Σε 66 τον αριθμό, από 896 συνολικά, ανέρχονταν τον Ιούλιο οι οργανισμοί της Γενικής Κυβέρνησης, που δεν είχαν αποστείλει στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους καταστάσεις για την πορεία των οικονομικών μεγεθών τους. Σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών, μεταξύ αυτών συμπεριλαμβάνονται οργανισμοί του υπουργείου Μεταφορών (ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ΕΘΕΛ, ΗΣΑΠ), λιμενικά Ταμεία και πολιτιστικά ιδρύματα. Όσοι δεν απέστειλαν στοιχεία, κινδυνεύουν με διακοπή της επιχορήγησης από τον προϋπολογισμό.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
Τετάρτη 31 Αυγούστου 2011
Τρίτη 30 Αυγούστου 2011
Το γραφένιο «υπόσχεται» ταχύτατο Ίντερνετ
Η ορολογία «γρήγορο Ίντερνετ» συνδέθηκε με τη νέα τεχνολογία ADSL, που εξαπλώθηκε τα τελευταία χρόνια σε σπίτια και γραφεία, όμως το νέο και πολλά υποσχόμενο υλικό γραφένιο φιλοδοξεί να φέρει μια νέα επανάσταση, κάνοντας τις συνδέσεις του διαδικτύου δεκάδες φορές ακόμα πιο γρήγορες από ό,τι είναι σήμερα.
Μια ομάδα ερευνητών των βρετανικών πανεπιστημίων Μάντσεστερ και Κέμπριτζ, η οποία περιλαμβάνει τους νομπελίστες καθηγητές Αντρέ Γκάιμ και Κόστια Νοβοσέλοφ (που βραβεύτηκαν ακριβώς για την ανακάλυψη των δυνατοτήτων του γραφένιου), παρουσίασαν τις νέες ανακαλύψεις στο περιοδικό για θέματα επικοινωνιών «Nature Communications».. Συγκεκριμένα, ανακάλυψαν ένα τρόπο να βελτιώνουν τις συσκευές από γραφένιο έτσι ώστε να χρησιμοποιούνται ως φωτο-ανιχνευτές σε μελλοντικές οπτικές τηλεπικοινωνίες πολύ υψηλής ταχύτητας.
Συνδυάζοντας το γραφένιο με μεταλλικές νανοδομές, οι επιστήμονες πέτυχαν να αυξήσουν μέχρι 20 φορές την ανίχνευση του φωτός από το γραφένιο, πράγμα που ανοίγει το δρόμο για νέα μεγάλα άλματα στις ταχύτητες του διαδικτύου και άλλων μορφών επικοινωνιών. Οι συσκευές γραφένιου, με περαιτέρω βελτιώσεις, θα μπορούσαν να καταστήσουν εφικτές συνδέσεις Ίντερνετ όχι μόνο μερικές δεκάδες, αλλά εκατοντάδες φορές πιο γρήγορες σε σχέση ακόμα και με τα πιο γρήγορα σημερινά οπτικά καλώδια, χάρη στις μοναδικές ιδιότητες των ηλεκτρονίων του γραφένιου (έχουν υψηλή κινητικότητα και ταχύτητα).
Το βασικό πρόβλημα ως τώρα, που εμπόδιζε την πρακτική αξιοποίηση του γραφένιου στις τηλεπικοινωνίες, ήταν η χαμηλή αποδοτικότητά του, καθώς το γραφένιο -το πιο λεπτό υλικό στον κόσμο- απορροφά πολύ λίγο φως (περίπου το 3% της συνολικής ποσότητας που πέφτει πάνω του), ενώ το υπόλοιπο διατρέχει το υλικό, χωρίς να παράγει ηλεκτρικό ρεύμα. Τοποθετώντας όμως δύο μεταλλικά σύρματα πάνω σε γραφένιο και ρίχνοντας φως πάνω σε αυτή τη δομή, οι ερευνητές έδειξαν ότι δημιουργείται επαρκής ηλεκτρική ενέργεια.
Οι δύο νομπελίστες και οι συνεργάτες τους -χάρη στις λεγόμενες «πλασμονικές νανοδομές»- κατάφεραν να βελτιώσουν δραστικά το οπτικό ηλεκτρικό πεδίο στο γραφένιο και να συγκεντρώσουν αποδοτικά το φως μέσα στο δισδιάστατο μονό στρώμα (μεμβράνη) άνθρακα πάχους μόλις ενός ατόμου, σε εξαγωνική διάταξη, που είναι το γραφένιο. Όπως δήλωσε ο Νοβοσέλοφ, η τεχνολογία παραγωγής γραφένιου ωριμάζει πλέον με ταχύ ρυθμό, πράγμα που διευρύνει τη γκάμα των πιθανών μελλοντικών εφαρμογών του. Ήδη πολλές κορυφαίες εταιρίες ηλεκτρονικών θεωρούν το γραφένιο το ιδανικό υλικό για την επόμενη γενιά συσκευών, στο πεδίο της φωτονικής και της οπτοηλεκτρονικής, χάρη στον ιδανικό συνδυασμό οπτικών και ηλεκτρονικών ιδιοτήτων που προσφέρει. Εξάλλου, το γραφένιο, μεταξύ άλλων, θα μπορούσε να αξιοποιηθεί για νέου τύπου τρανζίστορ, χημικούς αισθητήρες, νανοηλεκτρομηχανικούς αισθητήρες κ.α. Το γραφένιο ανακαλύφθηκε το 2004 στο πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ, γεγονός που χάρισε το 2010 το Νόμπελ Φυσικής στους Γκάϊμ και Νοβοσέλοφ. Στην ανακάλυψη του γραφένιου υπήρξε και ελληνική συμβολή, καθώς ο καθηγητής Κώστας Γαλιώτης, διευθυντής του Ερευνητικού Ινστιτούτου Χημικής Μηχανικής και Χημικών Διεργασιών Υψηλής Θερμοκρασίας του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας (ΙΤΕ/ΕΙΧΗΜΥΘ) και οι συνεργάτες του από το Ινστιτούτο (Δρ. Παρθένιος) και το Πανεπιστήμιο Πατρών (επίκουρος καθηγητής Κων/νος Παπαγγελής) συνεργάστηκαν στενά με τους βραβευθέντες και συνέβαλαν σημαντικά στην κοινή ερευνητική προσπάθεια.
Η ερευνητική δραστηριότητα στο ΙΤΕ/ ΕΙΧΗΜΥΘ συνεχίζεται και αφορά τη μελέτη των μηχανικών ιδιοτήτων του γραφενίου σε εφελκυσμό αλλά και θλίψη, καθώς επίσης και την παραγωγή νανοσυνθέτων υλικών με βάση το γραφένιο. Στα πλαίσιο αυτό μελετάται διεξοδικά και η φυσική του γραφενίου με βάση την τεχνική της φασματοσκοπίας Raman.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
Μια ομάδα ερευνητών των βρετανικών πανεπιστημίων Μάντσεστερ και Κέμπριτζ, η οποία περιλαμβάνει τους νομπελίστες καθηγητές Αντρέ Γκάιμ και Κόστια Νοβοσέλοφ (που βραβεύτηκαν ακριβώς για την ανακάλυψη των δυνατοτήτων του γραφένιου), παρουσίασαν τις νέες ανακαλύψεις στο περιοδικό για θέματα επικοινωνιών «Nature Communications».. Συγκεκριμένα, ανακάλυψαν ένα τρόπο να βελτιώνουν τις συσκευές από γραφένιο έτσι ώστε να χρησιμοποιούνται ως φωτο-ανιχνευτές σε μελλοντικές οπτικές τηλεπικοινωνίες πολύ υψηλής ταχύτητας.
Συνδυάζοντας το γραφένιο με μεταλλικές νανοδομές, οι επιστήμονες πέτυχαν να αυξήσουν μέχρι 20 φορές την ανίχνευση του φωτός από το γραφένιο, πράγμα που ανοίγει το δρόμο για νέα μεγάλα άλματα στις ταχύτητες του διαδικτύου και άλλων μορφών επικοινωνιών. Οι συσκευές γραφένιου, με περαιτέρω βελτιώσεις, θα μπορούσαν να καταστήσουν εφικτές συνδέσεις Ίντερνετ όχι μόνο μερικές δεκάδες, αλλά εκατοντάδες φορές πιο γρήγορες σε σχέση ακόμα και με τα πιο γρήγορα σημερινά οπτικά καλώδια, χάρη στις μοναδικές ιδιότητες των ηλεκτρονίων του γραφένιου (έχουν υψηλή κινητικότητα και ταχύτητα).
Το βασικό πρόβλημα ως τώρα, που εμπόδιζε την πρακτική αξιοποίηση του γραφένιου στις τηλεπικοινωνίες, ήταν η χαμηλή αποδοτικότητά του, καθώς το γραφένιο -το πιο λεπτό υλικό στον κόσμο- απορροφά πολύ λίγο φως (περίπου το 3% της συνολικής ποσότητας που πέφτει πάνω του), ενώ το υπόλοιπο διατρέχει το υλικό, χωρίς να παράγει ηλεκτρικό ρεύμα. Τοποθετώντας όμως δύο μεταλλικά σύρματα πάνω σε γραφένιο και ρίχνοντας φως πάνω σε αυτή τη δομή, οι ερευνητές έδειξαν ότι δημιουργείται επαρκής ηλεκτρική ενέργεια.
Οι δύο νομπελίστες και οι συνεργάτες τους -χάρη στις λεγόμενες «πλασμονικές νανοδομές»- κατάφεραν να βελτιώσουν δραστικά το οπτικό ηλεκτρικό πεδίο στο γραφένιο και να συγκεντρώσουν αποδοτικά το φως μέσα στο δισδιάστατο μονό στρώμα (μεμβράνη) άνθρακα πάχους μόλις ενός ατόμου, σε εξαγωνική διάταξη, που είναι το γραφένιο. Όπως δήλωσε ο Νοβοσέλοφ, η τεχνολογία παραγωγής γραφένιου ωριμάζει πλέον με ταχύ ρυθμό, πράγμα που διευρύνει τη γκάμα των πιθανών μελλοντικών εφαρμογών του. Ήδη πολλές κορυφαίες εταιρίες ηλεκτρονικών θεωρούν το γραφένιο το ιδανικό υλικό για την επόμενη γενιά συσκευών, στο πεδίο της φωτονικής και της οπτοηλεκτρονικής, χάρη στον ιδανικό συνδυασμό οπτικών και ηλεκτρονικών ιδιοτήτων που προσφέρει. Εξάλλου, το γραφένιο, μεταξύ άλλων, θα μπορούσε να αξιοποιηθεί για νέου τύπου τρανζίστορ, χημικούς αισθητήρες, νανοηλεκτρομηχανικούς αισθητήρες κ.α. Το γραφένιο ανακαλύφθηκε το 2004 στο πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ, γεγονός που χάρισε το 2010 το Νόμπελ Φυσικής στους Γκάϊμ και Νοβοσέλοφ. Στην ανακάλυψη του γραφένιου υπήρξε και ελληνική συμβολή, καθώς ο καθηγητής Κώστας Γαλιώτης, διευθυντής του Ερευνητικού Ινστιτούτου Χημικής Μηχανικής και Χημικών Διεργασιών Υψηλής Θερμοκρασίας του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας (ΙΤΕ/ΕΙΧΗΜΥΘ) και οι συνεργάτες του από το Ινστιτούτο (Δρ. Παρθένιος) και το Πανεπιστήμιο Πατρών (επίκουρος καθηγητής Κων/νος Παπαγγελής) συνεργάστηκαν στενά με τους βραβευθέντες και συνέβαλαν σημαντικά στην κοινή ερευνητική προσπάθεια.
Η ερευνητική δραστηριότητα στο ΙΤΕ/ ΕΙΧΗΜΥΘ συνεχίζεται και αφορά τη μελέτη των μηχανικών ιδιοτήτων του γραφενίου σε εφελκυσμό αλλά και θλίψη, καθώς επίσης και την παραγωγή νανοσυνθέτων υλικών με βάση το γραφένιο. Στα πλαίσιο αυτό μελετάται διεξοδικά και η φυσική του γραφενίου με βάση την τεχνική της φασματοσκοπίας Raman.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
Υπερψηφίστηκε το ν/σ για ενιαία ανεξάρτητη αρχή δημοσίων συμβάσεων
Υπερψηφίστηκε επί της αρχής, με συναίνεση της Νέας Δημοκρατίας και των ανεξάρτητων βουλευτών της «Δημοκρατικής Αριστεράς», το νομοσχέδιο για την σύσταση της ενιαίας ανεξάρτητης αρχής δημοσίων συμβάσεων και την αναμόρφωση του πτωχευτικού κώδικα.
Η νέα συναίνεση που σημειώθηκε ανάμεσα στην κυβέρνηση και την αξιωματική αντιπολίτευση, προκάλεσε ευχές για διεύρυνσή της από πλευράς ομιλητών του ΠΑΣΟΚ, καυστικά σχόλια από πλευράς ΛΑΟΣ, σκληρές αιχμές εκ μέρους του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου της ΝΔ, Κώστα Μαρκόπουλου και διαβεβαιώσεις εκ μέρους του εκπροσώπου του ΠΑΣΟΚ, Χρ. Πρωτόπαπα, πως «η συγκυβέρνηση, ή οι εκλογές, δεν έχουν νόημα αυτή την στιγμή».
Σύμφωνα με την εισηγήτρια του ΠΑΣΟΚ, Κατερίνα Μπατζελή, το νομοσχέδιο «είναι κομβικής σημασίας στα πλαίσια της συνολικής προσπάθειας που συντελείται σε εθνικό επίπεδο, για τον εκσυγχρονισμό και την επιτάχυνση των διαδικασιών που διέπουν τις πολιτικές οικονομικής διαχείρισης». Έτσι, με την ενιαία ανεξάρτητη αρχή δημοσίων συμβάσεων, «ενοποιούνται οι αρχές και πρακτικές των δημοσίων συμβάσεων» - ενώ το κεντρικό ηλεκτρονικό μητρώο δημοσίων συμβάσεων, «παρέχει για πρώτη φορά την δυνατότητα παρακολούθησης και αξιολόγησης της εθνικής στρατηγικής στον τομέα των δημοσίων συμβάσεων».
Παράλληλα, «εισάγεται για πρώτη φορά στη χώρα μας με ουσιαστικό τρόπο, η προπτωχευτική διαδικασία εξυγίανσης μιας επιχείρησης και ενισχύεται η διάσωσή της πριν επέλθει η περίοδος πτώχευσης που σημαίνει και αυτόματα την απαξίωσή της. Δημιουργείται ένας μηχανισμός αλλά και μια διαδικασία εξυγίανσης και διάσωσης» ανέφερε η κα Μπατζελή.
Από πλευράς Νέας Δημοκρατίας, ο Κωστής Χατζηδάκης αναγνώρισε πως η προσέγγιση των δύο κυρίων ζητημάτων που πραγματεύεται το νομοσχέδιο, «δεν είναι κατ’ αρχήν λανθασμένη» και ως εκ τούτου, δήλωσε πως το κόμμα του υπερψηφίζει το νομοσχέδιο. Ωστόσο, στο μεν σκέλος της ανεξάρτητης αρχής για τις δημόσιες συμβάσεις, το νομοσχέδιο εμφανίζεται διστακτικό, με μια «πραγματικά πρωτοφανή και παλαιοκομματικής έμπνευσης διαδικασία διορισμού των επτά μελών της, προτεινόμενα από τους συναρμόδιους υπουργούς και επιλεγόμενα από τη Βουλή» - στο δε σκέλος της προπτωχευτικής διαδικασίας, η εναπόθεση στην δικαστική κρίση της διαπίστωσης «σοβαρών οικονομικών προβλημάτων» μιας επιχείρησης προκειμένου να υπαχθεί στο σύστημα (άρθρο 99), «μπορεί να οδηγήσει σε διαφορετικά αποτελέσματα από τα επιδιωκόμενα».
Αντίστοιχη κριτική για το άρθρο 99, επεφύλαξε και ο Αθ. Πλεύρης (ΛΑΟΣ), υποστηρίζοντας πως «η στάθμιση γέρνει σιγά-σιγά σε βάρος της εμπορικής πίστης»: Η προπτωχευτική διαδικασία «πρέπει να συνοδεύεται και με ένα επιχειρησιακό σχέδιο, οι προοπτικές των επιχειρήσεων πρέπει να είναι βιώσιμες - και όχι να υπάγονται στο άρθρο 99 εταιρείες που θα πτωχεύσουν μετά από 4 χρόνια. Αυτό δεν θα προσφέρει κάτι σημαντικό στην αγορά. Θα πρέπει να υπάρχουν πειστικά στοιχεία και όχι να πιθανολογείται από το δικαστήριο η βιωσιμότητα» ανέφερε ο βουλευτής.
Βασική αιτία καταψήφισης του νομοσχεδίου εκ μέρους του ΛΑΟΣ ωστόσο, υπήρξε η εγκαινίαση άλλης μίας ανεξάρτητης Αρχής. «Όποιος επιθυμεί την σύσταση, στην πραγματικότητα δεν θέλει να κυβερνήσει - παραιτείται από τις υποχρεώσεις του» σημείωσε ο κος Πλεύρης, προβλέποντας εκ παραλλήλου και διόγκωση της γραφειοκρατίας.
Για τον εισηγητή του ΚΚΕ, Νίκο Παπακωνσταντίνου, «οι ρυθμίσεις του νομοσχεδίου και η λογική τους, είναι κοντά στις προσδοκίες των μεγιστάνων του κεφαλαίου και της αντιλαϊκής συντεχνίας των βαθύπλουτων, των μεγαλομετόχων των επιχειρηματικών ομίλων. Το πρώτο μέρος του νομοσχεδίου είναι οι ρυθμίσεις που αφορούν τους νικητές στον ενδοκαπιταλιστικό ανταγωνισμό, με την Αρχή σε ρόλο τροχονόμου συμφερόντων - και το δεύτερο μέρος, οι ρυθμίσεις για τους ηττημένους, με τις δικαστικές λειτουργίες να προσαρμόζονται στις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων» υποστήριξε.
Από πλευράς ΣΥΡΙΖΑ, η Ευαγγελία Αμανατίδου-Πασχαλίδου υπενθύμισε την πρόταση του κόμματός της για την συγκρότηση Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου των παρελθόντων δημοσίων συμβάσεων, που θα μπορούσε να οδηγήσει και σε άρνηση πληρωμής μέρους του δημοσίου χρέους, με την απόδειξη του σκανδαλώδους χαρακτήρα, συμβάσεων όπως εκείνων του εκσυγχρονισμού του ΟΣΕ (10 δις), των παραγγελιών των υποβρυχίων (2 δις), της προμήθειας πληροφοριακού συστήματος της Intralot στον ΟΠΑΠ (300 εκ.), της διαγραφής αξιώσεων του Δημοσίου απέναντι στην Ferostaal για τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, κ.ά.. «Η σύσταση της Αρχής φαίνεται ενδιαφέρουσα πρόταση και καλοπροαίρετη κίνηση, αλλά δεν μας πείθετε, όταν γίνεται στην βάση της επόπτευσης του ελεύθερου ανταγωνισμού και όχι της προστασίας του δημοσίου συμφέροντος». Όσο για τον προπτωχευτικό κώδικα, «οι ρυθμίσεις έρχονται για να χρυσώσετε το χάπι για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις…».
«Θετική και αυτονόητη είναι η θέση μας υπέρ του νομοσχεδίου» διευκρίνισε εκ μέρους των βουλευτών της «Δημοκρατικής Αριστεράς», ο Νίκος Τσούκαλης.
Η νέα διαφανείσα συναίνεση μεταξύ κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης, πάντως, προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις.
«Κύριοι συνάδελφοι της ΝΔ, μάλλον το έχουμε παρακάνει στην συναίνεση. Στην παιδεία ψηφίζετε από κοινού. Στο μεσοπρόθεσμο τα μισά τα ψηφίζετε από κοινού. Σήμερα ψηφίζετε από κοινού, όπως και την Πέμπτη στα αυθαίρετα. Κάντε και λίγο αντιπολίτευση!» ανέφερ από πλευράς ΛΑΟΣ, ο Άδωνις Γεωργιάδης.
Ο αναπληρωτής υπουργός Ανάπτυξης, Σωκράτης Ξυνίδης, σε δική του παρέμβαση, τόνισε πως «έχουμε αποδείξει ότι μπορούμε να ακούμε και να συνθέτουμε. Έχουμε κάνει αποδεκτές 37 τροποποιήσεις βουλευτών. Και αυτό δεν ντρεπόμαστε να το παραδεχθούμε».
«Δεν συγκυβερνούμε, ούτε επιθυμούμε να συγκυβερνήσουμε μαζί σας, αλλά επιθυμούμε να σας σπρώξουμε σε σωστότερη κατεύθυνση» παρενέβη αργότερα ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ, Κώστας Μαρκόπουλος. «Είμαστε υποχρεωμένοι, ακόμα και αν συμφωνούμε σε πέντε πράγματα μαζί σας, να σας σπρώχνουμε προς την φιλελεύθερη κατεύθυνση που ακολουθεί και η Ευρώπη. Επειδή αντιλαμβανόμαστε πως μπήκαμε πλέον στην τελική ευθεία για μια προεκλογική περίοδο που θα είναι κοντή ή μέτρια, που μόνος ο Πρωθυπουργός μπορεί να προκαλέσει, θυμίζουμε πως εμείς πιστεύουμε στην ιδιωτική επιχειρηματικότητα και όχι την δημόσια, και θέλουμε να την διευκολύνουμε και όχι να την χαϊδέψουμε».
«Πέρασε κι από μας κάποια στιγμή, αυτή η σκέψη μήπως χρειάζεται κυβέρνηση προσωπικοτήτων. Όμως τελείωσε - ο καθείς αναλαμβάνει τις ευθύνες του» απάντησε από πλευράς ΠΑΣΟΚ, ο Χρήστος Πρωτόπαπας. «Δεν έχει κανένα νόημα η συγκυβέρνηση αυτή τη στιγμή, ούτε οι εκλογές, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να κουβεντιάσουμε, ή να κοιτάμε το συμφέρον του τόπου. Ήταν ιδιαίτερα εξεζητημένο ότι η ΝΔ αξίωσε τον Ιούλιο να μην αποδεχθεί η κυβέρνηση την συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα (PSI) - αλλ’ αντιθέτως, οφείλω να επικροτήσω την στάση της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην παιδεία» συμπλήρωσε.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
Η νέα συναίνεση που σημειώθηκε ανάμεσα στην κυβέρνηση και την αξιωματική αντιπολίτευση, προκάλεσε ευχές για διεύρυνσή της από πλευράς ομιλητών του ΠΑΣΟΚ, καυστικά σχόλια από πλευράς ΛΑΟΣ, σκληρές αιχμές εκ μέρους του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου της ΝΔ, Κώστα Μαρκόπουλου και διαβεβαιώσεις εκ μέρους του εκπροσώπου του ΠΑΣΟΚ, Χρ. Πρωτόπαπα, πως «η συγκυβέρνηση, ή οι εκλογές, δεν έχουν νόημα αυτή την στιγμή».
Σύμφωνα με την εισηγήτρια του ΠΑΣΟΚ, Κατερίνα Μπατζελή, το νομοσχέδιο «είναι κομβικής σημασίας στα πλαίσια της συνολικής προσπάθειας που συντελείται σε εθνικό επίπεδο, για τον εκσυγχρονισμό και την επιτάχυνση των διαδικασιών που διέπουν τις πολιτικές οικονομικής διαχείρισης». Έτσι, με την ενιαία ανεξάρτητη αρχή δημοσίων συμβάσεων, «ενοποιούνται οι αρχές και πρακτικές των δημοσίων συμβάσεων» - ενώ το κεντρικό ηλεκτρονικό μητρώο δημοσίων συμβάσεων, «παρέχει για πρώτη φορά την δυνατότητα παρακολούθησης και αξιολόγησης της εθνικής στρατηγικής στον τομέα των δημοσίων συμβάσεων».
Παράλληλα, «εισάγεται για πρώτη φορά στη χώρα μας με ουσιαστικό τρόπο, η προπτωχευτική διαδικασία εξυγίανσης μιας επιχείρησης και ενισχύεται η διάσωσή της πριν επέλθει η περίοδος πτώχευσης που σημαίνει και αυτόματα την απαξίωσή της. Δημιουργείται ένας μηχανισμός αλλά και μια διαδικασία εξυγίανσης και διάσωσης» ανέφερε η κα Μπατζελή.
Από πλευράς Νέας Δημοκρατίας, ο Κωστής Χατζηδάκης αναγνώρισε πως η προσέγγιση των δύο κυρίων ζητημάτων που πραγματεύεται το νομοσχέδιο, «δεν είναι κατ’ αρχήν λανθασμένη» και ως εκ τούτου, δήλωσε πως το κόμμα του υπερψηφίζει το νομοσχέδιο. Ωστόσο, στο μεν σκέλος της ανεξάρτητης αρχής για τις δημόσιες συμβάσεις, το νομοσχέδιο εμφανίζεται διστακτικό, με μια «πραγματικά πρωτοφανή και παλαιοκομματικής έμπνευσης διαδικασία διορισμού των επτά μελών της, προτεινόμενα από τους συναρμόδιους υπουργούς και επιλεγόμενα από τη Βουλή» - στο δε σκέλος της προπτωχευτικής διαδικασίας, η εναπόθεση στην δικαστική κρίση της διαπίστωσης «σοβαρών οικονομικών προβλημάτων» μιας επιχείρησης προκειμένου να υπαχθεί στο σύστημα (άρθρο 99), «μπορεί να οδηγήσει σε διαφορετικά αποτελέσματα από τα επιδιωκόμενα».
Αντίστοιχη κριτική για το άρθρο 99, επεφύλαξε και ο Αθ. Πλεύρης (ΛΑΟΣ), υποστηρίζοντας πως «η στάθμιση γέρνει σιγά-σιγά σε βάρος της εμπορικής πίστης»: Η προπτωχευτική διαδικασία «πρέπει να συνοδεύεται και με ένα επιχειρησιακό σχέδιο, οι προοπτικές των επιχειρήσεων πρέπει να είναι βιώσιμες - και όχι να υπάγονται στο άρθρο 99 εταιρείες που θα πτωχεύσουν μετά από 4 χρόνια. Αυτό δεν θα προσφέρει κάτι σημαντικό στην αγορά. Θα πρέπει να υπάρχουν πειστικά στοιχεία και όχι να πιθανολογείται από το δικαστήριο η βιωσιμότητα» ανέφερε ο βουλευτής.
Βασική αιτία καταψήφισης του νομοσχεδίου εκ μέρους του ΛΑΟΣ ωστόσο, υπήρξε η εγκαινίαση άλλης μίας ανεξάρτητης Αρχής. «Όποιος επιθυμεί την σύσταση, στην πραγματικότητα δεν θέλει να κυβερνήσει - παραιτείται από τις υποχρεώσεις του» σημείωσε ο κος Πλεύρης, προβλέποντας εκ παραλλήλου και διόγκωση της γραφειοκρατίας.
Για τον εισηγητή του ΚΚΕ, Νίκο Παπακωνσταντίνου, «οι ρυθμίσεις του νομοσχεδίου και η λογική τους, είναι κοντά στις προσδοκίες των μεγιστάνων του κεφαλαίου και της αντιλαϊκής συντεχνίας των βαθύπλουτων, των μεγαλομετόχων των επιχειρηματικών ομίλων. Το πρώτο μέρος του νομοσχεδίου είναι οι ρυθμίσεις που αφορούν τους νικητές στον ενδοκαπιταλιστικό ανταγωνισμό, με την Αρχή σε ρόλο τροχονόμου συμφερόντων - και το δεύτερο μέρος, οι ρυθμίσεις για τους ηττημένους, με τις δικαστικές λειτουργίες να προσαρμόζονται στις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων» υποστήριξε.
Από πλευράς ΣΥΡΙΖΑ, η Ευαγγελία Αμανατίδου-Πασχαλίδου υπενθύμισε την πρόταση του κόμματός της για την συγκρότηση Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου των παρελθόντων δημοσίων συμβάσεων, που θα μπορούσε να οδηγήσει και σε άρνηση πληρωμής μέρους του δημοσίου χρέους, με την απόδειξη του σκανδαλώδους χαρακτήρα, συμβάσεων όπως εκείνων του εκσυγχρονισμού του ΟΣΕ (10 δις), των παραγγελιών των υποβρυχίων (2 δις), της προμήθειας πληροφοριακού συστήματος της Intralot στον ΟΠΑΠ (300 εκ.), της διαγραφής αξιώσεων του Δημοσίου απέναντι στην Ferostaal για τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, κ.ά.. «Η σύσταση της Αρχής φαίνεται ενδιαφέρουσα πρόταση και καλοπροαίρετη κίνηση, αλλά δεν μας πείθετε, όταν γίνεται στην βάση της επόπτευσης του ελεύθερου ανταγωνισμού και όχι της προστασίας του δημοσίου συμφέροντος». Όσο για τον προπτωχευτικό κώδικα, «οι ρυθμίσεις έρχονται για να χρυσώσετε το χάπι για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις…».
«Θετική και αυτονόητη είναι η θέση μας υπέρ του νομοσχεδίου» διευκρίνισε εκ μέρους των βουλευτών της «Δημοκρατικής Αριστεράς», ο Νίκος Τσούκαλης.
Η νέα διαφανείσα συναίνεση μεταξύ κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης, πάντως, προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις.
«Κύριοι συνάδελφοι της ΝΔ, μάλλον το έχουμε παρακάνει στην συναίνεση. Στην παιδεία ψηφίζετε από κοινού. Στο μεσοπρόθεσμο τα μισά τα ψηφίζετε από κοινού. Σήμερα ψηφίζετε από κοινού, όπως και την Πέμπτη στα αυθαίρετα. Κάντε και λίγο αντιπολίτευση!» ανέφερ από πλευράς ΛΑΟΣ, ο Άδωνις Γεωργιάδης.
Ο αναπληρωτής υπουργός Ανάπτυξης, Σωκράτης Ξυνίδης, σε δική του παρέμβαση, τόνισε πως «έχουμε αποδείξει ότι μπορούμε να ακούμε και να συνθέτουμε. Έχουμε κάνει αποδεκτές 37 τροποποιήσεις βουλευτών. Και αυτό δεν ντρεπόμαστε να το παραδεχθούμε».
«Δεν συγκυβερνούμε, ούτε επιθυμούμε να συγκυβερνήσουμε μαζί σας, αλλά επιθυμούμε να σας σπρώξουμε σε σωστότερη κατεύθυνση» παρενέβη αργότερα ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ, Κώστας Μαρκόπουλος. «Είμαστε υποχρεωμένοι, ακόμα και αν συμφωνούμε σε πέντε πράγματα μαζί σας, να σας σπρώχνουμε προς την φιλελεύθερη κατεύθυνση που ακολουθεί και η Ευρώπη. Επειδή αντιλαμβανόμαστε πως μπήκαμε πλέον στην τελική ευθεία για μια προεκλογική περίοδο που θα είναι κοντή ή μέτρια, που μόνος ο Πρωθυπουργός μπορεί να προκαλέσει, θυμίζουμε πως εμείς πιστεύουμε στην ιδιωτική επιχειρηματικότητα και όχι την δημόσια, και θέλουμε να την διευκολύνουμε και όχι να την χαϊδέψουμε».
«Πέρασε κι από μας κάποια στιγμή, αυτή η σκέψη μήπως χρειάζεται κυβέρνηση προσωπικοτήτων. Όμως τελείωσε - ο καθείς αναλαμβάνει τις ευθύνες του» απάντησε από πλευράς ΠΑΣΟΚ, ο Χρήστος Πρωτόπαπας. «Δεν έχει κανένα νόημα η συγκυβέρνηση αυτή τη στιγμή, ούτε οι εκλογές, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να κουβεντιάσουμε, ή να κοιτάμε το συμφέρον του τόπου. Ήταν ιδιαίτερα εξεζητημένο ότι η ΝΔ αξίωσε τον Ιούλιο να μην αποδεχθεί η κυβέρνηση την συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα (PSI) - αλλ’ αντιθέτως, οφείλω να επικροτήσω την στάση της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην παιδεία» συμπλήρωσε.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
Fitch: Αξιόπιστο το γαλλικό σχέδιο λιτότητας
Ο οίκος αξιολόγησης Fitch ανακοίνωσε ότι το σχέδιο λιτότητας της Γαλλίας για τη μείωση του δημοσίου ελλείμματος είναι αξιόπιστο για να διατηρήσει την αξιολόγηση «ΑΑΑ», εκφράζει όμως την ανησυχία ότι ορισμένες παράμετροι, συμπεριλαμβανομένης της διεξαγωγής προεδρικών εκλογών το 2012, θα μπορούσαν να παρεμποδίσουν τις δεσμεύσεις της.
«Το σχέδιο της κυβέρνησης να μειώσει το έλλειμμα και το επίπεδο του χρέους έως το 2013 (...) θα πρέπει να αποκαταστήσει τα δημόσια οικονομικά σε επίπεδα πιο σύμφωνα με τα ‘AAA’», την καλύτερη δυνατή βαθμολογία, που απολαμβάνει η Γαλλία, αναφέρει ο οίκος αυτός σε μια μελέτη για τις χώρες της ζώνης του ευρώ.
Ο γαλλοαμερικανικός οίκος, ο οποίος έχει διατηρήσει τη «βαθμολογία» της Γαλλίας στο ανώτερο δυνατό επίπεδο, σε αντίθεση με τους άλλους δύο μεγάλους οίκους αξιολόγησης, εκτιμά πάντως ότι η χώρα βρίσκεται πλέον «ανάμεσα στις πλέον αδύνατες της ομάδας των ‘AAA’ λόγω του ελλείμματος και του χρέους».
«Η κυβέρνηση έκανε μια σειρά από βήματα προς την κατεύθυνση της δημοσιονομικής εξυγίανσης, προσδίδοντας αξιοπιστία στους στόχους της», αναφέρει ο οίκος Fitch.
Ο Fitch προειδοποιεί πάντως ότι μια σειρά από κινδύνους απειλούν αυτήν την προσπάθεια, όπως «η προοπτική της δημοσιονομικής ολίσθησης το 2012 κατά τις προεδρικές εκλογές, και οι υπερβολικά αισιόδοξες προβλέψεις για την ανάπτυξη σε σύντομο χρονικό διάστημα».
Συνολικά, ο Fitch σημειώνει ότι η Γαλλία έχει εφαρμόσει ορισμένες μεταρρυθμίσεις για την εξάλειψη των διαρθρωτικών αδυναμιών της, οι οποίες συνδέονται κυρίως με την αγορά εργασίας και την ανταγωνιστικότητα, προειδοποιεί όμως ότι «περαιτέρω μέτρα θα μπορούσαν κάλλιστα να είναι αναγκαία».
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
«Το σχέδιο της κυβέρνησης να μειώσει το έλλειμμα και το επίπεδο του χρέους έως το 2013 (...) θα πρέπει να αποκαταστήσει τα δημόσια οικονομικά σε επίπεδα πιο σύμφωνα με τα ‘AAA’», την καλύτερη δυνατή βαθμολογία, που απολαμβάνει η Γαλλία, αναφέρει ο οίκος αυτός σε μια μελέτη για τις χώρες της ζώνης του ευρώ.
Ο γαλλοαμερικανικός οίκος, ο οποίος έχει διατηρήσει τη «βαθμολογία» της Γαλλίας στο ανώτερο δυνατό επίπεδο, σε αντίθεση με τους άλλους δύο μεγάλους οίκους αξιολόγησης, εκτιμά πάντως ότι η χώρα βρίσκεται πλέον «ανάμεσα στις πλέον αδύνατες της ομάδας των ‘AAA’ λόγω του ελλείμματος και του χρέους».
«Η κυβέρνηση έκανε μια σειρά από βήματα προς την κατεύθυνση της δημοσιονομικής εξυγίανσης, προσδίδοντας αξιοπιστία στους στόχους της», αναφέρει ο οίκος Fitch.
Ο Fitch προειδοποιεί πάντως ότι μια σειρά από κινδύνους απειλούν αυτήν την προσπάθεια, όπως «η προοπτική της δημοσιονομικής ολίσθησης το 2012 κατά τις προεδρικές εκλογές, και οι υπερβολικά αισιόδοξες προβλέψεις για την ανάπτυξη σε σύντομο χρονικό διάστημα».
Συνολικά, ο Fitch σημειώνει ότι η Γαλλία έχει εφαρμόσει ορισμένες μεταρρυθμίσεις για την εξάλειψη των διαρθρωτικών αδυναμιών της, οι οποίες συνδέονται κυρίως με την αγορά εργασίας και την ανταγωνιστικότητα, προειδοποιεί όμως ότι «περαιτέρω μέτρα θα μπορούσαν κάλλιστα να είναι αναγκαία».
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
Απορρίπτει συγκυβέρνηση προσωπικοτήτων ο Παπανδρέου
Μιλώντας στο Πολιτικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου απέρριψε κατηγορηματικά κάθε ενδεχόμενο συγκυβέρνησης ή κυβέρνησης προσωπικοτήτων.
Xαρακτήρισε «αποπροσανατολιστική» την «προσπάθεια όσων τώρα επαναφέρουν τη λογική των κυβερνήσεων προσωπικοτήτων κ.λπ.» προσθέτοντας ότι «κάναμε κι εγώ προσωπικά, μία προσπάθεια με τη Νέα Δημοκρατία, μήπως υπάρχει πράγματι μια διάθεση εθνικής συναίνεσης. Η αίσθηση την οποία εγώ εισέπραξα απ' όλη αυτή την προσπάθεια είναι ότι είναι εξαιρετικά κοντόφθαλμη η πολιτική τους, πολύ περιστασιακή και συγκυριακή».
«Αυτό δυστυχώς δεν νομίζω να έχει αλλάξει, παρότι είναι σημαντικό να επιδιώξουμε συγκλίσεις όπως και καλώς τις επιδιώξαμε στο χώρο της παιδείας, αλλά και σε άλλους τομείς. Γιατί όσο ευρύτερη η συναίνεση, τόσο εμπεδώνονται θεσμικά οι αλλαγές αυτές και έχουν και μια διαχρονικότητα πολύ μεγαλύτερη. Δημιουργείται και η πεποίθηση στην ελληνική κοινωνία, ότι λειτουργούμε θεσμικά και όχι ευκαιριακά ή απλώς θεματικά. Από την πλευρά μας, εμείς έχουμε αποδείξει ότι το επιδιώκουμε και, βεβαίως, αυτό θα το συνεχίσουμε» πρόσθεσε ο κ. Παπανδρέου.
Αναφερόμενος, πάντα, στη ΝΔ, ο κ. Παπανδρέου είπε ότι «αυτή τη στιγμή, έχει επιλέξει μια πολύ καθαρή - όπως την βλέπουμε εμείς - τακτική, όχι καλή, αλλά θα έλεγα καθαρή από πλευράς σκοπιμοτήτων. Θέλει την αποτυχία μας, ποντάρει στην αποτυχία μας, ή τουλάχιστον στη φθορά μας."
«Γι' αυτό και είχε οξύνει και θα οξύνει την κριτική και θα αναπαράγει συνεχώς κινδυνολογία, όποτε βλέπει ότι υπάρχουν προβλήματα μπροστά μας, ελπίζοντας ότι δεν θα μπορέσει να «γυρίσει» αυτή η οικονομική κατάσταση ή, εάν γυρίσει, να έχει τέτοια φθορά η παράταξή μας, ώστε να μην χρεωθεί αυτή το οτιδήποτε, ενώ εμείς μόνο τα αρνητικά» πρόσθεσε.
«Η Συνδιάσκεψη του ΠΑΣΟΚ γίνεται για να επιβεβαιώσουμε και να οριοθετήσουμε ξανά και τις αξίες που μας εκφράζουν, τις στοχεύσεις που έχουμε, και την πορεία που ακολουθούμε, αλλά και παράλληλα για να δώσουμε και την οργανωτική ορμή που χρειάζεται. Και το γεγονός ότι υπήρξαν αυτές οι εσωτερικές διαδικασίες όλο αυτό το διάστημα ήταν ένας άθλος και μία πολύ σημαντική κατάκτηση, παρά τις δυσκολίες» υπογράμμισε ο κ. Παπανδρέου.
Ο κ. Παπανδρέου είπε ότι το ΠΑΣΟΚ τα δύο τελευταία χρόνια είναι μπροστά σε πολύ δύσκολες μάχες σε κάθε επίπεδο εντός και εκτός Ελλάδας με πρώτη εκείνη της αντιμετώπισης του προβλήματος του χρέους, των ελλειμμάτων και της αναξιοπιστίας της χώρας, «λόγω των τόσων προβλημάτων που κληρονομήσαμε».
Ιστορική η απόφαση της 21ης Ιουλίου
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είπε ότι ήταν «πατριωτικό μας χρέος να παλέψουμε, να διαπραγματευθούμε και να ανακτήσουμε τη φωνή και την αξιοπιστία μας ξανά. Και όπως θα έχετε δει, βήμα - βήμα, κάπου και με άλματα, αντιμετωπίζουμε αυτό το ζήτημα, πείθοντας και για την καλύτερη διαχείριση αυτών των θεμάτων, όπως είναι το χρέος».
«Η απόφαση της 21ης Ιουλίου ήταν μια ιστορική απόφαση καταρχήν για την Ευρώπη, αλλά οπωσδήποτε και για εμάς, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι λύθηκαν τα προβλήματα της Ευρώπης» είπε ο κ. Παπανδρέου επισημαίνοντας στην συνέχεια, από τη μια ότι «ως Ευρώπη έχουμε μείνει πίσω από τα γεγονότα και συνεχώς μένουμε πίσω» και τονίζοντας από την άλλη ότι «έχουμε καταφέρει, όμως, με τις κινήσεις μας, να προστατεύεται όλο και περισσότερο η χώρα μας, να διευκολύνεται και να ανοίγονται προοπτικές, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν έχουμε κι άλλες μάχες μπροστά μας."
Ο κ. Παπανδρέου ανέφερε ως δεύτερη μεγάλη μάχη τις «μεγάλες διαρθρωτικές αλλαγές» για τις οποίες είπε ότι αν είχαν γίνει νωρίτερα τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά με πιό ήπιο τρόπο και με συστηματικότερη διαβούλευση, ενώ έφερε ως παράδειγμα το θέμα της Παιδείας. Ταυτόχρονα συνεχάρη όλους όσους συνεργάστηκαν και συνέβαλλαν στην προσπάθεια αυτή."
«Αλλαγές, όπως αυτές στην παιδεία, όπως το άνοιγμα των επαγγελμάτων, όπως οι αλλαγές στο ασφαλιστικό σύστημα, στη Δημόσια Διοίκηση, είναι αλλαγές που έπρεπε να είχαν γίνει» είπε ο κ. Παπανδρέου επισημαίνοντας ότι αν είχαν γίνει αυτά και άλλα πολλά «δεν θα είχαμε το θέμα του χρέους ή τουλάχιστον θα ήμασταν σε πολύ καλύτερη κατάσταση."
«Δεν είναι τυχαίο, παραδείγματος χάρη, ότι η Ιρλανδία τώρα, μη έχοντας τα ίδια προβλήματα, αλλά έχοντας ένα δημόσιο σύστημα πολύ πιο οργανωμένο και θεσμούς που λειτουργούν, θα βγει πολύ πιο σύντομα στις αγορές απ' ό,τι η Ελλάδα.» επισήμανε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.
«Τρίτη μάχη, - και όλα αυτά συνδέονται - είναι η μάχη της ανάπτυξης μέσα σε μία κατάσταση ύφεσης, που εκ των πραγμάτων δημιουργείται. Η ανάπτυξη, όμως, δεν μπορεί να στηρίζεται σε πήλινα πόδια, ούτε σε παρασιτικές δυνάμεις, ούτε στον κρατισμό ή μια πελατειακή αντίληψη» είπε ο κ. Παπανδρέου, υπογραμμίζοντας ότι «καθήκον μας είναι να δημιουργήσουμε όλες τις δυνατότητες, για να έχουμε μια ανταγωνιστική οικονομία και να αξιοποιήσουμε τις νέες ευκαιρίες που έχει η χώρα μας."
Δίνεται η μάχη για ένα κράτος πρόνοιας
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είπε ότι δεν είναι τυχαίο πως «αυτή την στιγμή η Γερμανία ενδιαφέρεται σοβαρά - όπως έχει πει και ο Σόιμπλε - η Ελλάδα να πουλήσει ήλιο και αέρα, για να μπορέσουμε να αναπτύξουμε αυτές τις δυνατότητες που έχουμε, κάτι το οποίο βεβαίως είναι πάρα πολύ σημαντικό για την κίνηση της οικονομίας, αλλά και για τη βιωσιμότητά της. Δεν είναι απλώς επανεκκίνηση, δεν γυρίζουμε πίσω, είναι και μία εκκίνηση πάνω σε στέρεες βάσεις."
Αναφερόμενος στην Δημόσια Διοίκηση, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είπε ότι «φοβάται να τα βάλει με κατεστημένες αντιλήψεις και ιδιαίτερα όταν κάτι αφορά μεγαλύτερους και ισχυρότερους παράγοντες», τονίζοντας ότι αυτό το έλλειμμα πρέπει να αντιμετωπιστεί, ενώ στη συνέχεια υπογράμμισε ότι πρέπει να αποκατασταθεί το αίσθημα δικαιοσύνης, καθώς «η ευνομία στη χώρα μας είναι εκείνη που προστατεύει τελικά και τον αδύναμο, προστατεύει τα δικαιώματα του πολίτη."
Ο κ. Παπανδρέου είπε στη συνέχεια ότι δίνεται η μάχη για ένα πραγματικό κράτος πρόνοιας το οποίο ποτέ δεν υπήρξε σωστά οργανωμένο στη χώρα μας προσθέτοντας ότι η μάχη αυτή την στιγμή δίνεται ιδιαίτερα σε ότι αφορά την στήριξη των ανέργων.
Σε ότι αφορά την διεθνή θέση της χώρας ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είπε ότι «οι θέσεις μας έχουν δικαιωθεί, σε όλα αυτά τα οποία λέγαμε εδώ και καιρό» ενώ αναφερόμενος ειδικά στο ευρωομόλογο είπε ότι «είναι μεν ένας απαραίτητος θεσμός, αλλά πίσω από μια τέτοια πρωτοβουλία κρύβεται κάτι άλλο: εάν υπάρχει πραγματικά η πολιτική βούληση της Ευρωπαϊκής Ένωσης να προχωρήσει μπροστά, να φύγει από στενούς εθνικισμούς, να φύγει από ένα φορμαλισμό, να φύγει από λαϊκισμούς, ή ακόμα και από ρατσισμούς, που βλέπουμε δυστυχώς να συνεχίζονται με απίστευτη ανευθυνότητα."
Απάντηση στις δηλώσεις του Τσέχου προέδρου
«Με μεγάλη λύπη άκουσα σήμερα τον Πρόεδρο της Τσεχίας, τον Βάτσλαβ Κλάους, ο οποίος βεβαίως είναι γνωστός αντι-ευρωπαϊστής, αλλά τώρα θέλει να εκφράζει τον λαϊκιστικό αντι-ευρωπαϊσμό του υβρίζοντας τους Έλληνες, λέγοντας ότι «εμείς είμαστε εδώ και πίνουμε τα ούζα μας και καλοπερνάμε και αυτοί είναι οι σκληροί που δουλεύουν κ.λπ.» είπε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, επισημαίνοντας ότι «αν η Ευρώπη δεν ξεπεράσει τέτοιες αντιλήψεις και εγκλωβιστεί σ' αυτά, τότε θα πάμε σε μια Ευρώπη κατακερματισμένη και θα χάσουμε κατακτήσεις των τελευταίων 50-60 ετών».
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ στη συνέχεια αναφέρθηκε στην αναγκαιότητα μιας διακυβέρνησης «που θα ρυθμίζει τις αγορές», θα ελέγχει τα παράγωγα, τους κερδοσκόπους, τους φορολογικούς παραδείσους, το χρηματοπιστωτικό σύστημα και τους οίκους αξιολόγησης, ενώ παράλληλα «χρειαζόμαστε και την ενδυνάμωση της αυτονομίας των τοπικών κοινωνιών, καθώς και τη μεγαλύτερη οικονομική αυτοτέλεια των οικονομιών, για να είναι πιο ευέλικτες, πιο έτοιμες και πιο δυνατές μπροστά στις πολλές εξελίξεις που έχουμε παγκοσμίως."
«Σε αυτό, βεβαίως, ο ρόλος του κράτους είναι σημαντικός, αλλά αλλάζει, όπως αλλάζει και ο ρόλος του έθνους. Γιατί όπως και το έθνος από μόνο του, έτσι και κάθε κράτος, από μόνο του είναι αδύναμο, όσο μεγάλο κι αν είναι. Ακόμα και αν είναι η Αμερική ή η Κίνα, δεν μπορούν να λύσουν τα παγκόσμια προβλήματα, ή έστω τα δικά τους προβλήματα, μόνοι τους. Πόσο μάλλον μια χώρα σαν την Ελλάδα» είπε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.
«Θέλουμε μια σωστή σχέση αγοράς και κράτους, ούτε τον κρατισμό που έχει δημιουργήσει η αδιαφάνεια και μια σειρά άλλων φαινομένων, ούτε την αγοραία αντίληψη, τη νεοφιλελεύθερη αντίληψη της αγοράς, που τα καθορίζει όλα» είπε ο κ. Παπανδρέου προσθέτοντας ότι «στην Ελλάδα είχαμε έναν άλλο κρατισμό, έναν πελατειακό καπιταλισμό, όπου το κράτος ήταν αιχμάλωτο των συμφερόντων, μικρών ή μεγάλων, που αυτή τη στιγμή αντιμετωπίζουμε."
Αναφερόμενος στην αμφισβήτηση του πολιτικού συστήματος ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είπε ότι αυτή «δεν είναι σημερινή, αλλά υπάρχει εδώ και χρόνια» και υπενθύμισε «τον Δεκέμβριο του 2008, που ήταν τότε πολύ χειρότερες οι αντιδράσεις των πολιτών, με το ξέσπασμα της νεολαίας."
«Είναι λογικό μέσα από την πίεση των πραγμάτων να υπάρχει αντίδραση στο πολιτικό σύστημα, όμως η λογική, «ισοπεδώνω το πολιτικό σύστημα, ισοπεδώνω τα πάντα», μόνο σε λαϊκισμό και ολοκληρωτισμό μάς πάει, σε βία και σε έλλειψη προοπτικής. Και εδώ δίνουμε μια μάχη για να αλλάξουμε θεσμούς, να ενδυναμώσουμε τις δημοκρατικές λειτουργίες και να δώσουμε διέξοδο και έκφραση σε στρώματα που δεν είχαν φωνή, μέσα από το Κίνημά μας, μέσα από το κόμμα μας» επισήμανε ο κ. Παπανδρέου.
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ διαπίστωσε ότι το Κίνημα δεν έχει καταφέρει να δώσει στη νέα γενιά την αίσθηση ότι υπάρχει δυνατότητα έκφρασης και συμμετοχής ευρύτερων στρωμάτων, ενώ σε ότι αφορά τις διάφορες μορφές αντιδράσεων είπε ότι «δεν είναι μόνο οι «αγανακτισμένοι» που έχουν και δίκαια αιτήματα ή και δικαίως αγανακτούν, υπάρχουν και πολλοί άλλοι, των οποίων τα συμφέροντα θίγονται - και καλώς θίγονται - που και αυτοί αντιδρούν."
Ο κ. Παπανδρέου τάχθηκε υπέρ της κριτικής και της αμφισβήτησης, ωστόσο τόνισε ότι «πρέπει να διατηρήσουμε και να προασπίσουμε τους δημοκρατικούς κανόνες και να καταδικάζουμε κάθε έναν, ο οποίος, εμμέσως πλην σαφώς, ή και άμεσα, χρησιμοποιεί ή προωθεί τη βία ως πολιτική διαδικασία."
«Η δική μας Συνδιάσκεψη είναι και αυτή μια μάχη, με ανοιχτές διαδικασίες, παρά τις απειλές που κατά καιρούς είχαμε και τη βία διαφόρων μικρών ομάδων» πρόσθεσε ο κ. Παπανδρέου.
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ επισήμανε ότι η ανάδειξη εκ νέου των αξιών του ΠΑΣΟΚ «δεν σημαίνει ότι δογματικά ακολουθούμε ένα δρόμο, μπορεί να αλλάζει η πορεία, να έχουμε εμπόδια, να έχουμε νέες εξελίξεις, να έχουμε νέα γεγονότα, νέες καταστάσεις."
Τασσόμενος υπέρ της διαβούλευσης ως βασικής αρχής του ΠΑΣΟΚ, ο κ. Παπανδρέου είπε ότι αυτές οι διαδικασίες σε όλα τα επίπεδα του ΠΑΣΟΚ πρέπει να ενδυναμωθούν.
Ο κ. Παπανδρέου αναφέρθηκε στην κρισιμότητα των επόμενων μηνών τονίζοντας ότι «εξασφαλίσαμε τον Ιούλιο μια πολύ σημαντική απόφαση, όμως, αυτό το πλαίσιο πρέπει να το υλοποιήσουμε».
«Ουσιαστικά μεταφέρεται ένα βάρος του χρέους του ελληνικού λαού σε ένα σημαντικό αριθμό τραπεζών. Και γι' αυτό το λόγο γίνεται και μια αναδιάταξη του τραπεζικού συστήματος. Μέσα από αυτό, όμως, όταν τελειώσει και αυτή η φάση, το αργότερο τον Δεκέμβριο, αν όλα πάνε καλά - και αυτή είναι η προσπάθειά μας - θα έχουμε ένα τραπεζικό σύστημα πολύ πιο σταθερό, με πολύ περισσότερες δυνατότητες, επενδυτικές, αναπτυξιακές και ρευστότητας, που αυτή τη στιγμή δεν υπάρχουν» είπε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.
Σε ότι αφορά το πολιτικό σύστημα ο κ. Παπανδρέου είπε ότι το κράτος είναι ο μεγάλος ασθενής και έκανε λόγο για «αλλαγές που θέλουμε να τις περάσουμε και μέσα από τη διαδικασία των δημοψηφισμάτων, αλλά και για άλλες αλλαγές, που θα εμπεδώσουν ένα κλίμα σίγουρης θεσμικής ανάταξης».
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είπε τέλος ότι η Συνδιάσκεψη πρέπει να απαντήσει στα ερωτήματα που θέτει ο κόσμος του ΠΑΣΟΚ έτσι ώστε να τεθούν οι βάσεις για μια σοβαρή οργανωτική και πολιτική ανάταξη του Κινήματος στην πορεία του προς ένα συνέδριο του κόμματος. www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
www.kathimerini.gr
Xαρακτήρισε «αποπροσανατολιστική» την «προσπάθεια όσων τώρα επαναφέρουν τη λογική των κυβερνήσεων προσωπικοτήτων κ.λπ.» προσθέτοντας ότι «κάναμε κι εγώ προσωπικά, μία προσπάθεια με τη Νέα Δημοκρατία, μήπως υπάρχει πράγματι μια διάθεση εθνικής συναίνεσης. Η αίσθηση την οποία εγώ εισέπραξα απ' όλη αυτή την προσπάθεια είναι ότι είναι εξαιρετικά κοντόφθαλμη η πολιτική τους, πολύ περιστασιακή και συγκυριακή».
«Αυτό δυστυχώς δεν νομίζω να έχει αλλάξει, παρότι είναι σημαντικό να επιδιώξουμε συγκλίσεις όπως και καλώς τις επιδιώξαμε στο χώρο της παιδείας, αλλά και σε άλλους τομείς. Γιατί όσο ευρύτερη η συναίνεση, τόσο εμπεδώνονται θεσμικά οι αλλαγές αυτές και έχουν και μια διαχρονικότητα πολύ μεγαλύτερη. Δημιουργείται και η πεποίθηση στην ελληνική κοινωνία, ότι λειτουργούμε θεσμικά και όχι ευκαιριακά ή απλώς θεματικά. Από την πλευρά μας, εμείς έχουμε αποδείξει ότι το επιδιώκουμε και, βεβαίως, αυτό θα το συνεχίσουμε» πρόσθεσε ο κ. Παπανδρέου.
Αναφερόμενος, πάντα, στη ΝΔ, ο κ. Παπανδρέου είπε ότι «αυτή τη στιγμή, έχει επιλέξει μια πολύ καθαρή - όπως την βλέπουμε εμείς - τακτική, όχι καλή, αλλά θα έλεγα καθαρή από πλευράς σκοπιμοτήτων. Θέλει την αποτυχία μας, ποντάρει στην αποτυχία μας, ή τουλάχιστον στη φθορά μας."
«Γι' αυτό και είχε οξύνει και θα οξύνει την κριτική και θα αναπαράγει συνεχώς κινδυνολογία, όποτε βλέπει ότι υπάρχουν προβλήματα μπροστά μας, ελπίζοντας ότι δεν θα μπορέσει να «γυρίσει» αυτή η οικονομική κατάσταση ή, εάν γυρίσει, να έχει τέτοια φθορά η παράταξή μας, ώστε να μην χρεωθεί αυτή το οτιδήποτε, ενώ εμείς μόνο τα αρνητικά» πρόσθεσε.
«Η Συνδιάσκεψη του ΠΑΣΟΚ γίνεται για να επιβεβαιώσουμε και να οριοθετήσουμε ξανά και τις αξίες που μας εκφράζουν, τις στοχεύσεις που έχουμε, και την πορεία που ακολουθούμε, αλλά και παράλληλα για να δώσουμε και την οργανωτική ορμή που χρειάζεται. Και το γεγονός ότι υπήρξαν αυτές οι εσωτερικές διαδικασίες όλο αυτό το διάστημα ήταν ένας άθλος και μία πολύ σημαντική κατάκτηση, παρά τις δυσκολίες» υπογράμμισε ο κ. Παπανδρέου.
Ο κ. Παπανδρέου είπε ότι το ΠΑΣΟΚ τα δύο τελευταία χρόνια είναι μπροστά σε πολύ δύσκολες μάχες σε κάθε επίπεδο εντός και εκτός Ελλάδας με πρώτη εκείνη της αντιμετώπισης του προβλήματος του χρέους, των ελλειμμάτων και της αναξιοπιστίας της χώρας, «λόγω των τόσων προβλημάτων που κληρονομήσαμε».
Ιστορική η απόφαση της 21ης Ιουλίου
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είπε ότι ήταν «πατριωτικό μας χρέος να παλέψουμε, να διαπραγματευθούμε και να ανακτήσουμε τη φωνή και την αξιοπιστία μας ξανά. Και όπως θα έχετε δει, βήμα - βήμα, κάπου και με άλματα, αντιμετωπίζουμε αυτό το ζήτημα, πείθοντας και για την καλύτερη διαχείριση αυτών των θεμάτων, όπως είναι το χρέος».
«Η απόφαση της 21ης Ιουλίου ήταν μια ιστορική απόφαση καταρχήν για την Ευρώπη, αλλά οπωσδήποτε και για εμάς, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι λύθηκαν τα προβλήματα της Ευρώπης» είπε ο κ. Παπανδρέου επισημαίνοντας στην συνέχεια, από τη μια ότι «ως Ευρώπη έχουμε μείνει πίσω από τα γεγονότα και συνεχώς μένουμε πίσω» και τονίζοντας από την άλλη ότι «έχουμε καταφέρει, όμως, με τις κινήσεις μας, να προστατεύεται όλο και περισσότερο η χώρα μας, να διευκολύνεται και να ανοίγονται προοπτικές, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν έχουμε κι άλλες μάχες μπροστά μας."
Ο κ. Παπανδρέου ανέφερε ως δεύτερη μεγάλη μάχη τις «μεγάλες διαρθρωτικές αλλαγές» για τις οποίες είπε ότι αν είχαν γίνει νωρίτερα τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά με πιό ήπιο τρόπο και με συστηματικότερη διαβούλευση, ενώ έφερε ως παράδειγμα το θέμα της Παιδείας. Ταυτόχρονα συνεχάρη όλους όσους συνεργάστηκαν και συνέβαλλαν στην προσπάθεια αυτή."
«Αλλαγές, όπως αυτές στην παιδεία, όπως το άνοιγμα των επαγγελμάτων, όπως οι αλλαγές στο ασφαλιστικό σύστημα, στη Δημόσια Διοίκηση, είναι αλλαγές που έπρεπε να είχαν γίνει» είπε ο κ. Παπανδρέου επισημαίνοντας ότι αν είχαν γίνει αυτά και άλλα πολλά «δεν θα είχαμε το θέμα του χρέους ή τουλάχιστον θα ήμασταν σε πολύ καλύτερη κατάσταση."
«Δεν είναι τυχαίο, παραδείγματος χάρη, ότι η Ιρλανδία τώρα, μη έχοντας τα ίδια προβλήματα, αλλά έχοντας ένα δημόσιο σύστημα πολύ πιο οργανωμένο και θεσμούς που λειτουργούν, θα βγει πολύ πιο σύντομα στις αγορές απ' ό,τι η Ελλάδα.» επισήμανε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.
«Τρίτη μάχη, - και όλα αυτά συνδέονται - είναι η μάχη της ανάπτυξης μέσα σε μία κατάσταση ύφεσης, που εκ των πραγμάτων δημιουργείται. Η ανάπτυξη, όμως, δεν μπορεί να στηρίζεται σε πήλινα πόδια, ούτε σε παρασιτικές δυνάμεις, ούτε στον κρατισμό ή μια πελατειακή αντίληψη» είπε ο κ. Παπανδρέου, υπογραμμίζοντας ότι «καθήκον μας είναι να δημιουργήσουμε όλες τις δυνατότητες, για να έχουμε μια ανταγωνιστική οικονομία και να αξιοποιήσουμε τις νέες ευκαιρίες που έχει η χώρα μας."
Δίνεται η μάχη για ένα κράτος πρόνοιας
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είπε ότι δεν είναι τυχαίο πως «αυτή την στιγμή η Γερμανία ενδιαφέρεται σοβαρά - όπως έχει πει και ο Σόιμπλε - η Ελλάδα να πουλήσει ήλιο και αέρα, για να μπορέσουμε να αναπτύξουμε αυτές τις δυνατότητες που έχουμε, κάτι το οποίο βεβαίως είναι πάρα πολύ σημαντικό για την κίνηση της οικονομίας, αλλά και για τη βιωσιμότητά της. Δεν είναι απλώς επανεκκίνηση, δεν γυρίζουμε πίσω, είναι και μία εκκίνηση πάνω σε στέρεες βάσεις."
Αναφερόμενος στην Δημόσια Διοίκηση, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είπε ότι «φοβάται να τα βάλει με κατεστημένες αντιλήψεις και ιδιαίτερα όταν κάτι αφορά μεγαλύτερους και ισχυρότερους παράγοντες», τονίζοντας ότι αυτό το έλλειμμα πρέπει να αντιμετωπιστεί, ενώ στη συνέχεια υπογράμμισε ότι πρέπει να αποκατασταθεί το αίσθημα δικαιοσύνης, καθώς «η ευνομία στη χώρα μας είναι εκείνη που προστατεύει τελικά και τον αδύναμο, προστατεύει τα δικαιώματα του πολίτη."
Ο κ. Παπανδρέου είπε στη συνέχεια ότι δίνεται η μάχη για ένα πραγματικό κράτος πρόνοιας το οποίο ποτέ δεν υπήρξε σωστά οργανωμένο στη χώρα μας προσθέτοντας ότι η μάχη αυτή την στιγμή δίνεται ιδιαίτερα σε ότι αφορά την στήριξη των ανέργων.
Σε ότι αφορά την διεθνή θέση της χώρας ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είπε ότι «οι θέσεις μας έχουν δικαιωθεί, σε όλα αυτά τα οποία λέγαμε εδώ και καιρό» ενώ αναφερόμενος ειδικά στο ευρωομόλογο είπε ότι «είναι μεν ένας απαραίτητος θεσμός, αλλά πίσω από μια τέτοια πρωτοβουλία κρύβεται κάτι άλλο: εάν υπάρχει πραγματικά η πολιτική βούληση της Ευρωπαϊκής Ένωσης να προχωρήσει μπροστά, να φύγει από στενούς εθνικισμούς, να φύγει από ένα φορμαλισμό, να φύγει από λαϊκισμούς, ή ακόμα και από ρατσισμούς, που βλέπουμε δυστυχώς να συνεχίζονται με απίστευτη ανευθυνότητα."
Απάντηση στις δηλώσεις του Τσέχου προέδρου
«Με μεγάλη λύπη άκουσα σήμερα τον Πρόεδρο της Τσεχίας, τον Βάτσλαβ Κλάους, ο οποίος βεβαίως είναι γνωστός αντι-ευρωπαϊστής, αλλά τώρα θέλει να εκφράζει τον λαϊκιστικό αντι-ευρωπαϊσμό του υβρίζοντας τους Έλληνες, λέγοντας ότι «εμείς είμαστε εδώ και πίνουμε τα ούζα μας και καλοπερνάμε και αυτοί είναι οι σκληροί που δουλεύουν κ.λπ.» είπε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, επισημαίνοντας ότι «αν η Ευρώπη δεν ξεπεράσει τέτοιες αντιλήψεις και εγκλωβιστεί σ' αυτά, τότε θα πάμε σε μια Ευρώπη κατακερματισμένη και θα χάσουμε κατακτήσεις των τελευταίων 50-60 ετών».
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ στη συνέχεια αναφέρθηκε στην αναγκαιότητα μιας διακυβέρνησης «που θα ρυθμίζει τις αγορές», θα ελέγχει τα παράγωγα, τους κερδοσκόπους, τους φορολογικούς παραδείσους, το χρηματοπιστωτικό σύστημα και τους οίκους αξιολόγησης, ενώ παράλληλα «χρειαζόμαστε και την ενδυνάμωση της αυτονομίας των τοπικών κοινωνιών, καθώς και τη μεγαλύτερη οικονομική αυτοτέλεια των οικονομιών, για να είναι πιο ευέλικτες, πιο έτοιμες και πιο δυνατές μπροστά στις πολλές εξελίξεις που έχουμε παγκοσμίως."
«Σε αυτό, βεβαίως, ο ρόλος του κράτους είναι σημαντικός, αλλά αλλάζει, όπως αλλάζει και ο ρόλος του έθνους. Γιατί όπως και το έθνος από μόνο του, έτσι και κάθε κράτος, από μόνο του είναι αδύναμο, όσο μεγάλο κι αν είναι. Ακόμα και αν είναι η Αμερική ή η Κίνα, δεν μπορούν να λύσουν τα παγκόσμια προβλήματα, ή έστω τα δικά τους προβλήματα, μόνοι τους. Πόσο μάλλον μια χώρα σαν την Ελλάδα» είπε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.
«Θέλουμε μια σωστή σχέση αγοράς και κράτους, ούτε τον κρατισμό που έχει δημιουργήσει η αδιαφάνεια και μια σειρά άλλων φαινομένων, ούτε την αγοραία αντίληψη, τη νεοφιλελεύθερη αντίληψη της αγοράς, που τα καθορίζει όλα» είπε ο κ. Παπανδρέου προσθέτοντας ότι «στην Ελλάδα είχαμε έναν άλλο κρατισμό, έναν πελατειακό καπιταλισμό, όπου το κράτος ήταν αιχμάλωτο των συμφερόντων, μικρών ή μεγάλων, που αυτή τη στιγμή αντιμετωπίζουμε."
Αναφερόμενος στην αμφισβήτηση του πολιτικού συστήματος ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είπε ότι αυτή «δεν είναι σημερινή, αλλά υπάρχει εδώ και χρόνια» και υπενθύμισε «τον Δεκέμβριο του 2008, που ήταν τότε πολύ χειρότερες οι αντιδράσεις των πολιτών, με το ξέσπασμα της νεολαίας."
«Είναι λογικό μέσα από την πίεση των πραγμάτων να υπάρχει αντίδραση στο πολιτικό σύστημα, όμως η λογική, «ισοπεδώνω το πολιτικό σύστημα, ισοπεδώνω τα πάντα», μόνο σε λαϊκισμό και ολοκληρωτισμό μάς πάει, σε βία και σε έλλειψη προοπτικής. Και εδώ δίνουμε μια μάχη για να αλλάξουμε θεσμούς, να ενδυναμώσουμε τις δημοκρατικές λειτουργίες και να δώσουμε διέξοδο και έκφραση σε στρώματα που δεν είχαν φωνή, μέσα από το Κίνημά μας, μέσα από το κόμμα μας» επισήμανε ο κ. Παπανδρέου.
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ διαπίστωσε ότι το Κίνημα δεν έχει καταφέρει να δώσει στη νέα γενιά την αίσθηση ότι υπάρχει δυνατότητα έκφρασης και συμμετοχής ευρύτερων στρωμάτων, ενώ σε ότι αφορά τις διάφορες μορφές αντιδράσεων είπε ότι «δεν είναι μόνο οι «αγανακτισμένοι» που έχουν και δίκαια αιτήματα ή και δικαίως αγανακτούν, υπάρχουν και πολλοί άλλοι, των οποίων τα συμφέροντα θίγονται - και καλώς θίγονται - που και αυτοί αντιδρούν."
Ο κ. Παπανδρέου τάχθηκε υπέρ της κριτικής και της αμφισβήτησης, ωστόσο τόνισε ότι «πρέπει να διατηρήσουμε και να προασπίσουμε τους δημοκρατικούς κανόνες και να καταδικάζουμε κάθε έναν, ο οποίος, εμμέσως πλην σαφώς, ή και άμεσα, χρησιμοποιεί ή προωθεί τη βία ως πολιτική διαδικασία."
«Η δική μας Συνδιάσκεψη είναι και αυτή μια μάχη, με ανοιχτές διαδικασίες, παρά τις απειλές που κατά καιρούς είχαμε και τη βία διαφόρων μικρών ομάδων» πρόσθεσε ο κ. Παπανδρέου.
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ επισήμανε ότι η ανάδειξη εκ νέου των αξιών του ΠΑΣΟΚ «δεν σημαίνει ότι δογματικά ακολουθούμε ένα δρόμο, μπορεί να αλλάζει η πορεία, να έχουμε εμπόδια, να έχουμε νέες εξελίξεις, να έχουμε νέα γεγονότα, νέες καταστάσεις."
Τασσόμενος υπέρ της διαβούλευσης ως βασικής αρχής του ΠΑΣΟΚ, ο κ. Παπανδρέου είπε ότι αυτές οι διαδικασίες σε όλα τα επίπεδα του ΠΑΣΟΚ πρέπει να ενδυναμωθούν.
Ο κ. Παπανδρέου αναφέρθηκε στην κρισιμότητα των επόμενων μηνών τονίζοντας ότι «εξασφαλίσαμε τον Ιούλιο μια πολύ σημαντική απόφαση, όμως, αυτό το πλαίσιο πρέπει να το υλοποιήσουμε».
«Ουσιαστικά μεταφέρεται ένα βάρος του χρέους του ελληνικού λαού σε ένα σημαντικό αριθμό τραπεζών. Και γι' αυτό το λόγο γίνεται και μια αναδιάταξη του τραπεζικού συστήματος. Μέσα από αυτό, όμως, όταν τελειώσει και αυτή η φάση, το αργότερο τον Δεκέμβριο, αν όλα πάνε καλά - και αυτή είναι η προσπάθειά μας - θα έχουμε ένα τραπεζικό σύστημα πολύ πιο σταθερό, με πολύ περισσότερες δυνατότητες, επενδυτικές, αναπτυξιακές και ρευστότητας, που αυτή τη στιγμή δεν υπάρχουν» είπε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.
Σε ότι αφορά το πολιτικό σύστημα ο κ. Παπανδρέου είπε ότι το κράτος είναι ο μεγάλος ασθενής και έκανε λόγο για «αλλαγές που θέλουμε να τις περάσουμε και μέσα από τη διαδικασία των δημοψηφισμάτων, αλλά και για άλλες αλλαγές, που θα εμπεδώσουν ένα κλίμα σίγουρης θεσμικής ανάταξης».
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είπε τέλος ότι η Συνδιάσκεψη πρέπει να απαντήσει στα ερωτήματα που θέτει ο κόσμος του ΠΑΣΟΚ έτσι ώστε να τεθούν οι βάσεις για μια σοβαρή οργανωτική και πολιτική ανάταξη του Κινήματος στην πορεία του προς ένα συνέδριο του κόμματος. www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
www.kathimerini.gr
Δευτέρα 29 Αυγούστου 2011
Μέρκελ: Όχι σε βοήθεια χωρών που δεν μειώνουν τα χρέη τους
Η καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ προειδοποίησε σε προεκλογική της ομιλία ότι οι χώρες που δεν κάνουν τη δουλειά τους σχετικά με τη μείωση των χρεών τους δεν θα μπορούν να υπολογίζουν στην υποστήριξη από τις χώρες της ευρωζώνης.
Η Μέρκελ δήλωσε σε συγκέντρωση στο βορειοανατολικό κρατίδιο Μακλεμβούργο-Πομερανία ότι οι χώρες που είναι διατεθειμένες να κάνουν μια βιώσιμη και αξιόπιστη πορεία μακριά από τις πολιτικές της υπερχρέωσης μπορούν να υπολογίζουν στην αλληλεγγύη από άλλα κράτη της ευρωζώνης.
«Αλλά εκείνοι που δεν κάνουν σωστά τη δουλειά τους δεν θα λάβουν την υποστήριξη μας», δήλωσε η Μέρκελ στη συγκέντρωση της συντηρητικής Χριστιανο- Δημοκρατικής Ενωσης (CDU), στην πρωτεύουσα Σβέριν του κρατιδίου πριν από της εκλογές της Κυριακής.
Η Μέρκελ τάχθηκε επίσης για άλλη μία φορά κατά της έκδοσης ευρωομολόγων. Επέκρινε επίσης την αντιπολίτευση των Σοσιαλδημοκρατών (SPD), οι οποίοι ασκούν την εξουσία στο Μακλεμβούργο-Πομερανία, μαζί με τους Πράσινους για την υποστήριξή τους στην ιδέα των ευρωομολόγων.
Είπε ότι αυτό αψηφά την «κοινή λογική», το να προσπαθούμε να λύσουμε την κρίση του δημόσιου χρέους απλά τοποθετόντας τα χρέη όλων των κρατών σε σε ένα δοχείο.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
Η Μέρκελ δήλωσε σε συγκέντρωση στο βορειοανατολικό κρατίδιο Μακλεμβούργο-Πομερανία ότι οι χώρες που είναι διατεθειμένες να κάνουν μια βιώσιμη και αξιόπιστη πορεία μακριά από τις πολιτικές της υπερχρέωσης μπορούν να υπολογίζουν στην αλληλεγγύη από άλλα κράτη της ευρωζώνης.
«Αλλά εκείνοι που δεν κάνουν σωστά τη δουλειά τους δεν θα λάβουν την υποστήριξη μας», δήλωσε η Μέρκελ στη συγκέντρωση της συντηρητικής Χριστιανο- Δημοκρατικής Ενωσης (CDU), στην πρωτεύουσα Σβέριν του κρατιδίου πριν από της εκλογές της Κυριακής.
Η Μέρκελ τάχθηκε επίσης για άλλη μία φορά κατά της έκδοσης ευρωομολόγων. Επέκρινε επίσης την αντιπολίτευση των Σοσιαλδημοκρατών (SPD), οι οποίοι ασκούν την εξουσία στο Μακλεμβούργο-Πομερανία, μαζί με τους Πράσινους για την υποστήριξή τους στην ιδέα των ευρωομολόγων.
Είπε ότι αυτό αψηφά την «κοινή λογική», το να προσπαθούμε να λύσουμε την κρίση του δημόσιου χρέους απλά τοποθετόντας τα χρέη όλων των κρατών σε σε ένα δοχείο.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
Τουρκικές αεροπορικές επιδρομές κατά του ΡΚΚ
Νέες αεροπορικές επιδρομές εναντίον βάσεων των Κούρδων ανταρτών του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK) στο βόρειο Ιράκ πραγματοποίησε από την περασμένη Πέμπτη μέχρι την Κυριακή η τουρκική αεροπορία.
«Τα μαχητικά αεροσκάφη της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας έπληξαν με επιτυχία τους στόχους της αυτονομιστικής τρομοκρατικής οργάνωσης στις περιοχές του Ζαπ και του Γκάρα ανάμεσα στις 25 και στις 28 Αυγούστου κατά την διάρκεια 21 εξόδων», αναφέρει ανακοίνωση του τουρκικού στρατού, που δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα του.
Το θάνατο μέχρι και 160 Κούρδων ανταρτών του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK) προκάλεσαν οι τουρκικές αεροπορικές επιδρομές.
Ο αριθμός των Κούρδων αυτονομιστών του PKK που σκοτώθηκαν σε αυτές τις επιδρομές είναι από 145 μέχρι και 160, ενώ οι τραυματίες ξεπερνούν τους 100, ανέφερε ανακοίνωση του τουρκικού στρατού, που δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα του.
Η ανακοίνωση προσθέτει ότι οι 38 στόχοι βομβαρδίστηκαν από το πυροβολικό σε συνεργασία με την αεροπορία από τις 25 έως τις 28 Αυγούστου.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
«Τα μαχητικά αεροσκάφη της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας έπληξαν με επιτυχία τους στόχους της αυτονομιστικής τρομοκρατικής οργάνωσης στις περιοχές του Ζαπ και του Γκάρα ανάμεσα στις 25 και στις 28 Αυγούστου κατά την διάρκεια 21 εξόδων», αναφέρει ανακοίνωση του τουρκικού στρατού, που δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα του.
Το θάνατο μέχρι και 160 Κούρδων ανταρτών του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK) προκάλεσαν οι τουρκικές αεροπορικές επιδρομές.
Ο αριθμός των Κούρδων αυτονομιστών του PKK που σκοτώθηκαν σε αυτές τις επιδρομές είναι από 145 μέχρι και 160, ενώ οι τραυματίες ξεπερνούν τους 100, ανέφερε ανακοίνωση του τουρκικού στρατού, που δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα του.
Η ανακοίνωση προσθέτει ότι οι 38 στόχοι βομβαρδίστηκαν από το πυροβολικό σε συνεργασία με την αεροπορία από τις 25 έως τις 28 Αυγούστου.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
Νέα διάσταση στην έρευνα για τις υποκλοπές το 2006
Νέα διάσταση ενδέχεται να προσλάβει η «βαλτωμένη» δικαστική έρευνα για την υπόθεση των υποκλοπών, η οποία είχε συγκλονίσει την κοινή γνώμη τον Ιανουάριο του 2006.
Σύμφωνα με πληροφορίες, στα χέρια του εισαγγελέα Εφετών, Δημήτρη Δασούλα, βρίσκονται στοιχεία που μπορούν να οδηγήσουν στην άσκηση ποινικών διώξεων σε βάρος συγκεκριμένων προσώπων για το αδίκημα της διακεκριμένης κατασκοπείας.
Τα στοιχεία αυτά, τα οποία προέκυψαν με τη συνδρομή της Αρχής Διασφάλισης Απορρήτου Επικοινωνιών (ΑΔΑΕ), συνδέονται με την ιχνηλάτιση ενός από τα καρτοκινητά- «σκιές» που είχαν χρησιμοποιηθεί για τις τηλεφωνικές παρακολουθήσεις, όπως αναφέρουν πληροφορίες από δικαστικές πηγές.
Υπενθυμίζεται ότι ο φάκελος της υπόθεσης των υποκλοπών είχε τεθεί στο αρχείο, καθώς δεν κατέστη δυνατόν να εντοπιστούν οι δράστες του πλημμελήματος της παραβίασης απορρήτου τηλεφωνικών συνδιαλέξεων, αδίκημα το οποίο έχει πια παραγραφεί.
Ύστερα, ωστόσο, από επιστολή του νυν υπουργού Δικαιοσύνης, Μιλτιάδη Παπαϊωάννου, ο οποίος πριν από περίπου δέκα μήνες, με την ιδιότητα, τότε, του προέδρου της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής ζήτησε από τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Ιωάννη Τέντε τη συνέχιση της έρευνας, ο φάκελος της υπόθεσης ανασύρθηκε από το αρχείο.
Σε επιστολή που είχε αποστείλει ο κ. Παπαϊωάννου έκανε λόγο για «γκρίζες ζώνες στο στάδιο της προανάκρισης και της κύριας ανάκρισης» και μη αξιολόγηση σειράς στοιχείων που αφορούσαν, μεταξύ άλλων, το θάνατο του στελέχους της Vodafone, Κώστα Τσαλικίδη.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΣΚΑΪ
Σύμφωνα με πληροφορίες, στα χέρια του εισαγγελέα Εφετών, Δημήτρη Δασούλα, βρίσκονται στοιχεία που μπορούν να οδηγήσουν στην άσκηση ποινικών διώξεων σε βάρος συγκεκριμένων προσώπων για το αδίκημα της διακεκριμένης κατασκοπείας.
Τα στοιχεία αυτά, τα οποία προέκυψαν με τη συνδρομή της Αρχής Διασφάλισης Απορρήτου Επικοινωνιών (ΑΔΑΕ), συνδέονται με την ιχνηλάτιση ενός από τα καρτοκινητά- «σκιές» που είχαν χρησιμοποιηθεί για τις τηλεφωνικές παρακολουθήσεις, όπως αναφέρουν πληροφορίες από δικαστικές πηγές.
Υπενθυμίζεται ότι ο φάκελος της υπόθεσης των υποκλοπών είχε τεθεί στο αρχείο, καθώς δεν κατέστη δυνατόν να εντοπιστούν οι δράστες του πλημμελήματος της παραβίασης απορρήτου τηλεφωνικών συνδιαλέξεων, αδίκημα το οποίο έχει πια παραγραφεί.
Ύστερα, ωστόσο, από επιστολή του νυν υπουργού Δικαιοσύνης, Μιλτιάδη Παπαϊωάννου, ο οποίος πριν από περίπου δέκα μήνες, με την ιδιότητα, τότε, του προέδρου της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής ζήτησε από τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Ιωάννη Τέντε τη συνέχιση της έρευνας, ο φάκελος της υπόθεσης ανασύρθηκε από το αρχείο.
Σε επιστολή που είχε αποστείλει ο κ. Παπαϊωάννου έκανε λόγο για «γκρίζες ζώνες στο στάδιο της προανάκρισης και της κύριας ανάκρισης» και μη αξιολόγηση σειράς στοιχείων που αφορούσαν, μεταξύ άλλων, το θάνατο του στελέχους της Vodafone, Κώστα Τσαλικίδη.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΣΚΑΪ
Διαδήλωση κατά μεταρρύθμισης στο Σύνταγμα στην Ισπανία
Εκατοντάδες άνθρωποι, οι οποίοι προέρχονταν κυρίως από το κίνημα των «αγανακτισμένων», διαδήλωσαν την Κυριακή στη Μαδρίτη εναντίον ενός σχεδίου συνταγματικής μεταρρύθμισης το οποίο καθιερώνει έναν «χρυσό κανόνα» δημοσιονομικής σταθερότητας και ζητώντας να διεξαχθεί δημοψήφισμα για το θέμα αυτό, μετέδωσε το Γαλλικό Πρακτορείο.
Πίσω από ένα μεγάλο πανό που έγραφε «Όχι στη μεταρρύθμιση του Συντάγματος. Όχι ένα βήμα πίσω», οι διαδηλωτές ξεκίνησαν στις 19:00 (ώρα Ελλάδας) από το σταθμό της Ατότσα, κατευθυνόμενοι προς την εμβληματική Πουέρτα ντελ Σολ, την οποία οι «αγανακτισμένοι» είχαν καταλάβει για ένα μήνα, από τα μέσα Μαΐου έως τα μέσα Ιουνίου.
Ένα δεύτερο μεγάλο πανό έγραφε: «Ο λόγος του λαού μετράει επίσης. Δημοψήφισμα τώρα:» .
Παρόμοιες διαδηλώσεις επρόκειτο να πραγματοποιηθούν και σε πολλές άλλες ισπανικές πόλεις.
Τα δύο μεγαλύτερα ισπανικά κόμματα, το κυβερνών Σοσιαλιστικό Κόμμα και το δεξιό Λαϊκό Κόμμα, συμφώνησαν σε μια συνταγματική μεταρρύθμιση η οποία θα εγγράφει έναν «χρυσό κανόνα» για ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς στο Σύνταγμα.
Η πρόταση αυτή, που θα πρέπει να συγκεντρώσει τα τρία πέμπτα των ψήφων των δύο κοινοβουλευτικών σωμάτων προκειμένου να εγκριθεί, θα εξεταστεί την Τρίτη από τους Ισπανούς βουλευτές στη διάρκεια μιας έκτακτης συνόδου.
«Για μία ακόμη φορά, τα δύο μεγάλα κόμματα συμφώνησαν χωρίς να ζητήσουν τη γνώμη των πολιτών. Αυτή η οροφή των δαπανών θα επιδεινώσει ακόμη περισσότερο την κατάσταση, είτε πρόκειται για τον τομέα της εκπαίδευσης είτε της υγείας», δήλωσε ο Πάμπλο Παντίγια, ένας διαδηλωτής 22 ετών, φοιτητής και άνεργος.
«Αναμένουμε μια μεταρρύθμιση του Συντάγματος σε άλλα θέματα εδώ και χρόνια και κάνουν αυτή τη μεταρρύθμιση μονο για να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της (Άγκελα) Μέρκελ», λέει από την πλευρά του ο Μανουέλ Μουνιόθ, συνταξιούχος κοινωνιολόγος 59 ετών.
Στις 16 Αυγούστου, η Γαλλία και η Γερμανία πρότειναν στις 17 χώρες μέλη της ευρωζώνης να υιοθετήσουν πριν από το καλοκαίρι του 2012 τον «χρυσό κανόνα» των ισοσκελισμένων προϋπολογισμών.
Οι «αγανακτισμένοι», που εμφανίστηκαν στα μέσα Μαΐου, συγκεντρώνουν πολίτες από όλες τις κατευθύνσεις, νέους, φοιτητές, μισθωτούς, συνταξιούχους ή ανέργους, οι οποίοι διαμαρτύρονται για την ανεργία που έχει φθάσει σε ύψη-ρεκόρ (21,29%) και τα κοινωνικά επακόλουθα της οικονομικής κρίσης.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
Πίσω από ένα μεγάλο πανό που έγραφε «Όχι στη μεταρρύθμιση του Συντάγματος. Όχι ένα βήμα πίσω», οι διαδηλωτές ξεκίνησαν στις 19:00 (ώρα Ελλάδας) από το σταθμό της Ατότσα, κατευθυνόμενοι προς την εμβληματική Πουέρτα ντελ Σολ, την οποία οι «αγανακτισμένοι» είχαν καταλάβει για ένα μήνα, από τα μέσα Μαΐου έως τα μέσα Ιουνίου.
Ένα δεύτερο μεγάλο πανό έγραφε: «Ο λόγος του λαού μετράει επίσης. Δημοψήφισμα τώρα:» .
Παρόμοιες διαδηλώσεις επρόκειτο να πραγματοποιηθούν και σε πολλές άλλες ισπανικές πόλεις.
Τα δύο μεγαλύτερα ισπανικά κόμματα, το κυβερνών Σοσιαλιστικό Κόμμα και το δεξιό Λαϊκό Κόμμα, συμφώνησαν σε μια συνταγματική μεταρρύθμιση η οποία θα εγγράφει έναν «χρυσό κανόνα» για ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς στο Σύνταγμα.
Η πρόταση αυτή, που θα πρέπει να συγκεντρώσει τα τρία πέμπτα των ψήφων των δύο κοινοβουλευτικών σωμάτων προκειμένου να εγκριθεί, θα εξεταστεί την Τρίτη από τους Ισπανούς βουλευτές στη διάρκεια μιας έκτακτης συνόδου.
«Για μία ακόμη φορά, τα δύο μεγάλα κόμματα συμφώνησαν χωρίς να ζητήσουν τη γνώμη των πολιτών. Αυτή η οροφή των δαπανών θα επιδεινώσει ακόμη περισσότερο την κατάσταση, είτε πρόκειται για τον τομέα της εκπαίδευσης είτε της υγείας», δήλωσε ο Πάμπλο Παντίγια, ένας διαδηλωτής 22 ετών, φοιτητής και άνεργος.
«Αναμένουμε μια μεταρρύθμιση του Συντάγματος σε άλλα θέματα εδώ και χρόνια και κάνουν αυτή τη μεταρρύθμιση μονο για να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της (Άγκελα) Μέρκελ», λέει από την πλευρά του ο Μανουέλ Μουνιόθ, συνταξιούχος κοινωνιολόγος 59 ετών.
Στις 16 Αυγούστου, η Γαλλία και η Γερμανία πρότειναν στις 17 χώρες μέλη της ευρωζώνης να υιοθετήσουν πριν από το καλοκαίρι του 2012 τον «χρυσό κανόνα» των ισοσκελισμένων προϋπολογισμών.
Οι «αγανακτισμένοι», που εμφανίστηκαν στα μέσα Μαΐου, συγκεντρώνουν πολίτες από όλες τις κατευθύνσεις, νέους, φοιτητές, μισθωτούς, συνταξιούχους ή ανέργους, οι οποίοι διαμαρτύρονται για την ανεργία που έχει φθάσει σε ύψη-ρεκόρ (21,29%) και τα κοινωνικά επακόλουθα της οικονομικής κρίσης.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
Η παντού φθίνουσα μεσαία τάξη
Tης Τασουλας Καραϊσκακη
Από όλους τους δεσμούς που μας συνδέουν με τα πράγματα, δεν υπάρχει κανένας που να μην επηρεάζεται από την αίσθηση απώλειας, ανασφάλειας, κενού και ντροπής που προκαλεί η επιδείνωση της κοινωνικής κατάστασης. Η μεσαία τάξη σε όλο τον πλανήτη φθίνει...
Δεν είναι τα πρόσφατα τρία χρόνια της παγκόσμιας κρίσης, αλλά τα τελευταία τουλάχιστον 20 που μειώνονται τα εισοδήματά της. Απλώς αυτό μέχρι πρόσφατα καλυπτόταν από την έκρηξη της πίστωσης. Στις ΗΠΑ, σύμφωνα με πρόσφατη ανάλυση των Financial Times, την αύξηση στο κατά κεφαλήν εισόδημα δεν την καρπώθηκαν οι μεσαίες και χαμηλές τάξεις, αλλά οι πολύ πλούσιοι, με αποτέλεσμα, ενώ υπάρχει διόγκωση του ΑΕΠ, οι μεσαίοι να φτωχαίνουν. Κατά το έγκριτο έντυπο, η διεύρυνση των ανισοτήτων σχεδόν σε όλες τις ανεπτυγμένες χώρες καθοδηγήθηκε από τις τάσεις στην αγορά εργασίας (ελαστικές σχέσεις, ημιαπασχόληση) και οξύνθηκε από τις μικρότερες ανάγκες για θέσεις εργασίας που απαιτούν «μέτριες» ικανότητες. Μεταξύ 1993 - 2006, λέει το δημοσίευμα των F.T., το ποσοστό των εργασιών στο «μεσαίο» πεδίο μειώθηκε, ενώ η υψηλή και η χαμηλή απασχόληση αυξήθηκαν.
Στην Ελλάδα, οι εγχώριες ιδιαιτερότητες δεν εμπόδισαν τα πράγματα να ακολουθήσουν το ορμητικό «ποτάμι» των παγκόσμιων κοινωνικοοικονομικών ροπών. Η όποια ζήτηση για υψηλής δεξιότητας δουλειές ήταν για χρόνια μεγαλύτερη από την «παραγωγή» αποφοίτων, και όσοι τις διέθεταν, ευημέρησαν. Από την άλλη, μεγάλωσαν οι ανάγκες για χαμηλή εργασία που δεν επηρεάζεται από το τεχνολογικό μπουμπ (χειρωνακτικές δουλειές, καθαριότητα, φροντίδα παιδιών / ηλικιωμένων...), και λόγω της ανόδου του βιοτικού επιπέδου. Η τεχνολογική έκρηξη έπληξε σοβαρά μεσαίες κοινές εργασίες –άλλοτε η ραχοκοκαλιά της απασχόλησης στις προηγμένες οικονομίες–, χειριστές μηχανημάτων, τραπεζικούς υπαλλήλους, τηλεφωνητές, δακτυλογράφους κ.ά. Σιγά σιγά η εργασία έγινε προβληματική για τη μεσαία τάξη. Η κρίση έδωσε τη χαριστική βολή.
Σχεδόν χωρίς να το καταλάβει, από μια ζωή στην κατανάλωση, τη μικρή ή μηδενική αποταμίευση (οι ασφάλειες κάθε είδους την απάλλαξαν από την παλιά έγνοια της οικογενειακής συσσώρευσης), τα δάνεια, η μεσαία τάξη βρέθηκε σε στείρο έδαφος. Η επιθυμία για απόκτηση αγαθών πλέον αναστέλλεται από την ακρίβεια, οι γαστριμαργικές απολαύσεις αντικαθίστανται από φθηνά γεύματα του σούπερ μάρκετ, η ψυχαγωγία περιορίζεται στην τηλεόραση.
Πέρα από την πίεση σε όλα τα επίπεδα, τη γενική απαισιοδοξία, για μια μεγάλη μερίδα μέσων ανθρώπων που δεν έκαναν αρπαχτές και δεν εξαπάτησαν, η απώλεια της άνεσης είναι οδυνηρή. Οχι τόσο γιατί χάθηκαν τα πλούτη (δεν υπήρξαν για τους περισσότερους πλούτη, μόνο εκείνη η κάποια «οικονομική δυνατότητα» που έφεραν στην Ελλάδα οι δεκαετίες της προόδου, της στρεβλής έστω ανάπτυξης, του ευρωπαϊκού χρήματος, των δανεικών), όσο κυρίως γιατί, μέσα στην προοδευμένη Ευρώπη, αρκετοί από εκείνους που μορφώνονταν και μοχθούσαν για χρόνια, εντέλει δεν μπόρεσαν να εισπράξουν και ν’ απολαύσουν την προστιθέμενη αξία των επενδύσεων σε σπουδές και εμπειρία, να κάνουν τη ζωή τους πραγματικά καλύτερη...
Ευτυχώς, ο άνθρωπος, παρά όσα βιώνει και ενάντια σε αυτά, κάθε μέρα ξαναπιάνει το νήμα της ζωής του απ’ την αρχή...
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_2_28/08/2011_1296065
Από όλους τους δεσμούς που μας συνδέουν με τα πράγματα, δεν υπάρχει κανένας που να μην επηρεάζεται από την αίσθηση απώλειας, ανασφάλειας, κενού και ντροπής που προκαλεί η επιδείνωση της κοινωνικής κατάστασης. Η μεσαία τάξη σε όλο τον πλανήτη φθίνει...
Δεν είναι τα πρόσφατα τρία χρόνια της παγκόσμιας κρίσης, αλλά τα τελευταία τουλάχιστον 20 που μειώνονται τα εισοδήματά της. Απλώς αυτό μέχρι πρόσφατα καλυπτόταν από την έκρηξη της πίστωσης. Στις ΗΠΑ, σύμφωνα με πρόσφατη ανάλυση των Financial Times, την αύξηση στο κατά κεφαλήν εισόδημα δεν την καρπώθηκαν οι μεσαίες και χαμηλές τάξεις, αλλά οι πολύ πλούσιοι, με αποτέλεσμα, ενώ υπάρχει διόγκωση του ΑΕΠ, οι μεσαίοι να φτωχαίνουν. Κατά το έγκριτο έντυπο, η διεύρυνση των ανισοτήτων σχεδόν σε όλες τις ανεπτυγμένες χώρες καθοδηγήθηκε από τις τάσεις στην αγορά εργασίας (ελαστικές σχέσεις, ημιαπασχόληση) και οξύνθηκε από τις μικρότερες ανάγκες για θέσεις εργασίας που απαιτούν «μέτριες» ικανότητες. Μεταξύ 1993 - 2006, λέει το δημοσίευμα των F.T., το ποσοστό των εργασιών στο «μεσαίο» πεδίο μειώθηκε, ενώ η υψηλή και η χαμηλή απασχόληση αυξήθηκαν.
Στην Ελλάδα, οι εγχώριες ιδιαιτερότητες δεν εμπόδισαν τα πράγματα να ακολουθήσουν το ορμητικό «ποτάμι» των παγκόσμιων κοινωνικοοικονομικών ροπών. Η όποια ζήτηση για υψηλής δεξιότητας δουλειές ήταν για χρόνια μεγαλύτερη από την «παραγωγή» αποφοίτων, και όσοι τις διέθεταν, ευημέρησαν. Από την άλλη, μεγάλωσαν οι ανάγκες για χαμηλή εργασία που δεν επηρεάζεται από το τεχνολογικό μπουμπ (χειρωνακτικές δουλειές, καθαριότητα, φροντίδα παιδιών / ηλικιωμένων...), και λόγω της ανόδου του βιοτικού επιπέδου. Η τεχνολογική έκρηξη έπληξε σοβαρά μεσαίες κοινές εργασίες –άλλοτε η ραχοκοκαλιά της απασχόλησης στις προηγμένες οικονομίες–, χειριστές μηχανημάτων, τραπεζικούς υπαλλήλους, τηλεφωνητές, δακτυλογράφους κ.ά. Σιγά σιγά η εργασία έγινε προβληματική για τη μεσαία τάξη. Η κρίση έδωσε τη χαριστική βολή.
Σχεδόν χωρίς να το καταλάβει, από μια ζωή στην κατανάλωση, τη μικρή ή μηδενική αποταμίευση (οι ασφάλειες κάθε είδους την απάλλαξαν από την παλιά έγνοια της οικογενειακής συσσώρευσης), τα δάνεια, η μεσαία τάξη βρέθηκε σε στείρο έδαφος. Η επιθυμία για απόκτηση αγαθών πλέον αναστέλλεται από την ακρίβεια, οι γαστριμαργικές απολαύσεις αντικαθίστανται από φθηνά γεύματα του σούπερ μάρκετ, η ψυχαγωγία περιορίζεται στην τηλεόραση.
Πέρα από την πίεση σε όλα τα επίπεδα, τη γενική απαισιοδοξία, για μια μεγάλη μερίδα μέσων ανθρώπων που δεν έκαναν αρπαχτές και δεν εξαπάτησαν, η απώλεια της άνεσης είναι οδυνηρή. Οχι τόσο γιατί χάθηκαν τα πλούτη (δεν υπήρξαν για τους περισσότερους πλούτη, μόνο εκείνη η κάποια «οικονομική δυνατότητα» που έφεραν στην Ελλάδα οι δεκαετίες της προόδου, της στρεβλής έστω ανάπτυξης, του ευρωπαϊκού χρήματος, των δανεικών), όσο κυρίως γιατί, μέσα στην προοδευμένη Ευρώπη, αρκετοί από εκείνους που μορφώνονταν και μοχθούσαν για χρόνια, εντέλει δεν μπόρεσαν να εισπράξουν και ν’ απολαύσουν την προστιθέμενη αξία των επενδύσεων σε σπουδές και εμπειρία, να κάνουν τη ζωή τους πραγματικά καλύτερη...
Ευτυχώς, ο άνθρωπος, παρά όσα βιώνει και ενάντια σε αυτά, κάθε μέρα ξαναπιάνει το νήμα της ζωής του απ’ την αρχή...
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_2_28/08/2011_1296065
Αυστραλία: Αντίθετη στην αλλαγή της εργασιακής νομοθεσίας η πρωθυπουργός
Ο διοικητής της Αποθεματικής Τράπεζας Αυστραλίας Γκλεν Στίβενς, σε ομιλία του προς την Κοινοβουλευτική Επιτροπή Οικονομικών, εμμέσως πλην σαφώς, ζήτησε αναθεώρηση του συστήματος εργασιακών σχέσεων της χώρας (Fair Work Act), υποστηρίζοντας ότι «μέχρι τώρα η ευημερία της Αυστραλίας, δεν ευνοεί τη δημιουργία κλίματος για αλλαγές στο χώρο παραγωγικότητας».
Σχεδόν παρενθετικά, έθιξε το θέμα της πιθανής μείωσης των επιτοκίων, δηλώνοντας ότι «δεν περίμενε την παγκόσμια οικονομία να κάνει βαθύτερη βουτιά, η δε τράπεζα, θα διατηρήσει τα επιτόκια σταθερά, μέχρι να υπάρξουν καθαρά και συγκεκριμένα στοιχεία των επιπτώσεων της πρόσφατης τρικυμίας της χρηματαγοράς στις δαπάνες των καταναλωτών και του επιχειρηματικού κόσμου».
Ο Γκλεν Στίβενς, αναφερόμενος στους αργούς ρυθμούς παραγωγικότητας, τόνισε ότι «έχουμε την τάση, όταν τα πράγματα πάνε καλά, να μην πιέζουμε προς την κατεύθυνση αλλαγών, όπως θα έπρεπε».
Η πρωθυπουργός Τζούλια Γκίλαρντ, υπερασπίστηκε το σύστημα εργασιακών σχέσεων και την παραγωγικότητα επί των ημερών της, τονίζοντας ότι «αντί να συναγωνιζόμαστε με τον υπόλοιπο κόσμο με χαμηλά ημερομίσθια και συνθήκες, έχω συγκροτήσει ένα σχέδιο, ανταγωνισμού σε επίπεδα τεχνογνωσίας και προσόντων, προκειμένου να ανοίξω δρόμους μελλοντικής παραγωγικότητας».
Πρόσθεσε, επίσης, ότι «η οικονομία της Αυστραλίας αντλεί δύναμη από τη ραγδαία ανάπτυξη της Ασίας, ενώ η οικονομική κρίση των ΗΠΑ και της Ευρώπης, καθιστά την Αυστραλία πόλο έλξης των ξένων επενδυτών».
Ανακουφιστική θα πρέπει να ήταν για την κυβέρνηση η εκτίμηση του Γκλεν Στίβενς για την πρόκληση της υλοποίησης της προεκλογικής υπόσχεσης Γκίλαρντ «μέχρι το 2012 ο κρατικός προϋπολογισμός να φύγει από το κόκκινο. Και να επιστρέψει στο πλεόνασμα».
«Η Αποθεματική Τράπεζα, πιστεύει, ότι η Κίνα και η υπόλοιπη Ασία θα εξακολουθήσουν να αναπτύσσονται οικονομικά, παρά τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ΗΠΑ και η Ευρώπη.
Αν, εντούτοις, η Αυστραλία βρεθεί αντιμέτωπη με μία οικονομική κατολίσθηση, οπωσδήποτε αυτό, αυτόματα, θα αυξήσει το έλλειμμα και θα φέρει μια εξισορρόπηση στην οικονομία. Αυτό δεν είναι κακό. Οι περισσότερες χώρες και οικονομίες, νομίζω ότι θα το καταλάβουν αυτό και θα το δεχτούν».
Σ’ ερώτηση αν μια τέτοια εξέλιξη θα έχει ως αποτέλεσμα να ανέβουν τα επιτόκια, η απάντηση του Γκλεν Στίβενς ήταν «όχι, δεν νομίζω».
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
Σχεδόν παρενθετικά, έθιξε το θέμα της πιθανής μείωσης των επιτοκίων, δηλώνοντας ότι «δεν περίμενε την παγκόσμια οικονομία να κάνει βαθύτερη βουτιά, η δε τράπεζα, θα διατηρήσει τα επιτόκια σταθερά, μέχρι να υπάρξουν καθαρά και συγκεκριμένα στοιχεία των επιπτώσεων της πρόσφατης τρικυμίας της χρηματαγοράς στις δαπάνες των καταναλωτών και του επιχειρηματικού κόσμου».
Ο Γκλεν Στίβενς, αναφερόμενος στους αργούς ρυθμούς παραγωγικότητας, τόνισε ότι «έχουμε την τάση, όταν τα πράγματα πάνε καλά, να μην πιέζουμε προς την κατεύθυνση αλλαγών, όπως θα έπρεπε».
Η πρωθυπουργός Τζούλια Γκίλαρντ, υπερασπίστηκε το σύστημα εργασιακών σχέσεων και την παραγωγικότητα επί των ημερών της, τονίζοντας ότι «αντί να συναγωνιζόμαστε με τον υπόλοιπο κόσμο με χαμηλά ημερομίσθια και συνθήκες, έχω συγκροτήσει ένα σχέδιο, ανταγωνισμού σε επίπεδα τεχνογνωσίας και προσόντων, προκειμένου να ανοίξω δρόμους μελλοντικής παραγωγικότητας».
Πρόσθεσε, επίσης, ότι «η οικονομία της Αυστραλίας αντλεί δύναμη από τη ραγδαία ανάπτυξη της Ασίας, ενώ η οικονομική κρίση των ΗΠΑ και της Ευρώπης, καθιστά την Αυστραλία πόλο έλξης των ξένων επενδυτών».
Ανακουφιστική θα πρέπει να ήταν για την κυβέρνηση η εκτίμηση του Γκλεν Στίβενς για την πρόκληση της υλοποίησης της προεκλογικής υπόσχεσης Γκίλαρντ «μέχρι το 2012 ο κρατικός προϋπολογισμός να φύγει από το κόκκινο. Και να επιστρέψει στο πλεόνασμα».
«Η Αποθεματική Τράπεζα, πιστεύει, ότι η Κίνα και η υπόλοιπη Ασία θα εξακολουθήσουν να αναπτύσσονται οικονομικά, παρά τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ΗΠΑ και η Ευρώπη.
Αν, εντούτοις, η Αυστραλία βρεθεί αντιμέτωπη με μία οικονομική κατολίσθηση, οπωσδήποτε αυτό, αυτόματα, θα αυξήσει το έλλειμμα και θα φέρει μια εξισορρόπηση στην οικονομία. Αυτό δεν είναι κακό. Οι περισσότερες χώρες και οικονομίες, νομίζω ότι θα το καταλάβουν αυτό και θα το δεχτούν».
Σ’ ερώτηση αν μια τέτοια εξέλιξη θα έχει ως αποτέλεσμα να ανέβουν τα επιτόκια, η απάντηση του Γκλεν Στίβενς ήταν «όχι, δεν νομίζω».
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
Σάββατο 27 Αυγούστου 2011
Μαζική φυγή μεταναστών από την Ελλάδα λόγω κρίσης
Της Ιωαννας Φωτιαδη
Μαζεύουν τα υπάρχοντά τους, κατεβάζουν τα ρολά των σπιτιών τους, επιστρατεύουν τα κουράγια τους και βγάζουν εισιτήριο «one way». Ο λόγος για τους οικονομικούς μετανάστες, που από τις αρχές του ‘90 είχαν έρθει στη χώρα μας, αλλά τον τελευταίο ένα χρόνο λόγω της οικονομικής κρίσης την εγκαταλείπουν μαζικά. Οι γειτονιές, όπου παραδοσιακά έμεναν, έχουν αρχίσει να αδειάζουν. Στη Νεάπολη, την Κυψέλη, στις περιοχές γύρω από την Ομόνοια και τη Βικτώρια, στον Αγιο Παντελεήμονα και τα Πατήσια, ενοικιαστήρια κοσμούν κάθε γωνία. Μικρά εσωτερικά διαμερίσματα, υπόγεια, ημιυπόγεια και γκαρσονιέρες που φιλοξένησαν για χρόνια τους ξένους κατοίκους της πόλης, περιμένουν τώρα εναγωνίως τους επόμενους ενοικιαστές.
Η μεγαλύτερη «διαρροή» διαπιστώνεται στην πολυπληθή αλβανική κοινότητα. Η πτώση της κατασκευαστικής δραστηριότητας ήταν ένα ισχυρό πλήγμα. Σε πολλές γειτονιές οι άνδρες συνοδεύουν τα παιδιά τους στις παιδικές χαρές ή περνούν την ημέρα στο καφενείο ελλείψει μεροκάματου στην οικοδομή. Οι γυναίκες, που συνήθως εργάζονται ως βοηθοί, «νιώθουν» πλέον την οικονομική ανέχεια της ελληνικής κοινωνίας με τις συνεχείς «ακυρώσεις» από τα αφεντικά τους. «Πολλοί άρχισαν να σκέφτονται ήδη από πέρυσι την επιστροφή στην πατρίδα, αλλά ανασταλτικός παράγοντας είναι τα παιδιά, τα οποία παρακολουθούν το ελληνικό σχολείο και συχνά δεν μιλούν καν αλβανικά», αναφέρει μέλος της κοινότητάς τους.
Προετοιμάζει δομές
Με τη λήξη, όμως, της σχολικής χρονιάς, αρκετοί πήραν τη μεγάλη απόφαση. «Πηγαίνει στην Αλβανία στην αρχή ο ένας από τους δύο γονείς, που είναι άνεργος, για να βολιδοσκοπήσει την κατάσταση, άλλοι μένουν δοκιμαστικά όλο το καλοκαίρι, κυρίως όσοι έχουν περιουσία», διηγείται ο ίδιος. Και η αλβανική κυβέρνηση, παράλληλα, αφουγκραζόμενη την ανάγκη των ομογενών της, άρχισε να προετοιμάζει δομές για τον επαναπατρισμό τους. «Οι αρχές χαράσσουν πολιτική που ενθαρρύνει την παλιννόστηση», σημειώνει η κ. Flutura Tafilaku από την Ενωση Αλβανικών Συλλόγων. Οι περισσότεροι, φυσικά, παλιννοστούντες ονειρεύονται να εξασφαλίσουν πλέον μια καλύτερη ποιότητα ζωής για τους ίδιους και την οικογένειά τους και να αποφύγουν την εξαρτημένη εργασία, αφού τα μεροκάματα παραμένουν πολύ χαμηλά στην Αλβανία. Οπως χαρακτηριστικά περιγράφει η κ. Tafilaku «πολλά στρέμματα γεωργικής γης είναι εγκαταλελειμμένα, όλοι θέλουν να εγκατασταθούν στις πόλεις και να κάνουν κάποια δική τους δουλειά, βασιζόμενοι στο κομπόδεμά τους». Μερικοί το έχουν ήδη κάνει πράξη. «Πολλοί Αλβανοί είχαν επενδύσει στα παράλια της Αλβανίας, κατασκευάζοντας ενοικιαζόμενα διαμερίσματα και τώρα επιστρέφουν για να τα θέσουν σε λειτουργία ή να κτίσουν περισσότερα», λέει στην «Κ» ο κ. Τζανέτος Αντύπας, πρόεδρος του Praksis. «Στην Ευρώπη προβάλλονται τα τουριστικά θέρετρα της Αλβανίας ως ένας οικονομικός ταξιδιωτικός προορισμός». Εκτιμάται ότι από τους 500.000 Αλβανούς που κατά προσέγγιση ζούσαν στη χώρα μας, έχουν φύγει από το 2004 και μετά περί τους 50.000. Και έπεται συνέχεια... Δεν είναι λίγοι, ωστόσο, εκείνοι που κοιτούν προς Δυσμάς. «Μεγάλο ποσοστό συμπατριωτών μας σχεδιάζουν να μεταναστεύσουν στη Δύση, στον Καναδά και τις ΗΠΑ», επισημαίνει η κ. Frida Bedaj, Αλβανίδα δημοσιογράφος.
Δεν είναι, όμως, μόνο οι Αλβανοί που αντιλαμβάνονται ότι η παραμονή τους στην Ελλάδα δεν έχει νόημα. Ρουμάνοι, Βούλγαροι και Πολωνοί, Ευρωπαίοι πολίτες πλέον μετά τη διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ενωσης, εγκαταλείπουν την Ελλάδα της ύφεσης και επιστρέφουν στις πατρίδες τους, που γνωρίζουν ιδιαίτερη ανάπτυξη χάρη στην ένταξή τους στην Ε.Ε. «Είναι πλέον σαφές ότι εκεί μπορούν να έχουν πολύ καλύτερες επαγγελματικές ευκαιρίες», σχολιάζει ο κ. Τζανέτος.
Τάσεις «φυγής» εκδηλώνουν και οι Ασιάτες μετανάστες, που βλέπουν τα μόνιμά τους μεροκάματα να γίνονται περιστασιακά, θέτοντας σε κίνδυνο την άδεια παραμονής τους. Από την Ινδία, το Πακιστάν και το Μπανγκλαντές είχαν μεταναστεύσει στην Ελλάδα άνδρες σε παραγωγική ηλικία, οι οποίοι είχαν αφήσει πίσω πολυμελείς οικογένειες. «Στην αρχή επισκέπτονταν τους δικούς τους κάθε τρία χρόνια, ακόμα και κάθε χρόνο για ένα μήνα», εξηγεί ο κ. Αντύπας. «Σήμερα, όμως, το 30% όσων έφυγαν για την καθιερωμένη επίσκεψη στην πατρίδα τους δεν έβγαλαν εισιτήριο επιστροφής».
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_100012_27/08/2011_454045
Μαζεύουν τα υπάρχοντά τους, κατεβάζουν τα ρολά των σπιτιών τους, επιστρατεύουν τα κουράγια τους και βγάζουν εισιτήριο «one way». Ο λόγος για τους οικονομικούς μετανάστες, που από τις αρχές του ‘90 είχαν έρθει στη χώρα μας, αλλά τον τελευταίο ένα χρόνο λόγω της οικονομικής κρίσης την εγκαταλείπουν μαζικά. Οι γειτονιές, όπου παραδοσιακά έμεναν, έχουν αρχίσει να αδειάζουν. Στη Νεάπολη, την Κυψέλη, στις περιοχές γύρω από την Ομόνοια και τη Βικτώρια, στον Αγιο Παντελεήμονα και τα Πατήσια, ενοικιαστήρια κοσμούν κάθε γωνία. Μικρά εσωτερικά διαμερίσματα, υπόγεια, ημιυπόγεια και γκαρσονιέρες που φιλοξένησαν για χρόνια τους ξένους κατοίκους της πόλης, περιμένουν τώρα εναγωνίως τους επόμενους ενοικιαστές.
Η μεγαλύτερη «διαρροή» διαπιστώνεται στην πολυπληθή αλβανική κοινότητα. Η πτώση της κατασκευαστικής δραστηριότητας ήταν ένα ισχυρό πλήγμα. Σε πολλές γειτονιές οι άνδρες συνοδεύουν τα παιδιά τους στις παιδικές χαρές ή περνούν την ημέρα στο καφενείο ελλείψει μεροκάματου στην οικοδομή. Οι γυναίκες, που συνήθως εργάζονται ως βοηθοί, «νιώθουν» πλέον την οικονομική ανέχεια της ελληνικής κοινωνίας με τις συνεχείς «ακυρώσεις» από τα αφεντικά τους. «Πολλοί άρχισαν να σκέφτονται ήδη από πέρυσι την επιστροφή στην πατρίδα, αλλά ανασταλτικός παράγοντας είναι τα παιδιά, τα οποία παρακολουθούν το ελληνικό σχολείο και συχνά δεν μιλούν καν αλβανικά», αναφέρει μέλος της κοινότητάς τους.
Προετοιμάζει δομές
Με τη λήξη, όμως, της σχολικής χρονιάς, αρκετοί πήραν τη μεγάλη απόφαση. «Πηγαίνει στην Αλβανία στην αρχή ο ένας από τους δύο γονείς, που είναι άνεργος, για να βολιδοσκοπήσει την κατάσταση, άλλοι μένουν δοκιμαστικά όλο το καλοκαίρι, κυρίως όσοι έχουν περιουσία», διηγείται ο ίδιος. Και η αλβανική κυβέρνηση, παράλληλα, αφουγκραζόμενη την ανάγκη των ομογενών της, άρχισε να προετοιμάζει δομές για τον επαναπατρισμό τους. «Οι αρχές χαράσσουν πολιτική που ενθαρρύνει την παλιννόστηση», σημειώνει η κ. Flutura Tafilaku από την Ενωση Αλβανικών Συλλόγων. Οι περισσότεροι, φυσικά, παλιννοστούντες ονειρεύονται να εξασφαλίσουν πλέον μια καλύτερη ποιότητα ζωής για τους ίδιους και την οικογένειά τους και να αποφύγουν την εξαρτημένη εργασία, αφού τα μεροκάματα παραμένουν πολύ χαμηλά στην Αλβανία. Οπως χαρακτηριστικά περιγράφει η κ. Tafilaku «πολλά στρέμματα γεωργικής γης είναι εγκαταλελειμμένα, όλοι θέλουν να εγκατασταθούν στις πόλεις και να κάνουν κάποια δική τους δουλειά, βασιζόμενοι στο κομπόδεμά τους». Μερικοί το έχουν ήδη κάνει πράξη. «Πολλοί Αλβανοί είχαν επενδύσει στα παράλια της Αλβανίας, κατασκευάζοντας ενοικιαζόμενα διαμερίσματα και τώρα επιστρέφουν για να τα θέσουν σε λειτουργία ή να κτίσουν περισσότερα», λέει στην «Κ» ο κ. Τζανέτος Αντύπας, πρόεδρος του Praksis. «Στην Ευρώπη προβάλλονται τα τουριστικά θέρετρα της Αλβανίας ως ένας οικονομικός ταξιδιωτικός προορισμός». Εκτιμάται ότι από τους 500.000 Αλβανούς που κατά προσέγγιση ζούσαν στη χώρα μας, έχουν φύγει από το 2004 και μετά περί τους 50.000. Και έπεται συνέχεια... Δεν είναι λίγοι, ωστόσο, εκείνοι που κοιτούν προς Δυσμάς. «Μεγάλο ποσοστό συμπατριωτών μας σχεδιάζουν να μεταναστεύσουν στη Δύση, στον Καναδά και τις ΗΠΑ», επισημαίνει η κ. Frida Bedaj, Αλβανίδα δημοσιογράφος.
Δεν είναι, όμως, μόνο οι Αλβανοί που αντιλαμβάνονται ότι η παραμονή τους στην Ελλάδα δεν έχει νόημα. Ρουμάνοι, Βούλγαροι και Πολωνοί, Ευρωπαίοι πολίτες πλέον μετά τη διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ενωσης, εγκαταλείπουν την Ελλάδα της ύφεσης και επιστρέφουν στις πατρίδες τους, που γνωρίζουν ιδιαίτερη ανάπτυξη χάρη στην ένταξή τους στην Ε.Ε. «Είναι πλέον σαφές ότι εκεί μπορούν να έχουν πολύ καλύτερες επαγγελματικές ευκαιρίες», σχολιάζει ο κ. Τζανέτος.
Τάσεις «φυγής» εκδηλώνουν και οι Ασιάτες μετανάστες, που βλέπουν τα μόνιμά τους μεροκάματα να γίνονται περιστασιακά, θέτοντας σε κίνδυνο την άδεια παραμονής τους. Από την Ινδία, το Πακιστάν και το Μπανγκλαντές είχαν μεταναστεύσει στην Ελλάδα άνδρες σε παραγωγική ηλικία, οι οποίοι είχαν αφήσει πίσω πολυμελείς οικογένειες. «Στην αρχή επισκέπτονταν τους δικούς τους κάθε τρία χρόνια, ακόμα και κάθε χρόνο για ένα μήνα», εξηγεί ο κ. Αντύπας. «Σήμερα, όμως, το 30% όσων έφυγαν για την καθιερωμένη επίσκεψη στην πατρίδα τους δεν έβγαλαν εισιτήριο επιστροφής».
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_100012_27/08/2011_454045
Μιχάλης Δερτούζος: Ο οραματιστής του Διαδικτύου
Στις 27 Αυγούστου 2001 η καρδιά του Μιχάλη Δερτούζου σταμάτησε να χτυπά στο Γενικό Νοσοκομείο της Μασσαχουσέτης, στην πόλη όπου και δίδαξε, μεγαλούργησε και συνέβαλλε στη δημιουργία του Παγκόσμιου Ιστού. Τα χρόνια πέρασαν, η ψηφιακή τεχνολογία αναπτύχθηκε με καταιγιστικούς ρυθμούς, εκείνος, όμως, παρέμεινε επίκαιρος. Το όραμα του Δερτούζου για ένα Διαδίκτυο με ανθρώπινο πρόσωπο, σχεδόν ταυτίζεται με αυτό που αποκαλείται web 2.0, ή αλλιώς με την εξάπλωση των κοινωνικών δικτύων. Παράλληλα, οι ψηφιακές «προφητείες» του δεν περιορίζονται μόνο σε αυτό το κομμάτι. Η θέση του για μία τεχνολογία στην υπηρεσία του ανθρώπου και όχι το αντίστροφο, σχετίζεται άμεσα με το επόμενο βήμα της ανάπτυξης του Διαδικτύου, το σημασιολογικό ιστό και την «έξυπνη» αναζήτηση. Για κάποιους, μία έκφανση του Web 3.0. Επίσης, αυτό που κατέγραψε ο Μιχάλης Δερτούζος ως ανθρωποκεντρική χρήση των υπολογιστών είναι βασικός άξονας ανάπτυξης της βιομηχανίας των υπολογιστών. Άλλωστε, τι άλλο σηματοδοτεί η έλευση των tablets παρά την ευκολότερη διεπαφή ανθρώπου και υπολογιστή; Ο φίλος και κουμπάρος του, ο καθηγητής Γιώργος Μητακίδης, σημαίνων στέλεχος της Ε.Ε. σε ζητήματα πληροφορίκης και τεχνολογίας και συμμέτοχος στη δημιουργία του WWW Consortium, αναφέρει: «Ένα κομμάτι από του έργο του που ποτέ δεν έχασε την ισχύ του είναι η καθαρά επιστημονική του συμβολή. Πολλοί τονίζουν για το Μιχάλη ότι προέβλεψε πολλά πράγματα από αυτά που βλέπουμε σήμερα να συμβαίνουν στο Διαδίκτυο, όπως αναφέρει και ο τίτλος του βιβλίου του, «Τι μέλει γενέσθαι». Αυτό κατά κάποιο τρόπο τον αδικεί γιατί ο Μιχάλης συνέβαλε άμεσα στην πραγματοποίηση των οραμάτων του. Τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του ’90, η θαυμάσια εφεύρεση του Τιμ Μπέρνερς Λη μπορούσε να μην είχε καταλήξει πουθενά αν ο Δερτούζος δεν είχε πάρει κάποιες πρωτοβουλίες.
»Επίσης, η επικαιρότητα της σκέψης του έγγειται και στο γεγονός ότι είχε μία ανθρωπιστική προσέγγιση για την τεχνολογία που στην εποχή της ήταν καινότομα. Δεν έβλεπε τις τεχνολογίες ξεχωριστά από την ανθρώπινη διάσταση. Ας μην ξεχνάμε ότι στις αρχές της δεκαετίας του 90 και πρωτύτερα, αυτός ο διαχωρισμός ήταν σαφής. Οι άνθρωποι του πνεύματος έβλεπαν τους υπολογιστές σαν κάτι ξένο προς την πνεματική διάσταση. Το web 1.0 ένωσε υπολογιστές και αρχεία. Το Web 2.0 ένωσε ανθρώπους, δημιούργησε ένα δίκτυο άνθρώπων και, πλέον, οδεύουμε για το Web 3.0 όπου μιλάμε για την πραγμάτωση του μεγάλου οράματος, μίας παγκόσμιας βάσης δεδομένων της ανθρωπίνης γνώσης. Το όραμα της παν-εγκυκλοπαίδειας του Ντιντερό όπου θα ήταν καταγεγραμένη όλη η ανθρώπινη γνώση γίνεται μία ζωντανή πραγματικότητα που λειτουργεί με κανόνες της θεωρίας του Χάους. Πίσω από όλα αυτά τα μυαλά και τη γνώση αναδύεται μία αυτοοργάνωση. Αυτό που λένε πολλές φορές κάποιοι συνεργάτες του και έχει αξία σήμερα είναι «τι θα έλεγε για αυτό ο Μιχάλης;» Πώς θα το ανέλυε, με τι διττή του προσέγγιση; Για παράδειγμα, το 1993 οργάνωσε ένα συνέδριο και με κάλεσε να μιλήσω κι εγώ για το πώς θα αντιμετωπίσουμε το δίλλημμα μεταξύ ασφάλειας και ιδιωτικότητας. Οι αρχές ήθελαν να έχουν τη δυνατότητα να σπάζουν οποιαδήποτε κρυπτογράφηση και ο Μιχάλης αναζητούσε τις σωστές ισορροπίες ανάμεσα σε αυτό και την προστασία των προσωπικών δεδομένων. Τώρα, το πρόβλημα είναι πιο σύνθετο αλλα η προσέγγιση παραμένει».
Tim Berners Lee: Αν δεν υπήρχε ο Μιχάλης, ίσως να μην υπήρχε το World Wide Web
Ο Μιχάλη Δερτούζος έζησε από κοντά όλα τα μεγάλα γεγονότα της εποχής του. Από την ουρά για το συσσίτιο στην κατεχόμενη Αθήνα του '40, στα σαλέ του Νταβός στην Ελβετία του '97. Ξενάγησε την ηγεσία του πλανήτη στον δικό του ψηφιακό κόσμο, ο οποίος εκτός από υπολογιστές, διέθετε και ανθρώπινο πρόσωπο. Οραματίστηκε την ηλεκτρονική αγορά της πληροφορίας, πολύ πριν υπάρξει το Διαδίκτυο, στα πρότυπα του γιουσουρούμ στο Μοναστηράκι. Η ιστορία του αρχίζει να εκτυλίσσεται στις 5 Νοεμβρίου 1936. Η ατμόσφαιρα στην Αθήνα μυρίζει «μπαρούτι», όπως και στην Ευρώπη. Σε ένα βρεφοκομείο της πρωτεύουσας, ο Μιχάλης Δερτούζος παίρνει την πρώτη του ανάσα. Η βιρτουόζος πιανίστρια και ο ναύαρχος σύζυγός της θα αγκαλιάσουν την τρυφερή ύπαρξή του, έχοντας τη συγκίνηση ζωγραφισμένη στα πρόσωπά τους. Για αυτούς τους δύο ανθρώπους, πολλά χρόνια αργότερα, ο Μιχάλης έκανε 200 ταξίδια στην Ελλάδα, από τη μόνιμη κατοικία του στις ΗΠΑ. Πίστευε ότι το έκανε για να τους δίνει τη δυνατότητα να τον βλέπουν αν και μετά την απώλειά τους, διαπίστωσε ότι «εγώ είχα την ανάγκη να τους επισκέπτομαι».
Στα πρώτα του χρόνια, τα άρματα του πολέμου πηγαινοέρχοταν στους δρόμους της ελληνικής πρωτεύουσας και οι στρατιώτες έπαιρναν τον τραχύ δρόμο για το Μέτωπο. Ο πατέρας του αναγκάστηκε να ανταποκριθεί στο πολεμικό κάλεσμα και να βρίσκεται συνεχώς εν πλω στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο. Ο ναύαρχος κάλεσε το 5χρονο γιο του και του είπε: «Εγώ πρέπει να φύγω. Τώρα εσύ είσαι ο αρχηγός της οικογένειας». Ο μικρός Μιχάλης πήρε το «αρχηγικό του πόστο», γαντζωμένος στο φόρεμα της μητέρας του, περιμένοντας στην ουρά μαζί με τους συμπολίτες του για λίγο ψωμί και ένα πιάτο φαγητό. Η παιδική του ηλικία ήταν γεμάτη από ασπρόμαυρες εικόνες κακουχίας και αποχωρισμού. «Υπήρχε πολύς θάνατος ολόγυρα» είχε πει. «Τα εκρηκτικά είχαν γίνει παιχνίδια για μένα. Θεέ μου! Αναρωτιέμαι πώς κατάφερα να επιβιώσω από εκείνη την περίοδο...».
Παιδικά χρόνια εγκλωβισμένα στα συντρίμμια μίας πόλης, μίας κοινωνίας. Ο μικρός Δερτούζος ήταν ένα από τα παιδιά-φαντάσματα εκείνης της εποχής και αναζήτησε αργότερα, όσα δεν έζησε στην παιδική ηλικία. «Ο Μιχάλης ήταν ένα μικρό παιδί σε σώμα μεγάλου», αναπολεί η δεύτερη σύζυγός του, Κάθριν Λιντέλ Δερτούζου. «Θυμάμαι όταν ήμασταν στην Ελβετία για το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ και στεκόμασταν έξω από ένα μαγαζί που πουλούσε μικρά σκούτερς. Μόλις τα είδε ο Μιχάλης το πρώτο πράγμα που σκέφτηκε ήταν ότι έπρεπε να οδηγήσει ένα αμέσως. Στη μέση του χειμώνα, λοιπόν, μπήκε μέσα στο μαγαζί, αγόρασε ένα σκούτερ και το οδήγησε 10 τετράγωνα, ντυμένος με το παλτό του από κασμίρ και εγώ τον παρακολουθούσα από μία γωνία».
Από την άλλη, η ανικανοποίητη ευφυΐα του εμποτίστηκε με το στοιχείο του ανθρωπισμού. Οραματίστηκε την ηλεκτρονική αγορά των πληροφοριών πολύ πριν υπάρξει ο παγκόσμιος ιστός, όπως ονειρεύτηκε και τον υπολογιστή που υπηρετεί τον άνθρωπο κι όχι το αντίστροφο. «Κάναμε ένα μεγάλο λάθος 300 χρόνια πριν όταν διαχωρίσαμε την τεχνολογία από τον άνθρωπο», είχε πει ο Δερτούζος σε μία συνέντευξή του στο Scientific American. «Είναι καιρός να τα ξαναενώσουμε». Ο Πρόεδρος του MIT, Τσαρλς Βεστ, εξήρε την προσωπικότητα του έλληνα επιστήμονα για αυτό το παιδικό του «κουσούρι». «Ο Μιχάλης ήταν ταυτόχρονα ηγέτης, εργάτης, οραματιστής και ένα τρυφερό ανθρώπινο πλάσμα. Ελάχιστοι είχαν τόσο ξεκάθαρα μέσα τους τις ηθικές και επαγγελματικές αρχές τους. Θα μου λείψει πολύ η φιλία του και οι συμβουλές του».
Η έξοδος του κόσμου από τον πόλεμο και η προσπάθεια για επιστροφή στην ομαλότητα βρίσκει το Μιχάλη στα θρανία του Κολεγίου Αθηνών. Ανόρεχτος στην αρχή, πέρασε τρεις χρονιές με κακούς βαθμούς στα μαθηματικά και στην έκθεση. Χρειάστηκε η παρέμβαση ενός μαθηματικού, ο οποίος χρησιμοποίησε τις τιράντες του Μιχάλη σαν σφεντόνα για να τον εξακοντίσει στον «ουρανό» της γνώσης και της εκπαίδευσης με μία τροχιά που ξεκίνησε από το Κολέγιο Αθηνών και κατέληξε στο MIT. «Ο καθηγητής της Άλγεβρας», διηγούταν ο Μιχάλης, «τράβηξε τις τιράντες μου την ώρα που μου έλεγε επιτακτικά ότι θα έπρεπε να μελετήσω Άλγεβρα και μετά τις άφησε να με κτυπήσουν με δύναμη στο στήθος μου. Από τότε μεταμορφώθηκα από μαθητής του Γ σε μαθητής του Α και άνοιξε ο δρόμος των πιθανών επιτυχιών μπροστά μου». Ήταν τόσο έντονη η επίδραση του κτυπήματος στο νεαρό μαθητή που όχι μόνο του έδωσε ώθηση για να φθάσει στην εκπαιδευτική αφρόκρεμα των ΗΠΑ αλλά τον έκανε να ασχοληθεί ιδιαίτερα και με το ρόλο του καθηγητή στη διαμόρφωση των μαθητών. «Οι δάσκαλοι να μην ξεχνούν ποτέ την επιρροή που έχει η αγάπη στη μόρφωση! Αν ο δάσκαλος αγαπάει το μαθητή, νοιάζεται πραγματικά για αυτόν, τον επιπλήττει αν δεν κάνει το σωστό και του εξηγεί τι πρέπει να κάνει, τότε η εκπαίδευση μπορεί να γίνει απίστευτα διαφορετική».
ΤΟ ΜΙΤ, το Πανεπιστήμιο της Μασαχουσέτης με έφεση στην τεχνολογία ήταν ο χώρος μέσα στον οποίο ο Δερτούζος ξεδίπλωσε όλες τις πνευματικές αρετές του. «Προέβλεψε ένα απίστευτο ποσοστό των όσων θα ακολουθούσαν στην επιστήμη των υπολογιστών», θυμάται ο καθηγητής και συνεργάτης του, Χάρολντ Άμπελσον. «Ήταν ο πρώτος που υποστήριξε ότι πρέπει να χρησιμοποιηθούν ευρέως οι υπολογιστές στην εκπαίδευση, όταν στο ΜΙΤ είχαμε όλους κι όλους 10 υπολογιστές. Το 1975, περιέφερε παντού την τρελή ιδέα του ότι κάποια ημέρα οι υπολογιστές θα βρίσκονται στα σπίτια».
Έγινε καθηγητής του Πανεπιστημίου το 1964 και διευθυντής του περίφημου Εργαστηρίου για την Επιστήμη των Υπολογιστών (LCS) το 1974. Με την καθοδήγηση του Δερτούζου, το LCS δημιούργησε, μεταξύ άλλων, τα spreadsheets, το δίκτυο Ethernet, τη λογική της χρονοχρήσης υπολογιστών, την κρυπτογραφία με δημόσιο κλειδί, το γραφικό σύστημα επικοινωνίας με τον υπολογιστή, την ταμπλέτα γραφικών, τα X Windows και σειρά άλλων σημαντικών τεχνολογιών. Για τους αμύητους της επιστήμης των υπολογιστών ίσως αυτά να φαίνονται κινέζικα ιδεογράμματα, αποτέλεσαν, όμως, δομικούς λίθους στην πρόοδο της «ανολοκλήρωτης επανάστασης». Έτσι αντιλαμβανόταν ο Δερτούζος την «έκρηξη» της πληροφορίας και αυτήν την ονομασία χρησιμοποίησε σε ένα από τα 7 βιβλία του.
«Η νέα προσέγγιση έχει αρχίσει να σχηματίζεται στο μυαλό μου εδώ και περισσότερο από μία δεκαετία», γράφει στο ομότιτλο πόνημά του. «Ξεκίνησε λόγω της απογοήτευσης που αισθανθήκαμε τόσο εγώ όσο και οι άλλοι όταν επιχειρήσαμε επανειλημμένα να χαλιναγωγήσουμε τους υπολογιστές για τις ανάγκες μας και τελικά ανακαλύψαμε ότι εμείς είμαστε εκείνοι που φοράμε το χαλινάρι. Ονόμασα τη νέα προσέγγιση ανθρωποκεντρική χρήση των υπολογιστών για να δώσω έμφαση στο ότι από εδώ και πέρα, τα συστήματα υπολογιστών θα πρέπει να εστιάζουν στις ανάγκες και τις δυνατότητές μας, αντί να μας αναγκάζουν να υποτασσόμαστε στις πολύπλοκες, ακατανόητες και μηχανιστικές τους λεπτομέρειες».
Η ανθρωπιστική έννοια που έδινε ο Δερτούζος στην πληροφορική και γενικότερα στην τεχνολογία και την επιστήμη και η πολιτική διάσταση που είχε το έργο του τον έφεραν συχνά σε δημόσιες θέσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες αλλά και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Δούλεψε υπό την προεδρεία του Τζίμι Κάρτερ πάνω στον επανασχεδιασμό των πληροφορικών συστημάτων για το Λευκό Οίκο και αντιπροσώπευε τις ΗΠΑ σε θέματα τεχνολογίας στη διάσκεψη των G7 του 1995. Ταυτόχρονα, υπήρξε για χρόνια σύμβουλος της ελληνικής κυβέρνησης σε θέματα τεχνολογίας. Τιμήθηκε για την προσφορά του στην Ελλάδα με το Μεγαλόσταυρο του Τάγματος της Τιμής.
Πολύ σημαντική ήταν η συμβολή του στη δημιουργία του World Wide Web Consortium. Ο εφευρέτης του World Wide Web και του υπερσυνδέσμου, Τιμ Μπέρνερς Λι, αναφερόμενος στη συμμετοχή του στενού του φίλου σε αυτήν την προσπάθεια είχε πει: «Σε εκείνο το χρονικό σημείο είχα μία ημιτελής τρελή ιδέα. Ο Μιχάλης έπαιξε σημαντικό ρόλο στην υλοποίησή της. Πήρε τα κομμάτια από τις σκέψεις μου και τα συνέθεσε για να δημιουργήσει τη συνολική εικόνα. Μόνο αυτός θα μπορούσε να το κάνει. Αν δεν υπήρχε ο Μιχάλης πιθανότατα να μην υπήρχε και το World Wide Web Consortium. Η ηγετική δύναμή του, η καθαρότητα της σκέψης του και η ζεστασιά της καρδιάς του ήταν μία συνεχής υποστήριξη για μένα».
Η παρακαταθήκη του βρίσκεται στα βιβλία του και στη διδακτική του, η οποία δημιουργήθηκε για να εμπνέει και να επαναπροσδιορίζει την πορεία των πραγμάτων. Το πιο σημαντικό μήνυμά της ήταν αυτό για το ο οποίο ο Μπιλ Γκέιτς είπε «ήταν ο πρώτος τεχνολόγος ανθρωπιστής. Πίστευε ότι η τεχνολογία είναι άχρηστη αν δεν υπηρετεί πραγματικά των ανθρώπινη ζωή, την επικοινωνία, το παιχνίδι, την εργασία».
http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathworld_1_27/08/2011_403708
»Επίσης, η επικαιρότητα της σκέψης του έγγειται και στο γεγονός ότι είχε μία ανθρωπιστική προσέγγιση για την τεχνολογία που στην εποχή της ήταν καινότομα. Δεν έβλεπε τις τεχνολογίες ξεχωριστά από την ανθρώπινη διάσταση. Ας μην ξεχνάμε ότι στις αρχές της δεκαετίας του 90 και πρωτύτερα, αυτός ο διαχωρισμός ήταν σαφής. Οι άνθρωποι του πνεύματος έβλεπαν τους υπολογιστές σαν κάτι ξένο προς την πνεματική διάσταση. Το web 1.0 ένωσε υπολογιστές και αρχεία. Το Web 2.0 ένωσε ανθρώπους, δημιούργησε ένα δίκτυο άνθρώπων και, πλέον, οδεύουμε για το Web 3.0 όπου μιλάμε για την πραγμάτωση του μεγάλου οράματος, μίας παγκόσμιας βάσης δεδομένων της ανθρωπίνης γνώσης. Το όραμα της παν-εγκυκλοπαίδειας του Ντιντερό όπου θα ήταν καταγεγραμένη όλη η ανθρώπινη γνώση γίνεται μία ζωντανή πραγματικότητα που λειτουργεί με κανόνες της θεωρίας του Χάους. Πίσω από όλα αυτά τα μυαλά και τη γνώση αναδύεται μία αυτοοργάνωση. Αυτό που λένε πολλές φορές κάποιοι συνεργάτες του και έχει αξία σήμερα είναι «τι θα έλεγε για αυτό ο Μιχάλης;» Πώς θα το ανέλυε, με τι διττή του προσέγγιση; Για παράδειγμα, το 1993 οργάνωσε ένα συνέδριο και με κάλεσε να μιλήσω κι εγώ για το πώς θα αντιμετωπίσουμε το δίλλημμα μεταξύ ασφάλειας και ιδιωτικότητας. Οι αρχές ήθελαν να έχουν τη δυνατότητα να σπάζουν οποιαδήποτε κρυπτογράφηση και ο Μιχάλης αναζητούσε τις σωστές ισορροπίες ανάμεσα σε αυτό και την προστασία των προσωπικών δεδομένων. Τώρα, το πρόβλημα είναι πιο σύνθετο αλλα η προσέγγιση παραμένει».
Tim Berners Lee: Αν δεν υπήρχε ο Μιχάλης, ίσως να μην υπήρχε το World Wide Web
Ο Μιχάλη Δερτούζος έζησε από κοντά όλα τα μεγάλα γεγονότα της εποχής του. Από την ουρά για το συσσίτιο στην κατεχόμενη Αθήνα του '40, στα σαλέ του Νταβός στην Ελβετία του '97. Ξενάγησε την ηγεσία του πλανήτη στον δικό του ψηφιακό κόσμο, ο οποίος εκτός από υπολογιστές, διέθετε και ανθρώπινο πρόσωπο. Οραματίστηκε την ηλεκτρονική αγορά της πληροφορίας, πολύ πριν υπάρξει το Διαδίκτυο, στα πρότυπα του γιουσουρούμ στο Μοναστηράκι. Η ιστορία του αρχίζει να εκτυλίσσεται στις 5 Νοεμβρίου 1936. Η ατμόσφαιρα στην Αθήνα μυρίζει «μπαρούτι», όπως και στην Ευρώπη. Σε ένα βρεφοκομείο της πρωτεύουσας, ο Μιχάλης Δερτούζος παίρνει την πρώτη του ανάσα. Η βιρτουόζος πιανίστρια και ο ναύαρχος σύζυγός της θα αγκαλιάσουν την τρυφερή ύπαρξή του, έχοντας τη συγκίνηση ζωγραφισμένη στα πρόσωπά τους. Για αυτούς τους δύο ανθρώπους, πολλά χρόνια αργότερα, ο Μιχάλης έκανε 200 ταξίδια στην Ελλάδα, από τη μόνιμη κατοικία του στις ΗΠΑ. Πίστευε ότι το έκανε για να τους δίνει τη δυνατότητα να τον βλέπουν αν και μετά την απώλειά τους, διαπίστωσε ότι «εγώ είχα την ανάγκη να τους επισκέπτομαι».
Στα πρώτα του χρόνια, τα άρματα του πολέμου πηγαινοέρχοταν στους δρόμους της ελληνικής πρωτεύουσας και οι στρατιώτες έπαιρναν τον τραχύ δρόμο για το Μέτωπο. Ο πατέρας του αναγκάστηκε να ανταποκριθεί στο πολεμικό κάλεσμα και να βρίσκεται συνεχώς εν πλω στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο. Ο ναύαρχος κάλεσε το 5χρονο γιο του και του είπε: «Εγώ πρέπει να φύγω. Τώρα εσύ είσαι ο αρχηγός της οικογένειας». Ο μικρός Μιχάλης πήρε το «αρχηγικό του πόστο», γαντζωμένος στο φόρεμα της μητέρας του, περιμένοντας στην ουρά μαζί με τους συμπολίτες του για λίγο ψωμί και ένα πιάτο φαγητό. Η παιδική του ηλικία ήταν γεμάτη από ασπρόμαυρες εικόνες κακουχίας και αποχωρισμού. «Υπήρχε πολύς θάνατος ολόγυρα» είχε πει. «Τα εκρηκτικά είχαν γίνει παιχνίδια για μένα. Θεέ μου! Αναρωτιέμαι πώς κατάφερα να επιβιώσω από εκείνη την περίοδο...».
Παιδικά χρόνια εγκλωβισμένα στα συντρίμμια μίας πόλης, μίας κοινωνίας. Ο μικρός Δερτούζος ήταν ένα από τα παιδιά-φαντάσματα εκείνης της εποχής και αναζήτησε αργότερα, όσα δεν έζησε στην παιδική ηλικία. «Ο Μιχάλης ήταν ένα μικρό παιδί σε σώμα μεγάλου», αναπολεί η δεύτερη σύζυγός του, Κάθριν Λιντέλ Δερτούζου. «Θυμάμαι όταν ήμασταν στην Ελβετία για το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ και στεκόμασταν έξω από ένα μαγαζί που πουλούσε μικρά σκούτερς. Μόλις τα είδε ο Μιχάλης το πρώτο πράγμα που σκέφτηκε ήταν ότι έπρεπε να οδηγήσει ένα αμέσως. Στη μέση του χειμώνα, λοιπόν, μπήκε μέσα στο μαγαζί, αγόρασε ένα σκούτερ και το οδήγησε 10 τετράγωνα, ντυμένος με το παλτό του από κασμίρ και εγώ τον παρακολουθούσα από μία γωνία».
Από την άλλη, η ανικανοποίητη ευφυΐα του εμποτίστηκε με το στοιχείο του ανθρωπισμού. Οραματίστηκε την ηλεκτρονική αγορά των πληροφοριών πολύ πριν υπάρξει ο παγκόσμιος ιστός, όπως ονειρεύτηκε και τον υπολογιστή που υπηρετεί τον άνθρωπο κι όχι το αντίστροφο. «Κάναμε ένα μεγάλο λάθος 300 χρόνια πριν όταν διαχωρίσαμε την τεχνολογία από τον άνθρωπο», είχε πει ο Δερτούζος σε μία συνέντευξή του στο Scientific American. «Είναι καιρός να τα ξαναενώσουμε». Ο Πρόεδρος του MIT, Τσαρλς Βεστ, εξήρε την προσωπικότητα του έλληνα επιστήμονα για αυτό το παιδικό του «κουσούρι». «Ο Μιχάλης ήταν ταυτόχρονα ηγέτης, εργάτης, οραματιστής και ένα τρυφερό ανθρώπινο πλάσμα. Ελάχιστοι είχαν τόσο ξεκάθαρα μέσα τους τις ηθικές και επαγγελματικές αρχές τους. Θα μου λείψει πολύ η φιλία του και οι συμβουλές του».
Η έξοδος του κόσμου από τον πόλεμο και η προσπάθεια για επιστροφή στην ομαλότητα βρίσκει το Μιχάλη στα θρανία του Κολεγίου Αθηνών. Ανόρεχτος στην αρχή, πέρασε τρεις χρονιές με κακούς βαθμούς στα μαθηματικά και στην έκθεση. Χρειάστηκε η παρέμβαση ενός μαθηματικού, ο οποίος χρησιμοποίησε τις τιράντες του Μιχάλη σαν σφεντόνα για να τον εξακοντίσει στον «ουρανό» της γνώσης και της εκπαίδευσης με μία τροχιά που ξεκίνησε από το Κολέγιο Αθηνών και κατέληξε στο MIT. «Ο καθηγητής της Άλγεβρας», διηγούταν ο Μιχάλης, «τράβηξε τις τιράντες μου την ώρα που μου έλεγε επιτακτικά ότι θα έπρεπε να μελετήσω Άλγεβρα και μετά τις άφησε να με κτυπήσουν με δύναμη στο στήθος μου. Από τότε μεταμορφώθηκα από μαθητής του Γ σε μαθητής του Α και άνοιξε ο δρόμος των πιθανών επιτυχιών μπροστά μου». Ήταν τόσο έντονη η επίδραση του κτυπήματος στο νεαρό μαθητή που όχι μόνο του έδωσε ώθηση για να φθάσει στην εκπαιδευτική αφρόκρεμα των ΗΠΑ αλλά τον έκανε να ασχοληθεί ιδιαίτερα και με το ρόλο του καθηγητή στη διαμόρφωση των μαθητών. «Οι δάσκαλοι να μην ξεχνούν ποτέ την επιρροή που έχει η αγάπη στη μόρφωση! Αν ο δάσκαλος αγαπάει το μαθητή, νοιάζεται πραγματικά για αυτόν, τον επιπλήττει αν δεν κάνει το σωστό και του εξηγεί τι πρέπει να κάνει, τότε η εκπαίδευση μπορεί να γίνει απίστευτα διαφορετική».
ΤΟ ΜΙΤ, το Πανεπιστήμιο της Μασαχουσέτης με έφεση στην τεχνολογία ήταν ο χώρος μέσα στον οποίο ο Δερτούζος ξεδίπλωσε όλες τις πνευματικές αρετές του. «Προέβλεψε ένα απίστευτο ποσοστό των όσων θα ακολουθούσαν στην επιστήμη των υπολογιστών», θυμάται ο καθηγητής και συνεργάτης του, Χάρολντ Άμπελσον. «Ήταν ο πρώτος που υποστήριξε ότι πρέπει να χρησιμοποιηθούν ευρέως οι υπολογιστές στην εκπαίδευση, όταν στο ΜΙΤ είχαμε όλους κι όλους 10 υπολογιστές. Το 1975, περιέφερε παντού την τρελή ιδέα του ότι κάποια ημέρα οι υπολογιστές θα βρίσκονται στα σπίτια».
Έγινε καθηγητής του Πανεπιστημίου το 1964 και διευθυντής του περίφημου Εργαστηρίου για την Επιστήμη των Υπολογιστών (LCS) το 1974. Με την καθοδήγηση του Δερτούζου, το LCS δημιούργησε, μεταξύ άλλων, τα spreadsheets, το δίκτυο Ethernet, τη λογική της χρονοχρήσης υπολογιστών, την κρυπτογραφία με δημόσιο κλειδί, το γραφικό σύστημα επικοινωνίας με τον υπολογιστή, την ταμπλέτα γραφικών, τα X Windows και σειρά άλλων σημαντικών τεχνολογιών. Για τους αμύητους της επιστήμης των υπολογιστών ίσως αυτά να φαίνονται κινέζικα ιδεογράμματα, αποτέλεσαν, όμως, δομικούς λίθους στην πρόοδο της «ανολοκλήρωτης επανάστασης». Έτσι αντιλαμβανόταν ο Δερτούζος την «έκρηξη» της πληροφορίας και αυτήν την ονομασία χρησιμοποίησε σε ένα από τα 7 βιβλία του.
«Η νέα προσέγγιση έχει αρχίσει να σχηματίζεται στο μυαλό μου εδώ και περισσότερο από μία δεκαετία», γράφει στο ομότιτλο πόνημά του. «Ξεκίνησε λόγω της απογοήτευσης που αισθανθήκαμε τόσο εγώ όσο και οι άλλοι όταν επιχειρήσαμε επανειλημμένα να χαλιναγωγήσουμε τους υπολογιστές για τις ανάγκες μας και τελικά ανακαλύψαμε ότι εμείς είμαστε εκείνοι που φοράμε το χαλινάρι. Ονόμασα τη νέα προσέγγιση ανθρωποκεντρική χρήση των υπολογιστών για να δώσω έμφαση στο ότι από εδώ και πέρα, τα συστήματα υπολογιστών θα πρέπει να εστιάζουν στις ανάγκες και τις δυνατότητές μας, αντί να μας αναγκάζουν να υποτασσόμαστε στις πολύπλοκες, ακατανόητες και μηχανιστικές τους λεπτομέρειες».
Η ανθρωπιστική έννοια που έδινε ο Δερτούζος στην πληροφορική και γενικότερα στην τεχνολογία και την επιστήμη και η πολιτική διάσταση που είχε το έργο του τον έφεραν συχνά σε δημόσιες θέσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες αλλά και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Δούλεψε υπό την προεδρεία του Τζίμι Κάρτερ πάνω στον επανασχεδιασμό των πληροφορικών συστημάτων για το Λευκό Οίκο και αντιπροσώπευε τις ΗΠΑ σε θέματα τεχνολογίας στη διάσκεψη των G7 του 1995. Ταυτόχρονα, υπήρξε για χρόνια σύμβουλος της ελληνικής κυβέρνησης σε θέματα τεχνολογίας. Τιμήθηκε για την προσφορά του στην Ελλάδα με το Μεγαλόσταυρο του Τάγματος της Τιμής.
Πολύ σημαντική ήταν η συμβολή του στη δημιουργία του World Wide Web Consortium. Ο εφευρέτης του World Wide Web και του υπερσυνδέσμου, Τιμ Μπέρνερς Λι, αναφερόμενος στη συμμετοχή του στενού του φίλου σε αυτήν την προσπάθεια είχε πει: «Σε εκείνο το χρονικό σημείο είχα μία ημιτελής τρελή ιδέα. Ο Μιχάλης έπαιξε σημαντικό ρόλο στην υλοποίησή της. Πήρε τα κομμάτια από τις σκέψεις μου και τα συνέθεσε για να δημιουργήσει τη συνολική εικόνα. Μόνο αυτός θα μπορούσε να το κάνει. Αν δεν υπήρχε ο Μιχάλης πιθανότατα να μην υπήρχε και το World Wide Web Consortium. Η ηγετική δύναμή του, η καθαρότητα της σκέψης του και η ζεστασιά της καρδιάς του ήταν μία συνεχής υποστήριξη για μένα».
Η παρακαταθήκη του βρίσκεται στα βιβλία του και στη διδακτική του, η οποία δημιουργήθηκε για να εμπνέει και να επαναπροσδιορίζει την πορεία των πραγμάτων. Το πιο σημαντικό μήνυμά της ήταν αυτό για το ο οποίο ο Μπιλ Γκέιτς είπε «ήταν ο πρώτος τεχνολόγος ανθρωπιστής. Πίστευε ότι η τεχνολογία είναι άχρηστη αν δεν υπηρετεί πραγματικά των ανθρώπινη ζωή, την επικοινωνία, το παιχνίδι, την εργασία».
http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathworld_1_27/08/2011_403708
Τρεμόντι: «Πλησιάζει η στιγμή των ευρωομολόγων»
Στη διεθνή οικονομική κρίση και στις πιθανές λύσεις της, αναφέρθηκε ο Ιταλός υπουργός Οικονομικών Τζούλιο Τρεμόντι, κατά την παρέμβασή του στην καθιερωμένη συνάντηση που οργανώνεται κάθε χρόνο στο Ρίμινι από την καθολική οργάνωση «Κοινωνία και Απελευθέρωση» (Comunione e Liberazione).
Σύμφωνα με τον κ. Τρεμόντι, η βασική διέξοδος είναι «οι δημόσιες επενδύσεις, που αποτελούν κοινό αγαθό. Τα ευρωομόλογα, κατά συνέπεια, χρησιμεύουν για να χρηματοδοτηθεί η ανάπτυξη».
«Αν πρώτα, ως μοντέλο ανάπτυξης, είχαμε την αυτοκινητοβιομηχανία, σήμερα πρέπει να εντοπίσουμε ένα καινούριο μοντέλο, διαμέσου των ευρωομολόγων», τόνισε ο Ιταλός «υπερυπουργός».
Αναφερόμενος στην αρνητική στάση της Γερμανίας, υπενθύμισε ότι «το 2010 οι εξαγωγές του Βερολίνου προς την Κίνα, άγγιξαν τα 53,5 δισ. ευρώ, ενώ εκείνες προς την Πορτογαλία, την Ελλάδα, την Ιρλανδία και την Ισπανία, τα 50,9 δισ.. ευρώ. «Θέλετε, λοιπόν, να πετάξετε όλο αυτό το αποτέλεσμα, ή νομίζετε ότι έχει και αυτό κάποια αξία», διερωτήθηκε, με νόημα, ο κ. Τρεμόντι, απευθυνόμενος, έμμεσα, στη γερμανική κυβέρνηση.
«Σε αυτή, την δεύτερη παγκοσμιοποίηση που ζούμε, η ενωμένη Ευρώπη αποκτά βασική σημασία και για το λόγο αυτό, πρέπει όλοι να προχωρήσουμε σε συνολικότερες και πιο ισορροπημένες εκτιμήσεις», σύμφωνα με τον υπεύθυνο της οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης του Σίλβιο Μπερλουσκόνι.
Σε σχέση με την όλη διεθνή οικονομική κρίση, ο ίδιος υπογράμμισε ότι «πολλές κυβερνήσεις νόμισαν ότι ήταν μόνον ένας κύκλος. Η κρίση, όμως, δεν έχει ακόμη λήξει. Βρισκόμαστε ακόμη στη διάσταση εκείνη στην οποία τα τέρατα διαδέχονται το ένα το άλλο».
Ειδικά για την περίπτωση της Ελλάδας, ο κ. Τρεμόντι πρόσθεσε ότι «μιλάμε για ένα πρόβλημα του όλου συστήματος, που έχει μεγάλο βάθος, αλλά το οποίο αφορά, πλέον, το παρελθόν».
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
Σύμφωνα με τον κ. Τρεμόντι, η βασική διέξοδος είναι «οι δημόσιες επενδύσεις, που αποτελούν κοινό αγαθό. Τα ευρωομόλογα, κατά συνέπεια, χρησιμεύουν για να χρηματοδοτηθεί η ανάπτυξη».
«Αν πρώτα, ως μοντέλο ανάπτυξης, είχαμε την αυτοκινητοβιομηχανία, σήμερα πρέπει να εντοπίσουμε ένα καινούριο μοντέλο, διαμέσου των ευρωομολόγων», τόνισε ο Ιταλός «υπερυπουργός».
Αναφερόμενος στην αρνητική στάση της Γερμανίας, υπενθύμισε ότι «το 2010 οι εξαγωγές του Βερολίνου προς την Κίνα, άγγιξαν τα 53,5 δισ. ευρώ, ενώ εκείνες προς την Πορτογαλία, την Ελλάδα, την Ιρλανδία και την Ισπανία, τα 50,9 δισ.. ευρώ. «Θέλετε, λοιπόν, να πετάξετε όλο αυτό το αποτέλεσμα, ή νομίζετε ότι έχει και αυτό κάποια αξία», διερωτήθηκε, με νόημα, ο κ. Τρεμόντι, απευθυνόμενος, έμμεσα, στη γερμανική κυβέρνηση.
«Σε αυτή, την δεύτερη παγκοσμιοποίηση που ζούμε, η ενωμένη Ευρώπη αποκτά βασική σημασία και για το λόγο αυτό, πρέπει όλοι να προχωρήσουμε σε συνολικότερες και πιο ισορροπημένες εκτιμήσεις», σύμφωνα με τον υπεύθυνο της οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης του Σίλβιο Μπερλουσκόνι.
Σε σχέση με την όλη διεθνή οικονομική κρίση, ο ίδιος υπογράμμισε ότι «πολλές κυβερνήσεις νόμισαν ότι ήταν μόνον ένας κύκλος. Η κρίση, όμως, δεν έχει ακόμη λήξει. Βρισκόμαστε ακόμη στη διάσταση εκείνη στην οποία τα τέρατα διαδέχονται το ένα το άλλο».
Ειδικά για την περίπτωση της Ελλάδας, ο κ. Τρεμόντι πρόσθεσε ότι «μιλάμε για ένα πρόβλημα του όλου συστήματος, που έχει μεγάλο βάθος, αλλά το οποίο αφορά, πλέον, το παρελθόν».
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
Λαγκάρντ: «Κίνδυνος ύφεσης, πρέπει να δράσουμε τώρα»
Η νέα επικεφαλής του ΔΝΤ προειδοποίησε σήμερα ότι η παγκόσμια οικονομία διατρέχει τον κίνδυνο να επανέλθει σε ύφεση και απηύθυνε έκκληση για επείγουσα συντονισμένη δράση πολιτικής, περιλαμβανομένης της υποχρεωτικής αναδιάρθρωσης της κεφαλαιακής δομής των ευρωπαϊκών τραπεζών.
«Οι εξελίξεις αυτό το καλοκαίρι έχουν δείξει πως βρισκόμαστε σε μία επικίνδυνη νέα φάση», δήλωσε η διευθύντρια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Κριστίν Λαγκάρντ, σε μία ετήσια συγκέντρωση παγκόσμιων διαμορφωτών πολιτικής την οποία φιλοξενεί η Ομοσπονδιακή Τράπεζα του Κάνσας Σίτι.
«Το στοίχημα είναι σαφές: κινδυνεύουμε να δούμε την εύθραυστη ανάκαμψη να εκτροχιάζεται. Πρέπει λοιπόν να δράσουμε τώρα».
Οι ανεπτυγμένες οικονομίες πρέπει να σφυρηλατήσουν μακροπρόθεσμα σχέδια προκειμένου να θέσουν υπό έλεγχο το χρέος τους, αλλά την ίδια στιγμή δεν θα πρέπει να επιδιώξουν τόσο γρήγορο «σφίξιμο της ζώνης» ώστε να τεθεί σε κίνδυνο η ανάκαμψη, είπε η Λαγκάρντ.
«Για να το πούμε απλά, οι μακροοικονομικές πολιτικές πρέπει να υποστηρίζουν την ανάπτυξη», δήλωσε η πρώην υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας στην πρώτη βαρυσήμαντη ομιλία της για την [οικονομική] πολιτική αφότου ανέλαβε επικεφαλής του ΔΝΤ, διαδεχόμενη τον Ντομινίκ Στρος Καν.
«Η νομισματική πολιτική θα πρέπει επίσης να παραμείνει σε υψηλό βαθμό προσαρμοσμένη, καθώς ο κίνδυνος της ύφεσης υπερακοντίζει τον κίνδυνο του πληθωρισμού», είπε, προσθέτοντας πως η κεντρική τράπεζα πρέπει να είναι έτοιμη να επανέλθει σε αντισυμβατικές δράσεις πολιτικής αν χρειαστεί.
Οι ευρωπαϊκές τράπεζες χρειάζεται να αναδιαρθρώσουν την κεφαλαιακή τους δομή, είπε, προσθέτοντας πως ο πιο αποτελεσματικός τρόπος να το κάνουν αυτό θα είναι «υποχρεωτική ουσιαστική αναδιάρθρωση της κεφαλαιακής δομής» μέσω ιδιωτικών διαύλων ει δυνατόν, διαφορετικά μέσω κάποιας μορφής δημόσιας χρηματοδότησης σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Οι ευρωπαϊκές χώρες θα πρέπει επίσης να εφαρμόσουν σχέδια μείωσης του ελλείμματος με ένα «αξιόπιστο οικονομικό μονοπάτι» - περιλαμβανομένης, είπε, της συνεχιζόμενης υποστήριξης από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η εστίαση σε μακροπρόθεσμη δημοσιονομική σταθεροποίηση δεν θα πρέπει να αγνοεί τη σημασία της δημιουργίας μεσοπρόθεσμης ανάπτυξης, είπε.
«Στο τέλος-τέλος ποιος θα πιστέψει ότι οι δεσμεύσεις να περικοπούν οι δαπάνες μπορούν να επιζήσουν μιας μακράς στασιμότητας με παρατεταμένη υψηλή ανεργία και κοινωνική δυσαρέσκεια;» αναρωτήθηκε.
Οι διαμορφωτές πολιτικές θα πρέπει επίσης να σταματήσουν τη διολίσθηση της αγοράς κατοικιών στις ΗΠΑ, είπε, βασιζόμενοι στην επέμβαση κυβερνητικών υπηρεσιών χρηματοδότησης στέγης και σε πιο επιθετικά προγράμματα προκειμένου να μειωθεί το χρέος των ιδιοκτητών κατοικίας.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
«Οι εξελίξεις αυτό το καλοκαίρι έχουν δείξει πως βρισκόμαστε σε μία επικίνδυνη νέα φάση», δήλωσε η διευθύντρια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Κριστίν Λαγκάρντ, σε μία ετήσια συγκέντρωση παγκόσμιων διαμορφωτών πολιτικής την οποία φιλοξενεί η Ομοσπονδιακή Τράπεζα του Κάνσας Σίτι.
«Το στοίχημα είναι σαφές: κινδυνεύουμε να δούμε την εύθραυστη ανάκαμψη να εκτροχιάζεται. Πρέπει λοιπόν να δράσουμε τώρα».
Οι ανεπτυγμένες οικονομίες πρέπει να σφυρηλατήσουν μακροπρόθεσμα σχέδια προκειμένου να θέσουν υπό έλεγχο το χρέος τους, αλλά την ίδια στιγμή δεν θα πρέπει να επιδιώξουν τόσο γρήγορο «σφίξιμο της ζώνης» ώστε να τεθεί σε κίνδυνο η ανάκαμψη, είπε η Λαγκάρντ.
«Για να το πούμε απλά, οι μακροοικονομικές πολιτικές πρέπει να υποστηρίζουν την ανάπτυξη», δήλωσε η πρώην υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας στην πρώτη βαρυσήμαντη ομιλία της για την [οικονομική] πολιτική αφότου ανέλαβε επικεφαλής του ΔΝΤ, διαδεχόμενη τον Ντομινίκ Στρος Καν.
«Η νομισματική πολιτική θα πρέπει επίσης να παραμείνει σε υψηλό βαθμό προσαρμοσμένη, καθώς ο κίνδυνος της ύφεσης υπερακοντίζει τον κίνδυνο του πληθωρισμού», είπε, προσθέτοντας πως η κεντρική τράπεζα πρέπει να είναι έτοιμη να επανέλθει σε αντισυμβατικές δράσεις πολιτικής αν χρειαστεί.
Οι ευρωπαϊκές τράπεζες χρειάζεται να αναδιαρθρώσουν την κεφαλαιακή τους δομή, είπε, προσθέτοντας πως ο πιο αποτελεσματικός τρόπος να το κάνουν αυτό θα είναι «υποχρεωτική ουσιαστική αναδιάρθρωση της κεφαλαιακής δομής» μέσω ιδιωτικών διαύλων ει δυνατόν, διαφορετικά μέσω κάποιας μορφής δημόσιας χρηματοδότησης σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Οι ευρωπαϊκές χώρες θα πρέπει επίσης να εφαρμόσουν σχέδια μείωσης του ελλείμματος με ένα «αξιόπιστο οικονομικό μονοπάτι» - περιλαμβανομένης, είπε, της συνεχιζόμενης υποστήριξης από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η εστίαση σε μακροπρόθεσμη δημοσιονομική σταθεροποίηση δεν θα πρέπει να αγνοεί τη σημασία της δημιουργίας μεσοπρόθεσμης ανάπτυξης, είπε.
«Στο τέλος-τέλος ποιος θα πιστέψει ότι οι δεσμεύσεις να περικοπούν οι δαπάνες μπορούν να επιζήσουν μιας μακράς στασιμότητας με παρατεταμένη υψηλή ανεργία και κοινωνική δυσαρέσκεια;» αναρωτήθηκε.
Οι διαμορφωτές πολιτικές θα πρέπει επίσης να σταματήσουν τη διολίσθηση της αγοράς κατοικιών στις ΗΠΑ, είπε, βασιζόμενοι στην επέμβαση κυβερνητικών υπηρεσιών χρηματοδότησης στέγης και σε πιο επιθετικά προγράμματα προκειμένου να μειωθεί το χρέος των ιδιοκτητών κατοικίας.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
Κάποτε θα τελείωνε κι αυτό...
Tου Mπαμπη Παπαδημητριου
Το κλείσιμο μιας μικρής, ατομικής ή οικογενειακής, επιχείρησης δεν είναι ποτέ ευχάριστο. Είναι γνωστή η συμβολή των μικρών και μεσαίων μονάδων στην απασχόληση. Συχνά όμως, στην παρούσα συγκυρία, η διαγραφή επιχειρηματιών συνδέεται με μιαν επώδυνη πρόοδο προς την εξυγίανση της οικονομίας.
Εύκολα «φωνάζει» κανείς για την καταστροφή, επιχειρήσεων και την προκύπτουσα ανεργία. Μια προσεκτική και όχι «πολιτικοποιημένη» ανάγνωση της πρόσφατης έρευνας «οικονομικού κλίματος» για λογαριασμό της συνομοσπονδίας επαγγελματικών, βιοτεχνών, εμπόρων (ΓΣΕΒΕΕ) αποκαλύπτει αυτή την πορεία αναδιάταξης. Μιλάμε βέβαια για τις πολύ μικρές μονάδες. Το 31% απ’ αυτές λειτουργεί μόνο με το «αφεντικό». Το 24% απασχολεί ένα ακόμη άτομο. Μόλις το 11% δουλεύει με περισσότερους από 10 εργαζομένους. Οι μισές μονάδες «δηλώνουν» τζίρο κάτω από 100 χιλιάδες, τα δύο τρίτα κινούνται στο εμπόριο και στις υπηρεσίες. Ακόμη κι έτσι, 52,5% των μονάδων θεωρούν ότι δεν πρόκειται να αντιμετωπίσουν σοβαρό πρόβλημα στο επόμενο διάστημα σε βαθμό που να κινδυνεύσουν να κλείσουν.
Επίσης, το 51% των μοναχικών αφεντικών (χωρίς προσωπικό δηλαδή) πιστεύει ότι δεν θα αποφύγουμε τη χρεοκοπία. Το ακριβώς αντίθετο πιστεύουν οι «πιο πραγματικές επιχειρήσεις», δηλαδή όσες απασχολούν 10 ή περισσότερα άτομα και πραγματοποιούν κάποιο σοβαρό τζίρο. Αυτές οι μικρές, αλλά πραγματικού επιχειρηματικού μεγέθους μονάδες, προσαρμόζονται καλύτερα στην κρίση. Μία στις τέσσερις κατορθώνει διεύρυνση του κύκλου εργασιών, αύξηση της ζήτησης και των παραγγελιών τους.
Μία στις δύο κρατά σταθερό το ανθρώπινο δυναμικό της και το 15% το αυξάνει κιόλας. Γι’ αυτό άλλωστε «μόνο» το 62% αποτιμά χειροτέρευση στο εξάμηνο που πέρασε, έναντι 86% των «μικρών αφεντικών». Απόσταση που επιβεβαιώνεται όταν ο τζίρος ξεπερνά τις 300 χιλιάδες: το 74% βλέπει τα πράγματα να πηγαίνουν χειρότερα, ποσοστό που φτάνει το 86% όταν ο τζίρος δεν ξεπερνά τις 100 χιλιάδες ευρώ.
Η Ελλάδα επιχειρεί μια καθυστερημένη προσαρμογή στην πραγματική ανοιχτή και ανταγωνιστική αγορά, η οποία σε άλλες χώρες έγινε τα προηγούμενα 10–20 χρόνια. Τα περισσότερα μικρά καταστήματα θα κλείσουν. Οξυδερκής αναλυτής παρατηρούσε μάλιστα ότι αυτό θα είχε ξεκινήσει πριν από 30 χρόνια, αν δεν το εμπόδιζαν οι «σοσιαλίζουσες» κρατικές παρεμβάσεις και δεν διευκόλυνε τα τεράστια κέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων που σταδιακά εγκαταστάθηκαν και στην Ελλάδα.
Φτάσαμε έως εδώ καβάλα σε έναν «υβριδικό αναρχο-ανισο-καπιταλισμό». Οι μεγάλες αλυσίδες και οι διεθνείς φίρμες προτιμούσαν να πωλούν πολύ κοντά στις μη ανταγωνιστικές και εξαιρετικά ακριβές τιμές που προσέφεραν στους καταναλωτές οι παραδοσιακές μικρομεσαίες μονάδες του εμπορίου και της βιοτεχνίας. Τώρα όμως που η αποσάρθρωση του κράτους έλαβε απροσδόκητες διαστάσεις και ο (καπιταλιστικός) κόμπος οδεύει στη στενωπό της κρίσης δίχως επιστροφή, είναι πολύ δύσκολο να διασωθεί το νέφος του 1 εκατομμυρίου μικρών μονάδων με πολιτικά μέσα.
Οποιος δεν μπορεί να πουλήσει φτηνά, να επιστρέψει ΦΠΑ, να πληρώσει φόρους και να καταβάλει ασφαλιστικές εισφορές, θα βγει από την αγορά.
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_27/08/2011_1296058
Το κλείσιμο μιας μικρής, ατομικής ή οικογενειακής, επιχείρησης δεν είναι ποτέ ευχάριστο. Είναι γνωστή η συμβολή των μικρών και μεσαίων μονάδων στην απασχόληση. Συχνά όμως, στην παρούσα συγκυρία, η διαγραφή επιχειρηματιών συνδέεται με μιαν επώδυνη πρόοδο προς την εξυγίανση της οικονομίας.
Εύκολα «φωνάζει» κανείς για την καταστροφή, επιχειρήσεων και την προκύπτουσα ανεργία. Μια προσεκτική και όχι «πολιτικοποιημένη» ανάγνωση της πρόσφατης έρευνας «οικονομικού κλίματος» για λογαριασμό της συνομοσπονδίας επαγγελματικών, βιοτεχνών, εμπόρων (ΓΣΕΒΕΕ) αποκαλύπτει αυτή την πορεία αναδιάταξης. Μιλάμε βέβαια για τις πολύ μικρές μονάδες. Το 31% απ’ αυτές λειτουργεί μόνο με το «αφεντικό». Το 24% απασχολεί ένα ακόμη άτομο. Μόλις το 11% δουλεύει με περισσότερους από 10 εργαζομένους. Οι μισές μονάδες «δηλώνουν» τζίρο κάτω από 100 χιλιάδες, τα δύο τρίτα κινούνται στο εμπόριο και στις υπηρεσίες. Ακόμη κι έτσι, 52,5% των μονάδων θεωρούν ότι δεν πρόκειται να αντιμετωπίσουν σοβαρό πρόβλημα στο επόμενο διάστημα σε βαθμό που να κινδυνεύσουν να κλείσουν.
Επίσης, το 51% των μοναχικών αφεντικών (χωρίς προσωπικό δηλαδή) πιστεύει ότι δεν θα αποφύγουμε τη χρεοκοπία. Το ακριβώς αντίθετο πιστεύουν οι «πιο πραγματικές επιχειρήσεις», δηλαδή όσες απασχολούν 10 ή περισσότερα άτομα και πραγματοποιούν κάποιο σοβαρό τζίρο. Αυτές οι μικρές, αλλά πραγματικού επιχειρηματικού μεγέθους μονάδες, προσαρμόζονται καλύτερα στην κρίση. Μία στις τέσσερις κατορθώνει διεύρυνση του κύκλου εργασιών, αύξηση της ζήτησης και των παραγγελιών τους.
Μία στις δύο κρατά σταθερό το ανθρώπινο δυναμικό της και το 15% το αυξάνει κιόλας. Γι’ αυτό άλλωστε «μόνο» το 62% αποτιμά χειροτέρευση στο εξάμηνο που πέρασε, έναντι 86% των «μικρών αφεντικών». Απόσταση που επιβεβαιώνεται όταν ο τζίρος ξεπερνά τις 300 χιλιάδες: το 74% βλέπει τα πράγματα να πηγαίνουν χειρότερα, ποσοστό που φτάνει το 86% όταν ο τζίρος δεν ξεπερνά τις 100 χιλιάδες ευρώ.
Η Ελλάδα επιχειρεί μια καθυστερημένη προσαρμογή στην πραγματική ανοιχτή και ανταγωνιστική αγορά, η οποία σε άλλες χώρες έγινε τα προηγούμενα 10–20 χρόνια. Τα περισσότερα μικρά καταστήματα θα κλείσουν. Οξυδερκής αναλυτής παρατηρούσε μάλιστα ότι αυτό θα είχε ξεκινήσει πριν από 30 χρόνια, αν δεν το εμπόδιζαν οι «σοσιαλίζουσες» κρατικές παρεμβάσεις και δεν διευκόλυνε τα τεράστια κέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων που σταδιακά εγκαταστάθηκαν και στην Ελλάδα.
Φτάσαμε έως εδώ καβάλα σε έναν «υβριδικό αναρχο-ανισο-καπιταλισμό». Οι μεγάλες αλυσίδες και οι διεθνείς φίρμες προτιμούσαν να πωλούν πολύ κοντά στις μη ανταγωνιστικές και εξαιρετικά ακριβές τιμές που προσέφεραν στους καταναλωτές οι παραδοσιακές μικρομεσαίες μονάδες του εμπορίου και της βιοτεχνίας. Τώρα όμως που η αποσάρθρωση του κράτους έλαβε απροσδόκητες διαστάσεις και ο (καπιταλιστικός) κόμπος οδεύει στη στενωπό της κρίσης δίχως επιστροφή, είναι πολύ δύσκολο να διασωθεί το νέφος του 1 εκατομμυρίου μικρών μονάδων με πολιτικά μέσα.
Οποιος δεν μπορεί να πουλήσει φτηνά, να επιστρέψει ΦΠΑ, να πληρώσει φόρους και να καταβάλει ασφαλιστικές εισφορές, θα βγει από την αγορά.
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_27/08/2011_1296058
Παράξενες, αλλά ιδιοφυείς, χαρακτηρίζει ο Guardian τις νέες ελληνικές ταινίες
Μία ανάλυση του νέου ελληνικού σινεμά επιχειρεί ο Guardian, ο οποίος χαρακτηρίζει τις πρόσφατες ταινίες ως παράξενες και ιδιοφυείς. Η βρετανική εφημερίδα αναρωτιέται αν το ελληνικό σινεμά αποτελεί προϊόν της οικονομικής κρίσης στη χώρα και εξετάζει το μέλλον του.
Ο Στηβ Ρόουζ αναφέρεται κυρίως στο Attenberg και τον Κυνόδοντα.
«Το Attenberg δεν είναι το πρώτο ιδιοφυώς παράξενο φιλμ που προήλθε από την Ελλάδα το τελευταίο διάστημα. Πέρυσι είχαμε τον Κυνόδοντα του Γιώργου Λάνθιμου, μια σουρεαλιστική, ψυχρή μελέτη οικογενειακής δυσλειτουργίας».
«Τα τελευταία χρόνια η εικόνα της Ελλάδας παγκοσμίως έχει αλλάξει από ειδυλλιακό μέρος για διακοπές στη Μεσόγειο [...] σε ανυπότακτο προβληματικό τόπο. Και όχι μόνο με οικονομικούς όρους. Μην ξεχνάμε ότι η Ελλάδα είχε τη δική της εξέγερση στους δρόμους το 2008».
«Επομένως, είναι ίσως αναμενόμενο ότι το σινεμά της χώρας αλλάζει και αυτό. Το ολοένα και αυξανόμενος αριθμός ανεξάρτητων, και ανεξήγητα παράξενων, νέων ελληνικών ταινιών έχει κάνει πολλούς να καλωσορίζουν την έλευση ενός νέου ελληνικού κύματος, ή όπως το ονομάζουν μερικοί του "Ελληνικού Κύματος του Παράξενου"» γράφει ο συντάκτης, ο οποίος αναφέρεται και σε... λιγότερο παράξενες (όπως λέει) ταινίες, όπως το Wasted Youth, τη Χώρα Προέλευσης, τον Μαχαιροβγάλτη και τη Στρέλλα.
«Είναι απλά σύμπτωση ότι η πιο προβληματική χώρα φτιάχνει το πιο ασυνήθιστο σινεμά;» αναρωτιέται ο δημοσιογράφος του Guardian.
«Δεν αποτελεί ακριβώς σύμπτωση, αλλά δεν υπάρχει και βάση γι' αυτό» απαντά ο Γιώργος Λάνθιμος. «Δεν υπάρχει κοινή φιλοσοφία, γεγονός που είναι καλό. Το κοινό σημείο μας είναι ότι δεν έχουμε χρήματα, οπότε πρέπει να φτιάξουμε τα δικά μας, φτηνά, πολύ μικρά φιλμ» προσθέτει.
«Δεν υπάρχουν πραγματικοί παραγωγοί στην Ελλάδα, ούτε δημόσιο χρήμα πλέον. Το μεγαλύτερο διάστημα δεν ξέρουμε πώς να το κάνουμε, είναι ένας εφιάλτης. Αλλά τουλάχιστον το κάνουμε από αγάπη».
Η δημιουργός του Attenberg Αθηνά Ραχήλ Τσαγγάρη βλέπει ένα κοινό στοιχείο, την ενασχόληση με την οικογένεια. «Πρόκειται για μια ελληνική εμμονή» λέει.
Αν και οι Άλπεις του Γ.Λάνθιμου προβάλλονται σε λίγες ημέρες στο διαγωνιστικό τμήμα της Βενετίας, ο σκηνοθέτης δεν είναι τόσο αισιόδοξος ότι μπορεί να συνεχίσει να γυρίζει ταινίες στην Ελλάδα.
«Πίστευα ότι η επιτυχία του Κυνόδοντα θα το έκανε ευκολότερο, αλλά δεν το πιστεύω πια. Δεν ξέρω πόσο θα πρέπει να συνεχίσουν οι άνθρωποι να θυσιάζουν τους εαυτούς τους για την τέχνη» δηλώνει.
Από την πλευρά της, η Τσαγγάρη που έχει ζήσει και στο εξωτερικό δηλώνει ότι ήρθε για να μείνει. «Αυτή είναι η κατάσταση και κάπως πρέπει τώρα να την φτιάξουμε. Το σινεμά είναι ένας υπέροχος τρόπος για να γίνει αυτό» τονίζει.
Ο Στηβ Ρόουζ αναφέρεται κυρίως στο Attenberg και τον Κυνόδοντα.
«Το Attenberg δεν είναι το πρώτο ιδιοφυώς παράξενο φιλμ που προήλθε από την Ελλάδα το τελευταίο διάστημα. Πέρυσι είχαμε τον Κυνόδοντα του Γιώργου Λάνθιμου, μια σουρεαλιστική, ψυχρή μελέτη οικογενειακής δυσλειτουργίας».
«Τα τελευταία χρόνια η εικόνα της Ελλάδας παγκοσμίως έχει αλλάξει από ειδυλλιακό μέρος για διακοπές στη Μεσόγειο [...] σε ανυπότακτο προβληματικό τόπο. Και όχι μόνο με οικονομικούς όρους. Μην ξεχνάμε ότι η Ελλάδα είχε τη δική της εξέγερση στους δρόμους το 2008».
«Επομένως, είναι ίσως αναμενόμενο ότι το σινεμά της χώρας αλλάζει και αυτό. Το ολοένα και αυξανόμενος αριθμός ανεξάρτητων, και ανεξήγητα παράξενων, νέων ελληνικών ταινιών έχει κάνει πολλούς να καλωσορίζουν την έλευση ενός νέου ελληνικού κύματος, ή όπως το ονομάζουν μερικοί του "Ελληνικού Κύματος του Παράξενου"» γράφει ο συντάκτης, ο οποίος αναφέρεται και σε... λιγότερο παράξενες (όπως λέει) ταινίες, όπως το Wasted Youth, τη Χώρα Προέλευσης, τον Μαχαιροβγάλτη και τη Στρέλλα.
«Είναι απλά σύμπτωση ότι η πιο προβληματική χώρα φτιάχνει το πιο ασυνήθιστο σινεμά;» αναρωτιέται ο δημοσιογράφος του Guardian.
«Δεν αποτελεί ακριβώς σύμπτωση, αλλά δεν υπάρχει και βάση γι' αυτό» απαντά ο Γιώργος Λάνθιμος. «Δεν υπάρχει κοινή φιλοσοφία, γεγονός που είναι καλό. Το κοινό σημείο μας είναι ότι δεν έχουμε χρήματα, οπότε πρέπει να φτιάξουμε τα δικά μας, φτηνά, πολύ μικρά φιλμ» προσθέτει.
«Δεν υπάρχουν πραγματικοί παραγωγοί στην Ελλάδα, ούτε δημόσιο χρήμα πλέον. Το μεγαλύτερο διάστημα δεν ξέρουμε πώς να το κάνουμε, είναι ένας εφιάλτης. Αλλά τουλάχιστον το κάνουμε από αγάπη».
Η δημιουργός του Attenberg Αθηνά Ραχήλ Τσαγγάρη βλέπει ένα κοινό στοιχείο, την ενασχόληση με την οικογένεια. «Πρόκειται για μια ελληνική εμμονή» λέει.
Αν και οι Άλπεις του Γ.Λάνθιμου προβάλλονται σε λίγες ημέρες στο διαγωνιστικό τμήμα της Βενετίας, ο σκηνοθέτης δεν είναι τόσο αισιόδοξος ότι μπορεί να συνεχίσει να γυρίζει ταινίες στην Ελλάδα.
«Πίστευα ότι η επιτυχία του Κυνόδοντα θα το έκανε ευκολότερο, αλλά δεν το πιστεύω πια. Δεν ξέρω πόσο θα πρέπει να συνεχίσουν οι άνθρωποι να θυσιάζουν τους εαυτούς τους για την τέχνη» δηλώνει.
Από την πλευρά της, η Τσαγγάρη που έχει ζήσει και στο εξωτερικό δηλώνει ότι ήρθε για να μείνει. «Αυτή είναι η κατάσταση και κάπως πρέπει τώρα να την φτιάξουμε. Το σινεμά είναι ένας υπέροχος τρόπος για να γίνει αυτό» τονίζει.
Παρασκευή 26 Αυγούστου 2011
Μετά τον Κολ, και ο Χέλμουτ Σμιτ «θάβει» τη Μέρκελ
Σε όλο και δυσκολότερη πολιτική θέση βρίσκεται η Ανγκελα Μέρκελ: μπορεί να αναδείχθηκε εκ νέου από το περιοδικό Forbes ως η ισχυρότερη γυναίκα του κόσμου, αλλά δέχεται πλέον διασταυρούμενα και ομαδικά πυρά για την πολιτική της, αφού εναντίον της στρέφονται δυο ομάδες «αγανακτισμένων»- τόσο αυτοί που υποστηρίζουν ότι το Βερολίνο οφείλει να στηρίξει πιο αποφασιστικά και με νέα κεφάλαια το ευρώ και τα υπερχρεωμένα κράτη -μέλη, όσο και εκείνου που θεωρούν ότι μετά την 21η Ιουλίου η Ευρωπαική Ενωση τείνει να μεταλλαχθεί σε «ένωση μεταφοράς χρεών» από τις φτωχές στις πλούσιες χώρες, με πρώτο θύμα τους γερμανούς φορολογούμενους.
Μετά τον μέντορα της, Χελμουτ Κολ ο οποίος εξαπέλυσε νέα ολομέτωπη επίθεση κατά της πρώην προστατευόμενης του, ήρθε χθες η σειρά ενός ακόμη πρώην καγκελάριου της Γερμανίας, του Χέλμουτ Σμιτ, να στρέψει τα πυρά του ενάντια στην πανταχόθεν βαλλόμενη ηγέτιδα των Χριστιανοδημοκρατών. Οπως είπε ο Σμιτ, σε εκδήλωση της εφημερίδας Die Zeit στη Φρανκφούρτη, «πρέπει να μπορεί κανείς να βασίζεται στους Γερμανούς, έχει απόλυτο δίκιο επ΄ αυτού ο Χέλμουτ Κολ».
Ο Σμιτ επέκρινε έντονα και τους χειρισμούς του νυν κυβερνητικού συνασπισμού στο Βερολίνο όσον αφορά την ελληνική κρίση. «Καθ' όλη τη διάρκεια του 2010 η γερμανική κυβέρνηση δημιούργησε την εντύπωση ότι της είναι αδιάφορο εάν χρεοκοπήσει η Ελλάδα. Η Γερμανία δημιούργησε την εντύπωση ότι ουσιαστικά δεν θέλει να βοηθήσει τους Ελληνες. Αυτό δεν ήταν ούτε χριστιανικό ούτε ευρωπαϊκό», φέρεται να δήλωσε ο πρώην καγκελάριος.
Δεν έχει πυξίδα η πολιτική της
Οσο για τον Χέλμουτ Κολ, αυτός βρήκε ξανά την ευκαιρία να «ξεσπαθώσει» κατά της πολιτικής του «θυγατέρας», που άλλωστε ανέβηκε τη σκαλα της κομματικής ιεραρχίας με το παρατσούκλι «το κορίτσι του Κολ». Ο πρώην καγκελάριος τόνισε συγκεκριμένα ότι η πολιτική της διαδόχου του «δεν έχει πυξίδα ούτε άγκυρα», γεγονός που «απειλεί να εξασθενήσει την επιρροή της Γερμανίας στο εξωτερικό».
«Οι τεράστιες αλλαγές σε διεθνές επίπεδο δεν μπορούν να αποτελέσουν καμία δικαιολογία για να μην έχεις άποψη ή ιδέα πού ανήκεις και πού πας», διεμήνυσε ο πρώην καγκελάριος της Γερμανίας, ένας εκ των ηγετών που συνέβαλαν στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση τη δεκαετία του ΄90, στη διμηνιαία επιθεώρηση Internationale Politik.
Μιλώντας για την κρίση χρέους στην ευρωζώνη, δήλωσε ότι τα προβλήματα είναι διαχειρίσιμα, αλλά προσέθεσε ότι είχε ταχθεί εναντίον της ένταξης της Ελλάδας στο ευρώ, εάν δεν εφαρμόζονταν προηγουμένως μεταρρυθμίσεις.
«Εάν ήμουν εγώ καγκελάριος, η Γερμανία δεν θα συναινούσε στην ένταξη της Ελλάδας στο ευρώ χωρίς να υπάρξουν βαθιές δομικές μεταρρυθμίσεις», σημείωσε - σε ένα πολιτικό «καρφί» που στρέφεται βέβαια περισσότερο κατά του σοσιαλδημοκράτη Γκέρχαρντ Σρέντερ.
Δεν ισχύει όμως το ιδιο για τις επικρίσεις του όσον αφορά την Λιβύη: ο Κολ επέκρινε εντονότατα το γεγονός ότι η Γερμανία απείχε από την ψηφοφορία στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ με την οποία εγκρίθηκε η ανάληψη στρατιωτικής δράσης για την επιβολή της απαγόρευσης των πτήσεων πάνω από τη Λιβύη και την προστασία των αμάχων.
Επεσήμανε ακόμα ότι η επιρροή της Γερμανίας στις ΗΠΑ υποχωρεί και υποστήριξε ότι δεν θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί πως ένας Αμερικανός πρόεδρος θα ερχόταν στην Ευρώπη και δεν θα επισκεπτόταν τη Γερμανία. «Η Γερμανία εδώ και μερικά χρόνια δεν αποτελεί πλέον υπολογίσιμη δύναμη - ούτε στο εσωτερικό ούτε στο εξωτερικό», είχε δηλώσει ο πρώην καγκελάριος.
Η Μέρκελ επιχείρησε να απαντήσει διακριτικά, τονίζοντας ότι «καθε εποχή έχει και τις δικές της ανάγκες», και «λιβανίζοντας» εκ νέου τον μέντορα της. Αλλά η ζημιά είχε γίνει…
Ραντεβού τον Σεπτέμβρη
Οι σκληρές δηλώσεις των Κολ και Σμιτ γίνονται περίπου ένα μήνα πριν από την κρίσιμη ψηφοφορία στο γερμανικό κοινοβούλιο για το πακέτο διάσωσης των χωρών της ευρωζώνης. Αυτή ακριβώς η αντιπαράθεση ανάγκασε την Ανγκελα Μέρκελ να ματαιώσει την επικείμενη επίσκεψή της στη Ρωσία καθώς αυτή είχε προγραμματιστεί για τα μέσα Σεπτεμβρίου, λίγα εικοσιτετράωρα πριν από την κρίσιμη ψηφοφορία στη Βουλή για τις αποφάσεις της 21ης Ιουλίου και τον μηχανισμό EFSF.
Μάλιστα, τα διεθνή πρακτορεία μετέδωσαν χθες, επικαλούμενα πηγή του κυβερνώντος Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος, ότι η συζήτηση στη Μπούντεσταγκ ίσως αναβληθεί για μία εβδομάδα στις 29 αντί για τις 23 Σεπτεμβρίου.
Και να ήταν μόνον ο Κολ… Θέση έχουν πάρει, επίσης, οι εκπρόσωποι όλων των κομμάτων, υπουργοί (αίσθηση προκάλεσε, ασφαλώς, η τοποθέτηση της υπουργού Εργασίας και «δελφίνου» του κόμματος, Ούρσουλα φον ντερ Λέγκεν), αλλα και τραπεζίτες και μεγαλοβιομήχανοι.
Ενδεικτικές είναι οι τοποθετήσεις που έχουν κάνει το τελευταίο διάστημα δύο κορυφαία στελέχη του CDU: αφενός, ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Κρίστιαν Βουλφ, ο οποίος χαρακτήρισε παράτυπη την αγορά ομολόγων από την ΕΚΤ και, αφετέρου, ο επικεφαλής του Κοινοβουλίου Νόρμπερτ Λάμερτ, που ισχυρίστηκε ότι έχει υποβαθμιστεί ο ρόλος των βουλευτών.
Με τις επικρίσεις όλων των παραπάνω διαφωνεί βεβαια και ο πραγματικός διαχειριστής της κρίσης από γερμανικής πλευράς, ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας τάχθηκε εκ νέου υπέρ της ενίσχυσης του ρόλου του EFSF και δήλωσε από τη Φραγκφούρτη ότι είναι «επείγουσα ανάγκη» ο μηχανισμός να μπορεί «να παρεμβαίνει στη δευτερογενή αγορά, έτσι ώστε η ΕΚΤ να μην είναι ο μοναδικός θεσμός που θα έχει αυτή τη δυνατότητα». Ηταν δε κατηγορηματικός στην άποψή του ότι η αύξηση των κεφαλαίων στα 440 δισ. ευρώ -μια απόφαση που έχει ληφθεί αλλά δεν έχει υλοποιηθεί- θα ικανοποιήσει και θα ηρεμήσει τις αγορές.
http://www.tovima.gr/world/article/?aid=416529&h1=true
Μετά τον μέντορα της, Χελμουτ Κολ ο οποίος εξαπέλυσε νέα ολομέτωπη επίθεση κατά της πρώην προστατευόμενης του, ήρθε χθες η σειρά ενός ακόμη πρώην καγκελάριου της Γερμανίας, του Χέλμουτ Σμιτ, να στρέψει τα πυρά του ενάντια στην πανταχόθεν βαλλόμενη ηγέτιδα των Χριστιανοδημοκρατών. Οπως είπε ο Σμιτ, σε εκδήλωση της εφημερίδας Die Zeit στη Φρανκφούρτη, «πρέπει να μπορεί κανείς να βασίζεται στους Γερμανούς, έχει απόλυτο δίκιο επ΄ αυτού ο Χέλμουτ Κολ».
Ο Σμιτ επέκρινε έντονα και τους χειρισμούς του νυν κυβερνητικού συνασπισμού στο Βερολίνο όσον αφορά την ελληνική κρίση. «Καθ' όλη τη διάρκεια του 2010 η γερμανική κυβέρνηση δημιούργησε την εντύπωση ότι της είναι αδιάφορο εάν χρεοκοπήσει η Ελλάδα. Η Γερμανία δημιούργησε την εντύπωση ότι ουσιαστικά δεν θέλει να βοηθήσει τους Ελληνες. Αυτό δεν ήταν ούτε χριστιανικό ούτε ευρωπαϊκό», φέρεται να δήλωσε ο πρώην καγκελάριος.
Δεν έχει πυξίδα η πολιτική της
Οσο για τον Χέλμουτ Κολ, αυτός βρήκε ξανά την ευκαιρία να «ξεσπαθώσει» κατά της πολιτικής του «θυγατέρας», που άλλωστε ανέβηκε τη σκαλα της κομματικής ιεραρχίας με το παρατσούκλι «το κορίτσι του Κολ». Ο πρώην καγκελάριος τόνισε συγκεκριμένα ότι η πολιτική της διαδόχου του «δεν έχει πυξίδα ούτε άγκυρα», γεγονός που «απειλεί να εξασθενήσει την επιρροή της Γερμανίας στο εξωτερικό».
«Οι τεράστιες αλλαγές σε διεθνές επίπεδο δεν μπορούν να αποτελέσουν καμία δικαιολογία για να μην έχεις άποψη ή ιδέα πού ανήκεις και πού πας», διεμήνυσε ο πρώην καγκελάριος της Γερμανίας, ένας εκ των ηγετών που συνέβαλαν στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση τη δεκαετία του ΄90, στη διμηνιαία επιθεώρηση Internationale Politik.
Μιλώντας για την κρίση χρέους στην ευρωζώνη, δήλωσε ότι τα προβλήματα είναι διαχειρίσιμα, αλλά προσέθεσε ότι είχε ταχθεί εναντίον της ένταξης της Ελλάδας στο ευρώ, εάν δεν εφαρμόζονταν προηγουμένως μεταρρυθμίσεις.
«Εάν ήμουν εγώ καγκελάριος, η Γερμανία δεν θα συναινούσε στην ένταξη της Ελλάδας στο ευρώ χωρίς να υπάρξουν βαθιές δομικές μεταρρυθμίσεις», σημείωσε - σε ένα πολιτικό «καρφί» που στρέφεται βέβαια περισσότερο κατά του σοσιαλδημοκράτη Γκέρχαρντ Σρέντερ.
Δεν ισχύει όμως το ιδιο για τις επικρίσεις του όσον αφορά την Λιβύη: ο Κολ επέκρινε εντονότατα το γεγονός ότι η Γερμανία απείχε από την ψηφοφορία στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ με την οποία εγκρίθηκε η ανάληψη στρατιωτικής δράσης για την επιβολή της απαγόρευσης των πτήσεων πάνω από τη Λιβύη και την προστασία των αμάχων.
Επεσήμανε ακόμα ότι η επιρροή της Γερμανίας στις ΗΠΑ υποχωρεί και υποστήριξε ότι δεν θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί πως ένας Αμερικανός πρόεδρος θα ερχόταν στην Ευρώπη και δεν θα επισκεπτόταν τη Γερμανία. «Η Γερμανία εδώ και μερικά χρόνια δεν αποτελεί πλέον υπολογίσιμη δύναμη - ούτε στο εσωτερικό ούτε στο εξωτερικό», είχε δηλώσει ο πρώην καγκελάριος.
Η Μέρκελ επιχείρησε να απαντήσει διακριτικά, τονίζοντας ότι «καθε εποχή έχει και τις δικές της ανάγκες», και «λιβανίζοντας» εκ νέου τον μέντορα της. Αλλά η ζημιά είχε γίνει…
Ραντεβού τον Σεπτέμβρη
Οι σκληρές δηλώσεις των Κολ και Σμιτ γίνονται περίπου ένα μήνα πριν από την κρίσιμη ψηφοφορία στο γερμανικό κοινοβούλιο για το πακέτο διάσωσης των χωρών της ευρωζώνης. Αυτή ακριβώς η αντιπαράθεση ανάγκασε την Ανγκελα Μέρκελ να ματαιώσει την επικείμενη επίσκεψή της στη Ρωσία καθώς αυτή είχε προγραμματιστεί για τα μέσα Σεπτεμβρίου, λίγα εικοσιτετράωρα πριν από την κρίσιμη ψηφοφορία στη Βουλή για τις αποφάσεις της 21ης Ιουλίου και τον μηχανισμό EFSF.
Μάλιστα, τα διεθνή πρακτορεία μετέδωσαν χθες, επικαλούμενα πηγή του κυβερνώντος Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος, ότι η συζήτηση στη Μπούντεσταγκ ίσως αναβληθεί για μία εβδομάδα στις 29 αντί για τις 23 Σεπτεμβρίου.
Και να ήταν μόνον ο Κολ… Θέση έχουν πάρει, επίσης, οι εκπρόσωποι όλων των κομμάτων, υπουργοί (αίσθηση προκάλεσε, ασφαλώς, η τοποθέτηση της υπουργού Εργασίας και «δελφίνου» του κόμματος, Ούρσουλα φον ντερ Λέγκεν), αλλα και τραπεζίτες και μεγαλοβιομήχανοι.
Ενδεικτικές είναι οι τοποθετήσεις που έχουν κάνει το τελευταίο διάστημα δύο κορυφαία στελέχη του CDU: αφενός, ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Κρίστιαν Βουλφ, ο οποίος χαρακτήρισε παράτυπη την αγορά ομολόγων από την ΕΚΤ και, αφετέρου, ο επικεφαλής του Κοινοβουλίου Νόρμπερτ Λάμερτ, που ισχυρίστηκε ότι έχει υποβαθμιστεί ο ρόλος των βουλευτών.
Με τις επικρίσεις όλων των παραπάνω διαφωνεί βεβαια και ο πραγματικός διαχειριστής της κρίσης από γερμανικής πλευράς, ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας τάχθηκε εκ νέου υπέρ της ενίσχυσης του ρόλου του EFSF και δήλωσε από τη Φραγκφούρτη ότι είναι «επείγουσα ανάγκη» ο μηχανισμός να μπορεί «να παρεμβαίνει στη δευτερογενή αγορά, έτσι ώστε η ΕΚΤ να μην είναι ο μοναδικός θεσμός που θα έχει αυτή τη δυνατότητα». Ηταν δε κατηγορηματικός στην άποψή του ότι η αύξηση των κεφαλαίων στα 440 δισ. ευρώ -μια απόφαση που έχει ληφθεί αλλά δεν έχει υλοποιηθεί- θα ικανοποιήσει και θα ηρεμήσει τις αγορές.
http://www.tovima.gr/world/article/?aid=416529&h1=true
Μεγάλο ενδιαφέρον για επενδύσεις στα φωτοβολταϊκά από τους Γερμανούς
Ενα μεγάλο σχέδιο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από φωτοβολταϊκά και τη μεταφορά της μέσω υποβρυχίων καλωδίων στην Ευρώπη συζήτησαν ο υπουργός Περιβάλλοντος κ. Γιώργος Παπακωνσταντίνου με τον Γερμανό υφυπουργό Οικονομίας κ. Στέφαν Kαπφέρερ. Στόχος της ελληνικής πλευράς είναι να αξιοποιηθεί η δυνατότητα που υπάρχει ώστε το μεγαλύτερο μέρος του εξοπλισμού να παράγεται στην Ελλάδα από εγχώριες ή από νέες βιομηχανίες που θα ιδρυθούν.
Ο κ. Παπακωνσταντίνου άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο συμμετοχής και άλλων χωρών στο σχέδιο, καθώς οι διεθνείς διασυνδέσεις που θα απαιτηθούν για τη μεταφορά του ηλεκτρικού, θα αξιοποιήσουν δίκτυα ενδεχομένως και της Ιταλίας, που είναι η πλησιέστερη προς την Ελλάδα χώρα και με την οποία ήδη υπάρχει υποβρύχια διασύνδεση 500 μεγαβάτ. Ο κ. Καπφέρερ συναντήθηκε επίσης με τον υπουργό Ανάπτυξης κ. Χρυσοχοΐδη και τον υπουργό Οικονομικών Ευ. Βενιζέλο. Η ρευστότητα επιχειρήσεων και τραπεζών, η παροχή τεχνογνωσίας σε διάφορα επίπεδα και αναζήτηση επενδυτικών ευκαιριών σε πέντε τομείς και συγκεκριμένα στην ενέργεια, τη ναυτιλία, τα τρόφιμα, τα απόβλητα και τις υποδομές αποτελούν πεδία ελληνογερμανικής συνεργασίας. O κ. Kαπφέρερ στη συνάντηση που είχε με τον κ. Eυάγγελο Bενιζέλο μετέφερε το γερμανικό ενδιαφέρον για το ελληνικό πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων, ενώ στη συνάντηση με τον κ. Xρυσοχοΐδη έκλεισε το πλαίσιο της συνεργασίας των δύο χωρών με συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα και βήματα μέχρι τις 6 και 7 Oκτωβρίου, οπότε αυτό θα εξειδικευθεί κατά την επίσκεψη του υπουργού Oικονομίας και Tεχνολογίας της Γερμανίας, κ. Φίλιπ Pόσλερ, στην Aθήνα, ο οποίος θα συνοδεύεται από 100 Γερμανούς επιχειρηματίες. Eνδιάμεσους σταθμούς θα αποτελέσουν μία συνάντηση του ΣEB και του αντίστοιχου γερμανικού Συνδέσμου στη ΔEΘ και η συνάντηση του πρωθυπουργού κ. Γιώργου Παπανδρέου με τη Γερμανίδα καγκελάριο Aγκελα Mέρκελ στα τέλη Σεπτεμβρίου στο Bερολίνο, όπου και η συνεργασία των δύο χωρών θα επισφραγισθεί πολιτικά.
Tα πρώτα χειροπιαστά δείγματα του γερμανικού ενδιαφέροντος για την ανάπτυξη της Eλλάδας, καταγράφονται στον κρίσιμο τομέα της ρευστότητας. Σύμφωνα με πληροφορίες, στη συνάντηση με τον κ. Xρυσοχοΐδη διασφαλίστηκε η στήριξη της Γερμανίας για τη χρηματοδότηση της Eλλάδας μέσω της Eυρωπαϊκής Tράπεζας Eπενδύσεων με ποσό που κυμαίνεται μεταξύ των 12 και 14 δισ. ευρώ. Διασφαλίστηκε επίσης ένα πακέτο χρηματοδότησης από τη Γερμανική Eπενδυτική Tράπεζα (KfW) προς τις γερμανικές επιχειρήσεις και ελληνογερμανικά venture capital για επενδύσεις στην Eλλάδα. Tο ακριβές ποσό θα οριστικοποιηθεί μέσα στο επόμενο διάστημα. H ενίσχυση χρηματοδότησης θα προωθηθεί, τέλος, και μέσω της Eλληνικής Tράπεζας Eπενδύσεων που προωθεί το υπουργείο Ανάπτυξης, η οποία θα λειτουργήσει με τεχνογνωσία της γερμανικής KfW. Στη συνάντηση συζητήθηκε και το θέμα της δημιουργίας ειδικών οικονομικών ζωνών, οι οποίες όπως τόνισε με δηλώσεις του, μετά το πέρας αυτής, ο κ. Kαπφέρερ, θα λειτουργήσουν με ειδικά κίνητρα ώστε να είναι πιο φιλικές για επενδύσεις. H συγκεκριμένη πρόταση, διευκρίνισε, θα πρέπει να συζητηθεί και με την E.E.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι τον κ. Kαπφέρερ συνόδευσε στην Aθήνα κλιμάκιο επιχειρηματιών, ο διευθυντής της Γερμανικής Eπενδυτικής Tράπεζας (KfW) και στελέχη του υπουργείου Oικονομίας της Γερμανίας, ενώ συναντήθηκε και με την ηγεσία του ΣEB.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economy_100004_26/08/2011_453826
Ο κ. Παπακωνσταντίνου άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο συμμετοχής και άλλων χωρών στο σχέδιο, καθώς οι διεθνείς διασυνδέσεις που θα απαιτηθούν για τη μεταφορά του ηλεκτρικού, θα αξιοποιήσουν δίκτυα ενδεχομένως και της Ιταλίας, που είναι η πλησιέστερη προς την Ελλάδα χώρα και με την οποία ήδη υπάρχει υποβρύχια διασύνδεση 500 μεγαβάτ. Ο κ. Καπφέρερ συναντήθηκε επίσης με τον υπουργό Ανάπτυξης κ. Χρυσοχοΐδη και τον υπουργό Οικονομικών Ευ. Βενιζέλο. Η ρευστότητα επιχειρήσεων και τραπεζών, η παροχή τεχνογνωσίας σε διάφορα επίπεδα και αναζήτηση επενδυτικών ευκαιριών σε πέντε τομείς και συγκεκριμένα στην ενέργεια, τη ναυτιλία, τα τρόφιμα, τα απόβλητα και τις υποδομές αποτελούν πεδία ελληνογερμανικής συνεργασίας. O κ. Kαπφέρερ στη συνάντηση που είχε με τον κ. Eυάγγελο Bενιζέλο μετέφερε το γερμανικό ενδιαφέρον για το ελληνικό πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων, ενώ στη συνάντηση με τον κ. Xρυσοχοΐδη έκλεισε το πλαίσιο της συνεργασίας των δύο χωρών με συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα και βήματα μέχρι τις 6 και 7 Oκτωβρίου, οπότε αυτό θα εξειδικευθεί κατά την επίσκεψη του υπουργού Oικονομίας και Tεχνολογίας της Γερμανίας, κ. Φίλιπ Pόσλερ, στην Aθήνα, ο οποίος θα συνοδεύεται από 100 Γερμανούς επιχειρηματίες. Eνδιάμεσους σταθμούς θα αποτελέσουν μία συνάντηση του ΣEB και του αντίστοιχου γερμανικού Συνδέσμου στη ΔEΘ και η συνάντηση του πρωθυπουργού κ. Γιώργου Παπανδρέου με τη Γερμανίδα καγκελάριο Aγκελα Mέρκελ στα τέλη Σεπτεμβρίου στο Bερολίνο, όπου και η συνεργασία των δύο χωρών θα επισφραγισθεί πολιτικά.
Tα πρώτα χειροπιαστά δείγματα του γερμανικού ενδιαφέροντος για την ανάπτυξη της Eλλάδας, καταγράφονται στον κρίσιμο τομέα της ρευστότητας. Σύμφωνα με πληροφορίες, στη συνάντηση με τον κ. Xρυσοχοΐδη διασφαλίστηκε η στήριξη της Γερμανίας για τη χρηματοδότηση της Eλλάδας μέσω της Eυρωπαϊκής Tράπεζας Eπενδύσεων με ποσό που κυμαίνεται μεταξύ των 12 και 14 δισ. ευρώ. Διασφαλίστηκε επίσης ένα πακέτο χρηματοδότησης από τη Γερμανική Eπενδυτική Tράπεζα (KfW) προς τις γερμανικές επιχειρήσεις και ελληνογερμανικά venture capital για επενδύσεις στην Eλλάδα. Tο ακριβές ποσό θα οριστικοποιηθεί μέσα στο επόμενο διάστημα. H ενίσχυση χρηματοδότησης θα προωθηθεί, τέλος, και μέσω της Eλληνικής Tράπεζας Eπενδύσεων που προωθεί το υπουργείο Ανάπτυξης, η οποία θα λειτουργήσει με τεχνογνωσία της γερμανικής KfW. Στη συνάντηση συζητήθηκε και το θέμα της δημιουργίας ειδικών οικονομικών ζωνών, οι οποίες όπως τόνισε με δηλώσεις του, μετά το πέρας αυτής, ο κ. Kαπφέρερ, θα λειτουργήσουν με ειδικά κίνητρα ώστε να είναι πιο φιλικές για επενδύσεις. H συγκεκριμένη πρόταση, διευκρίνισε, θα πρέπει να συζητηθεί και με την E.E.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι τον κ. Kαπφέρερ συνόδευσε στην Aθήνα κλιμάκιο επιχειρηματιών, ο διευθυντής της Γερμανικής Eπενδυτικής Tράπεζας (KfW) και στελέχη του υπουργείου Oικονομίας της Γερμανίας, ενώ συναντήθηκε και με την ηγεσία του ΣEB.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economy_100004_26/08/2011_453826
Οι κεραυνοί του Χέλμουτ Κολ
Κεραυνούς κατά της Αγκελα Μέρκελ, της γερμανικής πολιτικής, αλλά, το πιο σημαντικό, ακόμα και κατά του ρόλου που διαδραματίζει πλέον η ίδια του η χώρα εξαπέλυσε ο Χέλμουτ Κολ, ένας από τους μακροβιότερους Γερμανούς ηγέτες, αλλά, κυρίως, ο άνθρωπος που πέτυχε την αναίμακτη επανένωση της Γερμανίας και υπήρξε και ο πολιτικός πατέρας της σημερινής καγκελαρίου.
Με τη συνέντευξή του που δημοσιεύεται στο περιοδικό Internationale Politik, όχι απλώς καταγγέλλει, αλλά κυριολεκτικά ισοπεδώνει όχι μόνον την ίδια την καγκελάριο και την πολιτική της μα συνολικά το σημερινό ρόλο της Γερμανίας και την κατεύθυνση στην οποία το Βερολίνο οδηγεί την Ευρώπη καθώς, ακόμα πιο εντυπωσιακό, και το ρόλο της Γερμανίας στο συνολικό πλαίσιο του δυτικού κόσμου: «Η Γερμανία δεν είναι πλέον αξιόπιστος παράγοντας», υποστηρίζει! Ποιος; Κάποιος αναλυτής ή αρθογράφος, ή, έστω πολιτικός της αντίπαλος; Όχι. Ας το συνειδητοποιήσουμε: ο άνθρωπος που επανένωσε τη Γερμανία!
Ο Χέλμουτ Κολ κατηγορεί την Αγκελα Μέρκελ με τον πιο οξύ τρόπο ότι απομονώνει τη Γερμανία από τις Ηνωμένες Πολιτείες, ότι αποδυναμώνει τη χώρα του, ότι ασκεί λανθασμένη εξωτερική και οικονομική πολιτική, ότι χειρίζεται λανθασμένα την ελληνική υπόθεση και ότι έτσι οδηγεί σε διάλυση την ευρωζώνη. «Δεν έχει ιδέα που ανήκει και που πάει» λέει… Επικρίνει ακόμα τη στάση της Γερμανίας στο θέμα της Λιβύης και σημειώνει ότι δεν θα μπορούσε να φανταστεί να έρχεται στην Ευρώπη ένας Αμερικανός πρόεδρος και να μην επισκέπτεται τη Γερμανία…
Ο Κολ δεν χαρίζεται στην Ελλάδα – και πολύ καλά κάνει: λέει ότι αν ήταν εκείνος καγκελάριος έπρεπε να έχουν γίνει μεταρρυθμίσεις πριν γίνει δεκτή στο κοινό νόμισμα, αλλά και ότι, τώρα, ο μόνος δρόμος για την Ευρωπαική Ενωση και τη Γερμανία, είναι η στήριξη της χώρας που όμως δεν τη βλέπει να έρχεται...
Φωτίζει έτσι την πιο ουσιαστική διάσταση του προβλήματος που τόσο συστηματικά αγνοείται: ότι οι ευθύνες της Ελλάδας είναι δεδομένες και είναι ένα θέμα, αλλά οι ευθύνες της Γερμανίας είναι πολύ πιο σημαντικές για το μέλλον της Ευρώπης και είναι ένα άλλο θέμα που δεν συμψηφίζεται με το πρώτο, ούτε μπορεί να κρύβεται άλλο πίσω από αυτό.
Ο Κολ δεν λέει ότι πρέπει να φύγει ή να ισοπεδωθεί η Ελλάδα. Λέει ότι έχει ευθύνες, αλλά ότι πρέπει να στηριχθεί. Τις σκληρότατες επικρίσεις και παραινέσεις του, τις απευθύνει όλες στο Βερολίνο: «Πρέπει να φροντίσουμε να μην τα χάσουμε όλα. Πρέπει επειγόντως να πάψουμε να είμαστε στενόμυαλοι» υποστηρίζει προσπαθώντας να αφυπνίσει όποιους μπορεί στην πατρίδα του που η ηγεσία της, χρησιμοποιώντας σε μεγάλο βαθμό ως άλλοθι την ελληνική κρίση, βρήκε την ευκαιρία και λοξοδρόμησε από την ευρωπαική κατεύθυνση επιχειρώντας να επιβάλλει τη γερμανοποίηση της Ευρώπης. Γιατί τι άλλο σημαίνει αυτό το «στενόμυαλοι»;
Όμως ποιος τον ακούει στη γερμανική πρωτεύουσα; Κανείς: το γραφείο της Αγκελα Μέρκελ απαντά με μια ανακοίνωση γεμάτη - τυπικά - σεβασμό στον πρώην καγκελάριο (αν μπορούσε ας έκανε αλλιώς…), που όμως στο διά ταύτα υποστηρίζει απλώς ότι… οι καιροί άλλαξαν. Δηλαδή, ουσιαστικά, τον βάζει στο... μουσείο κι εκείνον και τις απόψεις του, δείχνοντας για μια ακόμη φορά ότι η χώρα κυβερνάται από το φανατισμό νεοφώτιστων ηγεμόνων που με την αλαζονία τους περιφρονούν τους πάντες και καταστρέφουν τα πάντα…
Όμως ο Κολ δεν είναι ο μόνος. Ανάλογες επιθέσεις έχει υποστεί η Μέρκελ και από τους άλλους προκατόχους της, τον Χέλμουτ Σμιτ και τον Γκέρχαρντ Σρέντερ με κοινό σημείο αναφοράς όλων ότι με την πολιτική της επανεθνικοποιεί την Ευρώπη. Δηλαδή, ολόκληρη η ζώσα μεταπολεμική γερμανική ηγεσία, βρίσκεται σε ανοιχτό πόλεμο με τη σημερινή καγκελάριο, για να μην αναφέρει κανείς άλλους ιστορικούς ηγέτες της ευρωπαικής ενοποίησης, όπως ο Ζακ Ντελόρ, που λένε ακριβώς τα ίδια.
Αραγε, γιατί συμβαίνουν όλα αυτά; Και τι σημαίνουν; Πότε άλλοτε συνέβη σε μια χώρα της Ευρώπης, και μάλιστα την πιο ισχυρή, μια ηγεσία να κατακεραυνώνεται από όλες τις προηγούμενες, ανεξαρτήτως δε κομματικής προέλευσης; Ούτε στην Ελλάδα των ελαφρών πολιτικών ηθών θα ήταν νοητό να συμβεί κάτι τέτοιο. Συμβαίνει όμως στην πολύ πιο σοβαρή Γερμανία και οι πιο πολλοί κάνουν ότι δεν το βλέπουν. Όμως συμβαίνει. Και δεν είναι κεραυνός εν αιθρία, ούτε μια «μαγική» μεταμόρφωση: η στήλη αυτή προσπάθησε εδώ και πολύ καιρό, από την αρχή της κρίσης, να εξηγήσει ποια είναι τα αίτια. Οι αντιδράσεις ήταν και παραμένουν πολλές. Όμως, τώρα, όταν ο πατέρας της γερμανικής επανένωσης λέει αυτά που λέει; Μήπως κάποιοι πρέπει να ξανασκεφτούν με πιο καθαρή ματιά το τι πραγματικά συμβαίνει στην Ευρώπη υπό τη γερμανική καθοδήγηση;
Να αναρωτηθούν τι είναι εκείνο που προκαλεί τέτοια πρωτοφανή ανησυχία σε όλους αυτούς τους ιστορικούς ηγέτες προκατόχους της κυρίας Μέρκελ; Τι είναι εκείνο που τους κάνει να αρθρώνουν τέτοιο σκληρό δημόσιο λόγο κατά της ηγεσίας της ίδιας τους της χώρας; Τι βλέπουν και αντιδρούν με τέτοιο οξύτατο, κάθε άλλο παρά φυσιολογικό και αναμενόμενο τρόπο; Τι τους αναγκάζει να βγουν από τα όρια;
Βλέπουν – και το λένε πια ξεκάθαρα – ότι η ηγεμονική Γερμανία έχει μετατραπεί πλέον σε μια εθνικιστική, αντιευρωπαική, αν όχι πλέον και συνολικά αντιδυτική δύναμη, διάσταση που προσέθεσε τώρα ο Χέλμουτ Κολ. Και αναγκάζονται να μιλούν έτσι, γιατί θέλουν να προλάβουν το κακό. Γιατί ξέρουν που οδηγεί. Αλλά, δυστυχώς, είναι πλέον προφανές ότι δεν πρόκειται να τα καταφέρουν…
http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=416456&h1=true
Με τη συνέντευξή του που δημοσιεύεται στο περιοδικό Internationale Politik, όχι απλώς καταγγέλλει, αλλά κυριολεκτικά ισοπεδώνει όχι μόνον την ίδια την καγκελάριο και την πολιτική της μα συνολικά το σημερινό ρόλο της Γερμανίας και την κατεύθυνση στην οποία το Βερολίνο οδηγεί την Ευρώπη καθώς, ακόμα πιο εντυπωσιακό, και το ρόλο της Γερμανίας στο συνολικό πλαίσιο του δυτικού κόσμου: «Η Γερμανία δεν είναι πλέον αξιόπιστος παράγοντας», υποστηρίζει! Ποιος; Κάποιος αναλυτής ή αρθογράφος, ή, έστω πολιτικός της αντίπαλος; Όχι. Ας το συνειδητοποιήσουμε: ο άνθρωπος που επανένωσε τη Γερμανία!
Ο Χέλμουτ Κολ κατηγορεί την Αγκελα Μέρκελ με τον πιο οξύ τρόπο ότι απομονώνει τη Γερμανία από τις Ηνωμένες Πολιτείες, ότι αποδυναμώνει τη χώρα του, ότι ασκεί λανθασμένη εξωτερική και οικονομική πολιτική, ότι χειρίζεται λανθασμένα την ελληνική υπόθεση και ότι έτσι οδηγεί σε διάλυση την ευρωζώνη. «Δεν έχει ιδέα που ανήκει και που πάει» λέει… Επικρίνει ακόμα τη στάση της Γερμανίας στο θέμα της Λιβύης και σημειώνει ότι δεν θα μπορούσε να φανταστεί να έρχεται στην Ευρώπη ένας Αμερικανός πρόεδρος και να μην επισκέπτεται τη Γερμανία…
Ο Κολ δεν χαρίζεται στην Ελλάδα – και πολύ καλά κάνει: λέει ότι αν ήταν εκείνος καγκελάριος έπρεπε να έχουν γίνει μεταρρυθμίσεις πριν γίνει δεκτή στο κοινό νόμισμα, αλλά και ότι, τώρα, ο μόνος δρόμος για την Ευρωπαική Ενωση και τη Γερμανία, είναι η στήριξη της χώρας που όμως δεν τη βλέπει να έρχεται...
Φωτίζει έτσι την πιο ουσιαστική διάσταση του προβλήματος που τόσο συστηματικά αγνοείται: ότι οι ευθύνες της Ελλάδας είναι δεδομένες και είναι ένα θέμα, αλλά οι ευθύνες της Γερμανίας είναι πολύ πιο σημαντικές για το μέλλον της Ευρώπης και είναι ένα άλλο θέμα που δεν συμψηφίζεται με το πρώτο, ούτε μπορεί να κρύβεται άλλο πίσω από αυτό.
Ο Κολ δεν λέει ότι πρέπει να φύγει ή να ισοπεδωθεί η Ελλάδα. Λέει ότι έχει ευθύνες, αλλά ότι πρέπει να στηριχθεί. Τις σκληρότατες επικρίσεις και παραινέσεις του, τις απευθύνει όλες στο Βερολίνο: «Πρέπει να φροντίσουμε να μην τα χάσουμε όλα. Πρέπει επειγόντως να πάψουμε να είμαστε στενόμυαλοι» υποστηρίζει προσπαθώντας να αφυπνίσει όποιους μπορεί στην πατρίδα του που η ηγεσία της, χρησιμοποιώντας σε μεγάλο βαθμό ως άλλοθι την ελληνική κρίση, βρήκε την ευκαιρία και λοξοδρόμησε από την ευρωπαική κατεύθυνση επιχειρώντας να επιβάλλει τη γερμανοποίηση της Ευρώπης. Γιατί τι άλλο σημαίνει αυτό το «στενόμυαλοι»;
Όμως ποιος τον ακούει στη γερμανική πρωτεύουσα; Κανείς: το γραφείο της Αγκελα Μέρκελ απαντά με μια ανακοίνωση γεμάτη - τυπικά - σεβασμό στον πρώην καγκελάριο (αν μπορούσε ας έκανε αλλιώς…), που όμως στο διά ταύτα υποστηρίζει απλώς ότι… οι καιροί άλλαξαν. Δηλαδή, ουσιαστικά, τον βάζει στο... μουσείο κι εκείνον και τις απόψεις του, δείχνοντας για μια ακόμη φορά ότι η χώρα κυβερνάται από το φανατισμό νεοφώτιστων ηγεμόνων που με την αλαζονία τους περιφρονούν τους πάντες και καταστρέφουν τα πάντα…
Όμως ο Κολ δεν είναι ο μόνος. Ανάλογες επιθέσεις έχει υποστεί η Μέρκελ και από τους άλλους προκατόχους της, τον Χέλμουτ Σμιτ και τον Γκέρχαρντ Σρέντερ με κοινό σημείο αναφοράς όλων ότι με την πολιτική της επανεθνικοποιεί την Ευρώπη. Δηλαδή, ολόκληρη η ζώσα μεταπολεμική γερμανική ηγεσία, βρίσκεται σε ανοιχτό πόλεμο με τη σημερινή καγκελάριο, για να μην αναφέρει κανείς άλλους ιστορικούς ηγέτες της ευρωπαικής ενοποίησης, όπως ο Ζακ Ντελόρ, που λένε ακριβώς τα ίδια.
Αραγε, γιατί συμβαίνουν όλα αυτά; Και τι σημαίνουν; Πότε άλλοτε συνέβη σε μια χώρα της Ευρώπης, και μάλιστα την πιο ισχυρή, μια ηγεσία να κατακεραυνώνεται από όλες τις προηγούμενες, ανεξαρτήτως δε κομματικής προέλευσης; Ούτε στην Ελλάδα των ελαφρών πολιτικών ηθών θα ήταν νοητό να συμβεί κάτι τέτοιο. Συμβαίνει όμως στην πολύ πιο σοβαρή Γερμανία και οι πιο πολλοί κάνουν ότι δεν το βλέπουν. Όμως συμβαίνει. Και δεν είναι κεραυνός εν αιθρία, ούτε μια «μαγική» μεταμόρφωση: η στήλη αυτή προσπάθησε εδώ και πολύ καιρό, από την αρχή της κρίσης, να εξηγήσει ποια είναι τα αίτια. Οι αντιδράσεις ήταν και παραμένουν πολλές. Όμως, τώρα, όταν ο πατέρας της γερμανικής επανένωσης λέει αυτά που λέει; Μήπως κάποιοι πρέπει να ξανασκεφτούν με πιο καθαρή ματιά το τι πραγματικά συμβαίνει στην Ευρώπη υπό τη γερμανική καθοδήγηση;
Να αναρωτηθούν τι είναι εκείνο που προκαλεί τέτοια πρωτοφανή ανησυχία σε όλους αυτούς τους ιστορικούς ηγέτες προκατόχους της κυρίας Μέρκελ; Τι είναι εκείνο που τους κάνει να αρθρώνουν τέτοιο σκληρό δημόσιο λόγο κατά της ηγεσίας της ίδιας τους της χώρας; Τι βλέπουν και αντιδρούν με τέτοιο οξύτατο, κάθε άλλο παρά φυσιολογικό και αναμενόμενο τρόπο; Τι τους αναγκάζει να βγουν από τα όρια;
Βλέπουν – και το λένε πια ξεκάθαρα – ότι η ηγεμονική Γερμανία έχει μετατραπεί πλέον σε μια εθνικιστική, αντιευρωπαική, αν όχι πλέον και συνολικά αντιδυτική δύναμη, διάσταση που προσέθεσε τώρα ο Χέλμουτ Κολ. Και αναγκάζονται να μιλούν έτσι, γιατί θέλουν να προλάβουν το κακό. Γιατί ξέρουν που οδηγεί. Αλλά, δυστυχώς, είναι πλέον προφανές ότι δεν πρόκειται να τα καταφέρουν…
http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=416456&h1=true
Κυβερνητική πρόσκληση για rollover
Επίσημη πρόσκληση στις κυβερνήσεις ανά τον κόσμο απέστειλε η κυβέρνηση, προκειμένου να γίνει μια αποτίμηση των ελληνικών ομολόγων που κατέχει ο ιδιωτικός κλάδος και να προετοιμάσει την ανταλλαγή του ελληνικού χρέους, στο πλαίσιο του δεύτερου πακέτου διάσωσης της χώρας.
Σύμφωνα με την επιστολή που αναρτήθηκε την Παρασκευή στην ιστοσελίδα του Χρηματιστηρίου Αθηνών, η κυβέρνηση θέτει ως όρο η συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα που κατέχει ομόλογα λήξης μέχρι το 2014 ή το 2020 να φτάσει στο 90%.
«Αν αυτοί οι όροι (ή κανένας εκ των δύο) δεν εκπληρωθούν, η Ελλάδα δεν θα προχωρήσει σε κανένα μέρος της συναλλαγής που περιγράφεται σε αυτή την επιστολή, αν διαπιστώσει, σε συνεννόηση με τον δημόσιο τομέα, ότι η συνολική συμμετοχή των ομολογιούχων του ιδιωτικού τομέα στις χρηματοδοτικές ανάγκες της Ελλάδας και στην βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, όπως αυτά προκύπτουν από αυτή την συναλλαγή, δεν επαρκεί ώστε να επιτρέψει στον δημόσιο τομέα να στηρίξει το νέο πολυετές πρόγραμμα προσαρμογής για την Ελλάδα το οποίο ανακοινώθηκε τον Ιούλιο», αναφέρεται η επιστολή, σύμφωνα με την ανακοίνωση.
/files/1/2011/08/25/EPISTOLH_PSI[1].pdf
http://www.tovima.gr/finance/article/?aid=416493&h1=true
Σύμφωνα με την επιστολή που αναρτήθηκε την Παρασκευή στην ιστοσελίδα του Χρηματιστηρίου Αθηνών, η κυβέρνηση θέτει ως όρο η συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα που κατέχει ομόλογα λήξης μέχρι το 2014 ή το 2020 να φτάσει στο 90%.
«Αν αυτοί οι όροι (ή κανένας εκ των δύο) δεν εκπληρωθούν, η Ελλάδα δεν θα προχωρήσει σε κανένα μέρος της συναλλαγής που περιγράφεται σε αυτή την επιστολή, αν διαπιστώσει, σε συνεννόηση με τον δημόσιο τομέα, ότι η συνολική συμμετοχή των ομολογιούχων του ιδιωτικού τομέα στις χρηματοδοτικές ανάγκες της Ελλάδας και στην βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, όπως αυτά προκύπτουν από αυτή την συναλλαγή, δεν επαρκεί ώστε να επιτρέψει στον δημόσιο τομέα να στηρίξει το νέο πολυετές πρόγραμμα προσαρμογής για την Ελλάδα το οποίο ανακοινώθηκε τον Ιούλιο», αναφέρεται η επιστολή, σύμφωνα με την ανακοίνωση.
/files/1/2011/08/25/EPISTOLH_PSI[1].pdf
http://www.tovima.gr/finance/article/?aid=416493&h1=true
Κίνα: Αβάσιμη η ετήσια έκθεση του Πενταγώνου για τη χώρα
Η ετήσια έκθεση του Πενταγώνου, σύμφωνα με την οποία το Πεκίνο επιδιώκει να βελτιώσει το πυρηνικό οπλοστάσιό του και να αναπτύξει τη ναυτική ισχύ του είναι «εντελώς αβάσιμη», ανακοίνωσε σήμερα το κινεζικό υπουργείο Αμυνας.
Η έκθεση αυτή «υπερβάλλει» σε ό,τι αφορά τις απειλές του Πεκίνου εναντίον της Ταϊβάν, εκτιμά το υπουργείο, αν και ο αμυντικός προϋπολογισμός της Κίνας σημείωσε μεγάλη αύξηση το 2011.
Το επίσημο κινεζικό πρακτορείο ειδήσεων Νέα Κίνα είχε ήδη κατηγορήσει χθες τις ΗΠΑ για «ανάμιξη» μετά τη δημοσίευση της ετήσιας έκθεσης. Το ντοκουμέντο αυτό αποτελεί «ανάμιξη στις εσωτερικές κινεζικές υποθέσεις», «παραποιεί τα γεγονότα»
και διατυπώνει «αβάσιμες εικασίες», είχε υποστηρίξει το πρακτορείο.
Ο Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός της Κίνας, ο μεγαλύτερος του κόσμου, τηρεί άκρα μυστικότητα σχετικά με τα στρατιωτικά προγράμματά του, τα οποία ευνοούνται από μια οικονομική ανάπτυξη περίπου 10%. Το Πεκίνο σπεύδει να καλύψει την
υστέρησή του έναντι της Ουάσινγκτον και της Μόσχας και εκσυγχρονίζει με μεγάλα βήματα τις χερσαίες, τις αεροπορικές και τις ναυτικές στρατιωτικές δυνάμεις της.
http://www.tovima.gr/world/article/?aid=416491&h1=true
Η έκθεση αυτή «υπερβάλλει» σε ό,τι αφορά τις απειλές του Πεκίνου εναντίον της Ταϊβάν, εκτιμά το υπουργείο, αν και ο αμυντικός προϋπολογισμός της Κίνας σημείωσε μεγάλη αύξηση το 2011.
Το επίσημο κινεζικό πρακτορείο ειδήσεων Νέα Κίνα είχε ήδη κατηγορήσει χθες τις ΗΠΑ για «ανάμιξη» μετά τη δημοσίευση της ετήσιας έκθεσης. Το ντοκουμέντο αυτό αποτελεί «ανάμιξη στις εσωτερικές κινεζικές υποθέσεις», «παραποιεί τα γεγονότα»
και διατυπώνει «αβάσιμες εικασίες», είχε υποστηρίξει το πρακτορείο.
Ο Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός της Κίνας, ο μεγαλύτερος του κόσμου, τηρεί άκρα μυστικότητα σχετικά με τα στρατιωτικά προγράμματά του, τα οποία ευνοούνται από μια οικονομική ανάπτυξη περίπου 10%. Το Πεκίνο σπεύδει να καλύψει την
υστέρησή του έναντι της Ουάσινγκτον και της Μόσχας και εκσυγχρονίζει με μεγάλα βήματα τις χερσαίες, τις αεροπορικές και τις ναυτικές στρατιωτικές δυνάμεις της.
http://www.tovima.gr/world/article/?aid=416491&h1=true
Το παρασκήνιο της παραίτησης Παμπούκη
Από την αρχή του Αυγούστου είχε υποβάλλει ο κ. Χ. Παμπούκης επιστολή παραίτησης στον Πρωθυπουργό κ. Γ. Παπανδρέου, σύμφωνα με πηγές από το περιβάλλον του, καθώς όπως λένε έβλεπε ότι η διοικητική οντότητα που κλήθηκε να διαχειριστεί δεν ήταν λειτουργική. Οι ίδιες πηγές έλεγαν ότι είχε διαπιστώσει το πρόβλημα από τις πρώτες ημέρες που ανέλαβε τα καθήκοντά του, ενώ η πλειονότητα των παραγόντων που ασχολούνται με τη ναυτιλία πίεζαν για την επανασύσταση του υπουργείου δημιουργώντας εκρηκτική κατάσταση στον Πειραιά.
Ο υπουργός Επικρατείας και κυβερνητικός εκπρόσωπος κ. Ηλ. Μόσιαλος, ανακοίνωσε λίγο μετά τη δημοσιοποίηση της επιστολής Παμπούκη, ότι ο πρωθυπουργός «έκανε δεκτή την παραίτηση του αναπληρωτή υπουργού Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, και τον ευχαρίστησε για την προσφορά του στο έργο της κυβέρνησης». Σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές η θέση του κ. Παμπούκη προς το παρόν δεν θα αντικατασταθεί και οι αρμοδιότητες του θα περάσουν στον κ. Μιχ. Χρυσοχοίδη.
Η αρχική επιλογή πάντως να ενταχθεί το υπουργείο Ναυτιλίας στο υπουργείο Ανάπτυξης ανήκε στον κ. Παπανδρέου, ο οποίος τον Οκτώβριο του 2009 έφτιαξε μια κυβέρνηση με νέα δομή σε αρκετά υπουργεία. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο πρωθυπουργός φέρεται ενοχλημένος από την απόφαση του αναπληρωτή υπουργού και για μακρό χρόνο στενού συνεργάτη του, ενώ άλλες πηγές επέμεναν ότι ο κ. Παμπούκης δεν μίλησε με κανέναν, ούτε με το γραφείο του Πρωθυπουργού προτού ανακοινώσει την παραίτηση του.
Η επιστολή παραίτησης του κ. Παμπούκη είχε πάντως αρκετές αιχμές. «Επί δύο μήνες κατέβαλλα προσπάθειες να ανασυγκροτήσω ένα εθνικά ωφέλιμο τομέα. Εντούτοις, δεν μπορούσαν να έχουν το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα χωρίς την αναγκαία πολιτική συγκρότηση μέσω της επανασύστασης του Υπουργείου Ναυτιλίας. Θεωρώ αυτονόητη πολιτική υποχρέωση να υπερασπίζεται κανείς και να διατυπώνει θέσεις προς όφελος του εθνικού συμφέροντος. Και προφανώς η πολιτική αδικείται, όταν προσλαμβάνει προσωπικά χαρακτηριστικά», αναφέρει.
«Η συμμετοχή μου στα πολιτικά δρώμενα της χώρας σ’ αυτήν τη χρονικά ιστορική περίοδο είχε ως αποκλειστικό γνώμονα τη συμβολή μου στην υπέρβαση της εθνικής κρίσης, το οποίο θεωρώ πατριωτικό καθήκον όλων μας. Ακόμα και όταν δεν συμφωνούσα με όλες τις αποφάσεις οι οποίες ελήφθησαν», προσθέτει. «Η αμετάκλητη απόφαση μου να παραιτηθώ επιβεβαιώνει πλήρως τον χαρακτήρα και την ουσία της εμπλοκής μου στην πολιτική. Αποτελεί πράξη ευθύνης, πράξη ενός ανθρώπου που δεν είχε ποτέ σχέση εξάρτησης με θέσεις ή καρέκλες. Είναι αυτονόητη πράξη αξιοπρέπειας», υπογραμμίζει.
Να σημειωθεί ότι στο χθεσινό υπουργικό συμβούλιο, ο κ. Χρ. Παπουτσής ζήτησε να ξεκαθαρίσει η κυβέρνηση ως συλλογικό όργανο αν θα στηριχτεί η όχι η αλλαγή της δομής στο υπουργείο του μιλώντας ακόμα και για υπονόμευση του «από θύλακες που δρουν εντός και εκτός της πολιτικής, οι οποίοι συνδέονται ευθέως με συγκεκριμένα συμφέροντα. Είναι όμως υπονόμευση της κυβέρνησης και του κυβερνητικού έργου», είπε.
«Εχεις δίκιο, είμαστε ένα συλλογικό όργανο και εγώ δεν θέλω υπουργούς κολλημένους με τις καρέκλες», παρενέβη ο κ. Παπανδρέου.
Σύμφωνα με το περιβάλλον του κ. Παμπούκη, ο πρώην υπουργός δεν δυσαρεστήθηκε από την τοποθέτηση του πρωθυπουργού αλλά από τις μετέπειτα διευκρινίσεις του κ. Μόσιαλος, ο οποίος - προφανώς κατόπιν εντολής- έλεγε ότι η κυβέρνηση συνεχίζει το έργο της χωρίς να τίθεται θέμα αλλαγής στη δομή της.
Η παραίτηση του κ. Παμπούκη «μούδιασε» τα περισσότερα κυβερνητικά στελέχη, μολονότι αρκετοί γνώριζαν ότι υφίστατο έντονη κριτική από άλλους υπουργούς, οι οποίοι τον επέκριναν επειδή, όπως έλεγαν δεν έφερε αποτέλεσμα σε τίποτα από όσα καταπιάστηκε και δεν έβγαινε δημοσίως να υπερασπιστεί το κυβερνητικό έργο.
Πάντως, να υπενθυμίσουμε ότι το χαρτοφυλάκιο της Ναυτιλίας πέρασε από πολλές φουρτούνες, καθώς ήταν από την αρχή φανερά τα πολλά προβλήματα που προκάλεσε η κατάργηση του ως αυτόνομου υπουργείου. Χαρακτηριστικά παραδείγματα το λιμενικό και η ποντοπόρος ναυτιλία. Το λιμενικό όσο βρισκόταν στο υπουργείο Ανάπτυξης δεν μπορούσε να λαμβάνει οδηγίες από το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, το οποίο είχε το συντονισμό των σωμάτων ασφαλείας. Χρειάστηκαν δύο χρόνια, δύο διαφορετικοί υπουργοί Προστασίας του Πολίτη και πληθώρα προεδρικών διαταγμάτων - πέντε μόνο εκδόθηκαν τους τελευταίους πέντε μήνες- προκειμένου να τακτοποιηθεί το θέμα του λιμενικού. Όσο για την αρμοδιότητα για την ποντοπόρο ναυτιλία «μετακόμισε» για λίγο στην Κατεχάκη και έπειτα επέστρεψε στο Σύνταγμα, όπου βρίσκεται το υπουργείο Ανάτπυξης.
Την περασμένη Τρίτη, υπήρξε μια σύσκεψη στο γραφείο του Πρωθυπουργού στη Βουλή, στην οποία συμμετείχαν η κυρία Ρεγγίνα Βάρτζελη και οι κ.κ. Μιχ. Χρυσοχοίδης, Χρ. Παπουτσής, Χ. Παμπούκης και ο νομικός σύμβουλος του πρωθυπουργού κ. Γ. Σταυρόπουλος. Το πρωί της ίδιας ημέρας ο κ. Παμπούκης είχε δημοσιοποιήσει στη ΝΕΤ την άποψη του για την ανάγκη επανασύστασης του υπουργείου Ναυτιλίας. Στη σύσκεψη αυτή έθεσε το θέμα για μια ακόμα φορά, οι άλλοι δύο υπουργοί διατύπωσαν τις αντιρρήσεις τους και ο κ. Σταυρόπουλος, υπό την εποπτεία του οποίου λειτουργούσε ειδική επιτροπή για να ερευνήσει το θέμα, είπε ότι δεν έχει ολοκληρώσει ακόμα την πρόταση του για το τι πρέπει να γίνει με το υπουργείο Ναυτιλίας.
Οι εκκρεμότητες Παμπούκη
Νομοσχέδιο για την ανάπτυξη της Ναυτιλίας, και της ποντοπόρου και της ακτοπλοΐας, προετοίμαζε αυτή την περίοδο, σύμφωνα με πληροφορίες, ο Χάρης Παμπούκης και αναμένονταν εντός των προσεχών ημερών αφού έμπαιναν οι «τελευταίες πινελιές» να το καταθέσει προς συζήτηση.
Ο κ. Παμπούκης από την ημέρα που ανέλαβε τα νέα του καθήκοντα είχε ξεκινήσει κύκλο συναντήσεων με τις ενώσεις των ακτοπλόων και με τους εφοπλιστές που ασχολούνταν με την ποντοπόρο Ναυτιλία και είχε «επενδύσει» στην ενεργή συμμετοχή τους για την ανάπτυξη της οικονομίας.
Επίσης είχε επαφές με την Πανελλήνια Ναυτική Ομοσπονδία για την επίλυση αιτημάτων των ναυτικών και κάποια από αυτά τα είχε χαρακτηρίσει ως δίκαια αναζητώντας όπως έλεγε «ευφυείς λύσεις» σε συνεργασία και με τον υπουργό Οικονομικών Ευάγγελο Βενιζέλο.
Μάλιστα εντός των προσεχών ημερών η ΠΝΟ ανέμενε τις τελικές απαντήσεις από την πλευρά του κ. Παμπούκη προκειμένου να αποφασίσει εάν θα προχωρούσε σε κινητοποιήσεις.
Η επιστολή παραίτησης
«Σε μια κρίσιμη στιγμή για τον τόπο οφείλουμε να μην υπακούμε σε δογματισμούς και προσωπικές στρατηγικές, που δεν εξυπηρετούν τους εθνικούς στόχους. Σήμερα, κύριο ζητούμενο είναι η ανάπτυξη και η ναυτιλία μπορεί να συμβάλλει στην επίτευξη αυτού του στόχου.
Επί δύο μήνες κατέβαλλα προσπάθειες να ανασυγκροτήσω ένα εθνικά ωφέλιμο τομέα. Εντούτοις, δεν μπορούσαν να έχουν το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα χωρίς την αναγκαία πολιτική συγκρότηση μέσω της επανασύστασης του Υπουργείου Ναυτιλίας. Ενός, δηλαδή, θεσμικού εργαλείου του κράτους.
Πρόσφατα διατύπωσα δημοσίως με καθαρότητα και παρρησία την πρόταση για την επανασύσταση του Υπουργείου Ναυτιλίας, η οποία υπηρετεί το προφανές. Τη θέση αυτή, άλλωστε, έχουν υιοθετήσει όλοι οι κοινωνικοί φορείς και πέραν του χώρου της ναυτιλίας.
Θεωρώ αυτονόητη πολιτική υποχρέωση να υπερασπίζεται κανείς και να διατυπώνει θέσεις προς όφελος του εθνικού συμφέροντος. Και προφανώς η πολιτική αδικείται, όταν προσλαμβάνει προσωπικά χαρακτηριστικά.
Η συμμετοχή μου στα πολιτικά δρώμενα της χώρας σ’ αυτήν τη χρονικά ιστορική περίοδο είχε ως αποκλειστικό γνώμονα τη συμβολή μου στην υπέρβαση της εθνικής κρίσης, το οποίο θεωρώ πατριωτικό καθήκον όλων μας. Ακόμα και όταν δεν συμφωνούσα με όλες τις αποφάσεις οι οποίες ελήφθησαν.
Η αμετάκλητη απόφαση μου να παραιτηθώ επιβεβαιώνει πλήρως τον χαρακτήρα και την ουσία της εμπλοκής μου στην πολιτική. Αποτελεί πράξη ευθύνης, πράξη ενός ανθρώπου που δεν είχε ποτέ σχέση εξάρτησης με θέσεις ή καρέκλες. Είναι αυτονόητη πράξη αξιοπρέπειας.
Θέλω να ευχαριστήσω τον Πρωθυπουργό για την τιμή συμμετοχής στην ευθύνη καθώς επίσης τους συνεργάτες μου, οι οποίοι στήριξαν αυτήν την προσπάθεια σε όλο το διάστημα της κυβερνητικής μου θητείας. Εύχομαι στην Κυβέρνηση να συνεχίσει απρόσκοπτα και με επιτυχία το εθνικό της έργο ».
http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=416403
Ο υπουργός Επικρατείας και κυβερνητικός εκπρόσωπος κ. Ηλ. Μόσιαλος, ανακοίνωσε λίγο μετά τη δημοσιοποίηση της επιστολής Παμπούκη, ότι ο πρωθυπουργός «έκανε δεκτή την παραίτηση του αναπληρωτή υπουργού Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, και τον ευχαρίστησε για την προσφορά του στο έργο της κυβέρνησης». Σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές η θέση του κ. Παμπούκη προς το παρόν δεν θα αντικατασταθεί και οι αρμοδιότητες του θα περάσουν στον κ. Μιχ. Χρυσοχοίδη.
Η αρχική επιλογή πάντως να ενταχθεί το υπουργείο Ναυτιλίας στο υπουργείο Ανάπτυξης ανήκε στον κ. Παπανδρέου, ο οποίος τον Οκτώβριο του 2009 έφτιαξε μια κυβέρνηση με νέα δομή σε αρκετά υπουργεία. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο πρωθυπουργός φέρεται ενοχλημένος από την απόφαση του αναπληρωτή υπουργού και για μακρό χρόνο στενού συνεργάτη του, ενώ άλλες πηγές επέμεναν ότι ο κ. Παμπούκης δεν μίλησε με κανέναν, ούτε με το γραφείο του Πρωθυπουργού προτού ανακοινώσει την παραίτηση του.
Η επιστολή παραίτησης του κ. Παμπούκη είχε πάντως αρκετές αιχμές. «Επί δύο μήνες κατέβαλλα προσπάθειες να ανασυγκροτήσω ένα εθνικά ωφέλιμο τομέα. Εντούτοις, δεν μπορούσαν να έχουν το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα χωρίς την αναγκαία πολιτική συγκρότηση μέσω της επανασύστασης του Υπουργείου Ναυτιλίας. Θεωρώ αυτονόητη πολιτική υποχρέωση να υπερασπίζεται κανείς και να διατυπώνει θέσεις προς όφελος του εθνικού συμφέροντος. Και προφανώς η πολιτική αδικείται, όταν προσλαμβάνει προσωπικά χαρακτηριστικά», αναφέρει.
«Η συμμετοχή μου στα πολιτικά δρώμενα της χώρας σ’ αυτήν τη χρονικά ιστορική περίοδο είχε ως αποκλειστικό γνώμονα τη συμβολή μου στην υπέρβαση της εθνικής κρίσης, το οποίο θεωρώ πατριωτικό καθήκον όλων μας. Ακόμα και όταν δεν συμφωνούσα με όλες τις αποφάσεις οι οποίες ελήφθησαν», προσθέτει. «Η αμετάκλητη απόφαση μου να παραιτηθώ επιβεβαιώνει πλήρως τον χαρακτήρα και την ουσία της εμπλοκής μου στην πολιτική. Αποτελεί πράξη ευθύνης, πράξη ενός ανθρώπου που δεν είχε ποτέ σχέση εξάρτησης με θέσεις ή καρέκλες. Είναι αυτονόητη πράξη αξιοπρέπειας», υπογραμμίζει.
Να σημειωθεί ότι στο χθεσινό υπουργικό συμβούλιο, ο κ. Χρ. Παπουτσής ζήτησε να ξεκαθαρίσει η κυβέρνηση ως συλλογικό όργανο αν θα στηριχτεί η όχι η αλλαγή της δομής στο υπουργείο του μιλώντας ακόμα και για υπονόμευση του «από θύλακες που δρουν εντός και εκτός της πολιτικής, οι οποίοι συνδέονται ευθέως με συγκεκριμένα συμφέροντα. Είναι όμως υπονόμευση της κυβέρνησης και του κυβερνητικού έργου», είπε.
«Εχεις δίκιο, είμαστε ένα συλλογικό όργανο και εγώ δεν θέλω υπουργούς κολλημένους με τις καρέκλες», παρενέβη ο κ. Παπανδρέου.
Σύμφωνα με το περιβάλλον του κ. Παμπούκη, ο πρώην υπουργός δεν δυσαρεστήθηκε από την τοποθέτηση του πρωθυπουργού αλλά από τις μετέπειτα διευκρινίσεις του κ. Μόσιαλος, ο οποίος - προφανώς κατόπιν εντολής- έλεγε ότι η κυβέρνηση συνεχίζει το έργο της χωρίς να τίθεται θέμα αλλαγής στη δομή της.
Η παραίτηση του κ. Παμπούκη «μούδιασε» τα περισσότερα κυβερνητικά στελέχη, μολονότι αρκετοί γνώριζαν ότι υφίστατο έντονη κριτική από άλλους υπουργούς, οι οποίοι τον επέκριναν επειδή, όπως έλεγαν δεν έφερε αποτέλεσμα σε τίποτα από όσα καταπιάστηκε και δεν έβγαινε δημοσίως να υπερασπιστεί το κυβερνητικό έργο.
Πάντως, να υπενθυμίσουμε ότι το χαρτοφυλάκιο της Ναυτιλίας πέρασε από πολλές φουρτούνες, καθώς ήταν από την αρχή φανερά τα πολλά προβλήματα που προκάλεσε η κατάργηση του ως αυτόνομου υπουργείου. Χαρακτηριστικά παραδείγματα το λιμενικό και η ποντοπόρος ναυτιλία. Το λιμενικό όσο βρισκόταν στο υπουργείο Ανάπτυξης δεν μπορούσε να λαμβάνει οδηγίες από το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, το οποίο είχε το συντονισμό των σωμάτων ασφαλείας. Χρειάστηκαν δύο χρόνια, δύο διαφορετικοί υπουργοί Προστασίας του Πολίτη και πληθώρα προεδρικών διαταγμάτων - πέντε μόνο εκδόθηκαν τους τελευταίους πέντε μήνες- προκειμένου να τακτοποιηθεί το θέμα του λιμενικού. Όσο για την αρμοδιότητα για την ποντοπόρο ναυτιλία «μετακόμισε» για λίγο στην Κατεχάκη και έπειτα επέστρεψε στο Σύνταγμα, όπου βρίσκεται το υπουργείο Ανάτπυξης.
Την περασμένη Τρίτη, υπήρξε μια σύσκεψη στο γραφείο του Πρωθυπουργού στη Βουλή, στην οποία συμμετείχαν η κυρία Ρεγγίνα Βάρτζελη και οι κ.κ. Μιχ. Χρυσοχοίδης, Χρ. Παπουτσής, Χ. Παμπούκης και ο νομικός σύμβουλος του πρωθυπουργού κ. Γ. Σταυρόπουλος. Το πρωί της ίδιας ημέρας ο κ. Παμπούκης είχε δημοσιοποιήσει στη ΝΕΤ την άποψη του για την ανάγκη επανασύστασης του υπουργείου Ναυτιλίας. Στη σύσκεψη αυτή έθεσε το θέμα για μια ακόμα φορά, οι άλλοι δύο υπουργοί διατύπωσαν τις αντιρρήσεις τους και ο κ. Σταυρόπουλος, υπό την εποπτεία του οποίου λειτουργούσε ειδική επιτροπή για να ερευνήσει το θέμα, είπε ότι δεν έχει ολοκληρώσει ακόμα την πρόταση του για το τι πρέπει να γίνει με το υπουργείο Ναυτιλίας.
Οι εκκρεμότητες Παμπούκη
Νομοσχέδιο για την ανάπτυξη της Ναυτιλίας, και της ποντοπόρου και της ακτοπλοΐας, προετοίμαζε αυτή την περίοδο, σύμφωνα με πληροφορίες, ο Χάρης Παμπούκης και αναμένονταν εντός των προσεχών ημερών αφού έμπαιναν οι «τελευταίες πινελιές» να το καταθέσει προς συζήτηση.
Ο κ. Παμπούκης από την ημέρα που ανέλαβε τα νέα του καθήκοντα είχε ξεκινήσει κύκλο συναντήσεων με τις ενώσεις των ακτοπλόων και με τους εφοπλιστές που ασχολούνταν με την ποντοπόρο Ναυτιλία και είχε «επενδύσει» στην ενεργή συμμετοχή τους για την ανάπτυξη της οικονομίας.
Επίσης είχε επαφές με την Πανελλήνια Ναυτική Ομοσπονδία για την επίλυση αιτημάτων των ναυτικών και κάποια από αυτά τα είχε χαρακτηρίσει ως δίκαια αναζητώντας όπως έλεγε «ευφυείς λύσεις» σε συνεργασία και με τον υπουργό Οικονομικών Ευάγγελο Βενιζέλο.
Μάλιστα εντός των προσεχών ημερών η ΠΝΟ ανέμενε τις τελικές απαντήσεις από την πλευρά του κ. Παμπούκη προκειμένου να αποφασίσει εάν θα προχωρούσε σε κινητοποιήσεις.
Η επιστολή παραίτησης
«Σε μια κρίσιμη στιγμή για τον τόπο οφείλουμε να μην υπακούμε σε δογματισμούς και προσωπικές στρατηγικές, που δεν εξυπηρετούν τους εθνικούς στόχους. Σήμερα, κύριο ζητούμενο είναι η ανάπτυξη και η ναυτιλία μπορεί να συμβάλλει στην επίτευξη αυτού του στόχου.
Επί δύο μήνες κατέβαλλα προσπάθειες να ανασυγκροτήσω ένα εθνικά ωφέλιμο τομέα. Εντούτοις, δεν μπορούσαν να έχουν το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα χωρίς την αναγκαία πολιτική συγκρότηση μέσω της επανασύστασης του Υπουργείου Ναυτιλίας. Ενός, δηλαδή, θεσμικού εργαλείου του κράτους.
Πρόσφατα διατύπωσα δημοσίως με καθαρότητα και παρρησία την πρόταση για την επανασύσταση του Υπουργείου Ναυτιλίας, η οποία υπηρετεί το προφανές. Τη θέση αυτή, άλλωστε, έχουν υιοθετήσει όλοι οι κοινωνικοί φορείς και πέραν του χώρου της ναυτιλίας.
Θεωρώ αυτονόητη πολιτική υποχρέωση να υπερασπίζεται κανείς και να διατυπώνει θέσεις προς όφελος του εθνικού συμφέροντος. Και προφανώς η πολιτική αδικείται, όταν προσλαμβάνει προσωπικά χαρακτηριστικά.
Η συμμετοχή μου στα πολιτικά δρώμενα της χώρας σ’ αυτήν τη χρονικά ιστορική περίοδο είχε ως αποκλειστικό γνώμονα τη συμβολή μου στην υπέρβαση της εθνικής κρίσης, το οποίο θεωρώ πατριωτικό καθήκον όλων μας. Ακόμα και όταν δεν συμφωνούσα με όλες τις αποφάσεις οι οποίες ελήφθησαν.
Η αμετάκλητη απόφαση μου να παραιτηθώ επιβεβαιώνει πλήρως τον χαρακτήρα και την ουσία της εμπλοκής μου στην πολιτική. Αποτελεί πράξη ευθύνης, πράξη ενός ανθρώπου που δεν είχε ποτέ σχέση εξάρτησης με θέσεις ή καρέκλες. Είναι αυτονόητη πράξη αξιοπρέπειας.
Θέλω να ευχαριστήσω τον Πρωθυπουργό για την τιμή συμμετοχής στην ευθύνη καθώς επίσης τους συνεργάτες μου, οι οποίοι στήριξαν αυτήν την προσπάθεια σε όλο το διάστημα της κυβερνητικής μου θητείας. Εύχομαι στην Κυβέρνηση να συνεχίσει απρόσκοπτα και με επιτυχία το εθνικό της έργο ».
http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=416403
Τουρκία: Ομολογεί σχέδιο ανατροπής της κυβέρνησης ο στρατηγός Κοσανέρ
Ο πρώην αρχηγός του Γενικού Επιτελείου της Τουρκίας στρατηγός Ισίκ Κοσανέρ ομολογεί την συμμετοχή του Στρατού στα σχέδια για την ανατροπή της κυβέρνησης («Σχέδιο "Βαριοπούλα»)-αποκαλύπτει οτι υπάρχουν «προδότες» στο στράτευμα και αυτό το θεωρεί «αίσχος» και κατηγορεί ανώτερους αξιωματικούς ότι «δεν ξέρουν να κάνουν τη δουλειά τους».
Μαγνητοφωνημένη ομιλία του στρατηγού Κοσανέρ σε ομάδα αξιωματικών η οποία «διέρευσε υπό άγνωστες συνθήκες» και έχει αναρτηθεί σε δυο τουλάχιστον τουρκικά blog αποκαλύπτει το «βαθύ χάσμα» μέσα στις ένοπλες τουρκικές δυνάμεις σε ο,τι αφορά την προσήλωση στο νόμο και στην κοινωνική ευημερία. «Πρόκειται για συγκλονιστική ομολογία», αποφαίνεται ο αρθρογράφος της «Zama»".
«Ο λόγος για τον οποίο αντιμετωπίζουμε σήμερα μια τέτοια κατάσταση», ακούγεται να λέει ο στρατηγός σχολιάζοντας τις συλλήψεις δεκάδων ανωτάτων αξιωματικών, «είναι τα δικά μας σφάλματα. Κάνουμε λάθη, κάνουμε πολλά στραβά. Δεν παίρνουμε το ρόλο μας στα σοβαρά. Δεν διαφυλάσσουμε τα έγγραφά μας και αφήνουμε να τα κλέψουν. Μας ακούνε (εννοεί η κυβέρνηση)] ακούνε τι λέμε κι εμείς φλυαρούμε απ' εδώ κι απ' εκεί. Δεν προσέχουμε τι υπογράφουμε και κρατούμε στα κομπιούτερ μας πληροφορίες άχρηστες. Ηρθαν οι τακτικοί εισαγγελείς, ερεύνησαν τα γραφεία μας και βρήκαν πολλά πράγματα. Ετσι, σήμερα δεν μπορούμε να ξέρουμε τι πήραν. Κάναμε παρανομίες και αγνοήσαμε τους κανονισμούς. Πιστεύαμε πως αυτό μπορούσε να συνεχιστεί, αλλά ανάμεσά μας βρέθηκαν προδότες και δυστυχώς δεν μπορούμε να τους βρούμε. Μάλιστα κύριοι, κάναμε πράξεις και ενέργειες παράνομες. Επρεπε κάποιες φορές να το κάνουμε».
Ο στρατηγός Κοσανέρ δεν αφήνει αμφιβολίες για τον ρόλο του στρατού σε «παράνομες», αντιδημοκρατικές πράξεις. Δεν καθορίζεται πότε έγινε αυτή η ομιλία του, πιθανολογείται, όμως, οτι ο στρατηγός μιλά - και δεν κρύβει την αγωνία του - λίγες ημέρες μετά τις πρώτες αποκαλύψεις για τα ανατρεπτικά σχέδια, πριν ενάμιση περίπου χρόνο.
«Συνεχίζουμε τις παράνομες ενέργειές μας», λέει. Και επαναλαμβάνει. «Κάνουμε πράξεις τις οποίες δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να κάνουμε. Συνεχίζουμε. Ομως ανάμεσα μας αναδείχτηκαν και κάποιοι διεφθαρμένοι συνάδελφοι τους οποίους επίσης δεν μπορούμε να επισημάνουμε. Αυτή η ιστορία με τη "Βαριοπούλα" που μας έκανε άνω - κάτω είναι όλα τα έγγραφα που έκλεψαν απο την 1η Στρατιά.
Ατομα τα οποία δεν είχαν καμία δικαιοδοσία έκλεψαν τα πάντα, σχέδια, σημειώσεις απο τα σεμινάρια, μαγνητοφωνήσεις. Είναι να ντρέπεται κανείς. Πως έγινε αυτό; Εχουν τα πάντα, όλα όσα είπαμε. Είμαστε ανακατεμένοι σ' αυτή την ντροπή. Υπάρχει όμως και η εγκληματική πλευρά αυτής της ιστορίας. Δεν ξέρω τι να πω γι αυτήν ».
Διακόσιοι και πλέον ανώτεροι αξιωματικοί των τριών Οπλων έχουν συληφθεί και ανακρίνονται για τη συμμετοχή τους σε «παράνομες πράξεις και ενέργειες» (Σχέδιο «Βαριοπούλα») αλλά σχεδόν όλοι αρνούνται οτι «είχαν έστω και ιδέα"» γι αυτό. Η μαγνητοταινία με τη φωνή του, εν ενεργεία τότε, στρατηγού Κοσανέρ έχει γι αυτό ιδιαίτερη σημασία.
Μια άλλη μαγνητοταινία με τη φωνή του στρατηγού αποκαλύπτει το ενδιαφέρον του και για άλλα πράγματα. Πληροφορεί τους υφισταμένους του οτι μπορεί να έχουν «προβλήματα με τη διάθεση των στρατιωτικών κονδυλίων».
Η κυβέρνηση Ερντογάν άλλαξε τώρα το νόμο, λέει, και «πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί. Το ζήτημα με τα κονδύλια είναι σήμερα πιο σοβαρό. Το Γενικό Λογιστήριο μας ελέγχει τώρα και μπορεί να προκύψουν προβλήματα. Μη κάνετε οτιδήποτε που δεν το αναφέρει ο Κανονισμός"
Και μια ακόμη υπόδειξη απο τον στρατηγό Κοσανέρ. «Φροντίστε να μη μπερδεύεστε με τον Τύπο. Οι δημοσιογράφοι πουλούν και τη μάνα τους για να εξασφαλίσουν ένα "στόρι". Ποτέ μη λέτε τίποτε σε δημοσιογράφους γιατί αμέσως θα το κάνουν μέγα ζήτημα. Στον Τύπο λέμε μόνο εκείνα που είναι απαραίτητο να πούμε»..
http://www.tovima.gr/world/article/?aid=416503&h1=true
Μαγνητοφωνημένη ομιλία του στρατηγού Κοσανέρ σε ομάδα αξιωματικών η οποία «διέρευσε υπό άγνωστες συνθήκες» και έχει αναρτηθεί σε δυο τουλάχιστον τουρκικά blog αποκαλύπτει το «βαθύ χάσμα» μέσα στις ένοπλες τουρκικές δυνάμεις σε ο,τι αφορά την προσήλωση στο νόμο και στην κοινωνική ευημερία. «Πρόκειται για συγκλονιστική ομολογία», αποφαίνεται ο αρθρογράφος της «Zama»".
«Ο λόγος για τον οποίο αντιμετωπίζουμε σήμερα μια τέτοια κατάσταση», ακούγεται να λέει ο στρατηγός σχολιάζοντας τις συλλήψεις δεκάδων ανωτάτων αξιωματικών, «είναι τα δικά μας σφάλματα. Κάνουμε λάθη, κάνουμε πολλά στραβά. Δεν παίρνουμε το ρόλο μας στα σοβαρά. Δεν διαφυλάσσουμε τα έγγραφά μας και αφήνουμε να τα κλέψουν. Μας ακούνε (εννοεί η κυβέρνηση)] ακούνε τι λέμε κι εμείς φλυαρούμε απ' εδώ κι απ' εκεί. Δεν προσέχουμε τι υπογράφουμε και κρατούμε στα κομπιούτερ μας πληροφορίες άχρηστες. Ηρθαν οι τακτικοί εισαγγελείς, ερεύνησαν τα γραφεία μας και βρήκαν πολλά πράγματα. Ετσι, σήμερα δεν μπορούμε να ξέρουμε τι πήραν. Κάναμε παρανομίες και αγνοήσαμε τους κανονισμούς. Πιστεύαμε πως αυτό μπορούσε να συνεχιστεί, αλλά ανάμεσά μας βρέθηκαν προδότες και δυστυχώς δεν μπορούμε να τους βρούμε. Μάλιστα κύριοι, κάναμε πράξεις και ενέργειες παράνομες. Επρεπε κάποιες φορές να το κάνουμε».
Ο στρατηγός Κοσανέρ δεν αφήνει αμφιβολίες για τον ρόλο του στρατού σε «παράνομες», αντιδημοκρατικές πράξεις. Δεν καθορίζεται πότε έγινε αυτή η ομιλία του, πιθανολογείται, όμως, οτι ο στρατηγός μιλά - και δεν κρύβει την αγωνία του - λίγες ημέρες μετά τις πρώτες αποκαλύψεις για τα ανατρεπτικά σχέδια, πριν ενάμιση περίπου χρόνο.
«Συνεχίζουμε τις παράνομες ενέργειές μας», λέει. Και επαναλαμβάνει. «Κάνουμε πράξεις τις οποίες δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να κάνουμε. Συνεχίζουμε. Ομως ανάμεσα μας αναδείχτηκαν και κάποιοι διεφθαρμένοι συνάδελφοι τους οποίους επίσης δεν μπορούμε να επισημάνουμε. Αυτή η ιστορία με τη "Βαριοπούλα" που μας έκανε άνω - κάτω είναι όλα τα έγγραφα που έκλεψαν απο την 1η Στρατιά.
Ατομα τα οποία δεν είχαν καμία δικαιοδοσία έκλεψαν τα πάντα, σχέδια, σημειώσεις απο τα σεμινάρια, μαγνητοφωνήσεις. Είναι να ντρέπεται κανείς. Πως έγινε αυτό; Εχουν τα πάντα, όλα όσα είπαμε. Είμαστε ανακατεμένοι σ' αυτή την ντροπή. Υπάρχει όμως και η εγκληματική πλευρά αυτής της ιστορίας. Δεν ξέρω τι να πω γι αυτήν ».
Διακόσιοι και πλέον ανώτεροι αξιωματικοί των τριών Οπλων έχουν συληφθεί και ανακρίνονται για τη συμμετοχή τους σε «παράνομες πράξεις και ενέργειες» (Σχέδιο «Βαριοπούλα») αλλά σχεδόν όλοι αρνούνται οτι «είχαν έστω και ιδέα"» γι αυτό. Η μαγνητοταινία με τη φωνή του, εν ενεργεία τότε, στρατηγού Κοσανέρ έχει γι αυτό ιδιαίτερη σημασία.
Μια άλλη μαγνητοταινία με τη φωνή του στρατηγού αποκαλύπτει το ενδιαφέρον του και για άλλα πράγματα. Πληροφορεί τους υφισταμένους του οτι μπορεί να έχουν «προβλήματα με τη διάθεση των στρατιωτικών κονδυλίων».
Η κυβέρνηση Ερντογάν άλλαξε τώρα το νόμο, λέει, και «πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί. Το ζήτημα με τα κονδύλια είναι σήμερα πιο σοβαρό. Το Γενικό Λογιστήριο μας ελέγχει τώρα και μπορεί να προκύψουν προβλήματα. Μη κάνετε οτιδήποτε που δεν το αναφέρει ο Κανονισμός"
Και μια ακόμη υπόδειξη απο τον στρατηγό Κοσανέρ. «Φροντίστε να μη μπερδεύεστε με τον Τύπο. Οι δημοσιογράφοι πουλούν και τη μάνα τους για να εξασφαλίσουν ένα "στόρι". Ποτέ μη λέτε τίποτε σε δημοσιογράφους γιατί αμέσως θα το κάνουν μέγα ζήτημα. Στον Τύπο λέμε μόνο εκείνα που είναι απαραίτητο να πούμε»..
http://www.tovima.gr/world/article/?aid=416503&h1=true
Financial Times: Ελλάδα-Ελβετία συζητούν για τις καταθέσεις των ελλήνων
Η Ελβετία έχει ξεκινήσει προκαταρκτικές συζητήσεις με την Ελλάδα για τη σύναψη διμερούς φορολογικής συμφωνίας για τις καταθέσεις Ελλήνων σε ελβετικές τράπεζες, αναφέρει δημοσίευμα της εφημερίδας Financial Times.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, Ελβετοί αξιωματούχοι επιβεβαίωσαν σχετικά δημοσιεύματα, αλλά δεν έδωσαν λεπτομέρειες για τις συζητήσεις που γίνονται.
Η εφημερίδα σημειώνει ότι η Ελβετία έχει ξεκινήσει ανεπίσημες συζητήσεις και με άλλες χώρες για την υπογραφή διμερών συμφωνιών, κατά τα πρότυπα των συμφωνιών που έκανε αυτό το μήνα με τη Γερμανία και τη Βρετανία.
Η Ελβετία προτιμά τις διμερείς συμφωνίες, αναφέρει το δημοσίευμα, κυρίως επειδή με τον τρόπο αυτό
παρακάμπτει την προσπάθεια της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να επιβληθεί ένα αυτόματο σύστημα ανταλλαγής πληροφοριών, το οποίο θα κατέστρεφε το τραπεζικό απόρρητο της χώρας.
http://www.tovima.gr/finance/article/?aid=416512&h1=true
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, Ελβετοί αξιωματούχοι επιβεβαίωσαν σχετικά δημοσιεύματα, αλλά δεν έδωσαν λεπτομέρειες για τις συζητήσεις που γίνονται.
Η εφημερίδα σημειώνει ότι η Ελβετία έχει ξεκινήσει ανεπίσημες συζητήσεις και με άλλες χώρες για την υπογραφή διμερών συμφωνιών, κατά τα πρότυπα των συμφωνιών που έκανε αυτό το μήνα με τη Γερμανία και τη Βρετανία.
Η Ελβετία προτιμά τις διμερείς συμφωνίες, αναφέρει το δημοσίευμα, κυρίως επειδή με τον τρόπο αυτό
παρακάμπτει την προσπάθεια της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να επιβληθεί ένα αυτόματο σύστημα ανταλλαγής πληροφοριών, το οποίο θα κατέστρεφε το τραπεζικό απόρρητο της χώρας.
http://www.tovima.gr/finance/article/?aid=416512&h1=true
Τρίτη Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης
Υπό το γενικό τίτλο «Παλιές Διασταυρώσεις- Make it new», που αναφέρεται στη θεματική επικέντρωση για τρεις συνεχείς διοργανώσεις, από το 2011 και μέχρι και το 2015, στην περιοχή της Μεσογείου, η 3η Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης, θα διεξαχθεί από τις 18 Σεπτεμβρίου έως τις 18 Δεκεμβρίου 2011, με κύριο διοργανωτή το Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, μέσα από την «Κίνηση των 5 Μουσείων Θεσσαλονίκης» - 5Μ (Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης, Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού, Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών του ΑΠΘ).
Με την προσοχή στραμμένη στη Μεσόγειο, τον πολιτισμό και τους ανθρώπους της, διυλισμένα από τη σύγχρονη εικαστική ματιά, η φετινή διοργάνωση αναπτύσσεται σε όλη την πόλη και αποτελείται από κεντρικό και παράλληλο πρόγραμμα, που περιλαμβάνουν εκθέσεις, διεθνές εργαστήριo νέων καλλιτεχνών, φεστιβάλ performance, φιλοξενούμενες δράσεις και ένα συμπόσιο.
Η 3η Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης χρηματοδοτείται από το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Μακεδονία-Θράκη 2007-2013 του ΕΣΠΑ, με τελικό δικαιούχο το ΚΜΣΤ και συγχρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση (Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης).
Η διοργάνωση εντάσσεται στο πρόγραμμα «Θεσσαλονίκη: Σταυροδρόμι Πολιτισμών» του Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού, με θέμα για το 2011 τη Μέση Ανατολή, ενώ υποστηρίζεται από το Δήμο Θεσσαλονίκης και την Αντιδημαρχία Πολιτισμού, Παιδείας και Τουρισμού, την 9η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, καθώς και από άλλους πολιτιστικούς και εκπαιδευτικούς φορείς.
Η φετινή Μπιενάλε χαίρει της στήριξης μιας Διεθνούς Συμβουλευτικής Επιτροπής, μέλη της οποίας είναι οι Catherine David, Ιστορικός Τέχνης-Επιμελήτρια, Maria Rosa Girace Pieralisi, Διευθύντρια Ιταλικού Μορφωτικού Ινστιτούτου Θεσσαλονίκης, Jessica Morgan, Επιμελήτρια Σύγχρονης Τέχνης, Ντένης Ζαχαρόπουλος, Ιστορικός Τέχνης-Επιμελητής, Γιάννης Κουνέλλης, Καλλιτέχνης.
Τη Διεύθυνση του όλου εγχειρήματος έχει η Κατερίνα Κοσκινά, Ιστορικός Τέχνης-Μουσειολόγος, Πρόεδρος Δ.Σ. του ΚΜΣΤ.
Υπεύθυνη διαχείρισης του έργου είναι η Αθηνά Ιωάννου (ΚΜΣΤ).
Αξίζει τέλος να σημειωθεί ότι η 3η Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης θα πραγματοποιηθεί έχοντας επιτύχει τη συνεργασία, σε επίπεδο προβολής και επικοινωνίας, με τη 11η Biennale Σύγχρονης Τέχνης της Λυών (15.09-31.12.2011, http://www.biennaledelyon.com) και την 12th Istanbul Biennial (17.09-13.11.2011, http://bienal.iksv.org).
ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
«Ο ΓΚΡΕΜΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΡΕΜΑ» (“A ROCK AND A HARD PLACE”)
Επιμελητές: Paolo Colombo, Mahita El Bacha Urieta, Μαρίνα Φωκίδη
Βοηθοί Επιμελητές: Δόμνα Γούναρη, Άννα Μυκονιάτη (ΚΜΣΤ)
Οι επιμελητές του κεντρικού προγράμματος της 3ης Μπιενάλε, Paolo Colombo, Mahita El Bacha Urieta, Μαρίνα Φωκίδη, ανταποκρινόμενοι στις τρέχουσες κοινωνικές, πολιτικές συνθήκες στην περιοχή της Μεσογείου, και όχι μόνο, επέλεξαν τον τίτλο του κεντρικού προγράμματος και αναφέρουν στο βασικό, ιδεολογικό τους κείμενο για τη διοργάνωση:
«Στις τρέχουσες συνθήκες της αυξανόμενης αστάθειας που εγκυμονούν υποσχέσεις και κινδύνους, ο τίτλος Ο Γκρεμός και το Ρέμα, αποκτά μια ιδιάζουσα δυναμική καθώς συλλαμβάνει την αίσθηση του εύθραυστου και του επικίνδυνου που κυριαρχούν στις ευρύτερες πολιτικές που ασκούνται στον χώρο της Μεσογείου αλλά και στην ψυχολογία του ίδιου του ατόμου. Υπό την επίδραση του υποβόσκοντα κινδύνου και μιας «Aμλετικού» τύπου αμφιβολίας, σύγχρονοι καλλιτέχνες παράγουν έργα, τα οποία χαρακτηρίζονται συχνά από μια αμυντική, ειρωνική διάθεση.
Το κεντρικό πρόγραμμα της 3ης Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης αντλεί έμπνευση από την πόλη ως μία μεταφορά του έντονου πολυπολιτισμικού χαρακτήρα του παρελθόντος της. Κάθε ένας από τους χώρους που θα στεγάσουν τις εκθέσεις του κεντρικού προγράμματος (5 ιστορικά μνημεία και 5 μουσεία) αποτελεί ένα επεισόδιο από τη συνολική του αφήγηση. Αυτά τα επεισόδια εμπνέονται από την προηγούμενη και τη σημερινή χρήση των κτιρίων αυτών, την παλαιά και τη σύγχρονη συνεισφορά τους στην κοινωνική ζωή της πόλης και στις πολιτικές της ζυμώσεις και οι καλλιτέχνες και τα έργα που φιλοξενούνται, επιλέχθηκαν ειδικά για αυτά.
Έτσι, ο επισκέπτης των εκθέσεων θα περιδιαβαίνει την πόλη και ταυτόχρονα θα γίνεται κοινωνός της ιστορίας της και μέρος της ζωής της».
Χώροι (σε αλφαβητική σειρά): Αλατζά Ιμαρέτ, Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης, Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού, Γενί Τζαμί, Επταπύργιο, Κάζα Μπιάνκα, Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (Μονή Λαζαριστών), Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης (Αποθήκη Β1, Λιμάνι), Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Μπέη Χαμάμ, Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών του ΑΠΘ
Ειδικότερα στους δύο ορόφους της Μονής Λαζαριστών, μετά από πρόταση των τριών επιμελητών του κεντρικού προγράμματος, έργα της συλλογής Κωστάκη του ΚΜΣΤ συνδιαλέγονται έμμεσα, θεματικά και αισθητικά με έργα σύγχρονων καλλιτεχνών. Τα έργα της συλλογής έχουν επιλεχθεί από τον καλλιτέχνη Κωστή Βελώνη, όσον αφορά τον διάλογο με τα δικά του έργα και την επιμελήτρια του ΚΜΣΤ και επικεφαλής της Συλλογής Μαρία Τσαντσάνογλου, όσον αφορά τα έργα των υπόλοιπων καλλιτεχνών.
Την αρχιτεκτονική - μουσειογραφική μελέτη των χώρων του κεντρικού προγράμματος της 3ης Μπιενάλε έχει ο Ανδρέας Αγγελιδάκης.
Καλλιτέχνες (αλφαβητικά): 98 Weeks, Mounira Al Solh, Arab Image Foundation, Archive (Francesca Boenzi, Paolo Caffoni, Chiara Figone, Ignas Petronis), Francis Alÿs, Rasheed Araeen, Alexandra Bachzetsis, Manfredi Beninati, Christoph Büchel, Pierpaolo Campanini, Spartacus Chetwynd, Cinemathèque de Tanger, Keren Cytter, Thomas Dworzak, e-flux projects (Julieta Aranda & Anton Vidokle), Yasmine Eid-Sabbagh (σε συνεργασία με το Arab Image Foundation), Mounir Fatmi, Emmanuel Finkiel, Steven C. Harvey, IKONOTV, Mahmoud Kaabour, Ali Kazma, William Kentridge, Alexander Kluge, Nikolaj B.S. Larsen, Katariina Lillqvist, Zeina Maasri, Margherita Manzelli, Moataz Nasr, Bruce Nauman, Olaf Nikolai, Jockum Nordström, Alessandro Pessoli, PRISM TV (Νίκος Κατσαούνης & Νίνα Πασχαλίδου), Imran Qureshi, Jean-Marc Rochette, Marwan Sahmarani, Hrair Sarkissian, Yehudit Sasportas, Alberto Savinio, Tayfun Serttas, Ahlam Shibli, Slavs and Tatars, Naoko Takahashi, Ryan Trecartin, Pae White, Κατερίνα Αθανασοπούλου, Αθανάσιος Αργιανάς, Ανδρέας Βάης, Νάνος Βαλαωρίτης, Κωστής Βελώνης, Πηνελόπη Γεωργίου, Χριστίνα Δημητριάδη, Ανδρέας Εμπειρίκος, Διονύσης Καβαλλιεράτος, Βλάσης Κανιάρης, Πάνος Κουτρουμπούσης, Σόλων Λέκκας, Σήφης Λυκάκης, Ειρήνη Μίγα, Παύλος Νικολακόπουλος, Κωνσταντίνος Ξενάκης, Παντελής Παντελόπουλος, Άγγελος Πλέσσας, Μιχαήλ Πυργελής, Γιώργος Σαπουντζής, Χριστιάνα Σούλου, Σωκράτης Σωκράτους, Κώστας Τσιούκας, Γιαννούλης Χαλεπάς.
Θα παρουσιαστεί επίσης το αρχείο του Γεωργίου Λυκίδη και επιλεγμένα αρχεία του Ε.Λ.Ι.Α.
Το κεντρικό πρόγραμμα πρόκειται να πλαισιωθεί από μία σειρά δράσεων, οι οποίες θα ανακοινωθούν σύντομα, όπως η παρουσίαση των dOCUMENTA (13) Notebook series “100 Notes – 100 Thoughts”. Στην εκδήλωση, η Chus Martínez, υπεύθυνη Τμήματος και Μέλος του Core Agent Group θα παρουσιάσει τα πρώτα 17 Notebooks από τη σειρά “100 Notes – 100 Thoughts” ενώ στη συνέχεια θα ακολουθήσει συζήτηση με την επιμελήτρια Μαρίνα Φωκίδη.
Συντονισμός για τους χώρους του κεντρικού προγράμματος: οι επιμελητές του ΚΜΣΤ, Δόμνα Γούναρη, Αρετή Λεοπούλου, Κατερίνα Μαυρομιχάλη, Γιάννης Μπόλης, Άννα Μυκονιάτη, Ειρήνη Παπακωνσταντίνου, Μαρία Τσαντσάνογλου, Συραγώ Τσιάρα.
ΠΑΡΑΛΛΗΛΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
-Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης / www.amth.gr
«Οι Εβραίοι στη Θεσσαλονίκη. Ανεξίτηλα σημάδια στον χώρο»
18 Σεπτέμβριου 2011– 30 Σεπτεμβρίου 2012
Επιμέλεια: Πολυξένη Αδάμ-Βελένη, διευθύντρια Α.Μ.Θ., Ευαγγελία Στεφανή, προϊσταμένη τμήματος Εκθέσεων, Ελευθερία Ακριβοπούλου, αρχαιολόγος-μουσειολόγος, Αγγελική Κουκουβού, αρχαιολόγος.
Σε συνεργασία με: 9η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού, Λαογραφικό και Εθνολογικό Μουσείο Μακεδονίας-Θράκης, Εβραϊκό Μουσείο, Ισραηλιτική Κοινότητα Θεσσαλονίκης, Μουσείο Μακεδονικού Αγώνα, Κέντρο Ιστορίας του Δήμου Θεσσαλονίκης.
Η έκθεση «Οι Εβραίοι στη Θεσσαλονίκη. Ανεξίτηλα σημάδια στον χώρο» επιχειρεί να ανασυνθέσει το παλίμψηστο της μεγαλύτερης εβραϊκής κοινότητας της Ελλάδας, με οδηγούς τα απτά ή λανθάνοντα «ανεξίτηλα σημάδια» της πολύχρονης εβραϊκής παρουσίας στην πόλη.
Μέσα σε τέσσερις εκθεσιακές ενότητες παρουσιάζεται η ιστορία της εβραϊκής κοινότητας, ως μια «αρχαιολογική» αναζήτηση, από την ελληνιστική εποχή, όπου ανιχνεύονται οι απαρχές της παρουσίας της, μέχρι την τραγική εξόντωσή της κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου.
Ένα ταξίδι στο χώρο και στον χρόνο μέσα από την ιστορία των Εβραίων της Θεσσαλονίκης που μας αποκαλύπτει μια ακόμη ιστορία της πόλης. Μια διαδρομή στην πόλη με σταθμούς – τοπόσημα που αποτυπώνουν τη θρησκευτική, κοινωνική, οικονομική και πνευματική υπόσταση της εβραϊκής κοινότητας.
Σημεία αναφοράς αποτελούν: το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, περιοχή όπου εκτεινόταν ήδη από την αρχαιότητα το εβραϊκό νεκροταφείο, η Αρχαία Αγορά της Θεσσαλονίκης όπου βρισκόταν η εβραϊκή συνοικία Rogos, το ξενοδοχείο Ηλέκτρα Παλλάς στην Αριστοτέλους, κτισμένο στη θέση της περίφημης Σχολής της Alliance, η Πλατεία Ελευθερίας, το Τελωνείο στο λιμάνι, οι εμπορικές Στοές Σαούλ και Μοδιάνο, εμβληματικά κτίρια-επαύλεις στην περιοχή της ανατολικής Θεσσαλονίκης και ο παλιός σιδηροδρομικός σταθμός, όπου βρίσκονταν εξαθλιωμένοι καταυλισμοί φτωχών Εβραίων (συνοικισμός Χιρς).
Αντικείμενα, πλούσιο εποπτικό και οπτικοαουστικό υλικό, στο οποίο περιλαμβάνονται και ανέκδοτα κείμενα, φωτογραφίες, χάρτες, αφηγήσεις και ηχητικά ντοκουμέντα, θα πλαισιώσουν τις θεματικές ενότητες.
Η έκθεση εντάσσεται στο πρόγραμμα του ΥΠΠΟΤ «Θεσσαλονίκη: Σταυροδρόμι Πολιτισμών».
-Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού / www.mbp.gr
«Βυζάντιο & Άραβες»
Σεπτέμβριος–Δεκέμβριος 2011
Επιμέλεια: Σταμάτιος Χονδρογιάννης, αρχαιολόγος ΜΒΠ
Σε συνεργασία με: 4η ΕΒΑ, 6η ΕΒΑ, 7η ΕΒΑ, 9η ΕΒΑ, 10η ΕΒΑ, 12η ΕΒΑ, 23η ΕΒΑ, 25η ΕΒΑ, 17η ΕΠΚΑ, Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο, Μουσείο Ισλαμικής Τέχνης-Μουσείο Μπενάκη, Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, Ιστορικό Μουσείο Κρήτης, Νομισματικό Μουσείο, ΝΟΗΣΙΣ - Κέντρο Διάδοσης Eπιστημών & Μουσείο Τεχνολογίας, Κεντρική Βιβλιοθήκη ΑΠΘ
Στην έκθεση «Βυζάντιο & Άραβες» θα παρουσιαστούν οι σχέσεις και αλληλεπιδράσεις ανάμεσα στο Βυζάντιο και τους Άραβες από τον 7ο αι. μ.Χ. έως το 1453 (άλωση της Κωνσταντινούπολης) με στόχο την ανάδειξη πτυχών και των δυο πολιτισμών. Σε θεματικές ενότητες θα παρουσιαστεί η ταυτότητα των Αράβων, η γέννηση της νέας θρησκείας του Ισλάμ και τα χαλιφάτα, η εξάπλωσή τους στην αραβική χερσόνησο και στη Μεσόγειο, οι πολιορκίες της Κωνσταντινούπολης και η άλωση της Θεσσαλονίκης το 904. Θα θιγούν επίσης θέματα, όπως οι μάχες με τους Άραβες και η δημιουργία της ακριτικής παράδοσης με αναφορά στο Διγενή Ακρίτα.
Ταυτόχρονα θα παρουσιαστούν οι ειρηνικές συναλλαγές και οι αλληλεπιδράσεις των δυο πολιτισμών στους τομείς των γραμμάτων, των επιστημών και της τέχνης.
Η έκθεση θα περιλαμβάνει πάνω από 100 έργα, όπως εικόνες, χειρόγραφα, κοσμήματα, νομίσματα, κεραμικά και γλυπτά, από τις συλλογές του Μουσείου Βυζαντινού Πολιτισμού και επιλεγμένα αντικείμενα από δημόσια και ιδιωτικά μουσεία και Εφορείες αρχαιοτήτων της Ελλάδας και θα πλαισιώνεται από εποπτικό υλικό.
Η έκθεση εντάσσεται στο πρόγραμμα του ΥΠΠΟΤ «Θεσσαλονίκη: Σταυροδρόμι Πολιτισμών».
-Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, www.greekstatemuseum.com
- «Θεματικές επιλογές από τη συλλογή Κωστάκη του ΚΜΣΤ»
18 Σεπτέμβριου – 18 Δεκεμβρίου 2011
Επιμέλεια: Μαρία Τσαντσάνογλου, Αγγελική Χαριστού, επιμελήτριες ΚΜΣΤ
Στη Μονή Λαζαριστών, που είναι η έδρα της συλλογής Κωστάκη, παρουσιάζονται έργα ρωσικής πρωτοπορίας που αναπτύσσονται σε θεματικές ενότητες.
Στους δύο ορόφους του Μουσείου έργα της ρωσικής πρωτοπορίας παρουσιάζονται σε θεματικές ενότητες και σε συνδυασμό με έργα των καλλιτεχνών του κεντρικού προγράμματος. Στο ισόγειο λειτουργούν δωμάτια αφιερωμένα στα κινήματα της πρωτοπορίας, ενώ ταυτόχρονα τονίζεται η συνέργεια των άλλων τεχνών με τις εικαστικές τέχνες (Ποίηση, Θέατρο, Μουσική, Κινηματογράφος, Αρχιτεκτονική).
Με τον τρόπο αυτό παρουσιάζεται το φαινόμενο της οργανικής σύνθεσης των τεχνών που χαρακτηρίζει ευρέως την εποχή της ρωσικής πρωτοπορίας και τονίζεται η ανεξάντλητη έμπνευση, η διαχρονικότητα και η διαρκής επικαιρότητα της τέχνης αυτής της περιόδου.
- Accrochage: “Jan Fabre, PIETÀS” (Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης- Κτίριο M2, οι ημερομηνίες θα ανακοινωθούν)
Με αφορμή τη συμμετοχή του ΚΜΣΤ στην παρουσίαση του νέου έργου του Jan Fabre στην 54η Μπιενάλε της Βενετίας (01.06-16.10.2011) με τίτλο “Pietas”, θα πραγματοποιηθεί σύνδεση με την έκθεση και θα παρουσιαστεί υλικό οπτικοακουστικό και προεργασίας από τη συγκεκριμένη ενότητα του γνωστού Φλαμανδού καλλιτέχνη.
-Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης / www.mmca.org.gr, www.roamingimages.org
«Roaming Images. Διασταυρώσεις του Ελληνικού και Αραβικού πολιτισμού μέσα από το βλέμμα σύγχρονων καλλιτεχνών»
18 Σεπτεμβρίου 2011 – 8 Ιανουαρίου 2012
Επικεφαλής του Project: Χρήστος Σαββίδης
Επιμελητές: “Roaming Images, Exhibition”: Iara Boubnova, “Roaming Images, Routes”: Σωτήρης Μπαχτσετζής
Σε συνεργασία με: Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ) – Τμήμα Αρχιτεκτόνων, Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης – Παράρτημα Θεσσαλονίκης (ΜΙΕΤ), Ινστιτούτο Μοχάμετ Άλι για την Έρευνα της Ανατολικής Παράδοσης, Καβάλα (IMARET).
Το “Roaming Images” είναι ένα νομαδικό forum που φέρνει σε επαφή την Ανατολή και τη Δύση, μέσα από τη διερεύνηση διαφορετικών εννοιών της εικόνας, καθώς και των ιδεολογικών και γεω-πολιτισμικών συνθηκών όπου αυτές καλλιεργήθηκαν. Σύγχρονοι καλλιτέχνες καλούνται να επαναπροσδιορίσουν τη σχέση τους με την πολιτιστική κληρονομιά της αραβικής χερσονήσου και της Ανατολικής Μεσογείου ως τόπων με μακρόχρονη καλλιτεχνική και πολιτιστική σύγκλιση. Η έννοια της εικόνας γίνεται το παγκόσμιο όχημα που μας αφηγείται τον τρόπο που μιλάμε, που σκεφτόμαστε και ακόμη το πώς οραματιζόμαστε το μέλλον.
Το “Roaming Images” αποτελείται από την έκθεση “Roaming Images” σε επιμέλεια της Iara Boubnova που διαπραγματεύεται την θεματική αυτή, καθώς και το “Roaming Images, Routes” σε επιμέλεια Σωτήρη Μπαχτσετζή. Στα πλαίσια του “Roaming Images, Routes” πραγματοποιούνται δράσεις (site-specific projects, δημόσιες παρεμβάσεις, διαλέξεις, εργαστήρια κ.λπ.) σε πόλεις-σταθμούς κατά μήκος της νοητής διαδρομής που συνδέει το Muscat (Oman) με τη Θεσσαλονίκη (Ελλάδα) με τη συμμετοχή ντόπιων καλλιτεχνών, συγγραφέων και επιστημόνων που εργάζονται σ’ αυτή την ευρεία γεωγραφική περιοχή. Με τη δημιουργική συνεργασία με τοπικούς φορείς, ιδρύματα και συνεργάτες το “Roaming Images” παρουσιάζει στη Θεσσαλονίκη έργα τέχνης από τις δράσεις αυτές καθώς και την τεκμηρίωσή τους.
Παράλληλα, διοργανώνεται η έκθεση «Photography as a Means of Creating or Subverting Stereotypes” σε επιμέλεια Λένας Αθανασοπούλου στο Μορφωτικό Ίδρυμα της Εθνικής Τραπέζης – Παράρτημα Θεσσαλονίκης παρουσιάζοντας έργα φοιτητών που ασχολούνται με το ζήτημα των στερεοτύπων.
Την οργανωτική επιτροπή του “Roaming Images” αποτελούν οι: Ξανθίππη Σκαρπιά-Χόιπελ (Πρόεδρος ΔΣ, ΜΜΣΤ), Κατερίνα Καμάρα (Γενική Γραμματέας ΔΣ, ΜΜΣΤ), Ματούλα Σκαλτσά (Μέλος ΔΣ, ΜΜΣΤ), Ντένης Ζαχαρόπουλος (Καλλιτεχνικός Διευθυντής, ΜΜΣΤ), Γιώργος Παπακώστας (Πρόεδρος Τμήματος Αρχιτεκτόνων, ΑΠΘ), Ιωάννης Επαμεινώνδας (Διευθυντής ΜΙΕΤ - Παράρτημα Θεσσαλονίκης), Άννα Τζούμα-Μισιριάν (Πρόεδρος IMARET).
Το project εντάσσεται στο πρόγραμμα του ΥΠΠΟΤ «Θεσσαλονίκη: Σταυροδρόμι Πολιτισμών». Είναι μέρος του προγράμματος Focus Middle East του ΜΜΣΤ.
-Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών του ΑΠΘ / www.tf.auth.gr/teloglion
«Θραύσματα και σπαράγματα από τη Φουστάτη»
Νοέμβριος 2011–Ιανουάριος 2012
Επιμέλεια: Ροζάννα Μπαλλιάν (Μουσείο Μπενάκη – Αθήνα), Παναγιώτης Μπίκας (Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών, ΑΠΘ)
Σε συνεργασία με: Μουσείο Ισλαμικής Τέχνης – Μουσείο Μπενάκη
Το Τελλόγλειο Ίδρυμα πρόκειται να φιλοξενήσει την έκθεση με τίτλο «Θραύσματα και σπαράγματα από τη Φουστάτη». Η Φουστάτη, η οποία αποτελεί σήμερα τμήμα του παλαιού Καΐρου υπήρξε η πρώτη πρωτεύουσα της Αιγύπτου την περίοδο της κυριαρχίας των Αράβων (7ος αιώνας), και ήκμασε ως τον 12ο αιώνα. Είναι επίσης γνωστή για τα αρχαιολογικά κατάλοιπα που ήρθαν στο φως τα τελευταία εκατό χρόνια. Τα ευρήματα αυτά, που προέρχονται από τους πλούσιους αποθέτες της, προσφέρουν σημαντικές πληροφορίες για το ένδοξο παρελθόν της πόλης. Τα αντικείμενα που θα εκτεθούν αποτελούσαν τμήμα της περίφημης συλλογής του Αντώνη Μπενάκη και σήμερα ανήκουν στο Μουσείο Ισλαμικής Τέχνης – Μουσείο Μπενάκη, Τα ιδιαίτερα αυτά έργα τέχνης θα πλαισιωθούν με έπιπλα και μικροαντικείμενα από τη συλλογή των Νέστωρα και Αλίκης Τέλλογλου διαμορφώνοντας μια έκθεση που ζητά να αναδείξει ζητήματα όπως η αξία του θραύσματος ως τεκμηρίου πολιτισμού και οι επιλογές των Ελλήνων συλλεκτών.
Η έκθεση εντάσσεται στο πρόγραμμα του ΥΠΠΟΤ «Θεσσαλονίκη: Σταυροδρόμι Πολιτισμών».
-Διεθνές Εργαστήριο Νέων Καλλιτεχνών / “Domino”
18 Σεπτεμβρίου – 7 Οκτωβρίου 2011: εργαστήριο
7 Οκτωβρίου – 7 Νοεμβρίου 2011: έκθεση
Επιμέλεια & συντονισμός: Αρετή Λεοπούλου, Θοδωρής Μάρκογλου, επιμελητές ΚΜΣΤ
Το 3ο Διεθνές Εργαστήριο Νέων Καλλιτεχνών εστιάζεται στη σύγχρονη εικαστική πειραματική παραγωγή, με κύριο στόχο την ανάδειξη της Θεσσαλονίκης σε ένα ιστορικό -και όχι μόνο- σταυροδρόμι πολιτισμών.
Το εργαστήριο μπορεί να λειτουργήσει σαv μία “προσωρινή αυτόνομη ζώνη” σε ένα μεσογειακό περιβάλλον με οικονομικές και κοινωνικές συγκρούσεις, ανακατατάξεις και αναταραχές, γι’ αυτό και επιλέχθηκε ο τίτλος “Domino” που παραπέμπει στη γνωστή -και ιδιαίτερα επίκαιρη σήμερα τόσο πολιτικά όσο και οικονομικά- θεωρία του «φαινόμενου Ντόμινο». Με βάση τη λογική του εργαστηρίου αυτού, αλλά και με τη συνολική κατεύθυνση της 3ης Μπιενάλε, οι καλλιτέχνες προέρχονται από χώρες της Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής
Το εργαστήριο θα ξεκινήσει στις 18.9.2011 στις εγκαταστάσεις του στρατοπέδου Παύλου Μελά, με την ευγενική υποστήριξη του Δήμου Παύλου Μελά, και θα ολοκληρωθεί με τα εγκαίνια της έκθεσης των έργων που θα παραχθούν στο διάστημα το οποίο θα διαμένουν στην πόλη οι καλλιτέχνες, στις 7 Οκτωβρίου (διάρκεια έκθεσης: 7.10 – 7.11.2011).
Καλλιτέχνες: Nadia Ayari (Τυνησία), Sirine Fatouh (Λίβανος), The Fleetgroup (Γεωργία), Andre Gonçalves (Πορτογαλία), Nader Sadek (Αίγυπτος), Δημήτρης Αμελαδιώτης (Ελλάδα), Ελίνα Ιωάννου (Κύπρος).
-Thessaloniki Performance Festival
19-25 Σεπτεμβρίου 2011
Επιμέλεια & συντονισμός: Ειρήνη Παπακωνσταντίνου, επιμελήτρια ΚΜΣΤ
Το Φεστιβάλ Performance αποτελεί μια διεθνή συνάντηση αυτής της ιδιότυπης και ρηξικέλευθης καλλιτεχνικής πρακτικής στο πλαίσιο της 3ης Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης της Θεσσαλονίκης. Όπως και στην πρώτη του εμφάνιση (Μάιος 2009) το Φεστιβάλ θα επικεντρωθεί εξ’ ολοκλήρου στην τέχνη της performance και θα επιδιώξει να αποτελέσει τόπο συνάντησης και πλατφόρμα δράσης Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών που εξερευνούν την υπέρτατη αξία του ανθρώπινου σώματος ως προς τη μορφή και το περιεχόμενο του, και υπογραμμίζουν την κοινωνικό-πολιτική εμβέλεια της συγκεκριμένης έκφρασης. Στόχος του Φεστιβάλ και φέτος θα είναι να συγκεντρώσει και να προβάλει όλα τα ετερόκλητα στοιχεία που απαρτίζουν την τέχνη της performance και να παρουσιάσει τις κάθε είδους διαστάσεις της έτσι ώστε οι πτυχές και οι έννοιές της να αρχίσουν να διερευνώνται πιο διεξοδικά.
Πέρα από τις ζωντανές δράσεις, στο φεστιβάλ θα ενταχθούν ποικίλες εκδηλώσεις, όπως προβολές, masterclasses, εργαστήρια, αφιερώματα, διαλέξεις, συναυλίες και μία έκθεση, που θα προσεγγίσουν την έννοια, το ιστορικό υπόβαθρο και την εξέλιξη της performance στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Τιμώμενο πρόσωπο του Φεστιβάλ Performance θα είναι η Γαλλίδα πρωτοπόρος καλλιτέχνις ORLAN, της οποία θα παρουσιαστούν βιντεοσκοπημένες ιστορικές performances, ενώ θα υπάρξει ανοιχτή συζήτηση με τη Διευθύντρια της Μπιενάλε, Κατερίνα Κοσκινά.
Το Φεστιβάλ θα πραγματοποιηθεί σε διάφορα σημεία της πόλης, σε εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους, και θα δώσει τη δυνατότητα επικοινωνίας και διάδρασης με το ευρύτερο κοινό.
Καλλιτέχνες: Nisrine Boukhari (Συρία), Silvio De Gracia (Αργεντινή), Nezaket Ekici (Τουρκία), HOPE (Ελλάδα), Regina José Galindo (Γουατεμάλα), Alastair MacLennan (Β. Ιρλανδία), Mohammad (Νίκος Βελιώτης, Coti K, ILIOS - Ελλάδα), Liza Morozova (Ρωσία), Kira O’ Reilly (Η. Βασίλειο), Luigi Presicce (Ιταλία), Wafaa Yasin (Παλαιστίνη) Χριστίνα Γεωργίου (Κύπρος), Μιχαήλ Καρίκης (Ελλάδα), Έφη Μπίρμπα & Άρης Σερβετάλης (Ελλάδα), Γεωργία Σαγρή (Ελλάδα), Εύη Τζώρτζη (Ελλάδα).
-Συμπόσιο / ο χρόνος και ο χώρος διεξαγωγής θα ανακοινωθούν
Κατά τη διάρκεια της 3ης Μπιενάλε θα φιλοξενηθεί συνάντηση του Μεσογειακού Κοινοβουλίου Πολιτισμού (M.C.P.), η οποία θα πλαισιωθεί από ομιλίες.
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_25/08/2011_403455
Με την προσοχή στραμμένη στη Μεσόγειο, τον πολιτισμό και τους ανθρώπους της, διυλισμένα από τη σύγχρονη εικαστική ματιά, η φετινή διοργάνωση αναπτύσσεται σε όλη την πόλη και αποτελείται από κεντρικό και παράλληλο πρόγραμμα, που περιλαμβάνουν εκθέσεις, διεθνές εργαστήριo νέων καλλιτεχνών, φεστιβάλ performance, φιλοξενούμενες δράσεις και ένα συμπόσιο.
Η 3η Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης χρηματοδοτείται από το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Μακεδονία-Θράκη 2007-2013 του ΕΣΠΑ, με τελικό δικαιούχο το ΚΜΣΤ και συγχρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση (Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης).
Η διοργάνωση εντάσσεται στο πρόγραμμα «Θεσσαλονίκη: Σταυροδρόμι Πολιτισμών» του Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού, με θέμα για το 2011 τη Μέση Ανατολή, ενώ υποστηρίζεται από το Δήμο Θεσσαλονίκης και την Αντιδημαρχία Πολιτισμού, Παιδείας και Τουρισμού, την 9η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, καθώς και από άλλους πολιτιστικούς και εκπαιδευτικούς φορείς.
Η φετινή Μπιενάλε χαίρει της στήριξης μιας Διεθνούς Συμβουλευτικής Επιτροπής, μέλη της οποίας είναι οι Catherine David, Ιστορικός Τέχνης-Επιμελήτρια, Maria Rosa Girace Pieralisi, Διευθύντρια Ιταλικού Μορφωτικού Ινστιτούτου Θεσσαλονίκης, Jessica Morgan, Επιμελήτρια Σύγχρονης Τέχνης, Ντένης Ζαχαρόπουλος, Ιστορικός Τέχνης-Επιμελητής, Γιάννης Κουνέλλης, Καλλιτέχνης.
Τη Διεύθυνση του όλου εγχειρήματος έχει η Κατερίνα Κοσκινά, Ιστορικός Τέχνης-Μουσειολόγος, Πρόεδρος Δ.Σ. του ΚΜΣΤ.
Υπεύθυνη διαχείρισης του έργου είναι η Αθηνά Ιωάννου (ΚΜΣΤ).
Αξίζει τέλος να σημειωθεί ότι η 3η Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης θα πραγματοποιηθεί έχοντας επιτύχει τη συνεργασία, σε επίπεδο προβολής και επικοινωνίας, με τη 11η Biennale Σύγχρονης Τέχνης της Λυών (15.09-31.12.2011, http://www.biennaledelyon.com) και την 12th Istanbul Biennial (17.09-13.11.2011, http://bienal.iksv.org).
ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
«Ο ΓΚΡΕΜΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΡΕΜΑ» (“A ROCK AND A HARD PLACE”)
Επιμελητές: Paolo Colombo, Mahita El Bacha Urieta, Μαρίνα Φωκίδη
Βοηθοί Επιμελητές: Δόμνα Γούναρη, Άννα Μυκονιάτη (ΚΜΣΤ)
Οι επιμελητές του κεντρικού προγράμματος της 3ης Μπιενάλε, Paolo Colombo, Mahita El Bacha Urieta, Μαρίνα Φωκίδη, ανταποκρινόμενοι στις τρέχουσες κοινωνικές, πολιτικές συνθήκες στην περιοχή της Μεσογείου, και όχι μόνο, επέλεξαν τον τίτλο του κεντρικού προγράμματος και αναφέρουν στο βασικό, ιδεολογικό τους κείμενο για τη διοργάνωση:
«Στις τρέχουσες συνθήκες της αυξανόμενης αστάθειας που εγκυμονούν υποσχέσεις και κινδύνους, ο τίτλος Ο Γκρεμός και το Ρέμα, αποκτά μια ιδιάζουσα δυναμική καθώς συλλαμβάνει την αίσθηση του εύθραυστου και του επικίνδυνου που κυριαρχούν στις ευρύτερες πολιτικές που ασκούνται στον χώρο της Μεσογείου αλλά και στην ψυχολογία του ίδιου του ατόμου. Υπό την επίδραση του υποβόσκοντα κινδύνου και μιας «Aμλετικού» τύπου αμφιβολίας, σύγχρονοι καλλιτέχνες παράγουν έργα, τα οποία χαρακτηρίζονται συχνά από μια αμυντική, ειρωνική διάθεση.
Το κεντρικό πρόγραμμα της 3ης Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης αντλεί έμπνευση από την πόλη ως μία μεταφορά του έντονου πολυπολιτισμικού χαρακτήρα του παρελθόντος της. Κάθε ένας από τους χώρους που θα στεγάσουν τις εκθέσεις του κεντρικού προγράμματος (5 ιστορικά μνημεία και 5 μουσεία) αποτελεί ένα επεισόδιο από τη συνολική του αφήγηση. Αυτά τα επεισόδια εμπνέονται από την προηγούμενη και τη σημερινή χρήση των κτιρίων αυτών, την παλαιά και τη σύγχρονη συνεισφορά τους στην κοινωνική ζωή της πόλης και στις πολιτικές της ζυμώσεις και οι καλλιτέχνες και τα έργα που φιλοξενούνται, επιλέχθηκαν ειδικά για αυτά.
Έτσι, ο επισκέπτης των εκθέσεων θα περιδιαβαίνει την πόλη και ταυτόχρονα θα γίνεται κοινωνός της ιστορίας της και μέρος της ζωής της».
Χώροι (σε αλφαβητική σειρά): Αλατζά Ιμαρέτ, Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης, Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού, Γενί Τζαμί, Επταπύργιο, Κάζα Μπιάνκα, Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (Μονή Λαζαριστών), Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης (Αποθήκη Β1, Λιμάνι), Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Μπέη Χαμάμ, Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών του ΑΠΘ
Ειδικότερα στους δύο ορόφους της Μονής Λαζαριστών, μετά από πρόταση των τριών επιμελητών του κεντρικού προγράμματος, έργα της συλλογής Κωστάκη του ΚΜΣΤ συνδιαλέγονται έμμεσα, θεματικά και αισθητικά με έργα σύγχρονων καλλιτεχνών. Τα έργα της συλλογής έχουν επιλεχθεί από τον καλλιτέχνη Κωστή Βελώνη, όσον αφορά τον διάλογο με τα δικά του έργα και την επιμελήτρια του ΚΜΣΤ και επικεφαλής της Συλλογής Μαρία Τσαντσάνογλου, όσον αφορά τα έργα των υπόλοιπων καλλιτεχνών.
Την αρχιτεκτονική - μουσειογραφική μελέτη των χώρων του κεντρικού προγράμματος της 3ης Μπιενάλε έχει ο Ανδρέας Αγγελιδάκης.
Καλλιτέχνες (αλφαβητικά): 98 Weeks, Mounira Al Solh, Arab Image Foundation, Archive (Francesca Boenzi, Paolo Caffoni, Chiara Figone, Ignas Petronis), Francis Alÿs, Rasheed Araeen, Alexandra Bachzetsis, Manfredi Beninati, Christoph Büchel, Pierpaolo Campanini, Spartacus Chetwynd, Cinemathèque de Tanger, Keren Cytter, Thomas Dworzak, e-flux projects (Julieta Aranda & Anton Vidokle), Yasmine Eid-Sabbagh (σε συνεργασία με το Arab Image Foundation), Mounir Fatmi, Emmanuel Finkiel, Steven C. Harvey, IKONOTV, Mahmoud Kaabour, Ali Kazma, William Kentridge, Alexander Kluge, Nikolaj B.S. Larsen, Katariina Lillqvist, Zeina Maasri, Margherita Manzelli, Moataz Nasr, Bruce Nauman, Olaf Nikolai, Jockum Nordström, Alessandro Pessoli, PRISM TV (Νίκος Κατσαούνης & Νίνα Πασχαλίδου), Imran Qureshi, Jean-Marc Rochette, Marwan Sahmarani, Hrair Sarkissian, Yehudit Sasportas, Alberto Savinio, Tayfun Serttas, Ahlam Shibli, Slavs and Tatars, Naoko Takahashi, Ryan Trecartin, Pae White, Κατερίνα Αθανασοπούλου, Αθανάσιος Αργιανάς, Ανδρέας Βάης, Νάνος Βαλαωρίτης, Κωστής Βελώνης, Πηνελόπη Γεωργίου, Χριστίνα Δημητριάδη, Ανδρέας Εμπειρίκος, Διονύσης Καβαλλιεράτος, Βλάσης Κανιάρης, Πάνος Κουτρουμπούσης, Σόλων Λέκκας, Σήφης Λυκάκης, Ειρήνη Μίγα, Παύλος Νικολακόπουλος, Κωνσταντίνος Ξενάκης, Παντελής Παντελόπουλος, Άγγελος Πλέσσας, Μιχαήλ Πυργελής, Γιώργος Σαπουντζής, Χριστιάνα Σούλου, Σωκράτης Σωκράτους, Κώστας Τσιούκας, Γιαννούλης Χαλεπάς.
Θα παρουσιαστεί επίσης το αρχείο του Γεωργίου Λυκίδη και επιλεγμένα αρχεία του Ε.Λ.Ι.Α.
Το κεντρικό πρόγραμμα πρόκειται να πλαισιωθεί από μία σειρά δράσεων, οι οποίες θα ανακοινωθούν σύντομα, όπως η παρουσίαση των dOCUMENTA (13) Notebook series “100 Notes – 100 Thoughts”. Στην εκδήλωση, η Chus Martínez, υπεύθυνη Τμήματος και Μέλος του Core Agent Group θα παρουσιάσει τα πρώτα 17 Notebooks από τη σειρά “100 Notes – 100 Thoughts” ενώ στη συνέχεια θα ακολουθήσει συζήτηση με την επιμελήτρια Μαρίνα Φωκίδη.
Συντονισμός για τους χώρους του κεντρικού προγράμματος: οι επιμελητές του ΚΜΣΤ, Δόμνα Γούναρη, Αρετή Λεοπούλου, Κατερίνα Μαυρομιχάλη, Γιάννης Μπόλης, Άννα Μυκονιάτη, Ειρήνη Παπακωνσταντίνου, Μαρία Τσαντσάνογλου, Συραγώ Τσιάρα.
ΠΑΡΑΛΛΗΛΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
-Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης / www.amth.gr
«Οι Εβραίοι στη Θεσσαλονίκη. Ανεξίτηλα σημάδια στον χώρο»
18 Σεπτέμβριου 2011– 30 Σεπτεμβρίου 2012
Επιμέλεια: Πολυξένη Αδάμ-Βελένη, διευθύντρια Α.Μ.Θ., Ευαγγελία Στεφανή, προϊσταμένη τμήματος Εκθέσεων, Ελευθερία Ακριβοπούλου, αρχαιολόγος-μουσειολόγος, Αγγελική Κουκουβού, αρχαιολόγος.
Σε συνεργασία με: 9η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού, Λαογραφικό και Εθνολογικό Μουσείο Μακεδονίας-Θράκης, Εβραϊκό Μουσείο, Ισραηλιτική Κοινότητα Θεσσαλονίκης, Μουσείο Μακεδονικού Αγώνα, Κέντρο Ιστορίας του Δήμου Θεσσαλονίκης.
Η έκθεση «Οι Εβραίοι στη Θεσσαλονίκη. Ανεξίτηλα σημάδια στον χώρο» επιχειρεί να ανασυνθέσει το παλίμψηστο της μεγαλύτερης εβραϊκής κοινότητας της Ελλάδας, με οδηγούς τα απτά ή λανθάνοντα «ανεξίτηλα σημάδια» της πολύχρονης εβραϊκής παρουσίας στην πόλη.
Μέσα σε τέσσερις εκθεσιακές ενότητες παρουσιάζεται η ιστορία της εβραϊκής κοινότητας, ως μια «αρχαιολογική» αναζήτηση, από την ελληνιστική εποχή, όπου ανιχνεύονται οι απαρχές της παρουσίας της, μέχρι την τραγική εξόντωσή της κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου.
Ένα ταξίδι στο χώρο και στον χρόνο μέσα από την ιστορία των Εβραίων της Θεσσαλονίκης που μας αποκαλύπτει μια ακόμη ιστορία της πόλης. Μια διαδρομή στην πόλη με σταθμούς – τοπόσημα που αποτυπώνουν τη θρησκευτική, κοινωνική, οικονομική και πνευματική υπόσταση της εβραϊκής κοινότητας.
Σημεία αναφοράς αποτελούν: το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, περιοχή όπου εκτεινόταν ήδη από την αρχαιότητα το εβραϊκό νεκροταφείο, η Αρχαία Αγορά της Θεσσαλονίκης όπου βρισκόταν η εβραϊκή συνοικία Rogos, το ξενοδοχείο Ηλέκτρα Παλλάς στην Αριστοτέλους, κτισμένο στη θέση της περίφημης Σχολής της Alliance, η Πλατεία Ελευθερίας, το Τελωνείο στο λιμάνι, οι εμπορικές Στοές Σαούλ και Μοδιάνο, εμβληματικά κτίρια-επαύλεις στην περιοχή της ανατολικής Θεσσαλονίκης και ο παλιός σιδηροδρομικός σταθμός, όπου βρίσκονταν εξαθλιωμένοι καταυλισμοί φτωχών Εβραίων (συνοικισμός Χιρς).
Αντικείμενα, πλούσιο εποπτικό και οπτικοαουστικό υλικό, στο οποίο περιλαμβάνονται και ανέκδοτα κείμενα, φωτογραφίες, χάρτες, αφηγήσεις και ηχητικά ντοκουμέντα, θα πλαισιώσουν τις θεματικές ενότητες.
Η έκθεση εντάσσεται στο πρόγραμμα του ΥΠΠΟΤ «Θεσσαλονίκη: Σταυροδρόμι Πολιτισμών».
-Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού / www.mbp.gr
«Βυζάντιο & Άραβες»
Σεπτέμβριος–Δεκέμβριος 2011
Επιμέλεια: Σταμάτιος Χονδρογιάννης, αρχαιολόγος ΜΒΠ
Σε συνεργασία με: 4η ΕΒΑ, 6η ΕΒΑ, 7η ΕΒΑ, 9η ΕΒΑ, 10η ΕΒΑ, 12η ΕΒΑ, 23η ΕΒΑ, 25η ΕΒΑ, 17η ΕΠΚΑ, Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο, Μουσείο Ισλαμικής Τέχνης-Μουσείο Μπενάκη, Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, Ιστορικό Μουσείο Κρήτης, Νομισματικό Μουσείο, ΝΟΗΣΙΣ - Κέντρο Διάδοσης Eπιστημών & Μουσείο Τεχνολογίας, Κεντρική Βιβλιοθήκη ΑΠΘ
Στην έκθεση «Βυζάντιο & Άραβες» θα παρουσιαστούν οι σχέσεις και αλληλεπιδράσεις ανάμεσα στο Βυζάντιο και τους Άραβες από τον 7ο αι. μ.Χ. έως το 1453 (άλωση της Κωνσταντινούπολης) με στόχο την ανάδειξη πτυχών και των δυο πολιτισμών. Σε θεματικές ενότητες θα παρουσιαστεί η ταυτότητα των Αράβων, η γέννηση της νέας θρησκείας του Ισλάμ και τα χαλιφάτα, η εξάπλωσή τους στην αραβική χερσόνησο και στη Μεσόγειο, οι πολιορκίες της Κωνσταντινούπολης και η άλωση της Θεσσαλονίκης το 904. Θα θιγούν επίσης θέματα, όπως οι μάχες με τους Άραβες και η δημιουργία της ακριτικής παράδοσης με αναφορά στο Διγενή Ακρίτα.
Ταυτόχρονα θα παρουσιαστούν οι ειρηνικές συναλλαγές και οι αλληλεπιδράσεις των δυο πολιτισμών στους τομείς των γραμμάτων, των επιστημών και της τέχνης.
Η έκθεση θα περιλαμβάνει πάνω από 100 έργα, όπως εικόνες, χειρόγραφα, κοσμήματα, νομίσματα, κεραμικά και γλυπτά, από τις συλλογές του Μουσείου Βυζαντινού Πολιτισμού και επιλεγμένα αντικείμενα από δημόσια και ιδιωτικά μουσεία και Εφορείες αρχαιοτήτων της Ελλάδας και θα πλαισιώνεται από εποπτικό υλικό.
Η έκθεση εντάσσεται στο πρόγραμμα του ΥΠΠΟΤ «Θεσσαλονίκη: Σταυροδρόμι Πολιτισμών».
-Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, www.greekstatemuseum.com
- «Θεματικές επιλογές από τη συλλογή Κωστάκη του ΚΜΣΤ»
18 Σεπτέμβριου – 18 Δεκεμβρίου 2011
Επιμέλεια: Μαρία Τσαντσάνογλου, Αγγελική Χαριστού, επιμελήτριες ΚΜΣΤ
Στη Μονή Λαζαριστών, που είναι η έδρα της συλλογής Κωστάκη, παρουσιάζονται έργα ρωσικής πρωτοπορίας που αναπτύσσονται σε θεματικές ενότητες.
Στους δύο ορόφους του Μουσείου έργα της ρωσικής πρωτοπορίας παρουσιάζονται σε θεματικές ενότητες και σε συνδυασμό με έργα των καλλιτεχνών του κεντρικού προγράμματος. Στο ισόγειο λειτουργούν δωμάτια αφιερωμένα στα κινήματα της πρωτοπορίας, ενώ ταυτόχρονα τονίζεται η συνέργεια των άλλων τεχνών με τις εικαστικές τέχνες (Ποίηση, Θέατρο, Μουσική, Κινηματογράφος, Αρχιτεκτονική).
Με τον τρόπο αυτό παρουσιάζεται το φαινόμενο της οργανικής σύνθεσης των τεχνών που χαρακτηρίζει ευρέως την εποχή της ρωσικής πρωτοπορίας και τονίζεται η ανεξάντλητη έμπνευση, η διαχρονικότητα και η διαρκής επικαιρότητα της τέχνης αυτής της περιόδου.
- Accrochage: “Jan Fabre, PIETÀS” (Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης- Κτίριο M2, οι ημερομηνίες θα ανακοινωθούν)
Με αφορμή τη συμμετοχή του ΚΜΣΤ στην παρουσίαση του νέου έργου του Jan Fabre στην 54η Μπιενάλε της Βενετίας (01.06-16.10.2011) με τίτλο “Pietas”, θα πραγματοποιηθεί σύνδεση με την έκθεση και θα παρουσιαστεί υλικό οπτικοακουστικό και προεργασίας από τη συγκεκριμένη ενότητα του γνωστού Φλαμανδού καλλιτέχνη.
-Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης / www.mmca.org.gr, www.roamingimages.org
«Roaming Images. Διασταυρώσεις του Ελληνικού και Αραβικού πολιτισμού μέσα από το βλέμμα σύγχρονων καλλιτεχνών»
18 Σεπτεμβρίου 2011 – 8 Ιανουαρίου 2012
Επικεφαλής του Project: Χρήστος Σαββίδης
Επιμελητές: “Roaming Images, Exhibition”: Iara Boubnova, “Roaming Images, Routes”: Σωτήρης Μπαχτσετζής
Σε συνεργασία με: Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ) – Τμήμα Αρχιτεκτόνων, Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης – Παράρτημα Θεσσαλονίκης (ΜΙΕΤ), Ινστιτούτο Μοχάμετ Άλι για την Έρευνα της Ανατολικής Παράδοσης, Καβάλα (IMARET).
Το “Roaming Images” είναι ένα νομαδικό forum που φέρνει σε επαφή την Ανατολή και τη Δύση, μέσα από τη διερεύνηση διαφορετικών εννοιών της εικόνας, καθώς και των ιδεολογικών και γεω-πολιτισμικών συνθηκών όπου αυτές καλλιεργήθηκαν. Σύγχρονοι καλλιτέχνες καλούνται να επαναπροσδιορίσουν τη σχέση τους με την πολιτιστική κληρονομιά της αραβικής χερσονήσου και της Ανατολικής Μεσογείου ως τόπων με μακρόχρονη καλλιτεχνική και πολιτιστική σύγκλιση. Η έννοια της εικόνας γίνεται το παγκόσμιο όχημα που μας αφηγείται τον τρόπο που μιλάμε, που σκεφτόμαστε και ακόμη το πώς οραματιζόμαστε το μέλλον.
Το “Roaming Images” αποτελείται από την έκθεση “Roaming Images” σε επιμέλεια της Iara Boubnova που διαπραγματεύεται την θεματική αυτή, καθώς και το “Roaming Images, Routes” σε επιμέλεια Σωτήρη Μπαχτσετζή. Στα πλαίσια του “Roaming Images, Routes” πραγματοποιούνται δράσεις (site-specific projects, δημόσιες παρεμβάσεις, διαλέξεις, εργαστήρια κ.λπ.) σε πόλεις-σταθμούς κατά μήκος της νοητής διαδρομής που συνδέει το Muscat (Oman) με τη Θεσσαλονίκη (Ελλάδα) με τη συμμετοχή ντόπιων καλλιτεχνών, συγγραφέων και επιστημόνων που εργάζονται σ’ αυτή την ευρεία γεωγραφική περιοχή. Με τη δημιουργική συνεργασία με τοπικούς φορείς, ιδρύματα και συνεργάτες το “Roaming Images” παρουσιάζει στη Θεσσαλονίκη έργα τέχνης από τις δράσεις αυτές καθώς και την τεκμηρίωσή τους.
Παράλληλα, διοργανώνεται η έκθεση «Photography as a Means of Creating or Subverting Stereotypes” σε επιμέλεια Λένας Αθανασοπούλου στο Μορφωτικό Ίδρυμα της Εθνικής Τραπέζης – Παράρτημα Θεσσαλονίκης παρουσιάζοντας έργα φοιτητών που ασχολούνται με το ζήτημα των στερεοτύπων.
Την οργανωτική επιτροπή του “Roaming Images” αποτελούν οι: Ξανθίππη Σκαρπιά-Χόιπελ (Πρόεδρος ΔΣ, ΜΜΣΤ), Κατερίνα Καμάρα (Γενική Γραμματέας ΔΣ, ΜΜΣΤ), Ματούλα Σκαλτσά (Μέλος ΔΣ, ΜΜΣΤ), Ντένης Ζαχαρόπουλος (Καλλιτεχνικός Διευθυντής, ΜΜΣΤ), Γιώργος Παπακώστας (Πρόεδρος Τμήματος Αρχιτεκτόνων, ΑΠΘ), Ιωάννης Επαμεινώνδας (Διευθυντής ΜΙΕΤ - Παράρτημα Θεσσαλονίκης), Άννα Τζούμα-Μισιριάν (Πρόεδρος IMARET).
Το project εντάσσεται στο πρόγραμμα του ΥΠΠΟΤ «Θεσσαλονίκη: Σταυροδρόμι Πολιτισμών». Είναι μέρος του προγράμματος Focus Middle East του ΜΜΣΤ.
-Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών του ΑΠΘ / www.tf.auth.gr/teloglion
«Θραύσματα και σπαράγματα από τη Φουστάτη»
Νοέμβριος 2011–Ιανουάριος 2012
Επιμέλεια: Ροζάννα Μπαλλιάν (Μουσείο Μπενάκη – Αθήνα), Παναγιώτης Μπίκας (Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών, ΑΠΘ)
Σε συνεργασία με: Μουσείο Ισλαμικής Τέχνης – Μουσείο Μπενάκη
Το Τελλόγλειο Ίδρυμα πρόκειται να φιλοξενήσει την έκθεση με τίτλο «Θραύσματα και σπαράγματα από τη Φουστάτη». Η Φουστάτη, η οποία αποτελεί σήμερα τμήμα του παλαιού Καΐρου υπήρξε η πρώτη πρωτεύουσα της Αιγύπτου την περίοδο της κυριαρχίας των Αράβων (7ος αιώνας), και ήκμασε ως τον 12ο αιώνα. Είναι επίσης γνωστή για τα αρχαιολογικά κατάλοιπα που ήρθαν στο φως τα τελευταία εκατό χρόνια. Τα ευρήματα αυτά, που προέρχονται από τους πλούσιους αποθέτες της, προσφέρουν σημαντικές πληροφορίες για το ένδοξο παρελθόν της πόλης. Τα αντικείμενα που θα εκτεθούν αποτελούσαν τμήμα της περίφημης συλλογής του Αντώνη Μπενάκη και σήμερα ανήκουν στο Μουσείο Ισλαμικής Τέχνης – Μουσείο Μπενάκη, Τα ιδιαίτερα αυτά έργα τέχνης θα πλαισιωθούν με έπιπλα και μικροαντικείμενα από τη συλλογή των Νέστωρα και Αλίκης Τέλλογλου διαμορφώνοντας μια έκθεση που ζητά να αναδείξει ζητήματα όπως η αξία του θραύσματος ως τεκμηρίου πολιτισμού και οι επιλογές των Ελλήνων συλλεκτών.
Η έκθεση εντάσσεται στο πρόγραμμα του ΥΠΠΟΤ «Θεσσαλονίκη: Σταυροδρόμι Πολιτισμών».
-Διεθνές Εργαστήριο Νέων Καλλιτεχνών / “Domino”
18 Σεπτεμβρίου – 7 Οκτωβρίου 2011: εργαστήριο
7 Οκτωβρίου – 7 Νοεμβρίου 2011: έκθεση
Επιμέλεια & συντονισμός: Αρετή Λεοπούλου, Θοδωρής Μάρκογλου, επιμελητές ΚΜΣΤ
Το 3ο Διεθνές Εργαστήριο Νέων Καλλιτεχνών εστιάζεται στη σύγχρονη εικαστική πειραματική παραγωγή, με κύριο στόχο την ανάδειξη της Θεσσαλονίκης σε ένα ιστορικό -και όχι μόνο- σταυροδρόμι πολιτισμών.
Το εργαστήριο μπορεί να λειτουργήσει σαv μία “προσωρινή αυτόνομη ζώνη” σε ένα μεσογειακό περιβάλλον με οικονομικές και κοινωνικές συγκρούσεις, ανακατατάξεις και αναταραχές, γι’ αυτό και επιλέχθηκε ο τίτλος “Domino” που παραπέμπει στη γνωστή -και ιδιαίτερα επίκαιρη σήμερα τόσο πολιτικά όσο και οικονομικά- θεωρία του «φαινόμενου Ντόμινο». Με βάση τη λογική του εργαστηρίου αυτού, αλλά και με τη συνολική κατεύθυνση της 3ης Μπιενάλε, οι καλλιτέχνες προέρχονται από χώρες της Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής
Το εργαστήριο θα ξεκινήσει στις 18.9.2011 στις εγκαταστάσεις του στρατοπέδου Παύλου Μελά, με την ευγενική υποστήριξη του Δήμου Παύλου Μελά, και θα ολοκληρωθεί με τα εγκαίνια της έκθεσης των έργων που θα παραχθούν στο διάστημα το οποίο θα διαμένουν στην πόλη οι καλλιτέχνες, στις 7 Οκτωβρίου (διάρκεια έκθεσης: 7.10 – 7.11.2011).
Καλλιτέχνες: Nadia Ayari (Τυνησία), Sirine Fatouh (Λίβανος), The Fleetgroup (Γεωργία), Andre Gonçalves (Πορτογαλία), Nader Sadek (Αίγυπτος), Δημήτρης Αμελαδιώτης (Ελλάδα), Ελίνα Ιωάννου (Κύπρος).
-Thessaloniki Performance Festival
19-25 Σεπτεμβρίου 2011
Επιμέλεια & συντονισμός: Ειρήνη Παπακωνσταντίνου, επιμελήτρια ΚΜΣΤ
Το Φεστιβάλ Performance αποτελεί μια διεθνή συνάντηση αυτής της ιδιότυπης και ρηξικέλευθης καλλιτεχνικής πρακτικής στο πλαίσιο της 3ης Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης της Θεσσαλονίκης. Όπως και στην πρώτη του εμφάνιση (Μάιος 2009) το Φεστιβάλ θα επικεντρωθεί εξ’ ολοκλήρου στην τέχνη της performance και θα επιδιώξει να αποτελέσει τόπο συνάντησης και πλατφόρμα δράσης Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών που εξερευνούν την υπέρτατη αξία του ανθρώπινου σώματος ως προς τη μορφή και το περιεχόμενο του, και υπογραμμίζουν την κοινωνικό-πολιτική εμβέλεια της συγκεκριμένης έκφρασης. Στόχος του Φεστιβάλ και φέτος θα είναι να συγκεντρώσει και να προβάλει όλα τα ετερόκλητα στοιχεία που απαρτίζουν την τέχνη της performance και να παρουσιάσει τις κάθε είδους διαστάσεις της έτσι ώστε οι πτυχές και οι έννοιές της να αρχίσουν να διερευνώνται πιο διεξοδικά.
Πέρα από τις ζωντανές δράσεις, στο φεστιβάλ θα ενταχθούν ποικίλες εκδηλώσεις, όπως προβολές, masterclasses, εργαστήρια, αφιερώματα, διαλέξεις, συναυλίες και μία έκθεση, που θα προσεγγίσουν την έννοια, το ιστορικό υπόβαθρο και την εξέλιξη της performance στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Τιμώμενο πρόσωπο του Φεστιβάλ Performance θα είναι η Γαλλίδα πρωτοπόρος καλλιτέχνις ORLAN, της οποία θα παρουσιαστούν βιντεοσκοπημένες ιστορικές performances, ενώ θα υπάρξει ανοιχτή συζήτηση με τη Διευθύντρια της Μπιενάλε, Κατερίνα Κοσκινά.
Το Φεστιβάλ θα πραγματοποιηθεί σε διάφορα σημεία της πόλης, σε εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους, και θα δώσει τη δυνατότητα επικοινωνίας και διάδρασης με το ευρύτερο κοινό.
Καλλιτέχνες: Nisrine Boukhari (Συρία), Silvio De Gracia (Αργεντινή), Nezaket Ekici (Τουρκία), HOPE (Ελλάδα), Regina José Galindo (Γουατεμάλα), Alastair MacLennan (Β. Ιρλανδία), Mohammad (Νίκος Βελιώτης, Coti K, ILIOS - Ελλάδα), Liza Morozova (Ρωσία), Kira O’ Reilly (Η. Βασίλειο), Luigi Presicce (Ιταλία), Wafaa Yasin (Παλαιστίνη) Χριστίνα Γεωργίου (Κύπρος), Μιχαήλ Καρίκης (Ελλάδα), Έφη Μπίρμπα & Άρης Σερβετάλης (Ελλάδα), Γεωργία Σαγρή (Ελλάδα), Εύη Τζώρτζη (Ελλάδα).
-Συμπόσιο / ο χρόνος και ο χώρος διεξαγωγής θα ανακοινωθούν
Κατά τη διάρκεια της 3ης Μπιενάλε θα φιλοξενηθεί συνάντηση του Μεσογειακού Κοινοβουλίου Πολιτισμού (M.C.P.), η οποία θα πλαισιωθεί από ομιλίες.
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_25/08/2011_403455
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)