Εναλλακτικές λύσεις προσφέρουν οι τράπεζες για τα νοικοκυριά που δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους
Χρονιά των αναχρηματοδοτήσεων θα είναι και το 2011 για τις τράπεζες, καθώς η περαιτέρω συμπίεση των εισοδημάτων και η νέα άνοδος της ανεργίας αναμένεται να οδηγήσουν πολλά νοικοκυριά σε αδυναμία πληρωμής των δόσεων για δάνεια που έχουν λάβει τα προηγούμενα χρόνια. Σύμφωνα με συντηρητικές εκτιμήσεις, οι καθυστερήσεις θα διαμορφωθούν σε έναν χρόνο από σήμερα στο 12% επί του συνολικού χαρτοφυλακίου χορηγήσεων των τραπεζών από 10% στο τέλος του 2010, που σημαίνει ότι νέες οφειλές της τάξεως των 5 δισ. ευρώ θα καταστούν προβληματικές μέσα στο επόμενο δωδεκάμηνο.
Με στόχο την ανακοπή αυτού του νέου κύματος «κόκκινων» δανείων, τα πιστωτικά ιδρύματα θα συνεχίσουν να αναδιαπραγματεύονται τους όρους εξόφλησης των προγραμμάτων των πελατών τους, που λόγω της αρνητικής οικονομικής συγκυρίας δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους.
Βασικό εργαλείο για να επιτευχθεί η ελάφρυνση των εξόδων ενός οικογενειακού προϋπολογισμού αποτελεί η επιμήκυνση της διάρκειας αποπληρωμής ή η παροχή μιας περιόδου χάριτος ώσπου ο δανειολήπτης να επανέλθει στην προ κρίσης εισοδηματική του κατάσταση.
Οπως επισημαίνουν τραπεζικοί, από τα μέσα του 2009 τα υποκαταστήματα των τραπεζών έχουν μετατραπεί σε κέντρα αναχρηματοδότησης χρεών, τάση που ενισχύθηκε ακόμη περισσότερο τη χρονιά που φεύγει, ιδιαίτερα μετά την ένταξη του Ελληνικού Δημοσίου στον μηχανισμό στήριξης ΕΕ- ΔΝΤ. Ενδεικτικό της ανόδου των συγκεκριμένων εργασιών είναι το παράδειγμα της Εθνικής Τράπεζας, που έχει τα μεγαλύτερα μερίδια στις περισσότερες κατηγορίες πίστης, η οποία προχώρησε το 2010 σε ρυθμίσεις δανείων ύψους 1,5 δισ. ευρώ όταν πέρυσι στο σύνολο της χρονιάς το αντίστοιχο ποσό δεν είχε ξεπεράσει τα 150 εκατ. ευρώ.
Πάντως, κύκλοι της αγοράς τονίζουν ότι είναι ενθαρρυντικό το γεγονός πως στην πλειονότητα των περιπτώσεων μείωσης των μηνιαίων δόσεων κατά 50% μέσω των προγραμμάτων αναδιάρθρωσης, τα δάνεια καθίστανται ξανά εξυπηρετήσιμα.
Σε γενικές γραμμές, βασικό εργαλείο για την περικοπή των δόσεων αποτελεί η επιμήκυνση της εναπομένουσας διάρκειας μιας σύμβασης, ενώ εναλλακτικά μπορεί να δοθεί περίοδος χάριτος μόνο τόκων ή μηδενικών πληρωμών. Με τον τρόπο αυτόν μετατίθεται σε μεταγενέστερο χρονικό διάστημα η εξόφληση μιας οφειλής. Βέβαια θα πρέπει να σημειωθεί ότι η δυνατότητα αυτή δεν παρέχεται δωρεάν, αλλά κοστίζει σε τόκους, ανάλογα με την κάθε περίπτωση. Ο κανόνας είναι ότι όσο μεγαλύτερη είναι η «εξυπηρέτηση» από την τράπεζα τόσο πιο υψηλό είναι το κόστος που επιβαρύνει τον προϋπολογισμό του δανειολήπτη.
Από την άλλη, βέβαια, υπάρχουν και δάνεια που δεν σώζονται με τίποτα, καθώς τα χρέη είναι πολύ μεγάλα και η προοπτική ενίσχυσης των αποδοχών του πελάτη απογοητευτική. Οι δανειολήπτες με αυτά τα χαρακτηριστικά μπορούν να κάνουν χρήση των διατάξεων του νέου νόμου για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά. Μέχρι στιγμής, πάντως, δεν υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον για τη συγκεκριμένη λύση, καθώς οι αιτήσεις για βεβαιώσεις οφειλών στις τράπεζες ανέρχονται σε μερικές χιλιάδες.
Εστω ένα νοικοκυριό έλαβε πριν από πέντε χρόνια στεγαστικό δάνειο 150.000 ευρώ, με αρχική διάρκεια 20 έτη. Η δόση του σήμερα με επιτόκιο 5% ανέρχεται σε 990 ευρώ, ενώ η οφειλή του στην τράπεζα φθάνει στα 125.000
ευρώ. Αν επανέλθει η αρχική διάρκεια του δανείου στα 20 χρόνια, η δόση πέφτει στα 825 ευρώ, δηλαδή θα διαμορφωθεί χαμηλότερα κατά 17%. Ωστόσο, μέσα σε αυτή την έξτρα πενταετία ο δανειολήπτης θα κληθεί να καταβάλει επιπλέον τόκους περί τα 20.000 ευρώ ή 4.000 ευρώ κατ΄ έτος. Αν το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο και ο δανειολήπτης θέλει να μειώσει περαιτέρω τη δόση, μπορεί να αυξήσει τη διάρκεια σε 25 χρόνια. Σε αυτή την περίπτωση η δόση θα πέσει κατά 30%, στα 730 ευρώ. Για τα δέκα αυτά χρόνια οι επιπλέον τόκοι ανέρχονται σε 42.000 ευρώ ή 4.200 ευρώ κάθε χρόνο.
Εστω ένα νοικοκυριό χρωστά στην τράπεζα 120.000
ευρώ για δάνειο που λήγει σε 15 χρόνια, ενώ το επιτόκιό του φθάνει στο 4,5%. Η μηνιαία δόση ανέρχεται σε 920 ευρώ. Αν επιλεγεί η πληρωμή μόνο τόκων για διάστημα τριών ετών, η δόση του δανείου θα πέσει στα 450 ευρώ, δηλαδή χαμηλότερα κατά 50%. Ωστόσο, μετά τα τρία αυτά χρόνια, το νοικοκυριό θα χρωστά εκ νέου 120.000 ευρώ, τα οποία θα πρέπει να αποπληρώσει σε 12 χρόνια. Δηλαδή η δόση του αμέσως μετά θα αυξηθεί στα 1.080 ευρώ και θα πληρώσει επιπλέον τόκους 16.200 ευρώ. Η λύση αυτή μπορεί να συνδυαστεί και με αύξηση της διάρκειας αποπληρωμής. Αυτό βέβαια θα σημάνει την καταβολή επιπλέον τόκων.
Στο προηγούμενο παράδειγμα, το νοικοκυριό μπορεί να επιλέξει να μην πληρώνει δόση, π.χ., για δύο χρόνια. Σε αυτή την περίπτωση οι τόκοι, συνολικού ύψους 10.800 ευρώ, θα κεφαλαιοποιηθούν και η νέα δόση μετά τη διετία θα φθάσει στα 1.100 ευρώ έναντι 920 ευρώ προηγουμένως. Η επιπλέον επιβάρυνση σε τόκους θα φθάσει στα 8.000 ευρώ συνολικά.
ΝΟΙΚΟΚΥΡΙΟχρωστά 8.000 ευρώ για καταναλωτικό δάνειο αυτοκινήτου, 3.000 ευρώ για προσωπικό δάνειο που έλαβε στο παρελθόν και 2.000 ευρώ από τις αγορές που πραγματοποίησε με τις πιστωτικές κάρτες του. Σήμερα πληρώνει 250 ευρώ τον μήνα για το πρώτο δάνειο (επιτόκιο 8%, εναπομένουσα διάρκεια 3 έτη), 140 ευρώ για το δεύτερο (επιτόκιο 11%, δύο έτη ως την πλήρη εξόφληση) και για την κάρτα την ελάχιστη καταβολή, η οποία σήμερα ανέρχεται σε 40 ευρώ. Δηλαδή οι συνολικές οφειλές του κάθε μήνα φθάνουν στα 460 ευρώ.
Το νοικοκυριό έχεις δύο επιλογές για να μειώσει τις δόσεις του:
Στην προκειμένη περίπτωση τα χρέη των 13.000 ευρώ μεταφέρονται σε ένα δάνειο με διάρκεια αποπληρωμής 5 έτη και επιτόκιο 8,50% σταθερό για πάντα. Σε αυτή την περίπτωση η δόση υποχωρεί στα 270 ευρώ, δηλαδή οι μηνιαίες καταβολές στην τράπεζα μειώνονται κατά 40%. Οι τόκοι που θα καταβάλει το νοικοκυριό στα πέντε χρόνια θα φθάσουν στις 3.000 ευρώ.
Αν γίνει προσημείωση ακινήτου, το επιτόκιο μπορεί να πέσει ακόμη και στο μισό, π.χ. στο 4%, και η διάρκεια εξόφλησης να διπλασιαστεί, π.χ. στα 10 έτη, μειώνοντας τη δόση στα 130 ευρώ, δηλαδή χαμηλότερα κατά 70% από την αρχική. Μέσα σε αυτή τη δεκαετία το νοικοκυριό θα πληρώσει για τόκους 2.800 ευρώ.
Η άνοδος των επισφαλειών έχει οδηγήσει τις τράπεζες στο κόψιμο των προϊόντων μεταφοράς υπολοίπου με μηδενικά επιτόκια για ορισμένους μήνες, τα οποία μέχρι πρότινος αποτελούσαν μια οικονομική διέξοδο εξόφλησης για όσους είχαν μεγάλες οφειλές.
Πλέον τα προγράμματα της κατηγορίας προσφέρουν επιτόκια είτε σταθερά για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα που συνήθως κυμαίνεται από 6 ως 12 μήνες και δεν ξεπερνά σε καμία περίπτωση τους 24 μήνες ή κυμαινόμενα τα οποία μπορεί οποιαδήποτε στιγμή να μεταβληθούν.
Αυτό σημαίνει ότι δεν είναι δυνατή η άτοκη εξόφληση των μεταφερόμενων ποσών, όπως γινόταν στο πρόσφατο παρελθόν. Ωστόσο τα επιτόκια της υπηρεσίας μεταφοράς υπολοίπου είναι χαμηλότερα ως και 70% σε σχέση με τα συμβατικά δίνοντας τη δυνατότητα στους οφειλέτες να αποπληρώσουν τα χρέη τους με σημαντική έκπτωση στους τόκους.
Εναλλακτικά τα υπόλοιπα των πιστωτικών καρτών μπορούν να μεταφερθούν σε καταναλωτικό δάνειο, το επιτόκιο του οποίου είναι στην πλειονότητα των περιπτώσεων χαμηλότερο. Επίσης, εφόσον επιλεγεί σταθερό επιτόκιο, μπορεί να γίνει καλύτερος προγραμματισμός καθώς ο δανειολήπτης γνωρίζει εκ των προτέρων πόσους τόκους θα κληθεί να καταβάλει ως την πλήρη εξόφληση της οφειλής του. Επίσης θετικό είναι ότι δεν χρεώνεται ετήσια συνδρομή σε αυτές τις περιπτώσεις, γεγονός που ρίχνει τη συνολική πραγματική επιβάρυνση.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=16&artId=373589&dt=17/12/2010#ixzz18YmpvWGX
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου