Πήρε φωτιά η Ιταλία μετά την ψήφο εμπιστοσύνης

Μπερλουσκόνι επιβίωσε χάρις σε δύο βουλευτές του νεοπαγούς κόμματος Φίνι

Μαριλια Παπαθανασιου

Τη Δευτέρα 8 Νοεμβρίου, στο τρίτο κανάλι της κρατικής τηλεόρασης της Ιταλίας, RAI3, έκανε πρεμιέρα η σατιρική εκπομπή με τίτλο «Vieni Via Con Μe», «Ελα μαζί μου», την οποία παρακολούθησαν 7,5 εκατομμύρια τηλεθεατές, αριθμός ρεκόρ στην ιστορία του σταθμού. Η τεράστια επιτυχία της εκπομπής βασιζόταν στην παρουσία του διάσημου Ιταλού κωμικού Ρομπέρτο Μπενίνι, ο οποίος σατίριζε κυρίως τον Ιταλό πρωθυπουργό Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Σε μια αποστροφή του λόγου του, ο Μπενίνι εκλιπάρησε τον Ιταλό πρωθυπουργό να μην αφήσει τους κωμικούς χωρίς δουλειά, και να συνεχίσει να διάγει δημόσιο και ιδιωτικό βίο όπως το πράττει έως σήμερα, με πλήθος δηλαδή σκανδάλων πολιτικών και ερωτικών. Τις ίδιες εκείνες ημέρες, ο Τζιανφράνκο Φίνι, πρόεδρος της ιταλικής Βουλής, και σύμμαχος επί 16 χρόνια του Μπερλουσκόνι, ανακοίνωσε τη συγκρότηση νέου κόμματος, με την ονομασία Μέλλον και Ελευθερία για την Ιταλία (FLI), ζητώντας την παραίτηση του Μπερλουσκόνι. Ο Φίνι, συμφωνούσαν τότε οι περισσότεροι αναλυτές, ήταν ο μόνος που θα μπορούσε να ρίξει την κυβέρνηση καθώς η αποχώρησή του από τον κυβερνητικό συνασπισμό στερούσε από τον Καβαλιέρε την πλειοψηφία του στη Βουλή. Το ερώτημα ήταν πόσο γρήγορα θα έπεφτε η κυβέρνηση και πότε η Ιταλία θα οδηγείτο σε πρόωρες εκλογές.

Ο Μπερλουσκόνι όμως διέψευσε τους πάντες, την περασμένη Τρίτη, όταν επιβίωσε της κρίσιμης ψηφοφορίας στη Βουλή για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης με μόνο τρεις ψήφους διαφορά (314 υπέρ έναντι 311 κατά) ενώ νωρίτερα είχε κερδίσει με άνετη πλειοψηφία ανάλογη ψηφοφορία στη Γερουσία. Η συνεδρίαση στη Βουλή ήταν θυελλώδης. Ακόμη ετοιμόγεννες βουλευτίνες σε καροτσάκι έσπευσαν να ρίξουν την ψήφο τους ενώ δεν έλειψαν οι έντονες αντεγκλήσεις. Ομως ο Καβαλιέρε τα κατάφερε και πήρε για άλλη μία φορά παράταση, την οποία οφείλει και στις ψήφους δύο βουλευτών, οι οποίοι, παρότι πρόσκεινται στο Φίνι, ψήφισαν τελικώς υπέρ του.

Ο Μπερλουσκόνι αποδείχθηκε για μια ακόμη φορά εφτάψυχος πολιτικά, παρότι βγαίνει αποδυναμωμένος από τη συγκεκριμένη δοκιμασία καθώς εξαρτάται πλέον από τις ψήφους τριών βουλευτών για να συνεχίσει το έργο του, σε μια περίοδο εξαιρετικά δύσκολη για την οικονομία της Ιταλίας. Εξ ου και το σχόλιο των Financial Times ότι οι αγορές παρατηρούν με ενδιαφέρον τις εξελίξεις στην Ιταλία, εκφράζοντας την ανησυχία τους για το ενδεχόμενο να εισέλθει η Ιταλία σε περίοδο παραλυσίας.

Ο ίδιος ο Μπερλουσκόνι δεν έχασε στιγμή το χιούμορ και την ψυχραιμία του δηλώνοντας εξαρχής σίγουρος ότι θα επικρατήσει και αυτής της αναμέτρησης – η πιο πρόσφατη ψηφοφορία κατά την οποία η κυβέρνησή του έλαβε ψήφο εμπιστοσύνης ήταν τον περασμένο Σεπτέμβριο, όταν επικράτησε πάλι χάρη στις ψήφους των προσκείμενων στον Φίνι βουλευτών. Τώρα ο Φίνι, ο οποίος φιλοδοξεί να αποτελέσει την εναλλακτική πρόταση της ιταλικής Κεντροδεξιάς, δηλώνει ότι η νίκη του Καβαλιέρε δεν είναι πολιτική είναι αριθμητική. Ο Φίνι όμως θα πρέπει να επανεξετάσει τους στόχους του και κυρίως το ζήτημα της πίστης στην κομματική γραμμή, καθώς δύο βουλευτές του νεοπαγούς κόμματός του στήριξαν στην κρίσιμη ψηφοφορία τον Μπερλουσκόνι ενώ ένας τρίτος απείχε. Αν θέλει να αποτελέσει αξιόπιστη πρόταση της ιταλικής Κεντροδεξιάς, θα πρέπει τουλάχιστον να έχει, αν μη τι άλλο, ενιαία και δυνατή φωνή, αν θέλει να ακουστεί.

Το ζήτημα είναι ότι ούτε η ιταλική Κεντροαριστερά αποτελεί αξιόπιστη πρόταση εξουσίας και διακυβέρνησης. Και αυτός είναι ο λόγος που ο Μπερλουσκόνι καταφέρνει να επιβιώνει σε τόσο αντίξοες συνθήκες. Η μόνη σοβαρή ένδειξη ότι η εποχή Μπερλουσκόνι βαίνει προς το τέλος της, είναι οι μεγάλες αντικυβερνητικές διαδηλώσεις των τελευταίων μηνών και οι ταραχές που ξέσπασαν στη Ρώμη και σε όλη την Ιταλία, από το Τορίνο μέχρι το Παλέρμο, μόλις έγινε γνωστό ότι η κυβέρνηση Μπερλουσκόνι επιβίωσε και πάλι. Οι διαδηλωτές διαμαρτύρονταν κατά της κυβερνητικής πολιτικής ζητώντας την παραίτηση του Καβαλιέρε. Ουδείς, όμως, γνωρίζει αν η δυναμική αυτού του κινήματος είναι τέτοια ώστε να επηρεάσει τις πολιτικές εξελίξεις.

Εντονη φημολογία για δωροδοκία

Πριν από την κρίσιμη ψηφοφορία της περασμένης Τρίτης, για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην ιταλική κυβέρνηση, κυκλοφορούσαν φήμες ότι η πλευρά Μπερλουσκόνι επιχειρεί να δωροδοκήσει βουλευτές προκειμένου να διατηρηθεί στην εξουσία. Η πλευρά Μπερλουσκόνι διέψευσε κατηγορηματικά τις φήμες, όμως ανάλογες αιτιάσεις έκαναν την εμφάνισή τους και σε δημοσιεύματα στον Τύπο. Σύμφωνα με ρεπορτάζ της γαλλικής εφημερίδας Le Monde, ο Μπερλουσκόνι είχε το «ένα χέρι στραμμένο στους μετριοπαθείς και το άλλο στο πορτοφόλι του» προκειμένου να εξασφαλίσει την επιβίωσή του. Δύο βουλευτές, ο Αντόνιο Ράτσι και ο Ντομένικο Σιλιπότι, του κόμματος Ιταλία των Αξιών, του οποίου ηγείται ο πρώην δικαστής «Καθαρά Χέρια» Αντόνιο ντι Πιέτρο, κόμματος κατ’ εξοχήν εναντίον του Καβαλιέρε, πέρασαν στο κυβερνητικό στρατόπεδο. Από πεποίθηση, άραγε, ή από συμφέρον, θέτει το ερώτημα η γαλλική εφημερίδα. Γεγονός είναι ότι πριν από μερικές εβδομάδες βουλευτής του κυβερνώντος κόμματος είχε πλησιάσει τον Ράτσι, για να του προτείνει να εξοφλήσει το δάνειο των 150.000 ευρώ για την αγορά του διαμερίσματός του στην Πεσκάρα. Υπάρχει επίσης και η περίπτωση του Πάολο Γκουτσάντι, πρώην μέλους του κυβερνώντος κόμματος, ο οποίος είχε αποχωρήσει και έγραψε βιβλίο εναντίον του Μπερλουσκόνι, με τίτλο «Πορνοκρατία». Ο Γκουτσάντι ήταν όμως και δημοσιογράφος της Il Giornale, εφημερίδας του Μπερλουσκόνι, στην οποία θα μπορούσε να επιστρέψει, ανανεώνοντας το συμβόλαιό του για αμοιβή 7.000 ευρώ τον μήνα, σε αντάλλαγμα την ψήφο υπέρ του Ιταλού πρωθυπουργού.