Στην ερώτηση ποια είναι η πιο προβληματική χώρα της Ευρώπης, όλοι θα περίμεναν να ακούσουν την Ελλάδα, την Ιταλία ή κάποια άλλη της κατηγορίας των PIIGS. Η απάντηση, όμως, είναι: η Γερμανία. Και αυτό, παρά την εικόνα της Γερμανίας ως τη χώρα του βιομηχανικού θαύματος και της κοινωνικής ισότητας, που χρονολογείται από τη δεκαετία του 1980, και πλέον δεν έχει αντίκρισμα υπό τις παρούσες συνθήκες.
Οι εργασιακές μέθοδοι στη χώρα έχουν αλλάξει ριζικά την τελευταία 15ετία. Πρώτα, η επανένωση, αργότερα η ιδιωτικοποίηση μέχρι πρότινος κρατικών επιχειρήσεων και τέλος, η πλήρης απορρύθμιση της αγοράς εργασίας, προκάλεσαν πραγματική κατάρρευση στο βιοτικό επίπεδο των Γερμανών εργατών.
Ειρωνικό πρέπει να θεωρείται το γεγονός ότι σοσιαλδημοκρατικές -και όχι συντηρητικές χριστιανοδημοκρατικές- κυβερνήσεις είναι αυτές που επέβαλαν τις μεταρρυθμίσεις αυτές. Το αποτέλεσμα είναι μία χώρα, η οποία δεν διαθέτει εθνικό ελάχιστο ημερομίσθιο και όπου 2 εκατομμύρια εργαζόμενοι εξασφαλίζουν ημερομίσθιο 5 ευρώ την ώρα. Ο Γκέρχαρτ Μπος, οικονομολόγος ειδικός της μισθολογικής ανισότητας, επισημαίνει ότι οι εργαζόμενοι στη γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία συνεχίζουν να εξασφαλίζουν ικανοποιητικούς μισθούς, χάρη στα ισχυρά τους σωματεία. Η πραγματικότητα, όμως, αποκαλύπτει ότι οι ανισότητες στη Γερμανία διευρύνονται διαρκώς.
Τη δεκαετία του 2000, οι Γερμανοί εργαζόμενοι υπέστησαν μείωση των αποδοχών τους κατά 4%. Η υποχώρηση της εσωτερικής κατανάλωσης, που αυτό είχε ως αποτέλεσμα, οδήγησε τη Γερμανία να αναζητήσει πελάτες για τα προϊόντα της στις ανερχόμενες οικονομίες της νότιας Ευρώπης, δανείζοντας γενναιόδωρα την Ισπανία και την Ελλάδα, μεταξύ άλλων.
Το ξέσπασμα της πιστωτικής κρίσης, όμως, απέδειξε ότι είναι προτιμότερο να βρίσκεσαι στη θέση της τράπεζας, παρά του δανειστή. Αν πάλι η κρίση της ευρωζώνης ξεπεραστεί, οι κυβερνήσεις της Ευρώπης θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι το γερμανικό μοντέλο δεν μπορεί πια να στηρίζεται αποκλειστικά στο δανεισμό και το εξαγωγικό εμπόριο.
Τα συμπεράσματα είναι δύο: τα προβλήματα της ζώνη του ευρώ είναι πολύ μεγαλύτερα από μερικές μικρές και σπάταλες χώρες και δεύτερον, η Γερμανία δεν αποτελεί πλέον πρότυπο κοινωνικής και οικονομικής διαχείρισης.
www.kathimerini.gr με στοιχεία από The Guardian
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου