ΤΟ ΒΗΜΑ - The New York Times
Paul Krugman
Οι οικονομικές ειδήσεις έχουν βελτιωθεί τελευταία όσον αφορά στις ΗΠΑ. Η ανεργία έχει πέσει και η κατανάλωση έχει αυξηθεί. Είμαστε ακόμη κοντά στον πάτο μιάς πολύ βαθιάς τρύπας, αλλά τουλάχιστον σκαρφαλώνουμε προς την έξοδο.
Κρίμα που τόσο πολλοί, κυρίως στην Δεξιά, θέλουν να μας ξαναστείλουν προς τον πάτο.
Προτού μιλήσουμε όμως για αυτό, ας εξηγήσουμε λίγο γιατί αργήσαμε τόσο πολύ να βγούμε από την ύφεση. Η φούσκα στην οικονομία στα χρόνια της προεδρίας Μπους άφησε καταχρεωμένους τους Αμερικανούς. Οταν έσκασε η φούσκα, οι καταναλωτές αναγκάστηκαν να κάνουν οικονομίες, και χρειάστηκαν αναπόφευκτα χρόνο για να αρχίσουν πάλι να ξοδεύουν. Ηταν επίσης αναπόφευκτο να μειωθούν και οι επενδύσεις στις επιχειρήσεις.
Ζήσαμε λοιπόν μια περίοδο υψηλής ανεργίας και μειωμένης ανάπτυξης. Παρά τις δυσκολίες, τους τελευταίους μήνες βλέπουμε τα σημάδια ενός ενάρετου κύκλου αύξησης της κατανάλωσης και των επενδύσεων.
Αλλά είναι ακόμη μια εύθραυστη διαδικασία, ιδίως με δεδομένες τις επιπτώσεις της ανόδου στις τιμές των τροφίμων και της βενζίνης. Αυτή η αύξηση των τιμών δεν έχει μεγάλη σχέση με την αμερικανική πολιτική. Τα πράγματα θα γίνουν πολύ χειρότερα αν η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ και άλλες κεντρικές τράπεζες αντιδράσουν λανθασμένα στην αύξηση του πληθωρισμού αυξάνοντας τα επιτόκια.
Αλλά ο πραγματικός κίνδυνος για την ανάπτυξη έρχεται από την πολιτική - ειδικά από την απαίτηση των Ρεπουμπλικάνων για δραστικές μειώσεις στις κυβερνητικές δαπάνες.
Εκτός από τις άμεσες αρνητικές επιπτώσεις, τέτοιες μειώσεις θα οδηγήσουν με άμεσο και έμμεσο τρόπο στην κατάργηση εκατοντάδων χιλιάδων θέσεων εργασίας - και αυτό θα βραχυκυκλώσει τον ενάρετο κύκλο της αύξησης στα εισοδήματα και στη βελτίωση των δημόσιων οικονομικών.
Φυσικά, οι Ρεπουμπλικάνοι πιστεύουν, ή τουλάχιστον προσποιούνται ότι πιστεύουν, πως η αύξηση της ανεργίας που θα είναι το άμεσο αποτέλεσμα των προτάσεών τους θα ισοσκελιστεί από την αύξηση της εμπιστοσύνης στις επιχειρήσεις.
Είναι δύσκολο να δει κανείς πώς ένα τόσο εμφανώς ανεύθυνο σχέδιο μπορεί να βελτιώσει την εμπιστοσύνη. Πέραν αυτού, έχουμε πολλά στοιχεία από άλλες χώρες για τις προοπτικές μιας μεγαλύτερης λιτότητας - και όλα αυτά τα στοιχεία είναι αρνητικά.
Τις επόμενες εβδομάδες, οι Ρεπουμπλικάνοι της Βουλής θα επιχειρήσουν να εκβιάσουν την κυβέρνηση Ομπάμα να δεχθεί τις περικοπές στις δαπάνες που προτείνουν. Θα ισχυριστούν ότι αυτές οι περικοπές θα κάνουν καλό στην Αμερική, βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα.
Αλλά στην πραγματικότητα ισχύει ακριβώς το αντίθετο: οι Ρεπουμπλικάνοι προτείνουν περικοπές στις δαπάνες που θα υπονομεύσουν το μέλλον της Αμερικής απειλώντας να ακυρώσουν την έξοδο της οικονομίας από την ύφεση.
Paul Krugman
Οι οικονομικές ειδήσεις έχουν βελτιωθεί τελευταία όσον αφορά στις ΗΠΑ. Η ανεργία έχει πέσει και η κατανάλωση έχει αυξηθεί. Είμαστε ακόμη κοντά στον πάτο μιάς πολύ βαθιάς τρύπας, αλλά τουλάχιστον σκαρφαλώνουμε προς την έξοδο.
Κρίμα που τόσο πολλοί, κυρίως στην Δεξιά, θέλουν να μας ξαναστείλουν προς τον πάτο.
Προτού μιλήσουμε όμως για αυτό, ας εξηγήσουμε λίγο γιατί αργήσαμε τόσο πολύ να βγούμε από την ύφεση. Η φούσκα στην οικονομία στα χρόνια της προεδρίας Μπους άφησε καταχρεωμένους τους Αμερικανούς. Οταν έσκασε η φούσκα, οι καταναλωτές αναγκάστηκαν να κάνουν οικονομίες, και χρειάστηκαν αναπόφευκτα χρόνο για να αρχίσουν πάλι να ξοδεύουν. Ηταν επίσης αναπόφευκτο να μειωθούν και οι επενδύσεις στις επιχειρήσεις.
Ζήσαμε λοιπόν μια περίοδο υψηλής ανεργίας και μειωμένης ανάπτυξης. Παρά τις δυσκολίες, τους τελευταίους μήνες βλέπουμε τα σημάδια ενός ενάρετου κύκλου αύξησης της κατανάλωσης και των επενδύσεων.
Αλλά είναι ακόμη μια εύθραυστη διαδικασία, ιδίως με δεδομένες τις επιπτώσεις της ανόδου στις τιμές των τροφίμων και της βενζίνης. Αυτή η αύξηση των τιμών δεν έχει μεγάλη σχέση με την αμερικανική πολιτική. Τα πράγματα θα γίνουν πολύ χειρότερα αν η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ και άλλες κεντρικές τράπεζες αντιδράσουν λανθασμένα στην αύξηση του πληθωρισμού αυξάνοντας τα επιτόκια.
Αλλά ο πραγματικός κίνδυνος για την ανάπτυξη έρχεται από την πολιτική - ειδικά από την απαίτηση των Ρεπουμπλικάνων για δραστικές μειώσεις στις κυβερνητικές δαπάνες.
Εκτός από τις άμεσες αρνητικές επιπτώσεις, τέτοιες μειώσεις θα οδηγήσουν με άμεσο και έμμεσο τρόπο στην κατάργηση εκατοντάδων χιλιάδων θέσεων εργασίας - και αυτό θα βραχυκυκλώσει τον ενάρετο κύκλο της αύξησης στα εισοδήματα και στη βελτίωση των δημόσιων οικονομικών.
Φυσικά, οι Ρεπουμπλικάνοι πιστεύουν, ή τουλάχιστον προσποιούνται ότι πιστεύουν, πως η αύξηση της ανεργίας που θα είναι το άμεσο αποτέλεσμα των προτάσεών τους θα ισοσκελιστεί από την αύξηση της εμπιστοσύνης στις επιχειρήσεις.
Είναι δύσκολο να δει κανείς πώς ένα τόσο εμφανώς ανεύθυνο σχέδιο μπορεί να βελτιώσει την εμπιστοσύνη. Πέραν αυτού, έχουμε πολλά στοιχεία από άλλες χώρες για τις προοπτικές μιας μεγαλύτερης λιτότητας - και όλα αυτά τα στοιχεία είναι αρνητικά.
Τις επόμενες εβδομάδες, οι Ρεπουμπλικάνοι της Βουλής θα επιχειρήσουν να εκβιάσουν την κυβέρνηση Ομπάμα να δεχθεί τις περικοπές στις δαπάνες που προτείνουν. Θα ισχυριστούν ότι αυτές οι περικοπές θα κάνουν καλό στην Αμερική, βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα.
Αλλά στην πραγματικότητα ισχύει ακριβώς το αντίθετο: οι Ρεπουμπλικάνοι προτείνουν περικοπές στις δαπάνες που θα υπονομεύσουν το μέλλον της Αμερικής απειλώντας να ακυρώσουν την έξοδο της οικονομίας από την ύφεση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου