Ο στενός φίλος και πρώην συνεργάτης του πρωθυπουργού Σ. Καπλάνης σχολιάζει ένα προς ένα τα σημεία της πρότασης της Α. Διαμαντοπούλου

Ο άνθρωπος του στενού περιβάλλοντος του πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου και πρώην συνεργάτης στο υπ. Παιδείας ως Ειδικός Γραμματέας, καθηγητής και σήμερα πρόεδρος του ΤΕΙ Πάτρας Σωκράτης Καπλάνης , σχολιάζει στο esos.gr και ασκεί κριτική ένα ένα προς ένα τα σημεία της πρότασης του υπουργείου Παιδείας για τις αλλαγές στα ΑΕΙ.Ειδικότερα οι επισημάνσεις του κ. Καπλάνη , κατά σημείο της πρότασης του υπουργείου έχουν ως εξής:

Το Υπουργείο Παιδείας & Διά Βίου Μάθησης παρουσίασε στη Σύνοδο Πρυτάνεων το Σάββατο 23.10.10, το κείμενο της Διαβούλευσης σχετικά με την Αναμόρφωση της Δημόσιας Ανώτατης Εκπαίδευσης, κείμενο που είχε προεξαγγελθεί στη συνάντηση που οργάνωσε το Υπ Παιδείας στους Δελφούς στις 26.09.

Κατ`αρχήν πρέπει να παρατηρήσουμε ότι σε αντίθεση με άλλες χώρες, όπου το κείμενο των προτάσεων για την αναμόρφωση της εκπαίδευσης καταρτίζεται και υπογράφεται από επιτροπή που έχει ορισθεί προς τούτο, στην συγκεκριμένη περίπτωση το κείμενο δεν φέρει την υπογραφή του συντάκτη/τών.

Το κείμενο παρουσιάζει ένα σύνολο από διαπιστώσεις , προβληματισμούς και προτάσεις έναντι των προβλημάτων που μαστίζουν το Ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, το οποίο είναι προφανές ότι δεν θα πρέπει να θεωρείται αποκεκομμένο από την Κοινωνική, Οικονομική και Παραγωγική ζωή.

Από την άλλη πλευρά, η Σύνοδος των Προέδρων αλλά και οι Πρόεδροι από μόνας έχουν πολλές φορές εκθέσει τα προβλήματα που ταλαιπωρούν την Ελληνική Δημόσια Εκπαίδευση και τα ζητήματα που απασχολούν την Ελληνική οικογένεια, αλλά και τους νέους ειδικότερα. Έχουν, μάλιστα, καταθέσει κατά καιρούς επεξεργασμένες προτάσεις.

Στους Δελφούς είχαμε την ευκαιρία να παρουσιάσουμε μια συνολική πρόταση για την Ανώτατη εκπαίδευση με βάση το κείμενο που επισυνάπτεται.

Σε σύγκριση με την κατάσταση που επικρατεί στα Ελληνικά Δημόσια Α.Ε.Ι, το περιεχόμενο του κειμένου του Υπουργείου δεν φαίνεται να απαντά πλήρως και αποτελεσματικά στις σύγχρονες προκλήσεις για μια Παιδεία που να υπηρετεί την Επιστήμη, την Ανάπτυξη και τον Άνθρωπο.

Σε πολλά σημεία φαίνεται άτολμο και αδύναμο να οικοδομήσει εκείνο το θεσμικό και λειτουργικό πλαίσιο που θα επιλύσει τα τεράστια προβλήματα που μαστίζουν τα Πανεπιστήμια και ιδίως τα Τ.Ε.Ι, ανατρέποντας την υπάρχουσα σήμερα αρνητική εικόνα.

Παρόλο ότι αρκετά από τα προβλήματα αυτά περιγράφονται, είναι προβλήματα που δεν απορρέουν από ανικανότητα των ακαδημαϊκών κοινοτήτων, αλλά από άστοχες πολιτικές που ακολουθήθηκαν μέχρι σήμερα, χωρίς αρχές, κριτήρια και συναίνεση από όλους τους συναρμόδιους φορείς, καθώς αυτά στηρίζονται σε μια συντεχνιακή ή πολιτικάντικη αντίληψη.

Είναι παγκοσμίως αποδεκτό ότι ο μεγάλος κίνδυνος για τη Δημόσια Ανώτατη Εκπαίδευση είναι η μειωμένη χρηματοδότηση, με παράλληλη, ένεκα αυτής, μαζικοποιημένη εκπαίδευση και φόβο μήπως θιγούν τα κακώς κείμενα.

Έτσι καταλήγουμε στο συγκεντρωτικό μοντέλο διαχείρισης των Α.Ε.Ι. που συμπληρώνει την τετράδα των πληγών.

Από την άλλη πλευρά, το κείμενο περιέχει ιδέες και προτάσεις για βελτιώσεις που θα μπορούσαν και όφειλαν να είχαν πραγματοποιηθεί εάν δεν υπήρχαν τα εμπόδια της γραφειοκρατίας της Διοίκησης του Υπουργείου και της αντιδραστικής αντίληψης του ανελεύθερου ή του κηδεμονευόμενου Α.Ε.Ι.

Ειδικότερα, όπως προκύπτει από το κείμενο του Υπουργείου Παιδείας που εδόθη στη δημοσιότητα :

1. 1. Δεν δεσμεύεται το Υπουργείο Παιδείας για τη στελέχωση των Τ.Ε.Ι. που έχουν απομείνει μέσα στα 2 τελευταία χρόνια με το μισό Επιστημονικό, Διοικητικό και Τεχνικό Προσωπικό και χωρίς επαρκείς υποδομές.
2. 2. Το Υπουργείο Παιδείας ομιλεί για διακριτό ρόλο Πανεπιστημίων και Τ.Ε.Ι., ενώ είναι γεγονός ότι κατά τη τελευταία 15-ετία στις χώρες της Ευρώπης οι δύο (2) αυτοί φορείς Γνώσης συνέκλιναν. Η διάκριση των Ρόλων μεταξύ Τ.Ε.Ι. και Πανεπιστημίων, εκλαμβάνεται και ως μια ύπουλη έκφραση η οποία πιθανό να έχει και αρνητικές επιπτώσεις τόσο στα Επαγγελματικά Δικαιώματα των Πτυχιούχων των Τ.Ε.Ι, όσο και στην υπόσταση του επιστημονικού δυναμικού που υπηρετεί στα Τ.Ε.Ι. και το οποίο έχει συμβάλει πολλαπλά στην Επιστημονική & Τεχνολογική Ανάπτυξη και Καινοτομία, παρ’ όλη την πενιχρή χρηματοδότησή τους για το σκοπό αυτό.
3. 3. Το κείμενο δεν κάνει νύξη περί του 1^ου Ακαδημαϊκού τίτλου που πρέπει να απονέμεται από Πανεπιστήμια και Τ.Ε.Ι. όπως έχει καθορισθεί στις χώρες τις Ευρώπης, ιδίως στην μετά – Bologna εποχή και το οποίο αποτελεί το ελάχιστο κριτήριο πλήρους πρόσβασης στην αγορά εργασίας.
4. 4. Τα περί ψήφισης του Εσωτερικού Κανονισμού για το κάθε ΑΕΙ, θυμίζουν τον Πρότυπο Εσωτερικό Κανονισμό. Τονίζουμε τα προβλήματα που δημιούργησε η ψήφιση του Εσωτερικού Κανονισμού σε κάθε Α.Ε.Ι. και με τις τόσες εκκρεμότητες που υπάρχουν μέχρι σήμερα.
5. 5. Η Ακαδημαϊκή Πιστοποίηση φαίνεται ότι τίθεται εκτός του ΕΣΥΠ. Διαφαίνεται, μάλιστα, μια πολυδιάσπαση της Εκπαιδευτικής και Ακαδημαϊκής πολιτικής για τα Α.Ε.Ι., τάση η οποία τελικά θα δημιουργήσει σίγουρα προβλήματα με τις αλληλοεπικαλύψεις αρμοδιοτήτων μεταξύ των φορέων.
6. 6. Ουδεμία δέσμευση παρέχεται για τον στόχο «Πτυχία με Αντίκρισμα», κενό γράμμα, ούτως ή άλλως αφού δεν συνδέεται με την αναπτυξιακή πολιτική στην χώρα, την ίδρυση Ενιαίων Επαγγελματικών Φορέων ανά δέσμη συναφών ειδικοτήτων και επενδύσεις μέσω ΕΣΠΑ για το νέο ανθρώπινο δυναμικό για καινοτομίες.
7. 7. Ο θεματικός και χωροταξικός εξορθολογισμός, που ζητήσαμε με το κείμενό μας στους Δελφούς, παρουσιάζεται στο κείμενο ως μια άτολμη αναφορά, που παραπέμπει σε καλένδες, όπως στις καλένδες ρίχνεται και η γενναία ριζοσπαστική εκπαιδευτική αναμόρφωση που αναμενόταν.

Ειδικότερα επί των Προτάσεων του Κειμένου της Διαβούλευσης

Σελ. 6 :

Νέα ηγεσία των Α.Ε.Ι.: δηλ. νέα σύνθεση / συγκρότηση οργάνων.

Μέχρι τώρα τα συλλογικά όργανα ήσαν δύο (2).

Το Συμβούλιο του Τ.Ε.Ι. και η Συνέλευση.

Στα πλαίσια της Διαβούλευσης τα όργανα παραμένουν δύο, αλλά με εναλλαγή της ονομασίας των. Ειδικότερα,

το προτεινόμενο Συμβούλιο ΤΕΙ, με νέα σύνθεση, καθώς σε αυτό συμμετέχουν όπως προτείνεται προσωπικότητες των επιστημών, γραμμάτων και των τεχνών, αντιστοιχεί στη σημερινή Συνέλευση.

Ωστόσο, λείπουν λεπτομέρειες που αυθόρμητα γεννούν ερωτήματα, αμφιβολίες ή/και αμφισβητήσεις που εγγίζουν την Συνταγματική νομιμότητα.

Τα νέα αυτά πρόσωπα θα παίζουν αποφασιστικό ή συμβουλευτικό ρόλο;

Θα γίνεται πρόσκληση ή προκήρυξη θέσεων και με ποια κριτήρια επιλογής;

Πόσες θα είναι οι θέσεις; Ποιο το ποσοστό των μελών που δεν θα είναι Ακαδημαϊκοί; Να σημειωθεί ότι στις Επιτροπές Διαγωνισμών / Προμηθειών στα Τ.Ε.Ι. που συγκροτούνται σύμφωνα με το νόμο, τα εκτός Τ.Ε.Ι. μέλη σπάνια προσέρχονται σε αυτές.

Θα αμείβονται ως μέλη της Διοίκησης των ΑΕΙ ;

Να σημειωθεί ότι τούτο δεν ισχύει για τα μέλη της Ακαδημαϊκής κοινότητας των ΑΕΙ.

Είναι πολλά τα ερωτήματα που δημιουργούν αμφισβητήσεις στο κατά πόσον είναι εφικτό το προτεινόμενο καινοτομικό σχέδιο Διοικητικής λειτουργίας των Α.Ε.Ι. να βελτιώσει την επικρατούσα κατάσταση χωρίς τη Θέληση, το Όραμα, τη Γνώση και τη Δέσμευση της συμμετοχής στα κοινά των Α.Ε.Ι.

Ωστόσο, θα πρέπει να δεχθούμε ότι η πρόταση που θέλει η Αρχή ενός ΑΕΙ να επιλέγεται από πρόσκληση προσωπικοτήτων και μάλιστα εκτός του ιδίου του ΑΕΙ, με την ευθύνη πάντα της Κοινότητας του, φαίνεται να απαλλάσσει το χώρο από αρνητικές δεσμεύσεις ή προτιμησιακού χαρακτήρα πολιτικές ή / και ενδογενείς πολώσεις.

Για τούτο απαιτείται μεγάλη προσοχή στο χειρισμό του θέματος. Πράγματι, η προτεινόμενη αλλαγή υπό προϋποθέσεις θα μπορούσε να γίνει καταλύτης θετικών εξελίξεων στη Δημόσια Ανώτατη Εκπαίδευση της χώρας.

Πτυχία με αντίκρισμα : Είναι πάγια θέση όλων. Ωστόσο, χωρίς αναπτυσσόμενη οικονομία και παραγωγή, τα Πτυχία θα είναι στην ουσία για το θεαθήναι, αφού οι επαγγελματικές δραστηριότητες θα κινούνται σε επίπεδα άνευ ειδικών προϋποθέσεων και υψηλών επιστημονικών και τεχνικών απαιτήσεων.

Ακόμη, καμμία από τις προτεινόμενες λύσεις δεν πείθει πως η μαζικοποίηση της εκπαίδευσης και η εισαγωγή εκατοντάδων σε παραδοσιακά Τμήματα θα μετατρέψει ένα ΑΕΙ σε ανταγωνιστικό.

Σε ποιο κράτος, με υψηλής Ποιότητας Εκπαίδευση, έχουμε εισαγωγή σε ένα τμήμα 250 και 400 νέων ανά έτος για Πτυχία για τα οποία η ανάγκη είναι αμφισβητήσιμη. Τα παραδείγματα δεκάδες. Δεν υπάρχει ανάγκη ειδικής αναφοράς.

Βεβαίως ελλείπει παντελώς από το κείμενο η αναφορά στη Ποιότητα των εισαγομένων στην Ανώτατη Εκπαίδευση, ζήτημα που συνδέεται με τις εισαγωγικές εξετάσεις και την Ποιότητα σπουδών στην Β/θμια, ζήτημα για το οποίο είχαμε καταθέσει τις θέσεις μας στην επιτροπή του Ε.Σ.Υ.Π.

Διεθνής χαρακτήρας των Α.Ε.Ι. και των προγραμμάτων τους:

Δεν χρειάζεται νόμος νέος. Απλά, το Υπουργείο Παιδείας δεν διευκόλυνε μέχρι τώρα τα Τ.Ε.Ι. και τα Πανεπιστήμια να προχωρήσουν σε εξωστρεφείς δραστηριότητες που τις είχαν σχεδιάσει και εντάξει στο Αναπτυξιακό τους Πρόγραμμα.

Παράδειγμα, η μη έγκριση από το Υπ. Παιδείας Μεταπτυχιακών Προγραμμάτων Τ.Ε.Ι. με διεθνή απήχηση και κύρος που φέρνουν πόρους και αναγνώριση, χωρίς να ζητούν την κρατική χρηματοδότηση, καθώς και η μη έγκριση θεσμοθέτησης εργαστηρίων που στηρίζουν την ανάπτυξη μέσω των συνεργασιών που συνάπτουν.

Σελ 7, 8

1. 1. α) Περί μεγάλου αριθμού Πανεπιστημίων και Τ.Ε.Ι : Υπεύθυνοι είναι οι πολιτικοί που απεφάσισαν την ίδρυσή τους.

β) Η μη στελέχωση και υπό-χρηματοδότηση των Τ.Ε.Ι: είναι ευθύνη του Υπουργείου Παιδείας.

γ) Παραρτήματα χωρίς υποδομές: Είναι ευθύνη του Υπουργείου Παιδείας και των λοιπών Αρχών που είχαν λάβει τις αποφάσεις.

Ερώτηση : Σε Τί δεσμεύεται το Υπουργείο Παιδείας και Πώς, για την βελτίωση της εικόνας επί των ανωτέρω, αφού ακόμα και ο κατά το νόμο 3549/07 4-ετής προγραμματισμός ανάπτυξης του κάθε Α.Ε.Ι. δεν εφαρμόζεται;

1. 2. Λογοδοσία : προβλέπεται από ν. 3549/07. Ωστόσο, ποια Πανεπιστήμια και Τ.Ε.Ι. την εφάρμοσαν; Δεν υφίσταται έλεγχος, ούτε καν κοινωνικός έλεγχος
2. 3. Πως θα απαλλαγούμε από τον πελατειακό χαρακτήρα και την αδιαφάνεια; Με τη νέα δομή διοίκησης ή με ειδικά επεξεργασμένες από τις διοικήσεις των ΑΕΙ προτάσεις? Απαιτείται ένα ολοκληρωμένο σχέδιο και εφαρμογή του Πόθεν Έσχες, αλλά στα σοβαρά.
3. 4. Το πλαίσιο λειτουργίας των ΑΕΙ, με βάση τον 4-ετή προγραμματικό σχεδιασμό ανάπτυξης ήταν προς την σωστή κατεύθυνση.

Δυστυχώς, το Υπουργείο Παιδείας και επί των δυο προηγουμένων Κυβερνήσεων, ουσιαστικά τορπίλισε την εφαρμογή αυτής της πολιτικής που συν τοις άλλοις ήταν και θεσμική δέσμευση για το κάθε ΑΕΙ.

1. 5. Σίγουρα τα Α.Ε.Ι. δεν φαίνεται να είναι ανταγωνιστικά, ούτε να έχουν γρήγορες αποκρίσεις στις αλλαγές και τις ανάγκες της οικονομίας και της παραγωγής. Ωστόσο, πηγή του κακού είναι το μέχρι σήμερα θεσμικό πλαίσιο διαχείρισης της εκπαίδευσης που τα κρατά εγκλωβισμένα στην γραφειοκρατία.
2. 6. Πού και πώς προκύπτει ότι οι προτάσεις του Υπουργείου δείχνουν με σαφήνεια ότι τα Τ.Ε.Ι. αποτελούν μέρος του Ευρωπαϊκού χάρτη της Ανώτατης Εκπαίδευσης? Δεν προκύπτει κάτι τέτοιο σαφώς, καθώς ό,τι προτείνεται για τα Τ.Ε.Ι. δεν ακολουθεί την Ευρωπαϊκή Πρακτική χωρών αντιστοίχων και ομοίων με την Ελλάδα.

Θέση μας : Το νέο Πανεπιστήμιο ή Τ.Ε.Ι, στο πλαίσιο του Στρατηγικού του Σχεδιασμού, να μπορεί να εφαρμόζει, με βάση τις αποφάσεις των οργάνων του, πολιτική που να συμβάλλει στην Ανάπτυξη της Οικονομίας, της Παραγωγής, των Επιστημών, της Καινοτομίας και Τεχνολογίας, καθώς και στην ανάπτυξη της προσωπικότητας των νέων.

Τα Πανεπιστήμια και Τ.Ε.Ι. θα πρέπει να είναι ελεύθερα να προγραμματίζουν και να πραγματοποιούν τη δική τους πολιτική στην Εκπαίδευση και την Δια Βίου Μάθηση. Ακόμα, να ενσωματώνουν την πολιτική τους στην αναπτυξιακή πολιτική της χώρας με καινοτόμες πρωτοβουλίες που να οδηγούν την Κοινωνία προς τα εμπρός. Να μην αποθαρρύνονται να λαμβάνουν πρωτοβουλίες. Πρέπει να τίθενται τα κριτήρια και το μέτρο για τον καθορισμό και την αξιολόγηση της πορείας των. Νόμοι υπάρχουν και μάλιστα πολυνομία.

Ερώτηση : Η Πιστοποίηση της Ποιότητας και του Επιπέδου των Προγραμμάτων Σπουδών γιατί να γίνεται από διεθνείς επιστημονικές επιτροπές και όχι από ειδικό Τμήμα του ΕΣΥΠ που πρέπει να είναι και ανεξάρτητη Αρχή; Γιατί να μην ακολουθηθεί η Ευρωπαϊκή Πρακτική;

Η Ακαδημαϊκή Πιστοποίηση γιατί να αποσιωπείται; Μήπως γιατί είναι ακριβή και απαιτεί υποδομές; δηλ. Ακαδημαϊκές, Εκπαιδευτικές, Ερευνητικές και ικανό αριθμό μελών ΔΕΠ ?

Συνενώσεις Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων, ήτοι Πανεπιστημίων και ΤΕΙ ή ΤΕΙ και ΤΕΙ ή/και Πανεπιστημίων και Πανεπιστημίων

Το κείμενο αναφέρει ότι ενθαρρύνονται συνενώσεις, χωρίς να αναφέρει κάποια σχέδια του τι και πως το εννοεί.

Εμείς προτείναμε αναδιάρθρωση και αναδιάταξη της Ανώτατης Εκπαίδευσης με συνενώσεις ή συγχωνεύσεις ή/και Πανεπιστημιοποίηση των ΤΕΙ κατά το πρότυπο άλλων χωρών, πχ Βρετανία, Ιρλανδία, Κύπρος κ.λ.π, στα πλαίσια της Ενιαίας Ανώτατης Εκπαίδευσης.

Η πολιτική που θα ακολουθηθεί θα πρέπει να εφαρμόσει τα ίδια και μάλιστα διαφανή κριτήρια για όλη την Ανώτατη Εκπαίδευση, ενώ η οποιαδήποτε αλλαγή θα πρέπει να λάβει υπ`όψιν την υφιστάμενη κατάσταση σε κάθε Περιφέρεια, καθώς θα εξαρτηθεί και από την περιφερειακή φυσιογνωμία.

Ερωτήσεις:

1. Πως θα γίνουν όλα αυτά που αναφέρει το κείμενο της Διαβούλευσης;

Σχόλιο. Θα υπάρξουν τεράστια προβλήματα στην εφαρμογή. Έπρεπε να είχαν ήδη ορισθεί μεικτές θεματικές Επιτροπές εμπειρογνωμόνων, όπως συνέβη και σε άλλες χώρες στην Ευρώπη

2. Με απλά λόγια. Τι προγράμματα θα λειτουργούν όταν Πανεπιστήμιο και Τ.Ε.Ι. συγχωνεύονται ή συνενώνονται, αφού θα διακρίνονται και ως προς το Ρόλο τους, όπως αναφέρει το κείμενο?

3. Όταν κάποια ΑΕΙ συνενωθούν, τι προγράμματα θα λειτουργήσουν στο νέο Α.Ε.Ι. που θα δημιουργηθεί?

4. Πως θα αναμορφωθούν τα Προγράμματα Σπουδών για να γίνουν ανταγωνιστικά στα πλαίσια μάλιστα του Εθνικού Πλαισίου Προσόντων.

Σχόλιο. Απαιτείται η συμμετοχή της πλειοψηφίας των μελών ΔΕΠ και ΕΠ Πανεπιστημίων και ΤΕΙ. Τεράστιο το έργο. Χωρίς συναίνεση, ελάχιστο το αποτέλεσμα.

5. Μήπως θα μεταβούμε από το δυαδικό σύστημα στο εναδικό;

Σημείωση. Πάντως αναγνωρίζεται μια σπατάλη κονδυλίων με τα πολλά Α.Ε.Ι, Τμήματα και Σχολές, διάσπαρτες ανά την χώρα, καθώς και τα Ερευνητικά Κέντρα και τα Κέντρα Καινοτομιών που δεν έχουν φέρει ανταποδοτικούς πόρους από τη χρηματοδότηση που έλαβαν, βλ. Πόλους Καινοτομίας.

Σχόλιο. Αλήθεια, αξιολογήθηκε η πολιτική που είχε ακολουθηθεί;

Εν κατακλείδι, το ζήτημα αυτό της αναδιάρθρωσης της Ανώτατης Εκπαίδευσης της χώρας αποτελεί και ένα από τα κύρια σημεία –στόχους της αναμενόμενης αλλαγής και δεν μπορεί να αντιμετωπισθεί επιφανειακά, με μόνο τον πολιτικό λόγο.

Σελ. 10- 12

Συμβούλιο Ιδρύματος :Συγκρότηση – Σύνθεση – Αρμοδιότητες ?

Οδηγούν στα μεγάλα ερωτηματικά που τέθηκαν και προηγουμένως.

Το Συμβούλιο αντιστοιχεί στη σημερινή Συνέλευση ΤΕΙ. Το Συμβούλιο προτείνεται να έχει :

1. 1. Την ευθύνη της Στρατηγικής Ανάπτυξης του Ιδρύματος (συνεργασίες κ.λ.π.)

Σχόλιο. Φαίνεται μάλλον αδύνατο μέλη του Συμβουλίου ξένα προς την Ακαδημαϊκή κοινότητα να αναλάβουν τέτοια ευθύνη, εκτός εάν δρουν συμβουλευτικά.

1. 2. Την ευθύνη του προϋπολογισμού, του ελέγχου και τον απολογισμό.

Όσον αφορά στη νέα Συνέλευση, αυτή θα πρέπει να αποτελείται μόνον από εκλεγμένα μέλη της Ακαδημαϊκής ζωής, αφού θα έχει την αρμοδιότητα των Ακαδημαϊκών θεμάτων.

Ακαδημαϊκές Επιτροπές: Επιτροπή Δεοντολογίας, μα χωρίς αποφασιστικές αρμοδιότητες.

Επίσης, ως προς το Εθνικό Συμβούλιο Ακαδημαϊκής & Ερευνητικής Δεοντολογίας, δεν προκύπτει ότι θα μπορεί να επιλύσει κανένα πρόβλημα, όπως σήμερα συμβαίνει με την Επιτροπή Δεοντολογίας και τελικά όλα θα καταλήγουν στον Εισαγγελέα.

Σελ. 13 – 14

Βαθμίδες Προσωπικό Ε.Π.

Το κείμενο απαντά μόνον επί της αρχής, στο ότι όλοι παίρνουν τον ίδιο μισθό, ενώ δεν καταβάλλουν ισοδύναμο έργο, αφού πολλοί πολυ-απασχολούνται, ή ετερο-απασχολούνται, καθώς τους το επιτρέπει ο νόμος. Το κακό πηγάζει από την κατάργηση της πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης των μελών Δ.Ε.Π. και της ελάχιστης απασχόλησης των 3 ημερών !

Οι παρερμηνείες του μέτρου αυτού είναι διεθνώς πρωτότυπες.

Από την άλλη πλευρά, η πολιτική που εκφράζεται με την διαφοροποίηση μισθών ή απολαβών με βάση τις επιδόσεις, θυμίζει τα επιδόματα στον Δημόσιο τομέα που όλοι τελικά παίρνουν τον ίδιο μισθό. Ποιος θα κρίνει, το Πώς και Τί?

Μερικά σημεία που περιλαμβάνονται στο κείμενο είναι άλλης παιδείας ζητήματα που στο ελληνικό περιβάλλον είναι μάλλον αδύνατο να εφαρμοσθούν με το ισχύον νομικό καθεστώς.

Σελ. 14

Τα μέλη του Δ.Π. και Ε.Τ.Π. προσλαμβάνονται ανάλογα με τις ανάγκες του Τ.Ε.Ι. και τον διαθέσιμο προϋπολογισμό του.

Ωστόσο, όταν αυτός αλλάξει και μειωθεί, τι θα γίνει με τους υπαλλήλους αυτούς?

Θα απολυθούν?

Σελ. 15

Οικονομική αυτοτέλεια. Το ζήτημα αυτό απαιτεί επίσης μια σοβαρή μελέτη. Έχουμε μια μεγάλη αποτυχία στο θέμα αυτό μέχρι σήμερα, αλλά και υστερούμε έναντι των ΑΕΙ των άλλων κρατών.Πηγή του κακού είναι η αντίληψη ότι για όλα υπεύθυνο είναι το Υπ. Παιδείας το οποίο καθορίζει ακόμα και τις λεπτομέρειες των κωδικών.

Δεν υπάρχει πνεύμα αξιοποίησης της περιουσίας των ΑΕΙ και γενικότερα των πόρων τους.

Προγραμματικές Συμφωνίες με βάση την Αποστολή – Φυσιογνωμία του κάθε ΑΕΙ, όπως έχει αποφασισθεί και επικαιροποιηθεί από την Κοινότητά του.

Ερώτημα. Ποιος απαγορεύει μια τέτοια ανά Α.Ε.Ι. πολιτική, σήμερα;

Μόνον η γραφειοκρατία του Υπουργείου Παιδείας είναι υπεύθυνη.

Με όσα περιλαμβάνει το κείμενο της Διαβούλευσης δεν γίνεται κατανοητό πως τα μέλη της Κοινότητάς ενός ΑΕΙ θα αποφασίζουν τα των Συμφωνιών.

Πρόταση. Να καταθέσει η Σύνοδος Προέδρων ΤΕΙ ποια από τα μέτρα που προτείνει το κείμενο της Διαβούλευσης μπορεί να προωθήσει και να εφαρμόσει ένα ΑΕΙ υπό τις κείμενες διατάξεις.

Σελ. 16

Δείκτες Χρηματοδότησης

Η οικονομική χρηματοδότηση των Τ.Ε.Ι. μέχρι σήμερα ήταν πολύ χαμηλή σε σχέση με τα Πανεπιστήμια , τόσο για υποδομές, όσο και για στελέχωση. Συνέπεια η σημερινή κατάσταση στα ΤΕΙ που είναι ευθύνη των εκάστοτε διοικήσεων των Υπουργείων.

Πως είναι δυνατόν να εφαρμοσθεί ένα ολόκληρο σύστημα από δείκτες επιδόσεων και μάλιστα σε απόλυτους αριθμούς, όταν για τις χαμηλές επιδόσεις, και μάλιστα όχι μόνον των ΤΕΙ, ευθύνη έχουν τρίτοι?

Είναι πολύ λογικό να εκτιμάται ο ρυθμός βελτίωσης για κάθε ΑΕΙ με βάση την μεταβολή δεικτών κατά την διάρκεια μιας χρονικής περιόδου και να σχεδιασθεί ένα μοντέλο Διαχείρισης της Ποιότητας, ώστε να χρηματοδοτούνται κατ`αρχήν τα ΑΕΙ με αναφορά στη βελτίωσή τους και όχι μόνο στη βάση της αριστείας.

Θα πρέπει να σχεδιασθεί και να συμφωνηθεί ένα τέτοιο μεικτό μοντέλο από τις Συνόδους των Πρυτάνεων και Προέδρων.

Στα πλαίσια αυτά είναι φανερό ότι στη χρηματοδότηση κύριο ρόλο θα κληθούν να έχουν οι Σύνοδοι και όχι Υπηρεσίες ή άλλες Αρχές, εκτός εάν αυτές αναλάβουν τον τεχνοκρατικό ρόλο υποστήριξης και προώθησης των κοινών αποφάσεων.

Σελ. 18

Σπουδαστική Μέριμνα

Πως θα αναπτυχθεί το σύστημα των φοιτητικών υποτροφιών και δανείων, σε σχέση με την δωρεάν Ανώτατη Εκπαίδευση?

Ήδη, υπάρχει σύγκρουση μέτρων ως προς την πολιτική στέγασης που μπορεί να οδηγήσει ένα ΑΕΙ στον προθάλαμο ακόμα και της Δικαιοσύνης.

Πάντως οι Υπηρεσίες σπουδαστικής μέριμνας θα πρέπει να αποκτήσουν ευρύτερο και αποφασιστικότερο ρόλο.

Σελ. 19

Χωροταξική και Θεματική Αναδιάρθρωση

Για το θέμα αυτό, έχουμε τοποθετηθεί με κείμενο που εγχειρίσαμε στην ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας. Αυτό περιελάμβανε λειτουργικά και ακαδημαϊκά ζητήματα και προδιαγραφές που πρέπει να ικανοποιούνται για την ίδρυση και λειτουργία Τμημάτων, Σχολών και σπονδυλωτών Προγραμμάτων Σπουδών δι-Επιστημονικής και δια-Τμηματικής διάρθρωσης, που δίνουν όχι μόνο κινητικότητα και ευελιξία στις σπουδές, αλλά και δημιουργούν περιβάλλον κινητικότητας, αλλαγής και προσαρμογής σε συνθήκες της αγοράς/οικονομίας.

Ωστόσο, από το κείμενο του Υπ. Παιδείας ελλείπει το πως θα αντιμετωπισθούν άμεσα τα εκκρεμή ζητήματα και ιδίως τα Επαγγελματικά Δικαιώματα των Πτυχιούχων ΤΕΙ και εάν θα ιδρυθούν ενιαία Επαγγελματικά Επιμελητήρια για τους Πτυχιούχους των ΑΕΙ στα πλαίσια μάλιστα του Εθνικού Πλαισίου Προσόντων.

Σελ. 21

Νέες Αρχές Ακαδημαϊκής Οργάνωσης και Οργάνωσης Σπουδών

Πολλές από τις προτάσεις είναι αυτονόητες και εφαρμόζονται ήδη και θεσμικά. Γιατί όλα αυτά δεν πραγματοποιούνται ακόμα και σήμερα?

Ποιος εμποδίζει το Τ.Ε.Ι. ή το Πανεπιστήμιο να το κάνει?

Η απάντηση είναι απλή. Η γραφειοκρατία.

Λύση. Πάταξη της γραφειοκρατίας και της αδιαφάνειας. Ναι, στην εφαρμογή επιτυχημένων κανόνων Ευρωπαϊκής πρακτικής, όπως στα κράτη τα αντίστοιχα με την χώρα μας.

Στα πλαίσια αυτά και με την δομή που έχει σήμερα η ΑΔΙΠ, θεωρώ ότι το ζήτημα της Ακαδημαϊκής Πιστοποίησης δεν πρέπει να υπαχθεί υπ`αυτήν ή σε νέο σχήμα της ΑΔΙΠ, αλλά να είναι ευθύνη του ειδικού Τμήματος του ΕΣΥΠ που θα στελεχωθεί με προσωπικότητες με ειδική εμπειρία και με επιστημονικό έργο στα θέματα αυτά.

Σελ. 22

Τι σημαίνει τα πλήρως αυτοδιοικούμενα Ιδρύματα?

Θα υπάρχουν και μη πλήρως αυτοδιοικούμενα?

Επίλογος

Αυτά είναι μερικά από τα ζητήματα τα οποία διαπιστώνει κανείς, ευθύς με την πρώτη ανάγνωση του κειμένου της Διαβούλευσης.

Είναι στις προθέσεις μας, με βάση την μέχρι σήμερα εμπειρία και γνώση επί των ζητημάτων που αφορούν στον σχεδιασμό της εκπαίδευσης και στην λειτουργία της, να παρουσιάζουμε αναλυτικά τις προτάσεις μας για την συνεχή βελτίωση, αναδιάρθρωση και λειτουργία της Ανώτατης Εκπαίδευσης στην χώρα μας।

Πηγή:/www.essos.gr