωση του θεσμού της συνδιοίκησης σε σχέση με τα όσα προβλέπει ο παρών νόμος-πλαίσιο.
vii. Εστίαση στη φοιτητική μέριμνα (σίτιση-στέγαση-μεταφορά)
viii. Διατήρηση του θεσμού του ασύλου και επίλυση της υπάρχουσας προβληματικής εκμετάλλευσής του ως εξής: Οι πηγές των παραβατικών συμπεριφορών στο επίκεντρο. Να ξεκινήσουν άμεσες μελέτες υπό πολλαπλά επιστημονικά πρίσματα για να διαπιστωθούν τα αίτια αυτής της συμπεριφοράς. Στη συνέχεια πολιτισμική, και όχι μόνο, ανάπτυξη των προβληματικών και όλων των επίφοβων περιοχών της χώρας, στις οποίες αναπτύσσονται οξυμμένα παραβατικά παραδείγματα. Επιπρόσθετη φύλαξη των παν/μιων από δημόσιους φύλακες. Τήρηση της αυτεπάγγελτης άρσης του ασύλου σε περιπτώσεις κακουργηματικών φαινομένων.
Θέση μας: Καμία μειονότητα δεν μπορεί να ασκεί βία, αποκόπτοντας από τους πολλούς αναφαίρετα δικαιώματά τους.
- Οι Ο.Τ.Α. είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο δράσης για την κίνησή μας. Όπως αναφέρεται και στο πλαίσιο λειτουργίας μας: «Στοχεύουμε σε μια νέα μορφή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, την οποία και θέλουμε να εφαρμόσουμε με συγκεκριμένο σχέδιο τα επόμενα χρόνια». Η μεγαλύτερη αυτοδιοικητική μεταρρύθμιση είναι πλέον γεγονός. Ο λόγος για τον «Καλλικράτη». Το «ΠΕΙΡΑΤΙΚΟ» επικροτεί την τομή αυτή, δε στέκεται όμως απλός χειροκροτητής της. Τη μελετά με κριτικό μάτι και εντοπίζει αδυναμίες, αλλά και κενά του νέου νομοσχεδίου.
Στο κείμενο αυτό θα αρκεστούμε σε δύο βασικές αναπτυξιακές αδυναμίες, τις οποίες και θα αναφέρουμε πολύ συνοπτικά:
i. Ο ρόλος των Τοπικών Συμβουλίων Νέων (ΤΟ.ΣΥ.Ν.) μένει αδιευκρίνιστος. Όχι μόνο επιβάλλεται να διατηρηθεί, αλλά και να ενισχυθεί με το δικαίωμα ψήφου ενός από τα μέλη αυτών σε νέα «Καλλικρατικά» συμβούλια. Ο λόγος στη νεολαία είναι επιβεβλημένος, μόνο μ’ αυτόν τον τρόπο θα η δημοτική δράση θα γίνει ελκυστικότερη και αποτελεσματικότερη.
ii. Να δημιουργηθεί άμεσα κωδικός χρηματοδότησης για τις κοινότητες των χωριών, ούτως ώστε να υπάρχουν διαθέσιμα χρήματα για τις λειτουργικές δαπάνες της επαρχίας. Το ύψος της χρηματοδότησης να διαφέρει σε σχέση με τον πληθυσμό του κάθε χωριού.
Με τον τρόπο αυτό απαλλάσσονται τα χωριά από τις γραφειοκρατικές διαδικασίες εξεύρεσης χρηματοδότησης, που φτάνουν σε εξευτελιστικά όρια.
- Τελευταίος, αλλά και πλέον δυσβάστακτος (οικονομικά και όχι μόνο) αυτήν την περίοδο τομέας είναι αυτός της υγείας. Με την τρόικα να έχει χαρακτηρίσει τις υπηρεσίες υγείας μας ως εξαιρετικά ζημιογόνες και τον τομέα της αδιαφάνειας και της διαφθοράς να βρίσκει σταθερότατα ερείσματα, το ερώτημα που ανακύπτει είναι ένα και μοναδικό:
Μπορεί αυτή η χώρα να ξεφύγει από το γραφειοκρατικό της τέλμα και να δημιουργήσει ένα βιώσιμο ΕΣΥ, που να προσφέρει ουσιαστικές υπηρεσίες;
Οι ΠΕΙΡΑΤΕΣ της κίνησής μας οραματίζονται μια θετική έκβαση γι αυτό το ζήτημα και είναι διατεθειμένοι να παλέψουν, με τον προτασιακό τους λόγο, σε όλα τα όργανα που θα μετέχουν για αποτελμάτωση της ισχύουσας κατάστασης. Τόσο σε κεντρικό, όσο και σε τοπικό επίπεδο.
Αναλυτικότερα:
Πρώτιστη διεκδίκηση οφείλει να παραμένει η γενναία χρηματοδότηση του ΕΣΥ.
- Προκειμένου να αρθεί η υψηλή γραφειοκρατία επιβάλλεται να αξιοποιηθούν στο έπακρον οι νέες τεχνολογίες της πληροφορίας. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. με το νομοσχέδιο που έχει φέρει προς διαβούλευση κινείται σε θετικές γραμμές. Η ηλεκτρονική συνταγογράφηση συνιστά μια ουσιαστική τομή, αλλά και πρόοδο σε σχέση με την υπάρχουσα κατάσταση. Πρόκειται, κατ’ ουσίαν, για ένα μέσο ελέγχου των δαπανών από τη μια και διευκόλυνσης του ασθενούς από την άλλη. Ωστόσο πρέπει να αναρωτηθούμε αν αυτό αρκεί.
- Οι νέες τεχνολογίες και συγκεκριμένα το διαδίκτυο μας προσφέρει ουσιαστικές υπηρεσίες προς αυτή την κατεύθυνση. Προτείνουμε τη δημιουργία ηλεκτρονικής κάρτας υγείας, μέσω της οποίας, και με τη βοήθεια του διαδικτύου, ο ασθενής θα μπορεί να διεκπεραιώνει όλες τις χρονοβόρες προαπαιτούμενες της εξέτασης, ή και θεραπείας, υποχρεώσεις. Για παράδειγμα το κλείσιμο συναντήσεων με τους γιατρούς. Η κάρτα αυτή θα περιλαμβάνει και μια σειρά υπηρεσιών, όπως η προαναφερθείσα ηλεκτρονική συνταγογράφηση. Οραματιζόμαστε μια αποτελεσματική κάρτα, με σεβασμό στα προσωπικά δεδομένα του κάθε πολίτη.
- Περνώντας τώρα στα θέματα υγείας του νομού μας δεσπόζει το πρόβλημα των νοσοκομείων της περιοχής μας. Έχει ανοίξει ένας ολόκληρος διάλογος για το κατά πόσο πρέπει ή όχι να δημιουργηθεί ένα κεντρικό νοσοκομείο στην Παχιά, με δεδομένες τις ελλείψεις των ήδη υπαρχόντων κέντρων υγείας, αλλά και του νοσοκομείου του Αγίου Νικολάου. Το «ΠΕΙΡΑΤΙΚΟ» προτείνει την ενίσχυση των ήδη υπαρχόντων μονάδων υγείας, τη στιγμή που η δημιουργία ενός κεντρικού νοσοκομείου στην παρούσα οικονομική συγκυρία φαντάζει ανέφικτη. Η ρεαλιστική βάση της παραπάνω πρότασης συμπληρώνεται από την εμπλοκή και άλλων φορέων στο λειτούργημα αυτό. Προτείνουμε για τα περιστατικά τα οποία δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν στις μονάδες του νομού μας (κι ελπίζουμε με την αύξηση της χρηματοδότησης να είναι λίγα) να χρησιμοποιείται ελικόπτερο, που θα υπάρχει ειδικά γι αυτό τον σκοπό ή και κάποιο διαθέσιμο από το στρατό, το οποίο θα φροντίζει για τη μεταφορά των ασθενών στις μονάδες που κρίνονται ικανές να τον θεραπεύσουν. Απαραίτητη, βέβαια, προϋπόθεση η δημιουργία ανάλογων εγκαταστάσεων στις τέσσερις μονάδες υγείας του νομού μας. Κόστος όμως σημαντικά χαμηλότερο από αυτό της ανέγερσης μιας νέας κεντρικής μονάδας.
Οι «πειρατές» του καραβιού αυτού άρθρωσαν λόγο για τις προβληματικές καταστάσεις της χώρας μας και του νομού μας.
Λόγο, ουσιαστικό, προτασιακό και, πάνω απ’ όλα, μακριά από κάθε φλυαρία και μεγαλοστομία.
Οι προτάσεις, όμως, δε σταματούν εδώ.
Δεσμευόμαστε να τις εξελίσσουμε και να τις πολλαπλασιάζουμε μέρα με τη μέρα.
Αφουγκραζόμαστε τον παλμό της κοινωνίας και εμπνεόμαστε από τα οράματα των πολιτών της.
Καθιστούμε την αλλαγή επιβεβλημένη συνθήκη.
