ΧΩΡΟΙ: Εργαστήρι δημιουργίας και συνεργασίας

Αυτό που κάνει το Ε.Δ.Ω (Εργαστήριο Δημιουργικής Ωσμωσης), τους τελευταίους μήνες, στην οδό Προφήτη Δανιήλ στον Κεραμεικό, προέκυψε από μια πραγματική ανάγκη. Πολλοί νέοι καλλιτέχνες στην Ελλάδα με ταλέντο και σπουδές βγαίνοντας στην «αγορά εργασίας» δεν διαθέτουν έναν υποστηρικτικό μηχανισμό σε επίπεδο υποδομής και παραγωγής. Ο βιομηχανικός σχεδιαστής Ευάγγελος Καϊμάκης και η αρχιτέκτων Βαλεντίνη Καϊμάκη συνειδητοποίησαν το κενό και έφτιαξαν μια ισχυρή πλατφόρμα συνεργασίας μεταξύ δημιουργών που, ταυτόχρονα, προσφέρει χώρο εργασίας, υποδομή και εγκαταστάσεις σε νέους καλλιτέχνες και ντιζάινερ. Ετσι, το Ε.Δ.Ω. λειτουργεί σαν ένα ανεξάρτητο δημιουργικό studio, προσφέροντας μια ευρεία γκάμα υπηρεσιών που καλύπτουν τον σχεδιασμό βιβλίων και καταλόγων εκθέσεων, τον σχεδιασμό και προγραμματισμό websites, όπως και τον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό τρισδιάστατων κατασκευών. Αλλά και ο μη-καλλιτέχνης είναι ευπρόσδεκτος στο Ε.Δ.Ω. Για τις περιοδικές εκθέσεις ή ακόμα καλύτερα για να λάβουν μέρος στα εκπαιδευτικά προγράμματα που απευθύνονται σε νέους οι οποίοι έχουν τη διάθεση να διερευνήσουν δημιουργικές «περιοχές» πιθανότατα μη σχετικές με την επαγγελματική τους δραστηριότητα. Στα εργαστήρια υπάρχει δυνατότητα συμμετοχής και σε δημιουργούς που θέλουν να εμβαθύνουν σε μία πολύ συγκεκριμένη μορφή δημιουργικής έκφρασης.

ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΕΣ: Διεκδικώντας και καταλαμβάνοντας τον δημόσιο χώρο που μας ανήκει

«Φανταστείτε να πάρουμε τα ποδήλατα (τα πατίνια, τα πόδια, το λεωφορείο), να βγούμε στις πλατείες, να στήσουμε τραπέζια, να φέρουμε τα ταψιά μας, τα ποτά μας, να επιστρατεύσουμε τους μουσικούς μας και επιτέλους... να αξιοποιήσουμε αλλιώς αυτά τα ελάχιστα τετραγωνικά που μας αναλογούν!». Μέσα στο 2010 οι lunchstreetparty βρέθηκαν σε απροσδόκητους δημόσιους χώρους όπως στη συμβολή της οδού Κωνσταντινουπόλεως με την Αχιλλέως κάτω από τη γέφυρα της λεωφόρου Αθηνών (εδώ προηγήθηκε και καθαρισμός). Οι προσκλήσεις των lunchstreetparty απευθύνονται δυνητικά στους πάντες. Υπό κάποιους όρους: όσοι τις αποδεχθούν θα πρέπει να συμμετάσχουν ενεργά, η παρουσία τους να αφήσει μια νότα ομορφιάς στον χώρο και να φεύγοντας να μαζέψουν και το παραμικρό σκουπιδάκι.

Η ιδέα του streetlunchparty μπορεί να ακούγεται λίγο σαν απόγονος των παιδιών των λουλουδιών αλλά από κάτω υπάρχει μια απλή αλλά συγκροτημένη και πολιτικά συνειδητή στάση. Τα πάρτι γίνονται για να περάσει καλά ο κόσμος και ταυτόχρονα περνάει το μήνυμα της ομάδας: να οικειοποιηθούμε τον δημόσιο χώρο, να τον αξιοποιήσουμε, να συμβάλλουμε με τη θετική, ενεργητική μας συμμετοχή στη διαμόρφωσή του, να γυρίσουμε την πλάτη στην τυποποίηση της διασκέδασης ή της ιδέας ότι βγαίνω έξω με τους φίλους μου πέρα από τα όρια της επίσκεψης στη γειτονική ταβέρνα, εστιατόριο, καφέ, μπαρ.

H ομάδα λοκάλ/athens είναι παλαιότερη και με πιο έντονη πολιτική ταυτότητα. Εδώ η «βάση» δεν είναι τα φαγοπότια, αλλά οι ποδηλατοπορίες. Συναντιούνται, ωστόσο, με τους lunchstreetparty στη διεκδίκηση του δημόσιου χώρου. Οι δράσεις τους έχουν κυρίως αστικό χαρακτήρα, αλλά μέσα στο 2010 τους είδαμε να παίρνουν και τα... βουνά, προσπαθώντας να ευαισθητοποιήσουν τους Αθηναίους στα θέματα περιαστικών δασών όπως το Ποικίλον Ορος και την Πεντέλη.

Δημητρης Pηγοπουλος

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_civ_100007_31/12/2010_427117